Το βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο [ 1] αγγλικά beryllium borohydride ) είναι η ανόργανη ένωση με τύπο Be (B H 4 )2
Η κρυσταλλική δομή της ένωσης αποτελείται από ένα ελικοειδές (συν)πολυμερές , που έχει ως δομικές μονάδες τα ιόντα [BH4 Be]+ και [BH4 ]- .[ 2]
1. Το βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο παράγεται με αντίδραση μεταξύ υδριδίου του βηρυλλίου (BeH2 ) και διβορανίου(6) (B2 H6 ), σε διαθυλαιθερικό διάλυμα :
B
e
H
2
+
B
2
H
6
→
|
E
t
2
O
|
B
e
(
B
H
4
)
2
{\displaystyle \mathrm {BeH_{2}+B_{2}H_{6}{\xrightarrow {|Et_{2}O|}}Be(BH_{4})_{2}} }
2. Εναλλακτικά, μπορεί να παραχθεί από το λιθιοβοριοϋδρίδιο (LiBH4 ), με επίδραση χλωριούχου βηρυλλίου (BeCl2 ):
2
L
i
B
H
4
+
B
e
C
l
2
→
B
e
(
B
H
4
)
2
+
2
L
i
C
l
{\displaystyle \mathrm {2LiBH_{4}+BeCl_{2}{\xrightarrow {}}Be(BH_{4})_{2}+2LiCl} }
Το καθαρότερο υδρίδιο του βηρυλλίου λαμβάνεται με αντίδραση ανάμεσα σε τριφαινυλοφωσφίνη (Ph3 P) και βηρυλλιοβοριοϋδρίδιο (επίσης σε διαιθυλαιθερικό διάλυμα):[ 3] [ 4]
2
P
P
h
3
+
B
e
(
B
H
4
)
2
⋅ ⋅ -->
E
t
2
O
→
B
e
H
2
+
2
P
P
h
3
⋅ ⋅ -->
B
H
3
+
E
t
2
O
{\displaystyle \mathrm {2PPh_{3}+Be(BH_{4})_{2}\cdot Et_{2}O{\xrightarrow {}}BeH_{2}+2PPh_{3}\cdot BH_{3}+Et_{2}O} }
↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
↑ Marynick, Dennis S.; Lipscomb, William N. (1 April 1972). «Crystal structure of beryllium borohydride». Inorganic Chemistry 11 (4): 820–823. doi :10.1021/ic50110a033 ↑ Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann . ISBN 0080379419 . ↑ (Αγγλικά ) Hans Zimmer, Annual Reports in Inorganic and General Syntheses 1976 , Elsevier, 2016, σ. 2(ISBN 978-1-4832-8159-9 .
Με αλογόνα F ,Cl ,Br ,I ,At ) Με χαλκογόνα O ,S ,Se ,Te ,Po ) Με πνικτογόναN ,P ,As ,Sb ,Bi ) Με στοιχεία της ομάδας του άνθρακα C) ,Si ,Ge ,Sn ,Pb ) Με βόριο (B) Με αλκαλιμέταλλα (Li ,Na ,K ,Rb ,Cs ,Fr ) Με αλκαλικές γαίες (Be ,Mg ,Ca ,Sr ,Ba ,Ra ) Με άλλα μέταλλα Με ευγενή αέρια He ,Ne ,Ar ,Kr ,Xe ,Rn )
