↑Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετείχε σε κάποια πρωταθλήματα ως το 1910.
↑Συμμετείχε στα πρωταθλήματα του 1910,1912 και 1922.
↑Η ομάδα του αποτελείτο κυρίως από νεαρούς παίκτες του Παναθηναϊκού και φοιτητές. Κάποιοι επέστρεψαν στον Παναθηναϊκό και άλλοι κατέληξαν στην ΑΕΚ ή στον Ατρόμητο. Έτσι ο σύλλογος διαλύθηκε.
↑Ιδρύθηκε την Κυριακή, 7 Σεπτεμβρίου 1924, από τους Αρμενίους προσκόπους. Στην ομάδα εντάχθηκαν έξι παίκτες από τη ομώνυμη ομάδα της Σμύρνης, από τους οποίους οι πέντε είχαν αγωνιστεί την προηγούμενη σεζόν με τον Πανιώνιο.
↑Ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών ιδρύθηκε από τον Γιώργο Καλαφάτη το 1908, όταν αυτός και άλλοι 40 αθλητές έφυγαν από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, επειδή ο τελευταίος κατήργησε το ποδοσφαιρικό του τμήμα θεωρώντας το ασύμβατο με το στίβο.[1] Το όνομα που δόθηκε στην ομάδα ήταν Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (Π.Ο.Α.), αφού οι ιδρυτές της ομάδας ήταν Αθηναίοι –γόνοι μάλιστα διακεκριμένων οικογενειών– και θέλοντας να τονίσουν τον ποδοσφαιρικό σκοπό του νέου συλλόγου.[2]. Το γήπεδο του ΠΟΑ ήταν το οικόπεδο ιδιοκτησίας Καραπάνου στο Λούνα Παρκ της οδού Πατησίων, χώρος που στεγάζεται πλέον το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.Στα τέλη του 1909 υπήρξε διοικητική αστάθεια. Ο πρόεδρος Μαρίνος Μαρινάκης συμπεριφερόταν απολυταρχικά όντας ο κύριος χρηματοδότης της ομάδας και τελικά ήρθε σε ρήξη με τον ιδρυτή του ΠΟΑ, Καλαφάτη.Οι δύο άνδρες δεν τα βρήκαν και στις αρχές του 1910 ο Καλαφάτης μαζί με 35 μέλη-παίκτες της ομάδας αποχώρησαν. Έτσι, στις 7 Μαρτίου ο κορμός της ομάδας του Καλαφάτη μετονομάστηκε σε Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος (Π.Π.Ο.).[3] Ο ΠΟΑ κατέκτησε το πρωτάθλημα φθινοπώρου 1910 του ΣΕΓΑΣ, στη συνέχεια όμως αποδυναμώθηκε και το 1912 συγχωνεύθηκε με τον Σ.Π. Γουδί.
↑"Αθλητής παραιτηθείς ή αποκλεισθείς υπό τίνος Σωματείου και γενόμενος δεκτός εν εταίρω τοιούτω, δεν δύναται να διαγωνισθεί εις οίους δήποτε αγώνας ως αθλητής του νέου Σωματείου, ειμή μετά παράδοση 14 μηνών."[4]
↑Ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος ιδρύθηκε από τον Γιώργο Καλαφάτη και 35 άλλα μέλη του Π.Ο.Α στις 7 Μαρτίου 1910.[3].Ο ΣΕΓΑΣ δεν επέτρεπε αθλητική δραστηριότητα σε αποχωρήσαντες παρά μόνο με την πάροδο 14 μηνών.[σ 7] Ο ΠΟΑ το φθινόπωρο επικράτησε στους "ετησίους αγώνας ποδοσφαιρίσεως" του ΣΕΓΑΣ, ενώ η ομάδα του Καλαφάτη θεωρούταν παρακλάδι του.[5] Το 1911 και όταν έληξε η απαγόρευση, το νέο σωματείο με την ονομασία Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος (ΠΠΟ) αποκόπηκε επίσημα για να συνεχίσει την πορεία του αυτόνομα από τον ΠΟΑ. Το 1920 η ομάδα μετονομάστηκε σε Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος
↑Ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος είναι η μετονομασία του Π.Π.Ο και ο πρόγονος του Π.Α.Ο. Η ομάδα κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1921 και του 1922. Βασικά στελέχη της ομάδας ήταν οι Καλαφάτης, Νικολαΐδης, Πανουργιάς. Το 1922 ο σύλλογος πήρε την τελική του ονομασία Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (ΠΑΟ), αποτελώντας πλέον πολυαθλητικό όμιλο, ενώ το σήμα με το τριφύλλι είχε ήδη καθιερωθεί από το 1918.
↑Ο σύλλογος πρωτοαναφέρεται το Μάρτιο του 1924, όταν δήλωσε συμμετοχή στο πρωτάθλημα μη αναγνωρισμένων σωματείων που διοργάνωσε η Ε.Π.Σ. Ελλάδος,[6] στο οποίο ξεκίνησε με νίκη αλλά αποχώρησε.Το φθινόπωρο του 1924 έγινε μέλος της Ε.Π.Σ. Αθηνών και μετείχε στο πρωτάθλημα 1924-25, χωρίς να πετύχει ούτε ισοπαλία. Την επόμενη σεζόν 1925-26 τοποθετήθηκε στη Β΄ κατηγορία, στην οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τελικά, τερμάτισε στη 2η θέση χάνοντας την άνοδο από τον συντοπίτη του Π.Σ. Γουδί.Το 1926-27 πήρε τον τίτλο της Β΄ κατηγορίας. Τερμάτισε στην πρώτη θέση την κανονική περίοδο, όπως και στην τελική φάση. Στον καθοριστικό αγώνα για τον τίτλο και την άνοδο νίκησε τον Γ.Σ. Ολύμπια με 2-1. Αυτή υπήρξε η σημαντικότερη επιτυχία στη σύντομη ιστορία του Αίαντα Αθηνών.Η επιστροφή του στην Α΄ κατηγορία για τη σεζόν 1927-28 αποτέλεσε το "κύκνειο άσμα" του συλλόγου, αφού στο τέλος της περιόδου διαλύθηκε.
↑Ο πρώτος σύλλογος που κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα του ΣΕΓΑΣ. Συμμετείχε επίσης στη Μεσολυμπιάδα του 1906. Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Εθνικού εγκαταλείφθηκε μερικά χρόνια αργότερα.
↑Ιδρύθηκε από δυσαρεστημένα μέλη του Εθνικού Γ.Σ. Αθηνών.Τον Απρίλιο του 1912 ο Σ.Π. Γουδί και ο Π.Ο.Α. αποφάσισαν να συνενωθούν σε μία ομάδα, υπό το όνομα Αθηναϊκός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως, στην οποία εκτός από το ποδόσφαιρο, θα υπήρχαν και τμήματα χόκεϊ επί χόρτου και τένις στο Νέο Φάληρο.Εν συνεχεία ο σύλλογος αναφέρεται με την νέα ονομασία του Αθηναϊκός Σ.Π. ή Νέο Γουδί και κατακτά τα πρωταθλήματα του ΣΕΓΑΣ το 1913 και το 1914.[7] Στις 25 Μαρτίου του 1917 ο Αθηναϊκός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως αναφέρεται ξανά ως Γουδί για πρώτη φορά μετά την ένωσή του με τον ΠΟΑ.[8] Κατέκτησε προπολεμικά πέντε (5) πρωταθλήματα Ελλάδας (1908, 1910, 1912, 1914 και 1916(πριν την ίδρυση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας ΕΠΟ το 1926)) και δύο (2) πρωταθλήματα Αθηνών : 1932 και 1933. Μεταπολεμικά αναφέρεται ως σωματείο το 1945 σε δύο περιπτώσεις αλλά δεν έλαβε μέρος στο επίσημο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ.
↑Κατά την προπολεμική περίοδο ο σύλλογος αναφέρεται με τον τίτλο: "Αθλητικός και Γυμναστικός Σύλλογος Νέων Συνοικισμού Βύρωνος",[9] αλλά συνήθως αναγραφόταν εν συντομία ως "Νέοι Βύρωνος", όνομα με το οποίο καθιερώθηκε. Μεταπολεμικά σε κάποια αναμόρφωση καταστατικού η επίσημη ονομασία έγινε: "Αθλητικός Όμιλος Νέοι Βύρωνος".Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας τους, κατά τη δεκαετία του '20, οι Νέοι Βύρωνος είχαν ποδοσφαιρική ομάδα και αναφέρονται ως μέλη της Ε.Π.Σ. Αθηνών τη σεζόν 1927-28.
↑Ο Γυμναστικός Όμιλος "Πέλοψ Μελαντίας" ήταν ελληνικός αθλητικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1906 στο παραθαλάσσιο προάστιο "Μελαντία" ή "Καρατάς" της Σμύρνης στη Μικρασία. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 έγινε προσπάθεια να ανασυσταθεί στην Αθήνα από διασωθέντες αθλητές και φιλάθλους του συλλόγου.
↑Προς το τέλος της σεζόν 1925-26 μετονομάστηκε σε "Γ.Σ. Ολύμπια Πατησίων", όνομα με το οποίο πρωτοεμφανίζεται από το Μάρτιο του 1926 και εξής.[10] Ως "Ολύμπια" συμμετείχε στο πρωτάθλημα Β΄ ομάδων που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1926.Τον Αύγουστο του 1930 ο σύλλογος "Ολύμπια Πατησίων" συγχωνεύτηκε με την "ΑΕ Χαλκηδόνος Αθηνών" και δημιούργησαν την "Ολύμπια Α.Ε. Χαλκηδόνος".[11]
↑Τερματοφύλακας και αρχηγός του Κεραυνού ήταν ο Μάνος Κατράκης.
↑Την "Concordia Club" είχαν συγκροτήσει ξένοι ποδοσφαιριστές, κυρίως Γερμανοί, οι οποίοι κατοικούσαν μόνιμα σε Αθήνα και Πειραιά, γι'αυτό και κάποιες φορές στον τύπο αναφέρεται "Γερμανική Κονκόρδια". Ανάλογη ήταν η ομάδα "Hungaria", που εμφανίστηκε το φθινόπωρο του 1926 στον Πειραιά.[12] . Το Μάιο του 1926 η "Κονκόρδια" ανακοίνωσε πως μετονομάστηκε σε "Ιντερνασιονάλ",[13] όνομα με το οποίο έδωσε αγώνες την επόμενη σεζόν.
↑Πήρε μέρος στο Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Ελλάδος 1921-22, παίρνοντας μόνο δύο ισοπαλίες σε 8 αγώνες.Την επόμενη χρονιά αποχώρησε από το πρωτάθλημα και διαλύθηκε
↑Στον τύπο αναφέρεται και ως "Αγγλική ομάς Πλακ-Ρόδερς" (ίσως "Black Raiders: Μαύροι Επιδρομείς"). Αποχώρησε νωρίς από το πρωτάθλημα (από τον Φεβρουάριο). Στο επόμενο πρωτάθλημα δεν μετείχε και προφανώς διαλύθηκε.
↑Ο Εργατικός Α.Ο. Αθηνών ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1926. Εκτός από ποδοσφαιρική ομάδα είχε πυγμαχικό, κολυμβητικό και μορφωτικό τμήμα. Είναι ο μετέπειτα Αρίων. "Αθλητικός Κόσμος", τ. 36/9-1-1927, σ. 5.
↑Πρόκειται για μετονομασία της Μεγάλης Ιδέας Πατησίων, που πραγματοποιήθηκε το 1926[14] Ως "Ολύμπια" συμμετείχε στο πρωτάθλημα Β΄ ομάδων που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1926.Τον Αύγουστο του 1930 ο σύλλογος "Ολύμπια Πατησίων" συγχωνεύτηκε με την "ΑΕ Χαλκηδόνος Αθηνών" και δημιούργησαν την "Ολύμπια Α.Ε. Χαλκηδόνος".[15]
↑Ιδρύθηκε στις 14 Νοεμβρίου1926 και αγωνίζεται με χρώματα το σκούρο μπλε και το κίτρινο. Σήμερα διαθέτει πέντε ενεργά τμήματα για αθλήτριες και αθλητές όλων των ηλικιακών ομάδων: κολύμβησης, καλαθοσφαίρισης, υδατοσφαίρισης, στίβου και αντισφαίρισης. Το πρώτο τμήμα που ιδρύθηκε ήταν το ποδοσφαιρικό, το οποίο αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ και το 1929 ανέβηκε στην Α΄ κατηγορία. Όμως, το ποδοσφαιρικό τμήμα διαλύθηκε σύντομα για οικονομικούς λόγους.
↑Ως το 1932 η δημοφιλέστερη ομάδα στο Περιστέρι ήταν ο «Νέος Αστήρ», ο οποίος ξεχώριζε από τις υπόλοιπες ομάδες της συνοικίας.Ο Νέος Αστήρ είχε ιδρυθεί το 1927 από τα υπολείμματα «Ένωσης Περιστερίου», ενός παλιότερου σωματείου που είχε αδρανήσει. Την περίοδο 1928-29 ο Ν. Αστέρας εντάχθηκε στην Γ΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ, στον 5ο όμιλο. Ήταν η πρώτη και η μοναδική επίσημη ομάδα από το Περιστέρι και παρέμεινε στην ίδια κατηγορία ως την περίοδο 1932-33, οπότε απορροφήθηκε από τον Ατρόμητο Αθηνών που μετακόμισε στο Περιστέρι προσφέροντας στον νέο σύλλογο το γαλάζιο αστέρι που από τότε έγινε έμβλημα του Ατρόμητου.
↑Πήρε μέρος στη Γ' κατηγορία το 1930 και ανέβηκε στη Β' κατηγορία αήττητος
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πρόκειται για τον πρώην Εθνικό Όμιλο "Φοίνιξ" .Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931. Σήμερα ονομάζεται Αρίων Αγίου Αρτεμίου.
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931. Το 2004 μετονομάστηκε "Άμυνα Ανθούσας" και το 2012 "Νικητές Ανθούσας"
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931.Με την ονομασία "Ελπίς" υπήρχε ομάδα στη Νέα Ιωνία κατά την προπολεμική περίοδο, η οποία ως ανεπίσημο σωματείο αναφέρεται από το 1930 και μεταπολεμικά το 1945, χωρίς να εξελιχθεί περαιτέρω. Ο πλήρης τίτλος της ομάδας ήταν "Πανιώνιος Αθλητικός Σύλλογος η "Ελπίς" Ν. Ιωνίας " και εκτός από ποδοσφαιρικό διέθετε και αθλητικό τμήμα (στίβου).[16] Το 1947 απορροφήθηκε από την Α.Ε. Ελευθερούπολης.[17]. Το καλοκαίρι του 1967 η χούντα επέβαλε τη συγχώνευση πολλών γειτονικών σωματείων. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας συγχώνευσης υπήρξε και η "Ελπίς Ν. Ιωνίας", η οποία δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των παλιών συλλόγων ΑΕ Ν. Ιωνίας (προπολεμική ομάδα) και Α.Ε. Ελευθερούπολης (έτος ίδρυσης 1929). Μετά τη δικτατορία επανιδρύθηκε η Α.Ε. Ελευθερούπολης και η Ελπίς είχε πρόβλημα ταυτότητας. Το 1976 μετονομάστηκε σε "Όμιλο Φιλάθλων Ν. Ιωνίας" (ΟΦΝΙ) με σκοπό να απορροφηθούν σε αυτόν όλοι οι σύλλογοι της Ν. Ιωνίας (Ίκαρος, Ελπίς, Νεάπολη, Καλογρέζα, Ελευθερούπολη, Αλσούπολη). Τελικά, τη σεζόν εκείνη δεν εντάχθηκε κανείς. Μόνο το 1978 στον ΟΦΝΙ απορροφήθηκε ο παραπαίων Ίκαρος Αθηνών. Ο ΟΦΝΙ συνέχισε με την ονομασία αυτή ως το 2001, οπότε συγχωνεύτηκε με τον Π.Α.Ο. Καλογρέζας και τον ΑΟ Νεάπολης δημιουργώντας τον Α.Ο. Νέας Ιωνίας, που προήχθη στη Δ΄ Εθνική.
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931. Από το 1967 ονομάστηκε Πρόοδος Χαλκηδόνας.
↑Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931.
↑Ιδρύθηκε το 1927. Πήρε μέρος στο πρωτάθλημα ανεπισήμων της σεζόν 1930-1931. Το 1943 συγχωνεύτηκε με τον Αστέρα Καισαριανής και προέκυψε ο Γ.Α.Ο. Εθνικός Αστέρας Καισαριανής.
↑Η Α.Ε.Κ. Νέων Λιοσίων ιδρύθηκε το 1977 και έδρευε στο Ίλιον. Αγωνιζόταν στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Αθηνών και το 1994 ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου ΕΠΣ Αθηνών. Το 2001 μετονομάστηκε σε Α.Ο. Ιλίου[18] και με αυτήν την ονομασία, συνεχίζει μέχρι σήμερα.
↑Ο Κρόνος Αιγάλεω ιδρύθηκε ανεπίσημα το 1953 και το 1955 πέρασε από την έγκριση του Πρωτοδικείου με την ονομασία «Κρότος Αιγάλεω»[19]. Τελικά μετονομάστηκε σε «Κρόνος»[20] και ξεκίνησε να λαμβάνει μέρος στα επίσημα πρωταθλήματα της ΕΠΣΑ, από το 1959. Όμως το 1967 υποχρεώθηκε σε αναγκαστική συγχώνευση με τον Π.Ο. Αγίου Σάββα για τη δημιουργία του «Διαγόρα Αιγάλεω». Το 1985 επανιδρύθηκε και το 1991 απορρόφησε τη Θύελλα Άνω Λιοσίων, αγωνιζόμενος έκτοτε σαν «Α.Ο. Κρόνος Αιγάλεω»[21]. Τα τελευταία χρόνια μετέχει στην τρίτη τοπική κατηγορία Αθηνών. Το καλοκαίρι του 2018 μετέφερε την έδρα του στο γειτονικό Χαϊδάρι και μετονομάστηκε σε «Α.Ε. Λύκοι Χαϊδαρίου», με το νέο σωματείο να τον αντικαθιστά στα πρωταθλήματα ΕΠΣΑ.[22][23]
↑Ο Α.Ο. Νέας Ζωής Μεταμόρφωσης ιδρύθηκε το 1969 και αγωνιζόταν στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Αθηνών, μέχρι και τη σεζόν 2014-15. Το καλοκαίρι του 2015 συγχωνεύτηκε με τον Α.Σ. Ατρόμητο Μεταμόρφωσης, ένα σωματείο που ιδρύθηκε το 2011 και λειτούργησε αποκλείστηκα σε επίπεδο υποδομών[24] και δημιούργησαν τον «Α.Σ. Ατρόμητος Νέας Ζωής Μεταμόρφωσης».[25]
Παραπομπές
↑"100 χρόνια Παναθηναϊκός • Η ιστορία 1908-2008", Σήφης Βοτζάκης (συνεργ. Βαγγέλης Μελέκογλου), Εκδόσεις Α.Α Λιβάνη, Αθήνα 2008, ISBN 960-1418-75-X, σελ. 23
↑"Τριφύλλι 100 χρόνια", συλλογικό έργο, επετειακή έκδοση εφ. Goal news, Αθήνα 2008, σελ. 5
