52 Dywizja Piechoty (niem. 52. Infanterie-Division) – jedna z niemieckich dywizji piechoty z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Francję i Norwegię oraz w ataku na Związek Radziecki.
Szlak bojowy
Dywizję utworzono na bazie kadr dostarczonych przez 29., 9. i 15 Dywizję Piechoty. Jednostka walczyła we Francji i brała udział w inwazji na Norwegię. Od czerwca 1941 r. znajdowała się w składzie Grupie Armii Środek i walczyła o Bobrujsk, Briańsk i Moskwę. Na froncie przebywała do jesieni 1943, gdy mocno zniszczona została wycofana spod Smoleńska[1].
52 Dywizja Piechoty nie została odbudowana, 3 grudnia 1943 przekształcono ją w 52 Polną Dywizję Szkoleniową (52. Feldausbildungs-Division), którą 12 kwietnia 1944 rozwiązano jako jednostkę bojową. Sztab dywizji przeniesiono do Grupy Armii Północ w celu sformowania 52 Dywizji Bezpieczeństwa[2].
Dowódcy dywizji
Struktura organizacyjna
163., 181. i 205 pułk piechoty, 152. pułk artylerii, 152 batalion rozpoznawczy, 152 batalion przeciwpancerny, 152 batalion inżynieryjny, 152 batalion łączności, dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe.
565., 556. i 567 pułk grenadierów.
Przypisy
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 107-108. ISBN 978-83-11-11596-5.
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|