Był swingującym improwizatorem. Silna lewa ręka Petersona, szczególnie wyróżniająca się w grze solowej, wskazuje, że czerpał inspirację nie tylko od Arta Tatuma, lecz również od jego poprzedników: Fatsa Wallera i Jamesa P. Johnsona z ich potężnymi liniami basowymi[2].
Oscar Peterson, którego trio było początkowo nowocześniejszą wersją trzyosobowych zespołów King Cole’a i Tatuma, skłaniał się w kierunku zasady integracji, aż do czasu, kiedy najpierw stracił swojego pierwszego gitarzystę, Herba Ellisa (1959), a potem kontrabasistę Raya Browna (1966). Od końca lat 60. jego trio prezentowało jedynie muzykę fortepianową z akompaniamentem rytmicznym.
Wybrana dyskografia
1945 I Got Rhythm
1947 Rockin’ in Rhythm
1950 Oscar Peterson At Carnegie Hall
1951 Oscar Peterson Plays Cole Porter
1952 Lester Young – The President Plays with the Oscar Peterson Trio
1952 Oscar Peterson Plays Duke Ellington
1956 At the Stratford Shakespearean Festival
1959 A Jazz Portrait of Frank Sinatra
1959 The Jazz Soul of Oscar Peterson
1959 Oscar Peterson Plays the Duke Ellington Song Book
1959 Oscar Peterson Plays the George Gershwin Song Book
1959 Oscar Peterson Plays the Cole Porter Song Book
Joachim ErnstJ.E.BerendtJoachim ErnstJ.E., Od raga do rocka, IrenaI.Panek (tłum.), WacławW.Panek (tłum.), StanisławS.Haraschin (tłum.), Kraków: Polskie Wydaw. Muzyczne, 1979, ISBN 83-224-0102-7, OCLC297534939. Brak numerów stron w książce