Ella Fitzgerald
Ella Fitzgerald (1962)
Imię i nazwisko
Ella Jane Fitzgerald
Pseudonim
„First Lady of Song”, „Lady Ella”, „Queen of Jazz”
Data i miejsce urodzenia
25 kwietnia 1917 Newport News
Data i miejsce śmierci
15 czerwca 1996 Beverly Hills
Przyczyna śmierci
cukrzyca
Typ głosu
mezzosopran
Gatunki
jazz (swing , bebop ), blues
Zawód
wokalistka
Wydawnictwo
Decca , Capitol , Verve , Pablo
Powiązania
Chick Webb , Oscar Peterson , Ray Brown , Dizzy Gillespie , Louis Armstrong , Count Basie , Duke Ellington , Norman Granz , The Ink Spots
Zespoły
Ella Fitzgerald and Her Famous Orchestra
Odznaczenia
Strona internetowa
Ella Jane Fitzgerald (ur. 25 kwietnia 1917 w Newport News , zm. 15 czerwca 1996 w Beverly Hills )[1] [2] – amerykańska wokalistka jazzowa , zwana „Pierwszą Damą Piosenki” (ang. First Lady of Song ). Jedna z najwybitniejszych śpiewaczek w historii tego gatunku. Odznaczona Medalem Wolności przez prezydenta George’a Busha .
Życiorys
W 1934 debiutowała w konkursie piosenki w „Apollo Theater ” w nowojorskim Harlemie . Szybko została dostrzeżona jako obiecujący talent i zaangażowana do orkiestry swingowej Chicka Webba . Po jego śmierci objęła kierownictwo zespołu (1939) i zmieniła jego nazwę na Ella Fitzgerald and Her Famous Orchestra.
W 1941 rozpoczęła karierę solową, śpiewając w klubach i salach koncertowych Nowego Jorku. W tym czasie stworzyła wyróżniający się styl śpiewania – scat [3] . Od 1946 odbywała międzynarodowe podróże koncertowe z amerykańskim impresario Normanem Granzem i występowała m.in. z Countem Basiem , Dukiem Ellingtonem [3] oraz z grupą All Stars (w ramach Jazz at the Philharmonic ). W 1965 wystąpiła w Polsce. Od połowy lat 50. XX wieku z powodzeniem nagrywała utwory George’a Gershwina i Cole Portera [3]
Trzykrotnie wychodziła za mąż. Jej drugim mężem był słynny kontrabasista Ray Brown , z którym adoptowała syna swojej kuzynki. Pod koniec życia straciła wzrok wskutek zaawansowanej cukrzycy , a w 1993 z powodu dalszych powikłań przeszła amputację nóg. Niedługo po ostatniej operacji zmarła w swoim domu w Beverly Hills . Została pochowana na cmentarzu Inglewood Park w Inglewood [4] .
Wybrane nagrody i wyróżnienia
1961: honorowe członkostwo Alpha Kappa Alpha
1965: nagroda American Society of Composers, Authors and Publishers
1967: honorowa prezesura The Martin Luther King Foundation
1976: Award of Distinction przyznana przez The National Association of Sickle Cell Diseases
1985: NEA Jazz Masters Award [5]
1987: National Medal of Arts [6]
Wybrana dyskografia
1949: South Pacific
1956:
Ella Fitzgerald Sings the Cole Porter Songbook
Ella and Louis
Ella Fitzgerald Sings the Rodgers & Hart Songbook
1957: Ella Fitzgerald Sings the Duke Ellington Songbook
1958: Ella Swings Lightly
1959: Ella Fitzgerald Sings the George and Ira Gershwin Songbook
1960: Ella in Berlin: Mack the Knife
1962: Ella Swings Brightly with Nelson
Przypisy
↑ Ella Fitzgerald Biography [online], biography.com [dostęp 2017-04-26] (ang. ) .
↑ Stephen S. Holden Stephen S. , Ella Fitzgerald, the Voice of Jazz, Dies at 79 [online], nytimes.com, 16 czerwca 1996 [dostęp 2017-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-26] (ang. ) .
↑ a b c Tadeusz T. Nowak Tadeusz T. (red.), Oksfordzki słownik biograficzny , Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 151, ISBN 83-7227-109-7 (pol. ) .
↑ Kuba K. Koziołkiewicz Kuba K. , Była „pierwszą damą jazzu”. Mija 20 lat od śmierci Elli Fitzgerald [online], muzyka.onet.pl, 15 czerwca 2016 [dostęp 2017-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-27] (pol. ) .
↑ NEA Jazz Masters [online], arts.gov [dostęp 2017-04-26] (ang. ) .
↑ NEA – National Medal of Arts . nea.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. .
Linki zewnętrzne
Lata 80.
1980
1981
1982
1983
1984
1985
1986
1987
1988
1989
Lata 90.
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
Lata 2000–2009
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
Lata 2010–2019
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029