Ομόνοια Λευκωσίας (ποδόσφαιρο ανδρών)

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας.
ΑΣ Ομόνοια Λευκωσίας
Σήμα της Ομόνοιας
Επίσημη ονομασίαΑθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας
Σύντομο όνομαΟμόνοια Λευκωσίας
ΠροσωνύμιοΟμάδα του Λαού, Οι Πράσινοι και Το Τριφύλλι
Ίδρυση4  Ιουνίου 1948
ΈδραΛευκωσία, Κύπρος
ΣτάδιοΝέο Γ.Σ.Π.[1][2], Στρόβολος
Χρώματαπράσινο και λευκό
Μητρικός σύλλογοςΑθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας
ΠρόεδροςΣταύρος Παπασταύρου
ΠροπονητήςΓιάννης Αναστασίου
ΠρωτάθλημαΑ΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata (π • σ • ε )
Ενεργά τμήματα της Ομόνοιας
Ποδόσφαιρο ανδρών Ποδόσφαιρο γυναικών Καλαθόσφαιρα ανδρών
Πετοσφαίριση ανδρών Πετοσφαίριση γυναικών Ποδόσφαιρο σάλας ανδρών
Ποδηλασία Παράκτια χειροσφαίριση γυναικών Δρομείς

Ο Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας (ή αλλιώς Ομόνοια) είναι ομάδα της Α΄ κατηγορίας ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου. Ιδρύθηκε στις 4 Ιουνίου 1948. Έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι το στάδιο ΓΣΠ. Έμβλημα του σωματείου είναι το τριφύλλι και ως χρώματα χρησιμοποιεί το πράσινο και το λευκό. Το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών αποτελεί με διαφορά το πιο επιτυχημένο και μακροβιότερο τμήμα του Αθλητικού Συλλόγου Ομόνοια Λευκωσίας.

Η Ομόνοια έχει κατακτήσει 21 πρωταθλήματα Κύπρου, 16 κύπελλα Κύπρου και 17 Super Cup, όντας η δεύτερη πιο πετυχημένη ομάδα σε κατακτήσεις τροπαίων στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Τα πρώτα πέντε χρόνια (1948-1953) συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Το 1953 το σωματείο έγινε μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) συμμετέχοντας στα πρωταθλήματα και κύπελλα υπό την αιγίδα της ομοσπονδίας, με εξαίρεση την περίοδο 1972-73 που συμμετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής. Η ομάδα έχει 64 συμμετοχές στην Α΄ κατηγορία Κύπρου, όντας στην πέμπτη θέση στη σχετική κατάταξη.[3]

Η Ομόνοια συμμετέχει στα ευρωπαϊκά κύπελλα ποδοσφαίρου από την περίοδο 1965-66. Είναι η κυπριακή ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές στις ευρωπαϊκές 1991-92).

Ιστορία

Ίδρυση

Η ΟΜΟΝΟΙΑ ιδρύθηκε το 1948, χρονιά η οποία αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το 1948, στην Ελλάδα υπήρχαν πολιτικές αναταραχές λόγω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό.[4] Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική. Οι αριστεροί αθλητές αποκλείονταν από τους συλλόγους της εποχής ώστε να επικρατεί σε αυτούς το εθνικόφρονο κλίμα.[5][6] Λόγω των περιορισμών αυτών, οι αριστεροί αθλητές και φίλαθλοι ίδρυσαν νέα σωματεία. Στις 7 Μαρτίου 1948 ιδρύεται η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο και στις 10 Απριλίου 1948 η Αλκή στη Λάρνακα.

Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο ΣΕΓΑΣ, (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων), ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου θα εκφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο, θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς.[4][5] Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι δεξιοί αθλητές υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος «Κινύρας» Πάφου και για αυτό τον απέκλεισαν από τους αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους, αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις και να αποκηρύξουν τα ιδεολογικά τους πιστεύω.[4][5] Επιπρόσθετα, οι αριστεροί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν τον Γυμναστικό Σύλλογο «Κινύρα» Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο ΓΣΕ απαγόρευσε στη Νέα Σαλαμίνα την είσοδος των αθλητών της στάδιο ΓΣΕ.[4][5] Αντίστοιχα, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνωνας (ΓΣΖ) σε γενική συνέλευση, απαγόρευσε από την Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας.[5][7] Αντίστοιχη πρόταση για αποκλεισμό Τούρκων και καθολικών απορρίφθηκε. Στη Λευκωσία είχε ιδρυθεί μέσα στο Μάιο ο Ορφέας Λευκωσίας.

Τον ίδιο μήνα, ο ΑΠΟΕΛ απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές Κώστας Λυμπουρής, Αγησίλαος Τσιαλής, Γωγάκης Καραγιάννης, Τάκης Σκαλιώτης, Ανδρέας Καριόλου κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας.[5][7]

Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της η Ομόνοια συγκέντρωσε χιλιάδες οπαδούς, οι οποίοι αυξάνονταν μετά τις επιτυχίες της ομάδας. Οι φίλαθλοι της προέρχονταν κυρίως από την αριστερή εργατική λαϊκή τάξη. Η Ομόνοια τις επόμενες δεκαετίες έγινε η λαοφιλέστερη ομάδα της Κύπρου και χαρακτηρίστηκε ως «ομάδα του λαού».[8]

Ίδρυση της ΚΕΠΟ

Λόγο των αριστερών φρονημάτων των μελών τους, τα νέα σωματεία δεν γίνονταν δεκτά στις τάξεις της ΚΟΠ και έτσι προχώρησαν στην ίδρυση μιας νέας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΚΕΠΟ), το Δεκέμβριο του 1948.[9][10][11] Η νέα ομοσπονδία, που διοργάνωνε πρωταθλήματα και κύπελλα,[12] έγινε αφορμή για να στραφούν στα γήπεδα χιλιάδες νέοι φίλαθλοι. Οι αγώνες του πρωταθλήματος της ΚΕΠΟ προσέλκυαν πολύ περισσότερους φιλάθλους από αυτούς της ΚΟΠ.[8][13] Στην ΚΕΠΟ συμμετείχαν έξι ομάδες: η Ομόνοια και ο Ορφέας στη Λευκωσία, η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο, η Αλκή στη Λάρνακα, ο ΑΜΟΛ στη Λεμεσό (που το 1951 μετονομάστηκε σε Ανταίο) και ο Νέος Αστέρας στη Μόρφου.

Ενοποίηση Κυπριακού Ποδοσφαίρου

Τα σωματεία μέλη της ΚΕΠΟ ήταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Προσπαθούσαν για τρία συνεχόμενα χρόνια να πείσουν την ΚΟΠ να τα δεχθεί ως μέλη της, αλλά η ΚΟΠ απέρριπτε το αίτημα τους.[14] Δύο ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και η διεξαγωγή δύο πρωταθλημάτων σε μια μικρή χώρα, όπως η Κύπρος, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Δημιουργούνταν προβλήματα οικονομικής φύσεως και αθλητικών υποδομών. Ο διαχωρισμός αποτελούσε τροχοπέδη στις προοπτικές για πρόοδο και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου.[4][15][16][17] Επιπρόσθετα, τα σωματεία θεωρούσαν ότι το πνεύμα του αθλητισμού είναι η συναδέλφωση και φιλία και όχι διαχωρισμός και διακρίσεις. Οι βάσεις για την ενοποίηση του Κυπριακού Ποδοσφαίρου άρχισαν να μπαίνουν με την πρώτη έκδοση της αθλητικής εφημερίδας Αθλητική, η οποία άρχισε σταυροφορία υπέρ της ενοποίησης το Δεκέμβριο του 1952. Μέσω της ίδιας εφημερίδας ακούστηκαν για πρώτη φορά φωνές για ενοποίηση, πέρα από το χώρο της ΚΟΠ (ξένοι προπονητές σωματείων ΚΟΠ). Η ΚΟΠ καταδίκασε τις δηλώσεις των προπονητών των δικών της σωματείων θεωρώντας πως «ήταν αντίθετες με το πνεύμα της Ομοσπονδίας».[16] Οι παράγοντες της ΚΟΠ αρχικά κράτησαν εχθρική στάση καταδικάζοντας όσους ενεργούσαν υπέρ της ενοποίησης.[16] Το καλοκαίρι του 1953 όλοι σχεδόν οι κορυφαίοι αθλητικοί παράγοντες της εποχής τάσσονταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τον Αύγουστο του 1953 η Ομόνοια, η Νέα Σαλαμίνα, η Αλκή και ο Ανταίος υπέβαλλαν κοινή αίτηση στην ΚΟΠ για εγγραφή στη δύναμη της ως σωματεία Α΄ κατηγορίας. Τον επόμενο μήνα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1953, η ΚΟΠ έκανε δεκτή την αίτηση της Ομόνοιας, της Νέας Σαλαμίνας και του Ανταίου για ένταξη τους στην ΚΟΠ.[16][18][19] Η πολεμική όμως της ΚΟΠ προς τα σωματεία αυτά συνεχίστηκε.[16] Απέρριψε την αίτηση της Αλκής, του Ορφέα και του Νέου Αστέρα Μόρφου (τα δύο πρώτα εντάχθηκαν ένα χρόνο αργότερα),[18] ενώ επικαλούμενη το καταστατικό της, υποστήριξε ότι μια ομάδα έπρεπε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας και οι άλλες δύο στην Β΄ κατηγορία. Τα σωματεία της ΚΕΠΟ αποδέχτηκαν τις προϋποθέσεις αυτές με σκοπό να επιτευχθεί τελικά η ενοποίηση. Σε ειδική συνεδρία της ΚΕΠΟ αποφασίστηκε να ενταχθεί στην Α΄ κατηγορία η Ομόνοια και στη Β΄ κατηγορία η Νέα Σαλαμίνα και ο Ανταίος.[20] Μετά τις εξελίξεις αυτές, η ΚΕΠΟ αυτοδιαλύθηκε.[15]

Ονομασία, έμβλημα και χρώματα

Το όνομα Ομόνοια επιλέχθηκε για να δείχνει την αντίθεση του σωματείου στο διχασμό και στη διάσπαση.[21][22] Ως έμβλημα επιλέχθηκε το τριφύλλι λόγω του πράσινου χρώματος τους που είναι το χρώμα της ελπίδας.[21][22] Χρώματα της ομάδας επελέγησαν το πράσινο και το άσπρο.[21]

Πρώτος αγώνας

Η Ομόνοια έδωσε τον πρώτο επίσημο αγώνα της στις 31 Οκτωβρίου 1948, με αντίπαλο τον ΑΜΟΛ Λεμεσού (Αθλητικό Μουσικό Όμιλο Λεμεσού), τον οποίο κέρδισε με 5-1 στο γήπεδο «Γκόουλ», το οποίο χρησιμοποιούσε ως έδρα.[23][24] Οι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στον ιστορικό αυτό αγώνα ήταν: Παναγιώτης Ταλιάνος, Ανδρέας Καρυόλου, Χαμπής Φιλίππου, Αγησίλαος Τσιαλής, Τικράν Μισιριάν, Γωγάκης Καραγιάννης, Κιλίς Μπετικιάν, Χατζάκ Μπαλατονί, Τάκης Σκαλιώτης, Ρομπέρ Κονστανιάν και Κώστας Λυμπουρής.[24]

Έδρα

Ποδοσφαιρικό γήπεδο

Τα πρώτα πέντε χρόνια της ύπαρξης της η Ομόνοια χρησιμοποιούσε ως έδρα το γήπεδο «Γκόουλ», το οποίο βρισκόταν παρά τη γέφυρα του Πεδιαίου.[8] Το 1953, όταν η ομάδα εντάχθηκε στην ΚΟΠ, ως έδρα χρησιμοποιούσε το παλιό ΓΣΠ. Το γήπεδο αυτό ήταν έδρα επίσης των ΑΠΟΕΛ και Ολυμπιακού. Το 1978 ολοκληρώθηκε το Μακάρειο στάδιο το οποίο έγινε η νέα έδρα των Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ, ενώ έγινε έδρα και του Ολυμπιακού χρόνια αργότερα.[25]

Τον Οκτώβριο του 1999 ολοκληρώθηκε το νέο ΓΣΠ και από τότε έγινε έδρα των τριών ομάδων.[25] Έχει χωρητικότητα 22859 θεατών. Η βόρεια κερκίδα του γηπέδου αποτελεί τον πυρήνα των οργανωμένων οπαδών της ομάδας, οι οποίοι ονομάζονται «Θύρα 9».

Προπονητικό κέντρο Μια Μηλιάς

Στα τέλη του 1971 ξεκίνησε η ανέγερση ιδιόκτητου γηπέδου στη Μια Μηλιά, ένα χωριό στα ανατολικά της Λευκωσίας. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1972 είχε κατασκευαστεί ο στίβος του γηπέδου, ενώ στη συνέχεια κατασκευάστηκαν αποδυτήρια και περίφραξη. Όλα τα έργα έγιναν με εθελοντική εργασία των φιλάθλων της ομάδας. Προγραμματίστηκε χορτοφύτευση και ηλεκτροφωτισμός του σταδίου το καλοκαίρι του 1974, ενώ είχε αρχίσει η προετοιμασία για την κατασκευή της κεντρικής εξέδρας του σταδίου που θα κατασκευαζόταν εκεί για να αποτελέσει τη μελλοντική έδρα της ομάδας. Η κατάληψη του χωριού κατά την τουρκική εισβολή έβαλε τέρμα στα όποια σχέδια.[25][26][27]

Προπονητικό κέντρο «Ηλίας Πούλλος»

Η Ομόνοια διαθέτει προπονητικό κέντρο στο Γέρι. Στο κέντρο δόθηκε η ονομασία «Ηλίας Πούλος» προς τιμή του τότε εν ενεργεία αντιπροέδρου της ομάδας Ηλία Πούλου που έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα.

Διοργανώσεις

Πρωταθλήματα και κύπελλα ΚΕΠΟ

Στα πέντε πρωταθλήματα της ΚΕΠΟ, η Ομόνοια κατάφερε να κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα και πέντε κύπελλα.[8][28] Ως έδρα χρησιμοποιούσε το γήπεδο «Γκόουλ».[23]

Η πορεία της Ομόνοιας στις διοργανώσεις της ΚΕΠΟ.[28][29]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί
Υπέρ Κατά
1948-1949 1 6 10 - - - - - - Κυπελλούχος
1949-1950 1 6 10 6 0 4 30 19 12 Κυπελλούχος
1950-1951 1 6 10 10 0 0 52 11 20 Κυπελλούχος
1951-1952 1 6 10 7 3 0 40 9 17 Κυπελλούχος
1952-1953 3 6 10 7 1 2 37 12 15 Κυπελλούχος
Σύνολο 50 33 5 2 167 40 71
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Για την περίοδο 1948-49 δεν υπάρχουν στοιχεία. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι η Ομόνοια κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη.[28][30]

Παγκύπριο Πρωτάθλημα και Κύπελλο

Περίοδος 1953-1959

Μετά την ενοποίηση του κυπριακού ποδοσφαίρου, η Ομόνοια εντάχθηκε στην Α΄ κατηγορία. Ως έδρα χρησιμοποιούσε πλέον το παλιό ΓΣΠ.[23] Ο πρώτος επίσημος αγώνας της ομάδας μετά την ένταξή της στην ΚΟΠ διεξήχθη την 1η Νοεμβρίου 1953 στο Παλιό ΓΣΖ με αντίπαλο τον Πεζοπορικό για το πρωτάθλημα της περιόδου 1953-54. Η Ομόνοια έχασε με 2-1.

Τα πρώτα χρόνια η ομάδα δεν κατάφερε κάτι το αξιόλογο, ούτε στο πρωτάθλημα ούτε στο κύπελλο. Ψηλότερη θέση που κατέλαβε ήταν η 3η την περίοδο 1956-57.

Η πορεία της Ομόνοιας την περίοδο 1953-1959 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.[31][32]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1953-54 A΄ 7 9 16 5 2 9 21 33 12 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
1954-55 A΄ 6 10 18 7 3 8 30 27 17 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
1955-56 A΄ 6 9 16 7 2 7 23 26 16 Δεν διεξήχθη
1956-57 A΄ 3 9 16 8 5 3 34 27 21 Δεν διεξήχθη
1957-58 Α΄ 5 10 16 6 4 6 20 21 16 Δεν διεξήχθη
1958-59 Δεν διεξήχθηκε πρωτάθλημα Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Δεκαετία 1960-1969

Τη δεκαετία του 1960 η Ομόνοια άρχισε να διεκδικεί και να κατακτά τρόπαια. Επιπρόσθετα, ξεκίνησε μια πορεία 56 χρόνων όπου η Ομόνοια δεν τερμάτισε κάτω από την 4η θέση του πρωταθλήματος.[33]

Την περίοδο 1959-60 διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, τερματίζοντας τελικά στη 2η θέση.[34] Την περίοδο 1960-61 η Ομόνοια κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας, δημιουργώντας και ρεκόρ επίτευξης τερμάτων. Τα 91 τέρματα που πέτυχαν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας αποτελούσαν το ρεκόρ του κυπριακού πρωταθλήματος Α΄ κατηγορίας για 38 χρόνια (καταρρίφθηκε την περίοδο 1998-99 από την Ανόρθωση).[35] Σημαντικοί ποδοσφαιριστές της ομάδας την περίοδο αυτή ήταν οι Ελευθεριάδης, Αντωνής, Κακουλλής, Κώστα, Κ. Χριστοφόρου, Αντωνάκης. Τσιελεπής και Πάκκος. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Βούλγαρος Νάσκο Τσιακμάκοφ.[35]

Την περίοδο 1961-62 τερμάτισε στη δεύτερη θέση[36] και την περίοδο 1962-63 στην τρίτη θέση.[37] Την περίοδο αυτή έφτασε για πρώτη φορά στα ημιτελικά του κυπέλλου Κύπρου. Την περίοδο 1963-64 το πρωτάθλημα διακόπηκε τον Δεκέμβριο του 1963 λόγω των δικοινοτικών διαταραχών και δεν συνεχίστηκε ποτέ.[38] Μέχρι τη στιγμή της διακοπής η Ομόνοια ήταν στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος.[38] Την περίοδο 1964-65 η ομάδα τερμάτισε στην 4η θέση. Ωστόσο, κατάφερε να στεφθεί κυπελλούχος για πρώτη φορά στην ιστορία της. Στον τελικό της 4ης Ιουλίου 1965 αντιμετώπισε στο παλιό ΓΣΠ τον Απόλλων Λεμεσού τον οποίο κέρδισε με 5-1.[39] Η κατάκτηση του τροπαίου εξασφάλισε στην ομάδα την πρώτη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Συμμετείχε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Κυπελλούχων 1965-66, αντιμετωπίζοντας τον Ολυμπιακό Πειραιώς, από τον οποίο αποκλείστηκε.[40][41][42]

Το δεύτερο πρωτάθλημα της Ομόνοιας κατακτήθηκε την περίοδο 1965-66.[43] Ως πρωταθλήτρια, διεκδίκησε για πρώτη φορά την Ασπίδα Πάκκου, στην έναρξη της περιόδου 1966-67. Αντίπαλος ήταν ο κυπελλούχος Απόλλωνας τον οποίο κέρδισε με 3-1 κατακτώντας το τρόπαιο.[44] Στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην 4η θέση, 2 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.[45] Την περίοδο 1967-68 τερμάτισε στη δεύτερη θέση,[46] όπως και την περίοδο 1968-69.[47] Μάλιστα, την περίοδο αυτή ισοβάθμησε με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, χάνοντας τον τίτλο λόγω χειρότερης αναλογίας τερμάτων (λόγος επίθεσης προς άμυνα). Επιπρόσθετα, συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου για δεύτερη φορά στην ιστορία της, χάνοντας το τρόπαιο από τον ΑΠΟΕΛ με 1-0.[47]

Η πορεία της Ομόνοιας την περίοδο 1960-1969 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.[31][48]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1959-60 A΄ 2 11 20 13 3 4 40 20 29 Δεν διεξήχθη
1960-61 A΄ 1 13 24 20 2 2 91 23 66 Δεν διεξήχθη
1961-62 A΄ 2 13 24 13 5 6 51 23 55 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
1962-63 A΄ 3 12 22 10 7 5 39 24 49 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1963-64 A΄ Το πρωτάθλημα διακόπηκε Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
1964-65 A΄ 4 11 20 10 5 5 48 35 45 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1965-66 A΄ 1 11 20 13 4 3 42 23 50 Κύπελλο Κύπρου Α΄ γύρος
1966-67 A΄ 4 12 22 10 11 1 48 17 53 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
1967-68 Α΄ 2 12 22 15 3 4 50 28 55 Κύπελλο Κύπρου Α΄ γύρος
1968-69 Α΄ 2 12 22 12 6 4 41 18 52 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
Βαθμολογία 1959-1960: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί
Βαθμολογία 1960-1969: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=2 βαθμοί, Ήττα=1 βαθμός

Δεκαετία 1970-1979

Την περίοδο 1969-70 η Ομόνοια τερμάτισε στην τρίτη θέση, ισόβαθμη με την πρώτη και τη δεύτερη ομάδα. Υστερούσε έναντι της ΕΠΑ και του Πεζοπορικού στην αναλογία τερμάτων (λόγος επίθεσης προς άμυνα). Ο τίτλος κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική όπου ΕΠΑ και Ομόνοια εξήλθαν ισόπαλες 3-3 ενώ ο Πεζοπορικός έχασε από τον Απόλλωνα.[49][50] Την επόμενη περίοδο η Ομόνοια τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Στο κύπελλο έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλο την Ανόρθωση. Στο παλιό ΓΣΠ οι δύο ομάδες εξήλθαν ισόπαλες 1-1 και έτσι χρειάστηκε επαναληπτικός. Στον αγώνα στο στάδιο ΓΣΕ η Ομόνοια έχασε με 1-0, χάνοντας παράλληλα και το τρόπαιο.[51]

Η περίοδος 1971-72 αποτελεί ιστορική για την ομάδα για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ξεκινάει μια πετυχημένη πορεία 18 χρόνων όπου η Ομόνοια κατακτά 14 πρωταθλήματα. Δεύτερον, γιατί για πρώτη φορά πέτυχε το νταμπλ. Κατέκτησε το τρίτο της πρωτάθλημα και το δεύτερο της κύπελλο. Στον τελικό κέρδισε στην παράταση τον Πεζοπορικό με 3-1 (κανονική διάρκεια 1-1).[52]

Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η Ομόνοια εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην Α΄ Εθνική Ελλάδας, καθώς ίσχυε ο θεσμός συμμετοχής του πρωταθλητή Κύπρου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Συμμετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής 1972-1973 από το οποίο υποβιβάστηκε, τερματίζοντας στην 18η και τελευταία θέση με απολογισμό 1 νίκη, 7 ισοπαλίες και 26 ήττες.[53] Στο Κύπελλο Ελλάδας αποκλείστηκε στον Α΄ γύρο από τον Πανιώνιο, ο οποίος έφτασε στα ημιτελικά της διοργάνωσης.

Ακολούθως η Ομόνοια επέστρεψε στο κυπριακό πρωτάθλημα. Τις επόμενες έξι περιόδους (1973-74, 1974-75, 1975-76, 1976-77, 1977-78, 1978-79) κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα,[54][55][56][57][58][59] δημιουργώντας ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων[59] το οποίο ισχύει έως σήμερα.

Μάλιστα, την περίοδο 1973-74 πέτυχε το δεύτερο της νταμπλ, κατακτώντας εκτός από το πρωτάθλημα και το κύπελλο, κερδίζοντας στον τελικό την Ένωσις Νέων Παραλιμνίου με 2-0.[60] Ακόμη, την περίοδο 1976-77, ο ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας Σωτήρης Καϊάφας, πέτυχε 44 γκολ, δημιουργώντας νέο ρεκόρ στο κυπριακό ποδόσφαιρο (το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα), κερδίζοντας παράλληλα το χρυσό παπούτσι στην Ευρώπη.[57]

Το 1978 ολοκληρώθηκε το Μακάρειο στάδιο και η Ομόνοια αγωνιζόταν πλέον σε αυτό το γήπεδο.[23]

Η πορεία της Ομόνοιας τη δεκαετία 1970-1979 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.[31][61]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1969-70 A΄ 3 12 22 12 7 3 31 16 53 Κύπελλο Κύπρου Α΄ γύρος
1970-71 A΄ 4 12 22 11 3 8 33 20 25 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
1971-72 A΄ 1 12 22 13 6 3 30 14 32 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1972-73 Συμμετοχή στην Α΄ Εθνική 1972-1973 Κύπελλο Ελλάδος 1972-73
1973-74 A΄ 1 14 26 20 4 2 69 14 44 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1974-75 A΄ 1 14 26 19 5 2 70 14 43 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1975-76 A΄ 1 15 28 24 2 2 83 18 50 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1976-77 A΄ 1 16 30 26 2 2 88 20 54 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος
1977-78 A΄ 1 16 30 22 7 1 77 15 51 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1978-79 A΄ 1 16 30 18 9 3 66 17 45 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
Βαθμολογία 1969-1970: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=2 βαθμοί, Ήττα=1 βαθμός
Βαθμολογία 1970-1979: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Δεκαετία 1980-1989

Οι συνεχόμενες κατακτήσεις πρωταθλήματος από την Ομόνοια διακόπηκαν την περίοδο 1979-80, όταν έχασε το πρωτάθλημα από τον ΑΠΟΕΛ. Οι δύο ομάδες ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση, αλλά η Ομόνοια είχε χειρότερη διαφορά τερμάτων (+52 η Ομόνοια, +53 ο ΑΠΟΕΛ).[62] Κατάφερε όμως να κατακτήσει το κύπελλο Κύπρου κερδίζοντας στον τελικό την Αλκή με 3-1.[62]

Από την επόμενη περίοδο η Ομόνοια ξεκίνησε ένα νέο σερί κατάκτησης πέντε πρωταθλημάτων (1980-81, 1981-82, 1982-83, 1983-84, 1984-85).[63][64][65][66][67] Μάλιστα, την περίοδο 1984-85 κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη. Παράλληλα, η ομάδα δημιούργησε και ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων κυπέλλου Κύπρου (1979-80, 1980-81, 1981-82, 1982-83). Στο τελικό του κυπέλλου Κύπρου 1980-81 αντιμετώπισε την Ένωσις Νέων Παραλιμνίου. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 1-1 και έτσι χρειάστηκε επαναληπτικός. Η Ομόνοια κέρδισε με 3-0 και κατέκτησε το τρόπαιο.[68] Παρόμοιο σενάριο επαναλήφθηκε και την επόμενη περίοδο. Η Ομόνοια αντιμετώπισε στον τελικό τον Απόλλωνα. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 2-2 και έτσι και πάλι χρειάστηκε επαναληπτικός. Η Ομόνοια κέρδισε με 4-1 και κατάκτησε το τρόπαιο.[69] Την περίοδο 1982-83 αντιμετώπισε στον τελικό και πάλι την Ένωση Νέων Παραλιμνίου με την Ομόνοια να κερδίζει με 2-1.[70] Η Ομόνοια έγινε η πρώτη και μοναδική ομάδα που πέτυχε τρία συνεχόμενα νταμπλ στο κυπριακό πρωτάθλημα (1980-81, 1981-82, 1982-83).[65] Επιπλέον, έγινε η πρώτη ομάδα που κατάφερε το τρεμπλ, δηλαδή να κατακτήσει την ίδια περίοδο πρωτάθλημα, κύπελλο και ασπίδα. Το κατόρθωμα αυτό το πέτυχε σε τρεις συνεχόμενες περιόδους (1980-81, 1981-82, 1982-83).[71]

Οι συνεχόμενες κατακτήσεις πρωταθλήματος από την Ομόνοια διεκόπησαν την περίοδο 1985-86. Η Ομόνοια τερμάτισε στη δεύτερη θέση ενώ αποκλείστηκε και στα ημιτελικά του Κυπέλλου.[72] Την περίοδο 1986-87 κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα.[73] Την επόμενη περίοδο τερμάτισε στην 3η θέση, αλλά κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο Κύπρου. Στον τελικό αντιμετώπισε την ΑΕΛ, με την Ομόνοια να κερδίζει με 2-1.[74] Ακολούθησε η κατάκτηση του πρωταθλήματος την περίοδο 1988-89.[75]

Το 1988 κατέκτησε για έβδομη φορά την Ασπίδα Στυλιανάκη, η οποία είχε προκηρυχθεί για δέκα χρόνια. Η Ομόνοια ήταν η ομάδα που την είχε κατακτήσει τις περισσότερες φορές και για το λόγο αυτό περιήλθε στην κατοχή της.

Η πορεία της Ομόνοιας τη δεκαετία 1980-1989 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.[31][76]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1979-80 A΄ 2 15 28 21 6 1 66 14 48 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1980-81 A΄ 1 14 26 16 6 4 56 21 38 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1981-82 A΄ 1 14 26 20 4 2 61 9 44 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1982-83 A΄ 1 14 26 16 6 4 52 17 38 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1983-84 Α΄ 1 14 26 18 6 2 59 19 42 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1984-85 A΄ 1 14 26 17 9 0 70 22 43 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1985-86 A΄ 2 14 26 16 8 2 62 23 40 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1986-87 A΄ 1 16 30 26 0 4 86 28 52 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος
1987-88 A΄ 3 16 30 15 7 8 59 32 37 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1988-89 A΄ 1 15 28 17 9 2 60 22 43 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Δεκαετία 1990-1999

Την περίοδο 1989-90 η Ομόνοια τερμάτισε στη δεύτερη θέση[77] και τις περιόδους 1990-91 και 1991-92 στην τέταρτη θέση.[78][79] Στο κύπελλο Κύπρου συμμετείχε για τρεις συνεχόμενες χρονιές στον τελικό. Την περίοδο 1989-90 αντιμετώπισε στον τελικό τη Νέα Σαλαμίνα με την Ομόνοια να χάνει με 3-2.[80] Την περίοδο 1990-91 αντιμετώπισε στον τελικό τον Ολυμπιακό. Η Ομόνοια κέρδισε με 1-0 και κατάκτησε το τρόπαιο.[81] Την περίοδο 1991-92 αντιμετώπισε στον τελικό τον Απόλλωνα με την Ομόνοια να χάνει με 1-0.[82]

Ακολούθησε η κατάκτηση του πρωταθλήματος την περίοδο 1992-93, του μοναδικού πρωταθλήματος της ομάδας τη δεκαετία του 1990.[83] Την περίοδο 1993-94 τερμάτισε στην 4η θέση,[84] αλλά κατέκτησε το κύπελλο Κύπρου κερδίζοντας στον τελικό την Ανόρθωση με 1-0.[85] Την επόμενη περίοδο τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος[85] και την περίοδο 1995-96 στην τρίτη θέση.[86] Στην ίδια θέση τερμάτισε και την περίοδο 1996-97.[87] Την περίοδο αυτή συμμετείχε και στον τελικό του κυπέλλου Κύπρου με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ, χάνοντας με 2-0.[88] Την περίοδο 1997-98 τερμάτισε στη δεύτερη θέση.[89] Στην ίδια θέση τερμάτισε και την περίοδο 1998-99 με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά ισοβαθμούσε με την πρωταθλήτρια Ανόρθωση. Για τέταρτη φορά στην ιστορία της η Ομόνοια έχανε τον τίτλο του πρωταθλήματος επειδή υστερούσε στην ισοβαθμία.[90]

Η πορεία της Ομόνοιας τη δεκαετία 1990-1999 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.[31][91]
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1989-90 A΄ 2 14 26 15 6 5 53 21 36 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
1990-91 A΄ 4 14 26 12 7 7 41 22 31 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1991-92 A΄ 4 14 26 14 7 5 46 29 49 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
1992-93 A΄ 1 14 26 18 5 3 75 30 59 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος
1993-94 A΄ 4 14 26 16 4 6 77 33 52 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
1994-95 A΄ 2 12 33 20 7 6 82 32 67 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1995-96 A΄ 3 14 26 16 5 5 66 30 53 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
1996-97 A΄ 3 14 26 14 4 8 39 30 46 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
1997-98 A΄ 2 14 26 19 5 2 90 20 62 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος
1998-99 A΄ 2 14 26 21 4 1 81 25 67 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
Βαθμολογία 1989-91: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί
Βαθμολογία 1991-99: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Δεκαετία 2000-2009

Από τον Οκτώβριο του 1999 η Ομόνοια ξεκίνησε να χρησιμοποιεί ως έδρα το νέο ΓΣΠ.[23] Την περίοδο 1999-00 η Ομόνοια τερμάτισε και πάλι στη δεύτερη θέση. Κατάφερε ωστόσο να κατακτήσει το κύπελλο κερδίζοντας στον τελικό τον ΑΠΟΕΛ με 4-2.[92] Ακολούθησε η κατάκτηση του πρωταθλήματος την περίοδο 2000-01.[93] Την περίοδο 2001-02 η Ομόνοια τερμάτισε στην 4η θέση.[94] Την επόμενη περίοδο κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα.[95] Ακολούθησε η δεύτερη θέση της περιόδου 2003-04 [96] και η τρίτη θέση της περιόδου 2004-05. Την περίοδο αυτή κατέκτησε το κύπελλο κερδίζοντας στον τελικό τον Διγενή Μόρφου.[97]

Την περίοδο 2005-06 τερμάτισε στη δεύτερη θέση,[98] όπως και την περίοδο 2006-07.[99] Την περίοδο αυτή συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου, χάνοντας με 3-2 από την Ανόρθωση.[99] Την περίοδο 2007-08 τερμάτισε στην τρίτη θέση[100] και την περίοδο 2008-09 στη δεύτερη.[101]

Η πορεία της Ομόνοιας τη δεκαετία 2000-2009 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
1999-00[102] A΄ 2 14 26 18 5 3 71 27 59 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
2000-01[103] A΄ 1 14 26 17 6 3 60 27 57 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2001-02[104] A΄ 4 14 26 17 2 7 56 35 53 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2002-03[105] A΄ 1 14 26 18 6 2 68 22 60 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2003-04[106] A΄ 2 14 26 20 2 4 68 29 62 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά
2004-05[107] A΄ 3 14 26 13 8 5 47 29 47 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος
2005-06[108] A΄ 2 14 26 20 3 3 59 20 63 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2006-07[109] A΄ 2 14 26 18 3 5 62 22 57 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ
2007-08[110] A΄ 3 14 32 14 10 8 42 31 52 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2008-09[111] A΄ 2 14 311 25 1 5 70 22 76 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά[112]
Βαθμολογία: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

1Το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής μεταξύ ΑΠΟΕΛ και Ομόνοιας διεκόπηκε λόγω βίαιης συμπεριφοράς των οπαδών και των δύο ομάδων, όταν το σκορ ήταν 0-2 υπέρ της Ομόνοιας.[113] Με απόφαση της δικαστικής επιτροπής της ΚΟΠ μηδενίστηκαν και οι δύο ομάδες.[114]

Δεκαετία 2010-2019

Οι πανηγυρισμοί των φιλάθλων της Ομόνοιας για τον εικοστό τίτλο πρωταθλήματος, το 2010

Μετά από εφτά χρόνια η Ομόνοια κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα, την περίοδο 2009-10.[115] Την περίοδο 2010-11 τερμάτισε στη δεύτερη θέση[116] και την περίοδο 2011-12 στην τρίτη θέση.[117] Και τις δύο αυτές περιόδους κατέκτησε το κύπελλο. Στο τελικό της περιόδου 2010-11 κέρδισε τον Απόλλωνα με 4-3 στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 1-1)[116] και στον τελικό της περιόδου 2011-12 κέρδισε την ΑΕΛ με 1-0.[117]

Την περίοδο 2012-13 τερμάτισε στην τρίτη θέση.[118] Την περίοδο 2013-14 τερμάτισε στην πέμπτη θέση.[119] Τερματίστηκε έτσι μια πορεία 56 χρόνων όπου η Ομόνοια δεν είχε τερματίσει κάτω από την 4η θέση του πρωταθλήματος.[33]

Την περίοδο 2014-15 τερμάτισε στην τέταρτη θέση.[120] Στην ίδια θέση τερμάτισε και την περίοδο 2015-16.[121] Στο κύπελλο Κύπρου 2015-16 έφτασε μέχρι τον τελικό χάνοντας το τρόπαιο από τον Απόλλωνα με 2-1.[122]

Την περίοδο 2016-17 τερμάτισε στην πέμπτη θέση, με αποτέλεσμα να μην κερδίσει το δικαίωμα συμμετοχής σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά από 15 χρόνια.[123][124] Η περίοδος 2017-18 αποτέλεσε μια από τις χειρότερες στην ιστορία της. Η ομάδα τερμάτισε στην έκτη θέση (μετά από 62 χρόνια), δημιούργησε αρνητικό ρεκόρ 17 ηττών και τερμάτισε με αρνητική διαφορά τερμάτων (μετά από 60 χρόνια).[125] Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα και οι άσχημες πορείες της ομάδας, οδήγησαν το σωματείο, μετά τη λήξη της περιόδου, στην εκχώρηση του ποδοσφαιρικού τμήματος σε εταιρεία.[126][127][128]

Η πορεία της Ομόνοιας τη δεκαετία 2010-2019 στις διοργανώσεις της ΚΟΠ.
Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
2009-10[129] A΄ 1 14 32 22 8 2 60 25 74 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος[130]
2010-11[131] A΄ 2 14 32 18 9 5 45 19 63 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος[132]
2011-12[133] A΄ 3 14 32 20 6 6 56 23 66 Κύπελλο Κύπρου Κυπελλούχος[134]
2012-13[135] A΄ 3 14 32 20 6 6 66 27 66 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά[136]
2013-14[119] A΄ 5 14 36 16 11 9 59 37 59 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά[137]
2014-15[120] A΄ 4 12 32 17 5 10 52 34 56 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά[138]
2015-16[121] A΄ 4 14 36 20 7 9 63 34 67 Κύπελλο Κύπρου Φιναλίστ[139]
2016-17[140] A΄ 5 14 36 17 6 13 68 57 57 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά[141]
2017-18[125] A΄ 6 14 36 14 5 17 58 60 47 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος[142]
2018-19[143] A΄ 6 12 32 10 6 16 36 45 36 Κύπελλο Κύπρου Β΄ γύρος[143]
Βαθμολογία: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί

Δεκαετία 2020-2029

Την περίοδο 2019-20 το πρωτάθλημα διακόπηκε λόγω της έξαρσης της παγκόσμιας πανδημίας του ιού COVID-19, γνωστότερου απλούστερα κορωνοϊού. Η Ομόνοια όντας στην πρώτη θέση κατά τη διακοπή θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2020–21. Η Ομόνοια ήταν ισόβαθμη με την Ανόρθωση, όμως λόγω υπεροχής στα μεταξύ τους παιχνίδια η Ομόνοια καταλάμβανε την πρώτη θέση βάσει των κανονισμών που όριζε η προκήρυξη του πρωταθλήματος. Παρολ' αυτά, η Ομόνοια δεν στέφθηκε επίσημα πρωταθλήτρια 2019-20 με απόφαση της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου όπως και καμιά άλλη ομάδα των υπολοίπων κατηγοριών της Ομοσπονδίας.

Περίοδος Πρωτάθλημα Κύπελλο
Κατηγορία Θέση Ομάδες Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Τέρματα Βαθμοί Διοργάνωση Φάση
Υπέρ Κατά
2019-20 A΄ 1 12 23 13 7 3 34 13 46 Κύπελλο Κύπρου Ημιτελικά
2020-21 Α΄ 1 14 36 23 10 3 55 17 79 Κύπελλο Κύπρου Προημιτελικά

Συνολικά στατιστικά στην Α΄ κατηγορία

Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τη συνολική πορεία της Ομόνοιας στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας από την περίοδο 1953-54 έως και την περίοδο 2020-21.[144] Η βαθμολογία είναι το άθροισμα της πραγματικής βαθμολογίας κάθε περιόδου, ανεξάρτητα από το σύστημα βαθμολόγησης. Χρησιμοποιώντας το σύγχρονο σύστημα βαθμολόγησης (νίκη=3 βαθμοί, ισοπαλία=1 βαθμός, ήττα:0 βαθμοί) οι βαθμοί που εξασφαλίζει είναι 3382. Η περίοδος 1963-64, στην οποία το πρωτάθλημα διακόπηκε, δεν συμπεριλαμβάνεται.

Πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας
Συμμετοχές Αγώνες Σύνολο
Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ Υπέρ Γκολ Κατά Βαθμοί
65 1719 1051 354 318 3661 1627 3182
  • Η Ομόνοια πέτυχε τις περισσότερες νίκες (26) τις περιόδους 1976-77 και 1986-87. Την περίοδο 1953-54 πέτυχε μόνο πέντε νίκες.
  • Οι περισσότερες ισοπαλίες (11) σημειώθηκαν τις περιόδους 1966-67 και 2013-14. Την περίοδο 1986-87 δεν σημείωσε καμία ισοπαλία.
  • Την περίοδο 1984-85 δεν δέχθηκε καμία ήττα. Τις περισσότερες ήττες (17) δέχτηκε την περίοδο 2017-18.
  • Τα περισσότερα τέρματα (91) σημείωσε την περίοδο 1960-61. Τα λιγότερα τέρματα (20) σημείωσε την περίοδο 1957-58.
  • Τα λιγότερα τέρματα (9) δέχτηκε την περίοδο 1981-82. Τα περισσότερα τέρματα (60) δέχτηκε την περίοδο 2017-18.
  • Την καλύτερη αναλογία τερμάτων (+70) είχε την περίοδο 1997-98 και τη χειρότερη (-12) την περίοδο 1953-54.
  • Τους περισσότερους βαθμούς (76) κέρδισε την περίοδο 2008-09.

Συμμετοχές ανά κατηγορία

Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τις συμμετοχές της ομάδας ανά εθνική κατηγορία του Συστήματος ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων Κύπρου έως την περίοδο 2020-21 καθώς και στις διοργανώσεις κυπέλλου έως και την περίοδο 2020-21.

Πρωτάθλημα
Κατηγορία Αριθμός συμμετοχών
Α΄ κατηγορία
65
Κύπελλο
Κατηγορία Αριθμός συμμετοχών
Κύπελλο Κύπρου
62[145]

Επιπρόσθετα, η ομάδα έχει μία συμμετοχή στην Α΄ Εθνική Ελλάδας και μία συμμετοχή στο Κύπελλο Ελλάδας.

Τελικοί κυπέλλου

Η Ομόνοια έχει κατακτήσει 15 φορές το Κύπελλο Κύπρου. Είναι στη δεύτερη θέση κατακτήσεων του κυπέλλου και στη δεύτερη θέση σε συμμετοχές στον τελικό. Συνολικά έχει συμμετάσχει 22 φορές στον τελικό του κυπέλλου. Διατηρεί το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων (4).[146]

Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τους τελικούς κυπέλλου στους οποίους συμμετείχε η Ομόνοια (υπό την αιγίδα της ΚΟΠ).

Περίοδος Αντίπαλος Ημερομηνία Γήπεδο Αποτέλεσμα
1964-65[39] Απόλλων 4 Ιουλίου 1965 Παλιό ΓΣΠ 5-1
1968-69[47] ΑΠΟΕΛ 29 Ιουνίου 1969 Παλιό ΓΣΠ 0-1
1970-71[51] Ανόρθωση 30 Μαΐου 1971
6 Ιουνίου 1971		 Παλιό ΓΣΠ
Στάδιο ΓΣΕ		 1-1
0-1
1971-72[52] Πεζοπορικός 12 Ιουνίου 1972 Παλιό ΓΣΠ 3-1
1973-74[60] Ένωσις Νέων Παραλιμνίου 26 Ιουνίου 1974 Παλιό ΓΣΠ 2-0
1979-80[62] Αλκή 29 Ιουνίου 1980 Μακάρειο 3-1
1980-81[68] Ένωση Νέων Παραλιμνίου 20 Ιουνίου 1981
27 Ιουνίου 1981		 Τσίρειο 1-1
1-0
1981-82[69] Απόλλων 29 Μαΐου 1982
5 Ιουνίου 1982		 Τσίρειο
Μακάρειο		 2-2
4-1
1982-83[70] Ένωση Νέων Παραλιμνίου 28 Μαΐου 1983 Τσίρειο 2-1
1987-88[74] ΑΕΛ 25 Ιουνίου 1988 Τσίρειο 2-1
1989-90[80] Νέα Σαλαμίνα 8 Ιουνίου 1990 Τσίρειο 2-3
1990-91[81] Ολυμπιακός 9 Ιουνίου 1991 Μακάρειο 1-0
1991-92[82] Απόλλων 10 Ιουνίου 1992 Τσίρειο 0-1
1993-94[85] Ανόρθωση 28 Μαΐου 1994 Τσίρειο 1-0
1996-97[88] ΑΠΟΕΛ 17 Μαΐου 1997 Μακάρειο 0-2
1999-00[92] ΑΠΟΕΛ 13 Μαΐου 2000 Νέο ΓΣΠ 4-2
2004-05[97] Διγενής Μόρφου 22 Μαΐου 2005 Νέο ΓΣΠ 2-0
2006-07[99] Ανόρθωση 12 Μαΐου 2007 Νέο ΓΣΠ 2-3
2010-11[116] Απόλλων 18 Μαΐου 2011 Νέο ΓΣΖ 1-1 (4-3 π.)
2011-12[117] ΑΕΛ 16 Μαΐου 2012 Νέο ΓΣΠ 1-0
2015-16[122] Απόλλων 18 Μαΐου 2016 Τσίρειο Στάδιο 1-2
2021-22[147] Εθνικός Άχνας 25 Μαΐου 2022 Νέο ΓΣΠ 0-0 (5-4 π.)

Αγώνες για Super Cup

Η Ομόνοια έχει κατακτήσει 17 φορές το Super Cup (Ασπίδα Πάκκου/Στυλιανάκη/ΚΟΠ). Είναι η πολυνίκης του θεσμού. Συνολικά έχει διεκδικήσει 22 φορές το τρόπαιο. Διατηρεί το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων (5) και το ρεκόρ συνεχόμενων συμμετοχών (7). Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τους αγώνες για την κατάκτηση του Super Cup στους οποίους συμμετείχε η Ομόνοια.[44]

Έτος Αντίπαλος Ημερομηνία Γήπεδο Αποτέλεσμα
1966 Απόλλων 9 Οκτωβρίου 1966 Παλιό ΓΣΠ 3-1
1979 ΑΠΟΕΛ 28 Σεπτεμβρίου 1979 Μακάρειο Στάδιο 3-0
1980 ΑΠΟΕΛ 5 Οκτωβρίου 1980 Μακάρειο Στάδιο 1-1 (2-1 παρ.)
1981 Ένωσις Νέων Παραλιμνίου 23 Σεπτεμβρίου 1981 Μακάρειο Στάδιο 4-1
1982 Απόλλων 22 Σεπτεμβρίου 1982 Μακάρειο Στάδιο 2-0
1983 Ένωση Νέων Παραλιμνίου 22 Σεπτεμβρίου 1983 Μακάρειο Στάδιο 3-1
1984 ΑΠΟΕΛ 26 Σεπτεμβρίου 1984 Μακάρειο Στάδιο 2-3
1985 ΑΕΛ 26 Σεπτεμβρίου 1985 Μακάρειο Στάδιο 0-1
1987 ΑΕΛ 23 Σεπτεμβρίου 1987 Μακάρειο Στάδιο 2-1
1988 Πεζοπορικός 14 Σεπτεμβρίου 1988 Τσίρειο Στάδιο 0-0 (1-0 παρ.)
1989 ΑΕΛ 20 Σεπτεμβρίου 1989 Μακάρειο Στάδιο 1-1 (3-1 παρ.)
1991 Απόλλων 21 Σεπτεμβρίου 1991 Μακάρειο Στάδιο 4-0
1993 ΑΠΟΕΛ 20 Σεπτεμβρίου 1993 Μακάρειο Στάδιο 3-4
1994 Απόλλων 19 Αυγούστου 1994 Μακάρειο Στάδιο 2-1
2000 Ανόρθωση 9 Σεπτεμβρίου 2000 Νέο ΓΣΠ 1-2
2001 Απόλλων 8 Σεπτεμβρίου 2001 Νέο ΓΣΠ 1-0
2003 Ανόρθωση 17 Αυγούστου 2003 Νέο ΓΣΠ 3-2
2005 Ανόρθωση 20 Αυγούστου 2005 Νέο ΓΣΠ 1-1 (2-2 (παρ., 5-4 π.)
2010 Απόλλων 8 Αυγούστου 2010 Νέο ΓΣΠ 1-1 (3-2 π.)
2011 ΑΠΟΕΛ 7 Αυγούστου 2011 Νέο ΓΣΠ 0-1
2012 ΑΕΛ 18 Αυγούστου 2012 Αντώνης Παπαδόπουλος 5-3
2021 Ανόρθωση 13 Ιουλίου 2021 Νέο ΓΣΠ 1-1 (3-2 π.)

Ευρωπαϊκές Συμμετοχές

Κύριο λήμμα: Πορεία της Ομόνοιας στα ευρωπαϊκά κύπελλα ποδοσφαίρου

Η Ομόνοια συμμετέχει στα ευρωπαϊκά κύπελλα ποδοσφαίρου από την περίοδο 1965-66. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν η κυπριακή ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μάλιστα, είχε δημιουργήσει ρεκόρ συνεχόμενων συμμετοχών (17) για κυπριακή ομάδα (1975-76 έως το 1991-92).[148]

Συμμετείχε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Κυπελλούχων 1965-66, αντιμετωπίζοντας τον Ολυμπιακός Πειραιώς, από τον οποίο αποκλείστηκε.[40][41][42] Η πρώτη πρόκριση ήλθε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1972-73, όπου απέκλεισε την ιρλανδική Γουότερφορντ Γιουνάιτεντ.[149][150][151] Την περίοδο 1974-75, έχοντας αποκτήσει δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1974-75 αποσύρθηκε λόγω της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.[23][152][153]

Τη δεκαετία του 1970 κατάφερε να εξασφαλίσει ακόμη μια πρόκριση, επί της ΦΑ Ρεντ Μπόις Ντιφερντάνζ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1979-80.[154][155][156] Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισε τον πανίσχυρο την τότε επόχή ΑΦΚ Άγιαξ. Στον πρώτο αγώνα, στην Ολλανδία, η Ομόνοια ηττήθηκε με 10-0.[156][157] Ωστόσο, στον επαναληπτικό στο Μακάρειο Στάδιο η Ομόνοια κέρδισε τον Άγιαξ με 4-0, προκαλώντας διθυραμβικά σχόλια από τα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης.[156][158] Τη δεκαετία του 1980 η Ομόνοια εξασφάλισε ακόμη δύο προκρίσεις. Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1985-86 απέκλεισε τη μαλτέζικη Ραμπάτ Άγιαξ ΦΚ[159][160][161] και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1987-88 την ιρλανδική Σάμροκ Ρόβερς.[162][163][164]

Από τη δεκαετία του 1990 η Ομόνοια, όπως και οι υπόλοιπες κυπριακές ομάδες, εξασφάλιζε αρκετές προκρίσεις. Ωστόσο, δεν μπορούσε να αποκλείσει περισσότερους από ένα αντιπάλους ανά περίοδο. Αυτό σταμάτησε την περίοδο 2008-09, συμμετέχοντας στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2008-2009. Αφού απέκλεισε στον πρώτο προκριματικό την ΦΚ Μιλάνο Κουμανόβο, κατάφερε να αποκλείσει στο δεύτερο προκριματικό την ΑΕΚ Αθηνών, την οποία κέρδισε με 1-0 εκτός έδρας. Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισε την Μάντσεστερ Σίτι από την οποία αποκλείστηκε με δύο ήττες με στενό σκορ (1-2).[165]

Συμμετέχοντας στα πλέι-οφ του Γιουρόπα Λιγκ 2010–11, βρέθηκε πολύ κοντά στην είσοδο της στους ομίλους της διοργάνωσης. Παρόλο που είχε ηττηθεί με 0-1 στην έδρα της από την ΦΚ Μεταλίστ Χάρκιβ, στον επαναληπτικό προηγήθηκε με 2-0. Ωστόσο, ισοφαρίστηκε σε 2-2 και αποκλείστηκε. Την επόμενη περίοδο συμμετείχε και πάλι στα πλέι-οφ του Γιουρόπα Λιγκ 2011–12 και βρέθηκε και πάλι πολύ κοντά στην είσοδο της στους ομίλους. Αντιμετώπισε την ΦΚ Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ την οποία κέρδισε εντός έδρας με 2-1. Στον επαναληπτικό έχασε με 1-0 και αποκλείστηκε λόγω του εκτός έδρας τέρματος.[166]

Πολύ κοντά στην είσοδο σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης έφτασε και την περίοδο 2014-15 συμμετέχοντας στο Γιουρόπα Λιγκ 2014-15. Αφότου απέκλεισε για δεύτερη φορά στην ιστορία της δύο αντιπάλους, στα πλέι-οφ της διοργάνωσης αντιμετώπισε την ΦΚ Ντιναμό Μόσχας. Στον πρώτο αγώνα οι δύο ομάδες έφεραν ισοπαλία 2-2. Στον επαναληπτικό το αποτέλεσμα ήταν 1-1 μέχρι και τα τελευταία λεπτά, σκορ που εξασφάλιζε την πρόκριση στην Ομόνοια. Ωστόσο, η ρωσική ομάδα ισοφάρισε στις καθυστερήσεις και εξασφάλισε την πρόκριση.[167][168]

Την περίοδο 2020-21 προκρίθηκε για πρώτη φορά σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ 2020-21. Αντίπαλοι ήταν η ΠΣΦ Αϊντχόφεν, η Γρανάδα ΚΦ και ο ΠΑΟΚ. Η Ομόνοια τερμάτισε στην τέταρτη θέση και αποκλείστηκε.[169] Την επόμενη περίοδο προκρίθηκε στους ομίλους του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ 2021-22. Αντίπαλοι ήταν η ΦΚ Βασιλεία, η Καραμπάγ ΦΚ και η ΦΚ Καϊράτ. Η Ομόνοια τερμάτισε στην τρίτη θέση και αποκλείστηκε.[170]

Παλαιοί ποδοσφαιριστές

Πιο κάτω παρουσιάζονται μερικοί από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας.[171]

Για περισσότερους παλαιούς ποδοσφαιριστές, δείτε Ποδοσφαιριστές Ομόνοιας.

Παλαιοί προπονητές

Πιο κάτω παρουσιάζονται οι προπονητές της Ομόνοιας.[172][173]

Τίτλοι-Διακρίσεις

Το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας Λευκωσίας έχει κατακτήσει τους εξής τίτλους:

Υπό την αιγίδα της ΚΟΠ

Η Ομόνοια έχει πετύχει:

  • Πέντε νταμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου την ίδια περίοδο): 1971-72, 1973-74, 1980-81, 1981-82, 1982-83
  • Τρία τρεμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος, κυπέλλου και ασπίδα την ίδια περίοδο)[71]: 1980-81, 1981-82, 1982-83
Υπό την αιγίδα της ΚΕΠΟ
  • Πρωταθλήτρια (4): 1948-49, 1949-50, 1950-51, 1951-52
  • Κυπελλούχος (5): 1948-49, 1949-50, 1950-51, 1951-52, 1952-53

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «ΟΜΟΝΟΙΑ-ΓΣΠ: Η «μαφία» το ατόπημα και η επόμενη μέρα…». (Ελληνικά) 2  Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12  Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουλίου 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Ομόνοια: Από το «Γκόουλ» στο Δασάκι, η Μια Μηλιά και οι Χαλεπιανές». (Ελληνικά) 14  Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15  Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15  Ιουλίου 2021.
  3. ↑ «Cyprus - Participations per club at Cypriot First Division». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 15 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ». Αθλητισμός. Δήμος Αμμοχώστου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Μελετίου 2011, σελ. 97-98
  6. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 16
  7. ↑ 7,0 7,1 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 21
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Μελετίου 2011, σελ. 141
  9. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 23
  10. ↑ Μελετίου 2011, σελ. 98
  11. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 51
  12. ↑ Μελετίου 2011, σελ. 140
  13. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 24
  14. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 19
  15. ↑ 15,0 15,1 Μελετίου 2011, σελ. 142
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 61
  17. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 23
  18. ↑ 18,0 18,1 Μελετίου 2011, σελ. 204
  19. ↑ Γαβριηλίδη 2001, σελ. 59
  20. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 37-41
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 «Ομόνοια: Βασίλισσα ετών 67!». balla.com.cy. 4 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Ο λόγος που επιλέγηκε το όνομα και το έμβλημα της Ομόνοιας». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. 17 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2017. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 «Τα γήπεδα της Ομόνοιας». omonoialive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Αθλητικός Σύλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας». omonoia.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 «Το Μακάρειο στην Ομόνοια για ένα θεωρείο». kathimerini.com.cy. 27 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  26. ↑ «ΓΗΠΕΔΟ ΟΜΟΝΟΙΑΣ (ΜΙΑ ΜΗΛΙΑ)». sigmalive.com. 21 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  27. ↑ «Ιδιόκτητο γήπεδο». kerkida.net. 21 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 150-151
  29. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 28
  30. ↑ Μελετίου 2011, σελ. 196
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 «Cyprus - List of Final Tables 1931-1998». RSSSF. 6 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2015. 
  32. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 61-69
  33. ↑ 33,0 33,1 «Ομόνοια: Αποτυχημένη χρονιά». shootandgoal.com. 17 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  34. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 70
  35. ↑ 35,0 35,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 71
  36. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 72
  37. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 73
  38. ↑ 38,0 38,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 75
  39. ↑ 39,0 39,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 77
  40. ↑ 40,0 40,1 «Season 1965 - 1966». UEFA CUP WINNERS' CUP (στα Αγγλικά). UEFA. 16 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Στεφανίδης 2003, σελ. 36
  42. ↑ 42,0 42,1 Στεφανίδης 2003, σελ. 37
  43. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 78
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 «Cyprus - List of Super Cup Finals». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 23 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  45. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 80
  46. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 82
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 84
  48. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 70-85
  49. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 86
  50. ↑ Στεφανίδης, Γιώργος (2 Οκτωβρίου 2016). «Η πρωταθλήτρια ΕΠΑ» (PDF). dialogos.com.cy. Χαραυγή. σελ. 26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016. 
  51. ↑ 51,0 51,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 88-89
  52. ↑ 52,0 52,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 90-91
  53. ↑ «Greece 1972/73». RSSSF. 19 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  54. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 94
  55. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 96
  56. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 98
  57. ↑ 57,0 57,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 100
  58. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 102
  59. ↑ 59,0 59,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 104
  60. ↑ 60,0 60,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 94-95
  61. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 86-104
  62. ↑ 62,0 62,1 62,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 106-107
  63. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 108
  64. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 110
  65. ↑ 65,0 65,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 112
  66. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 114
  67. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 116
  68. ↑ 68,0 68,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 109
  69. ↑ 69,0 69,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 111
  70. ↑ 70,0 70,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 113
  71. ↑ 71,0 71,1 «Στο κόλπο για το... απίθανο (μετά από 31 χρόνια)». kerkida.net. 17 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015. 
  72. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 118-119
  73. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 120
  74. ↑ 74,0 74,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 122-123
  75. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 124
  76. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 108-125
  77. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 126
  78. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 128
  79. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 130
  80. ↑ 80,0 80,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 127
  81. ↑ 81,0 81,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 129
  82. ↑ 82,0 82,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 131
  83. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 132
  84. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 134
  85. ↑ 85,0 85,1 85,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 135
  86. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 138
  87. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 140
  88. ↑ 88,0 88,1 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 141
  89. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 142
  90. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 144
  91. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 126-145
  92. ↑ 92,0 92,1 Παπαμωυσέως 2013, σελ. 116-117
  93. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 118-119
  94. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 122-123
  95. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 126-127
  96. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 130-131
  97. ↑ 97,0 97,1 Παπαμωυσέως 2013, σελ. 134-135
  98. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 138-139
  99. ↑ 99,0 99,1 99,2 Παπαμωυσέως 2013, σελ. 142-143
  100. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 146-147
  101. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 150-151
  102. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 146
  103. ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 148
  104. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 122
  105. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 126
  106. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 130
  107. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 134
  108. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 138
  109. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 142
  110. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 146
  111. ↑ «Πρωτάθλημα Marfin Laiki Α΄ Κατηγορίας - Φάση Β΄ - Α΄ Όμιλος (2008-2009)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-16. https://web.archive.org/web/20171016164703/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/1/37/6/2008%20-%202009. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  112. ↑ «Κύπελλο Κύπρου Α΄ - Β΄ Κατηγορίας Coca-Cola - Προημιτελικοί (2008-2009)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-17. https://web.archive.org/web/20171017094946/http://www.cfa.com.cy/Gr/kofixtures/4/47/6/2008%20-%202009. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  113. ↑ «Αν είναι δυνατόν...(video)». www.24sports.com.cy. 10 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2009. 
  114. ↑ «Μηδενίστηκαν ΑΠΟΕΛ – Ομόνοια». www.cfa.com.cy. 21 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2009. 
  115. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 154-155
  116. ↑ 116,0 116,1 116,2 Παπαμωυσέως 2013, σελ. 158-159
  117. ↑ 117,0 117,1 117,2 Παπαμωυσέως 2013, σελ. 162-163
  118. ↑ Παπαμωυσέως 2013, σελ. 166-167
  119. ↑ 119,0 119,1 «Παγκύπριο Πρωτάθλημα "Γλαύκος Κληρίδης" 13/14 - Β' Φάση - Α' ΟΜΙΛΟΣ». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-27. https://web.archive.org/web/20140327034907/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/1374198/1704614. Ανακτήθηκε στις 2014-06-01. 
  120. ↑ 120,0 120,1 «Παγκύπριο Πρωτάθλημα Α΄ Κατηγορίας 14/15 - Β΄ Φάση - Α΄ Όμιλος 14/15». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923202351/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/1762710/2087812. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2014. 
  121. ↑ 121,0 121,1 «2015/16 Cypriot First Division». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 14 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2016. 
  122. ↑ 122,0 122,1 «Ειδήσεις - Κυπελλούχος ο Απόλλωνας, 2-1 την Ομόνοια στον τελικό». www.cfa.com.cy. 18 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2016. 
  123. ↑ ««Μαύρη σελίδα» 15 χρόνια μετά;». www.sigmalive.com. 8 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2017. 
  124. ↑ «Ομόνοια: Ευρώπη εσύ μας μάρανες, 15 χρόνια μετά (υπέρ και κατά)». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2017. 
  125. ↑ 125,0 125,1 «2017/18 Cypriot First Division». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 1 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  126. ↑ «Έγκριση για εταιρεία στην Ομόνοια, ομόφωνη η απόφαση…». dialogos.com.cy. 29 Μαΐου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  127. ↑ «Ομόνοια: Σχεδόν 17 εκατομμύρια τελικά το χρέος». goal.philenews.com. 2 Μαΐου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  128. ↑ ««’Εχουμε γυρίσει σελίδα, ήταν η μοναδική λύση»». Omonoia365.com. 2018-05-30. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-01. https://web.archive.org/web/20180601230810/http://omonoia365.com/2018/05/30/echoume-gyrisi-selida-itan-i-monadiki-lysi/. Ανακτήθηκε στις 2018-06-01. 
  129. ↑ «Πρωτάθλημα Marfin Laiki Α΄ Κατηγορίας - Φάση Β΄ - Α΄ Όμιλος (2009-2010)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923202406/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/45/75/12/2009%20-%202010. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  130. ↑ «Κύπελλο Κύπρου Α΄ - Β΄ Κατηγορίας Coca-Cola - Φάση Β΄ (2009-2010)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923221811/http://www.cfa.com.cy/Gr/kofixtures/55/69/12/2009%20-%202010. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  131. ↑ «Πρωτάθλημα Marfin Laiki Α΄ Κατηγορίας - Φάση Β΄ - Α΄ Όμιλος (2010-2011)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-15. https://web.archive.org/web/20171115032716/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/62/125/15/2010-2011. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  132. ↑ «Κυπελλούχος η Ομόνοια». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-15. https://archive.today/20150315020040/http://www.cfa.com.cy/Gr/news/6514/78/73/15/2010-2011. Ανακτήθηκε στις 2015-03-14. 
  133. ↑ «Πρωτάθλημα Marfin Laiki Α΄ Κατηγορίας - Φάση Β΄ - Α΄ Όμιλος (2011-2012)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-23. https://web.archive.org/web/20150923202454/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/87/178/14/2011-2012. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  134. ↑ «Κυπελλούχος η Ομόνοια». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-15. https://archive.today/20150315020041/http://www.cfa.com.cy/Gr/news/10199/105/98/14/2011-2012. Ανακτήθηκε στις 2015-03-14. 
  135. ↑ «Πρωτάθλημα Marfin Laiki Α΄ Κατηγορίας - Φάση Β΄ - Α΄ Όμιλος (2012-2013)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-08. https://web.archive.org/web/20171108080517/http://www.cfa.com.cy/Gr/competitionstage/111/218/13/2012-2013. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  136. ↑ «Κύπελλο Κύπρου Α΄ - Β΄ Κατηγορίας Coca-Cola - Ημιτελικοί (2012-2013)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-08. https://web.archive.org/web/20171108085833/http://www.cfa.com.cy/Gr/kofixtures/124/217/13/2012-2013. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  137. ↑ «Κύπελλο Κύπρου Α΄ - Β΄ Κατηγορίας Coca-Cola - Φάση Γ΄ (2013-2014)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-30. https://web.archive.org/web/20140330064632/http://www.cfa.com.cy/Gr/kofixtures/1464676/1632321. Ανακτήθηκε στις 2014-03-20. 
  138. ↑ «Κύπελλο Κύπρου Α΄ - Β΄ Κατηγορίας Coca-Cola - Ημιτελική φάση (2014-2015)». ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-05-24. https://archive.today/20150524125118/http://www.cfa.com.cy/Gr/kofixtures/1881950/2120076. Ανακτήθηκε στις 2015-05-24. 
  139. ↑ «2015/16 Cyprus Cup». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 19 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. 
  140. ↑ «2016/17 Cypriot First Division». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 22 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017. 
  141. ↑ «2016/17 Cyprus Cup». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 22 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017. 
  142. ↑ «2017/18 Cyprus Cup». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 1 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  143. ↑ 143,0 143,1 «Cyprus 2018/19». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 7 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  144. ↑ «Cyprus - All-Time Table». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 15 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  145. ↑ «Cyprus - Participations per club and per division at Cypriot Cup». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 23 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  146. ↑ 146,0 146,1 «Cyprus - List of Cup Finals». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 15 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  147. ↑ «Ήρωας Φαμπιάνο κούπα και όμιλοι ξανά». 25 Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2022. 
  148. ↑ «ΑΠΟΕΛ: Δεκατρία σερί χρόνια ευρωπαίος». kathimerini.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. 
  149. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 69
  150. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 68
  151. ↑ «1972/73 European Champions Clubs' Cup» (στα Αγγλικά). UEFA. 7 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012. 
  152. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 83
  153. ↑ «Season 1974 - 1975». UEFA CUP WINNERS' CUP (στα Αγγλικά). UEFA. 16 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012. 
  154. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 117
  155. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 118
  156. ↑ 156,0 156,1 156,2 «1979/80 European Champions Clubs' Cup» (στα Αγγλικά). UEFA. 7 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012. 
  157. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 119
  158. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 120
  159. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 162
  160. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 163
  161. ↑ «1985/86 European Champions Clubs' Cup» (στα Αγγλικά). UEFA. 8 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012. 
  162. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 178
  163. ↑ Στεφανίδης 2003, σελ. 179
  164. ↑ «1987/88 European Champions Clubs' Cup» (στα Αγγλικά). UEFA. 8 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2017. 
  165. ↑ «2008/09 UEFA Cup» (στα Αγγλικά). UEFA. 13 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2017. 
  166. ↑ «Όμιλοι καλούν Ομόνοια!». sentragoal.philenews.com. 28 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. 
  167. ↑ «Η αδικία... στο μεγαλείο της». sigmalive.com. 28 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. 
  168. ↑ «Ομόνοια-Ντιναμό Μόσχας 1-2: Έμεινε όνειρο λόγω... Τούντορ». balla.com.cy. 28 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. 
  169. ↑ «Αϊντχόφεν-Ομόνοια 4-0: «Αντίο» Ευρώπη, με ήττα στην Ολλανδία». 10 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2022. 
  170. ↑ «Ομόνοια – Καϊράτ 0-0: «Άσφαιρο» αντίο στην Ευρώπη». goal.philenews.com. 9 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2022. 
  171. ↑ «AC Omonoia Nicosia Official Website - Επίσημη ιστοσελίδα Αθλητικός Σύλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας». www.omonoia.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2015. 
  172. ↑ «Άγονο έδαφος για προπονητές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2015. 
  173. ↑ «Προπονητές». www.omonoialive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2022. 
  174. ↑ «Cyprus - List of Champions». www.rsssf.org (στα Αγγλικά). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 19 Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  175. ↑ «Πρωταθλήτριες ομάδες». www.cfa.com.cy. ΚΟΠ. 28 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 

Βιβλιογραφία

  • Γαβριηλίδης, Μιχάλης· Παπαμωυσέως, Στέλιος (2001). Ένας αιώνας Κυπριακό ποδόσφαιρο. Λευκωσία: Ο Συγγραφέας. ISBN 9963-8720-1-8. 
  • Μελετίου, Γιώργος (2011). Κυπριακό ποδόσφαιρο 1900-1960. Λευκωσία: Power Publishing. ISBN 978-9963-688-87-6. 
  • Παπαμωυσέως, Στέλιος (2013). Από την ενοποίηση... στ' αστέρια (Κυπριακό ποδόσφαιρο 1953-2013). Λευκωσία: Ο Συγγραφέας. 
  • Στεφανίδης, Γιώργος (2003). 40 χρόνια κυπριακές ομάδες στην Ευρώπη. Λευκωσία: Χαραυγή. ISBN 9963-8841-1-3. 
  • Στυλιανού, Πάμπος· Γεωργίου, Νεόφυτος (1988). Νέα Σαλαμίνα, 40 χρόνια πρωτοπόρας αθλητικής πορείας. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. 
  • Στυλιανού, Πάμπος (1998). 50 χρόνια Νέα Σαλαμίνα 1948-1998. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. ISBN 978-9963-8370-0-7. 
  • Στυλιανού, Πάμπος (2018). Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου 1948-2018. Κύπρος: Αθλητικό Σωματείο Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. ISBN 978-9925-559-17-6. 

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι