Aimue

Aimue; Eymeux
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 04′ 44″ N, 5° 10′ 45″ E
Superfícia	9,88 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 214 m; 160 m; 140 m
	Geografia politica;
País	Daufinat; Occitània;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 26	Droma ;
Arrondiment; 263	Valença;
Canton; 2602	Bourg-de-Péage;
Intercom; 242600633	du Canton de Bourg de Péage;
Cònsol	Bernard Saillant ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	1 026 ab. Evolucion de la populacion; 1 048 ab.
Densitat	108,5 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	26730
Còde INSEE	26129

Vilatge d'Occitània

Aimue^[1] (Eymeux en francés) es una comuna occitana de Daufinat situada dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament de Ròse-Aups.

Geografia

Comunas vesinas

Aimue

Saint-Lattier
(2,3 km)

Sant Pau de Rumans
(3,6 km)

Châtillon-Saint-Jean
(3,9 km)

Parnans
(4,3 km)

La Bauma d'Ostun
(4,5 km)

Ostun
(5,0 km)

Triors
(5,4 km)

Jalhan
(5,5 km)

Sant Nazari de Roians
(5,9 km)

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2008	2014	Bernard Saillant
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Toponimia

Atestacions istoricas

Las atestacions istoricas son Esmers (Sègle XIII), Esmiacum (1267), Esmet, Aymuest e Aymuec (1273), Hemuscum (1293), Emuscum (Sègle XIV), Emussium (Sègle XV), Emusium (1458), Cura Eymussii (1540), Aymieu (1545), Eymussa (1549), Hémieu (1580), Ymeux (1776), Eymeu d'Hostung (1781)^[2].

Atestacions occitanas

Lo nom de la comuna es estat ortografiat per C.Lafosse dins una expression patesejenta Emeu^[3], e per F.Mistral en nòrma mistralenca Eimue^[4].

Etimologia

Lo toponim poiriá venir de aiga e dau latin muscus (mossa)^[5]. JC.Bouvier pensa que poiriá èstre lo nom d'una persona, Aimos, completat amb lo suffixe supausat gallés -eto, e qu'una substitucion de suffixe se seriá producha au cors de l'Edat Mejana^[6].

Realizacion fonetica e toponim occitan

Lo nom de la comuna se pronóncia [eˈmœ]. L'aflaquiment de la diftongason -ai en monoftong -e es la nòrma dins la region d'Aimue^[7]. La restitucion dau nom de comuna en Aimue es adoncas corrècta. Se pòt notar tanben que, coma las oclusivas sordas devenguas finalas son tombaas dins aquela region de Droma^[8], l'adopcion en occitan de la fòrma Aimuec puslèu que Aimue seriá legitima etimologicament e compatibla ambé la prononciacion locala.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1072, totala: 1098

675

726

851

633

808

835

793

794

822

802

796

706

713

675

618

612

570

583

531

566

560

512

472

523

482

453

468

440

426

411

475

510

573

843

879

915
936

2009

2010

959
980

1 003
1 025

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas de Droma

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Aimue».
↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.136, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f223.item#
↑ C.Lafosse, Jacquemart, No.13, 1867, p.2, http://archinoe.fr/v2/romans/visualiseur/presse.html?ir_alto=20634&id=308589135
↑ Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.846, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f853.item
↑ Site internet de la comuna, consultat lo 30 de Julhet de 2021
↑ JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.41
↑ JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.346
↑ JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.288