PROFILPELAJAR.COM

Strażnica KOP „Dubno”
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1926
Rozformowanie	1939
	Organizacja
Dyslokacja	Dubno”
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Ostki”

Strażnica KOP „Dubno” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 18 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 15 strażnic^[1]. Strażnica KOP „Dubno” w latach 1928–1939 funkcjonowała w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Ostki”^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]^[8]^[9] z pułku KOP „Sarny”^[10]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[11].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym^[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 6,5 km^[7].

Osobny artykuł: strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[12].

Strażnica KOP „Dubno” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów od słupa granicznego nr 1378 do 1384^[5], a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 600 metrów od słupa granicznego nr 1378 do 1384^[7].

Sąsiednie strażnice:

strażnica KOP „Serebranka” ⇔ strażnica KOP „Budki Snowidowickie” – 1928^[2], 1929^[3], 1931^[4], 1932^[5], 1934^[6], 1938^[7]

Uwagi

↑ futor Dubno, gmina Kisoryczne, powiat sarneński, województwo wołyńskie

Przypisy

↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1928.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1929.
↑ ^a ^b Szkice dyslokacyjne ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 31/1932.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 57/1934.
↑ ^a ^b ^c ^d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 87/1938.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 311.
↑ Szubański 2000 ↓, s. 89.
↑ Polak 1999 ↓, s. 217.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.

Bibliografia

Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)