Verclausa

Verclausa; Verclause
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 22′ 53″ N, 5° 25′ 43″ E
Superfícia	26,14 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 360 m; 560 m; 474 m
	Geografia politica;
País	Daufinat; Occitània;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 26	Droma ;
Arrondiment; 262	Niom;
Canton; 2620	Rémuzat;
Intercom; 242600658	du Pays de Rémuzat;
Cònsol	Claude Bas ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	58 ab. Evolucion de la populacion; 59 ab.
Densitat	2,52 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Verclausiens (en francés)
Còde postal	26510
Còde INSEE	26369

Vilatge d'Occitània

Verclausa^[1] (Verclause en francés) es una comuna occitana de Daufinat situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament de Ròse-Aups.

Geografia

Verclausa fa partida de las Baroniás Daufinencas, es traversat per Aiga e se situa a 35 km aperaquí de Niom (per las gòrjas d'Aiga), e a 30 km de Sèrres .

Comunas vesinas

Verclausa

Pelòna
(2,9 km)

Montferrand-la-Fare
(2,9 km)

Lemps
(3,4 km)

Rosans
(3,6 km)

Moydans
(6,4 km)

Saint-André-de-Rosans
(6,8 km)

Bèlacomba e Tarandòu
(6,8 km)

Remusat
(6,9km)

Roussieux
(7,3km)

Pomairòl
(7,5km)

Cornilhac
(7,7 km)

Sant Sauvador Governet
(7,8 km)

Toponimia

Atestacions istoricas

Las atestacions istoricas donaas per Brun-Durand son Vallis Clausa (1262), Valeclause (1313), castrum Vallis Clause in Delphinatu (1442), cura Vallisclause (1516), Verclouse en Rosans (1540)^[2].

Atestacions occitanas

Verclausa es estat utilizat dons Pòrta d'Òc, revista de l'IEO Ròse-Aups^[3]. Lo nom de comuna es estat sistematicament ortografiat Verclauso en nòrma mistralenca per Joan-Loís Ramel^[4]^[5]. Es estat tanben ortografiat Verclauso per Frederic Mistral^[6].

Etimologia

Lo Dauzat e Rostaing cita l'atestacion en latin de 1262, Vallis Clausa^[7], es a dire vau barrada. Sembla pas una faussa latinizacion e pòt èsser l'origina de Verclausa; la prononciacion actuala seriá donc una evolucion a partir de *Valclausa. Bouvier dòna la mesme interpretacion, e considèra que lo toponim modèrne poiriá estat alterat per Vert^[8]. Se pòt notar tanben que la comuna es dins una zòna subjècta al rotacisme^[9], çò que poiriá aver facilitat una evolucion en var-, puèi en ver-.

Realizacion fonetica e toponim occitan

Lo nom de la comuna es prononciat [vɛʀˈklawzɔ], e sa transcripcion es Verclausa.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
març de 1977	2026	Claude Bas	foncion publica, puèi retirat
	1977
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 66, totala: 69

303

220

347

350

371

370

377

425

386

416

394

353

357

345

332

329

260

262

267

229

197

194

174

138

98

83

82

68

91

68

61

84

81

78
83

2009

2010

74
76

71
73

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas de Droma

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ en occitan (lo Tresor dóu Felibrige Frederic Mistral, reedicion Culture provençale et méridionale,1979.dona Verclauso)
↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.410, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f496.item
↑ Revista Pòrta d'Òc, No.28, IEO Ròse-Aups, 1982, p.10
↑ JL.Ramel, Récits des Baronnies, Bibliothèque Pédagogique - Nyons, 2001, p.178, 183 e 194 (transcripcion de testimoniatge)
↑ JL.Ramel, Récits du pays de Rémuzat, Culture & langue d'oc, 2012, p.180 e 203 (transcripcion de testimoniatge)
↑ F.Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.2, G-Z, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.1102, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k7486f/f1109.item
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud,reedicion 1984, p. 696
↑ JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.156
↑ JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.218