PROFILPELAJAR.COM

Strażnica KOP „Lesuny”
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1934
	Organizacja
Dyslokacja	Lesuny
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Siejłowicze”

Strażnica KOP „Lesuny” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924 w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 13 strażnic^[1]. 75a strażnica KOP „Lesuny” w latach 1928 – 1934 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Siejłowicze”^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje^[7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[8].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym^[5].

Osobny artykuł: strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza^[8].

Strażnica KOP „Lesuny” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 1 kilometrów 972 metrów od słupa granicznego nr 860 do 861^[5].

Sąsiednie strażnice:

strażnica KOP „Juszewicze” ⇔ strażnica KOP „Sołtanowszczyzna” − 1928^[2], 1931^[4], 1932^[5], 1934^[6]

Uwagi

Przypisy

↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1928.
↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1929.
↑ ^a ^b Szkice dyslokacyjne ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 25/1932.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 55/1934.
↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 86/1938.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.

Bibliografia

Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 8390021794.
Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)
Graficzny wykaz budynków zajmowanych przez oddziały 2 Brygady KOP nr L.dz. 1040/2Br.OP. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.