Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Kompania graniczna KOP „Bielczaki”

Kompania graniczna KOP „Bielczaki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1924

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Ostatni

por. Stanisław Herman

Organizacja
Dyslokacja

Bielczaki[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

batalion KOP „Bereźne”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Bereźne” w 1931

Kompania graniczna KOP „Bielczaki”pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu szefa Sztabu Generalnego L. dz. 12044/O.de B./24 z 27 września 1924, w pierwszym etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, sformowano 2 batalion graniczny [1][2], a w jego składzie 3 kompanię graniczną KOP. W listopadzie 1936 kompania liczyła 2 oficerów, 7 podoficerów, 4 nadterminowych i 85 żołnierzy służby zasadniczej[b].

W 1939 3 kompania graniczna KOP „Bielczaki” podlegała dowódcy batalionu KOP „Bereźne”[3].

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[4]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[5].

3 kompania graniczna „Bielczaki” w 1934 ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 21 kilometrów 800 metrów[6]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Piaskówka”, „Pereweźna” i „Łuczyce” z komendantury „Bronnica”[7].

Kompanie sąsiednie:

Struktura organizacyjna

Strażnice kompanii w latach 1928 – 1939[8][9][7][10][11][12][13][c]

Dowódcy kompanii

  • kpt. Tadeusz Lipiński (był 1 X 1928 −)[14]
  • kpt. Kazimierz Kordaszewski (był 31 X 1929 −)[14]
  • kpt. Tadeusz Wittek[g] (28 III 1930 – 16 IV 1934 → przesunięty na stanowisko adiutanta batalionu)[14]
  • kpt. Jan Bojarski (10 IV 1934 −)[14]
  • por. Stanisław Herman (− 1939)[15]

Uwagi

  1. wieś Bielczaki, gmina Ludwipol, powiat kostopolski, województwo wołyńskie → Baza miejscowości kresowych
  2. Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 368
  3. W 2000 roku Rajmund Szubański napisał, że sformułowania zawarte w artykule „Bataliony, kompanie, strażnice KOP” z 1993 roku, odnoszą się do stanu sprzed 1937 roku → Szubański 2000 ↓, s. 87. Wymienił następujące strażnice kompanii nr 3: „Berezówka”, „Astrachówka”, „Ujście St.” i „Frankopol” → Szubański 1993 ↓, s. 277.
  4. kolonia Berezówka, gmina Ludwipol, powiat kostopolski, województwo wołyńskie → Baza miejscowości kresowych
  5. folwark Ujście, gmina Ludwipol, powiat kostopolski, województwo wołyńskie → Baza miejscowości kresowych
  6. kolonia Frankopol, gmina Ludwipol, powiat kostopolski, województwo wołyńskie → Baza miejscowości kresowych
  7. 26 stycznia 1934 sprostowano nazwisko Wittek na Witek[14].

Przypisy

Bibliografia

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 3.139.72.164