Messerschmitt P.1111 (projekt
[1])
|
Dane podstawowe
|
Państwo
|
III Rzesza
|
Producent
|
Messerschmitt A. G.
|
Typ
|
lekki myśliwiec przechwytujący
|
Konstrukcja
|
średniopłat o konstrukcji mieszanej, kabina zakryta, podwozie z przednim kołem chowane w locie
|
Załoga
|
1
|
Dane techniczne
|
Napęd
|
jeden silnik odrzutowy Heinkel-Hirth HeS 109-011A-0
|
Ciąg
|
maksymalny 12,8 kN (1300 kg)
|
Wymiary
|
Rozpiętość
|
9,16 m
|
Długość
|
8,92 m
|
Wysokość
|
3,06 m
|
Masa
|
Własna
|
2740 kg
|
Startowa
|
3482 kg
|
Zapas paliwa
|
1500 dm3
|
Osiągi
|
Prędkość maks.
|
995 km/h na wys. 7000 m
|
Prędkość wznoszenia
|
1400 m/min
|
Pułap
|
14 000 m
|
Zasięg
|
1500 km
|
Dane operacyjne
|
Uzbrojenie
|
cztery działka MK 108 kalibru 30 mm
|
Użytkownicy
|
Niemcy
|
|
Messerschmitt P.1111 – projekt niemieckiego lekkiego myśliwca przechwytującego.
Historia
W styczniu 1945 roku konstruktorzy z firmy Messerschmitt A. G. rozpoczęli pracę nad projektem oznaczonym P.1111. Był to bezogonowy średniopłat o konstrukcji mieszanej (drewno i metal)[2]. Skrzydła miały skos do tyłu pod kątem 45°[3][1]. Kształtem przypominały układ delta. Na krawędzi natarcia znajdowały się automatyczne sloty. Wloty powietrza do silnika znajdywały się w pogrubionych profilach skrzydeł u ich nasady[1]. Wewnątrz skrzydeł znajdowały się trzy niezabezpieczone zbiorniki paliwa o pojemności 1500 litrów[3]. Samolot nie miał usterzenia poziomego. Wyposażony był w kabinę ciśnieniową i wyrzucany fotel pilota[3]. Zastosowano podwozie trójkołowe z kołem przednim chowanym w kadłubie.
Na uzbrojenie samolotu miały się składać cztery działka MK 108 kalibru 30 mm z zapasem amunicji po 100 naboi na lufę[1]. Dwa działka umieszczone były w nosie samolotu oraz po jednym w skrzydłach[3]. Po wojnie brytyjska firma de Havilland wykorzystała niektóre rozwiązania zastosowane w Me P.1111 w samolotach D.H.108 oraz w D.H.106 Comet i D.H.110 Sea Vixen[1].
Przypisy
Oznaczenie producenta |
|
---|
Oznaczenia RLM 1933-1945 | |
---|
USAAC |
|
---|