Ten artykuł dotyczy 273 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 273 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
273 Dywizja Piechoty (niem. 273. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Berlinie na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w III Okręgu Wojskowym. Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą podpisania kapitulacji przez Francję, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940 roku.
W ostatnich miesiącach wojny powstała druga 273 Dywizja Piechoty. Była to słaba jednostka, walczyła na froncie wschodnim, gdzie przyłączono do niej resztki węgierskiej 16 Dywizji Piechoty. Poddała się Armii Czerwonej w Czechosłowacji[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:
544., 545. i 546. pułk piechoty, 273. oddział artylerii, 273. kompania pionierów, 273. kompania przeciwpancerna, 273. kompania łączności;
Przypisy
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|