Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/03/2021.
Στις μέρες μας, το δισιλυλοξάνιο παράγεται κυρίως με μετατροπή σιλανίου ή (στοιχειακού) πυριτίου (αρχικά) σε μείγμαμονοξειδίου του πυριτίου και υδρογόνου, με αεριοποίηση. Αυτό το μείγμα μετά μετατρέπεται τελικά σε δισιλυλοξάνιο με την παρουσία καταλύτη. Εναλλακτικά, σε εργαστηριακή κλίμακα, μπορεί να παραχθεί με υδρόλυση κάποιου αλοσιλανίου (SiH3X). Και στις δυο περιπώσεις, ενδιάμεσα παράγεται σιλανόλη, που υφίσταται άμεση διαμοριακή αφυδάτωση, επειδή είναι αρκετά ασταθής:
Σημειώνεται ότι, αντίθετα από τη σιλανόλη, η μεθανόλη χρειάζεται τη βοήθεια καταλύτη για να αφυδατωθεί.
Ιδιότητες
Το δισιλοξάνιο αντιδρά σε χαμηλές θερμοκρασίες με αλογονίδια του αργιλίου, παράγοντας τα αντίστοιχα σιλυλ- και σιλυλεν- αλογονίδια και σιλάνιο. Το δισιλοξάνιο γενικά θεωρείται (σχετικά) σταθερό στο νερό. Ωστόσο, υδρολύεται, αν και πολύ αργά, εκλύοντας υδρογόνο: