Αρχηγία των Όπλων της Σάμου

Αρχηγία των Όπλων της Σάμου
Αρχηγία των Όπλων της Σάμου
1821 – 1828
Πρωτεύουσα Σάμος
Γλώσσες Ελληνικά
Πολίτευμα Άμεση δημοκρατία[1]
Ιστορία
 -  Ίδρυση 20 Απριλίου 1821
 -  Κατάλυση 1828

Η Αρχηγία των Όπλων της Σάμου ήταν μορφή διοίκησης κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.[2]

Ιστορία

Ο Δημήτριος Θέμελης ήταν ο Φιλικός που οργάνωσε την Αρχηγία των Όπλων της Σάμου.

Όταν ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση του 1821, για να αντιμετωπιστούν διάφορα προβλήματα σε διάφορες περιοχές σχηματίστηκαν πολλαπλά τοπικά σώματα επηρεασμένα από την περιφερειακή οργάνωση της Φιλικής Εταιρείας. Ένα από αυτά ήταν η Αρχηγία των Όπλων της Σάμου.[2] Το τοπικό αυτό σώμα ιδρύθηκε στις 20 Απριλίου 1821 και οργανώθηκε από τον Δημήτριο Θέμελη (1770-1826), ο οποίος, μυημένος στη Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα το 1818, είχε σταλθεί από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη να οργανώσει την Ελληνική Επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου. Επικεφαλής των όπλων της Σάμου διορίσθηκε ο Λυκούργος Λογοθέτης.[3] Ο τελευταίος ηγήθηκε της άμυνας της Σάμου όταν κινήθηκε εναντίον των Σαμιωτών ο οθωμανικός στόλος υπό τον Καρά Αλή (Ιούλιος 1821), καθιστώντας την νήσο προπύργιο και ορμητήριο εναντίον των Οθωμανών.[4] Την Άνοιξη του 1822, οι Σαμιώτες, με επικεφαλής τον Λογοθέτη, αποβιβάστηκαν και, σε συνεργασία με τους Χιώτες, ξεκίνησαν την επανάσταση της Χίου, η οποία τέλειωσε άδοξα με την καταστροφή του νησιού.[5]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Πετρίδης, Παύλος Β. (1994). Σύγχρονη Ελληνική Πολιτική Ιστορία. Αθήνα: Εκδόσεις Γκοβόστη. σελ. 24. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Διαμαντούρου, Ιωάννα (1975). «Η πρώτη διοικητική οργάνωση των ελεύθερων περιοχών (Μάρτιος-Μάιος)». Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. 12. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 128-129. 
  3. ↑ «Θέμελης Δημήτριος». Εθνοσυνελεύσεις & Βουλευτικό - Αντιπρόσωποι. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2022. 
  4. ↑ Αλλαμανή, Έφη (1975). «Ναυτικός Αγώνας». Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. 12. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 169. 
  5. ↑ Σφυρόερας, Βασίλειος (1975). «Η επανάσταση της Χίου & Η καταστροφή της Χίου». Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. 12. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 244-245. 

Πηγές