209 Dywizja Piechoty (niem. 209. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana przez dowództwo Landwehry w Chemnitz na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 3. fali mobilizacyjnej w IV Okręgu Wojskowym.
We wrześniu i październiku 1939 dywizja przebywała w rejonie Saary osłaniając Niemcy przed możliwym atakiem ze strony Francji. W listopadzie przeniesiono ją na teren Polski i po upadku Francji rozwiązano. Pododdziały dywizji zostały włączone do innych związków taktycznych[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w 1939 roku:
304., 394. i 414. pułk piechoty, 209. pułk artylerii, 209. batalion pionierów, 209. oddział przeciwpancerny, 209. oddział łączności;
Dowódcy dywizji
- Generalleutnant Hans Stengel 26 VIII 1939 – 7 I 1940;
- Generalleutnant Wolf Schede 7 I 1940 – 1 VIII 1940;
Przypisy
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|