6 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Ten artykuł dotyczy 6 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 6 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
6 Dywizja Piechoty (niem. 6. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Francję i ataku na Związek Radziecki. Przemianowana na 6 Dywizję Grenadierów a następnie na 6 Dywizja Grenadierów Ludowych[1].
Sformowana w październiku 1934 roku pod ukrytą nazwą Infanterieführer VI, miejsce stacjonowania sztabu Bielefeld. Na mocy rozkazu z 15 października 1935 roku otrzymała oficjalną nazwę 6 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w VI Okręgu Wojskowym. Brała udział w Francję oraz ataku na Związek Radziecki[2].
W czerwcu 1944 roku została zniszczona na Białorusi i oficjalnie rozwiązana 18 lipca 1944 roku. Została odtworzona 25 lipca jako 6 Dywizja Grenadierów (6. Grenadier-Division) z resztek oraz 552 Dywizji Grenadierów[3]. 9 października 1944 roku znalazła się ponownie na froncie wschodnim nad Wisłą w rejonie Warki. Jednocześnie zmieniono jej nazwę na 6 Dywizja Grenadierów Ludowych[4]. W styczniu 1945 roku jeszcze raz została zniszczona w trakcie zimowej ofensywy Armii Czerwonej. Dywizję odtworzono 10 marca 1945 roku z resztek oraz Dywizji Szkieletowej Drezno pod pierwotną nazwą 6 Dywizja Piechoty. Żołnierze dywizji 8 maja 1945 roku oddali się do niewoli Armii Czerwonej, po otoczeniu w rejonie Deutsch-Brot[1].
Dowódcy dywizji
Struktura organizacyjna
- Skład w sierpniu 1939
- 18 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i III batalionu – Bielefeld, II , I rezerwowego i II rezerwowego batalionu – Detmold;
- 37 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu II i III batalionu – Osnabrück, I i rezerwowego batalionu – Lingen;
- 58 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu II i rezerwowego batalionu – Herford, II batalionu – Minden, III batalionu – Bückeburg, I i rezerwowego batalionu – Osnabrück;
- 6 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu II i III dywizjonu – Osnabrück, I dywizjonu – Lingen;
- I dywizjon 42 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Minden;
- 6 batalion pionierów: miejsce postoju – Minden;
- 6 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Herford;
- 6 oddział łączności: miejsce postoju – Bielefeld;
- 6 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Lemgo;
- Skład w lipcu 1944
- 18 , 37 i 58 pułk grenadierów,
- 6 pułk artylerii, 6 batalion pionierów,
- 6 batalion fizylierów,
- 6 oddział przeciwpancerny,
- 6 oddział łączności, 6
- 6 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
Bibliografia
- Ahlfen von Hans, Der Kampf um Schlesien b.m.w 1961;
- Buchner Alex, Ostfront 1944. Tscherkassy, Tarnopol, Krim, Witebsk, Bobruisk, Brody, Jassy, Kischinew, b.m.w. i b.d.w.; ISBN 3-89555-101-5;
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
- PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 . Brak numerów stron w książce
- Grossmann Horst, Geschichte der rheinisch-westwalischen 6. Infanterie DivisionBad Nauheim 1958;
- Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront; Friedberg b.d.w, ISBN 3-7909-0126-1;
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
- Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w; ISBN 978-3-89555-372-1;
- RolfR. Hinze RolfR., Ostfront 1944, wyd. Spezialausg., 1. Aufl, Stuttgart: Motorbuch-Verl, 2004, ISBN 3-613-02408-X, OCLC 71597095 . Brak numerów stron w książce
- Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944. Witebsk. Bobruisk. Minsk b.m.w. i b.r.w.; ISBN 978-3-89555-412-4
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|
|
|