Ten artykuł dotyczy 311 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 311 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
311 Dywizja Piechoty (niem. 311. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej.
311 Dywizja Piechoty sformowana została w Giżycku na mocy rozkazu z 1 listopada 1939, poza falą mobilizacyjną w I Okręgu Wojskowym. Służyli w niej głównie żołnierze Landwehry uczestniczący we wrześniu 1939 w agresji na Polskę a ramach Grupy Branda i Brygady Giżycko. W czerwcu 1940 311 DP została przeniesiona na poligon Grafenwohr w Bawarii. W czasie jej pobytu na poligonie żołnierzy starszych roczników zwolniono do cywila a dywizję rozwiązano[1].
Dowódca dywizji
- gen. por. Albrecht Brand, od 1 listopada 1939
- gen. por. Paul Gerhard, od 10 listopada 1939[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w listopadzie 1939 roku:
152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry, 161. pułk artylerii Landwehry, 161. batalion pionierów Landwehry, 311. oddział rozpoznawczy, 131. oddział łączności Landwehry;
- Struktura organizacyjna w grudniu 1939 roku:
152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry, 311. pułk artylerii, 161. batalion pionierów Landwehry, 311. oddział rozpoznawczy Landwehry, 131. oddział łączności Landwehry;
- Struktura organizacyjna w marcu 1940 roku:
247., 249. i 250. pułk piechoty, 311. pułk artylerii, 341. batalion pionierów, 341. oddział rozpoznawczy, 341. oddział łączności, 341. polowy batalion zapasowy;
Przypisy
Bibliografia
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|