Islam adalah salah satu daripada dua agama terbesar di Asia dengan kira-kira 1.2 bilion penganut. [32] Asia membentuk secara mutlak penduduk Islam dunia . [33] Islam adalah agama monoteistik dan Abrahamik yang dinyatakan oleh Al-Quran, sebuah kitab yang dianggap oleh penganutnya sebagai firman Tuhan (bahasa Arab : الله Allāh) dan dengan ajaran dan contoh normatif (dipanggil Sunnah dan terdiri daripada hadis) Muhammad, dianggap oleh mereka sebagai nabi Allah yang terakhir. Asia Selatan dan Tenggara adalah rumah bagi negara Islam yang paling ramai penduduknya, dengan Indonesia, Pakistan, India dan Bangladesh mempunyai lebih daripada 100 juta penganut setiap satu. Menurut angka kerajaan AS, pada tahun 2006 terdapat 20 juta orang Islam di China . Di Asia Barat, negara bukan Arab Iran dan Turki adalah negara majoriti Muslim terbesar. Di Asia Selatan, Pakistan dan Bangladesh adalah negara yang mempunyai majoriti Muslim terbesar. Di Asia Tengah, Afghanistan dan Uzbekistan adalah negara dengan majoriti Muslim terbesar.
Indonesia adalah 86% Muslim dan merupakan negara dengan penduduk Islam terbesar di dunia, Pakistan adalah 97% Muslim, Bangladesh adalah 89%. Penduduk Islam India adalah 14% daripada jumlah keseluruhan, kira-kira 190 juta orang.[34] Sekitar 6-11 peratus, kira-kira 6 - 12 juta orang di Filipina beragama Islam.[35][36][37][38][39] Umat Islam Thailand membentuk 4.6 peratus daripada penduduk, atau kira-kira 3 juta orang. [40] Juga orang Islam Sri Lanka membentuk 10 peratus daripada penduduk, atau kira-kira 2.5 juta orang
Baha'i ialah agama Ibrahim walaupun ia agak berbeza dengan agama Kristian, Islam, dan Yahudi. Ia telah diasaskan oleh Bahá'u'lláh dalam apa yang pada masa itu Parsi (juga dikenali sebagai Iran). Hari ini penduduk terbesar warga Baha'i adalah di India dengan antara 1.7 juta [41] hingga lebih 2 juta,[42] di mana terdapat juga Kuil Teratai. Populasi yang ketara ditemui di banyak negara termasuk Vietnam dan Malaysia di mana "kira-kira 1%", kira-kira 260,000, daripada populasi adalah Baha'i.[43] Di tempat lain, seperti Kazakhstan terdapat 25 Perhimpunan Rohani Tempatan.[44]
Bilangan orang Druze di seluruh dunia adalah antara 800,000 dan satu juta, dengan sebahagian besar tinggal di Levant.[59] Institut Kajian Druze menganggarkan bahawa 40–50% daripada Druze tinggal di Syria, 30–40% di Lubnan, 6–7% di Israel, dan 1–2% di Jordan. Kira-kira 2% daripada populasi Druze juga tersebar di negara-negara lain di Timur Tengah.[60]
Druze Lubnan dipercayai membentuk kira-kira 5.2 peratus atau 250,000,[61]Druze Syria dipercayai membentuk anggaran 3.2 peratus daripada populasi (sehingga 2010),[62] atau kira-kira 700,000 orang (termasuk penduduk di Dataran Tinggi Golan).[63] Pada 2019, terdapat 143,000 Druze tinggal di Israel, 1.6% daripada jumlah penduduk negara itu.[64]Druze Jordan dipercayai membentuk kira-kira 0.5% daripada jumlah penduduk Jordan, iaitu sekitar 32,000.[65]
Confucianisme diasaskan di China purba oleh Confucius (551 BCE - 479). Konfusianisme adalah kompleks keprihatinan moral, sosial, politik, falsafah dan agama yang meresap dalam budaya dan sejarah Asia Timur . Konfusianisme menekankan kekeluargaan, hierarki sosial, dan integriti peribadi dan dimanifestasikan dalam amalan dan sikap daripada institusi dan berpusat pada keluarga dan masyarakat tempatan. Walau bagaimanapun, ia dianggap sebagai agama negeri bagi negara-negara Asia Timur dalam beberapa tempoh. Hari ini diaspora Cina, Korea, Jepun dan Vietnam telah membawa Konfusianisme ke seluruh dunia.
Taoisme (juga diromankan Daoisme) ialah tradisi falsafah dan keagamaan yang pelbagai yang menekankan hidup selaras dengan Tao (juga diromikan "Dao"), istilah yang bermaksud "jalan", "laluan" atau "prinsip". Konsep ini dikongsi dengan falsafah dan agama Cina yang lain. Dalam Taoisme, bagaimanapun, Tao menandakan kedua-dua sumber dan daya penggerak yang wujud dalam segala sesuatu yang wujud. Ia akhirnya tidak dapat diungkapkan : "Tao yang boleh diberitahu bukanlah Tao yang kekal."[66]
Laozi secara tradisinya dianggap sebagai pengasas Taoisme dan berkait rapat dengan Taoisme "asal", atau "primordial".[67] Sama ada dia benar-benar wujud biasanya dipertikaikan;[68][69] bagaimanapun, karya yang dikaitkan dengannya – Daodejing - bertarikh pada akhir abad ke-4 SM. [70]
Kewajaran dan etika Tao berbeza mengikut mazhab tertentu, tetapi secara amnya cenderung untuk menekankan wu-wei (tindakan melalui bukan tindakan), "sifat semula jadi", kesederhanaan, spontan, dan Tiga Khazanah: belas kasihan, kesederhanaan, dan kerendahan hati.
Komuniti Tao yang ketara boleh ditemui di China, Korea, Jepun dan Vietnam dan di diaspora Cina, Korea, Jepun dan Vietnam.
Agama rakyat Cina ialah label yang digunakan untuk menggambarkan tradisi agama etnik yang telah menjadi sistem kepercayaan utama di China dan antara kumpulan etnik Cina Han untuk kebanyakan sejarah tamadun. Kumpulan kepercayaan yang pelbagai ini terdiri daripada mitologi Cina dan termasuk penyembahan pelbagai shen (神, shén; "dewa", "roh", "kesedaran", "kesedaran", "arketip") yang boleh menjadi dewa alam, Taizu atau dewa klan, dewa kota, dewa negara, pahlawan budaya dan dewa agung, naga dan nenek moyang. Agama rakyat Cina kadangkala dikategorikan dengan Taoisme, kerana Taoisme institusi di seluruh dunia telah cuba untuk mengasimilasikan atau mentadbir agama tempatan. Lebih tepat lagi, Taoisme boleh ditakrifkan sebagai komponen agama Cina, kerana ia muncul daripada agama rakyat dan falsafah Cina. Agama rakyat Cina kadangkala dilihat sebagai sebahagian daripada agama tradisional Cina, tetapi lebih kerap, kedua-duanya dianggap sebagai sinonim. Dengan kira-kira 454 juta penganut atau kira-kira 6.6% daripada populasi dunia, agama rakyat Cina adalah salah satu tradisi agama utama di dunia. Di China lebih daripada 30% penduduk menganut agama rakyat atau Taoisme.[71]
Kami-no-michi hampir unik untuk Jepun dan diaspora Jepun. Ia adalah satu set amalan yang dijalankan untuk mewujudkan hubungan antara Jepun masa kini dan masa lampaunya. Amalan Shinto pertama kali direkodkan dan dikodkan dalam rekod bertulis Kojiki dan Nihon Shoki pada abad ke-7 dan ke-8. Namun, tulisan Jepun terawal ini tidak merujuk kepada "agama Shinto" yang bersatu, sebaliknya merujuk kepada cerita rakyat, sejarah dan mitologi yang tidak teratur. Shinto hari ini digunakan untuk kuil awam yang sesuai untuk pelbagai tujuan seperti peringatan perang, perayaan menuai, percintaan, dan monumen bersejarah, serta pelbagai organisasi mazhab.
Shinto ialah agama terbesar di Jepun, diamalkan oleh hampir 80% penduduk, namun hanya sebahagian kecil daripada mereka yang mengenal pasti diri mereka sebagai "Shintoists" dalam tinjauan.[72] Menurut tinjauan yang dijalankan pada tahun 2006 dan 2008 menunjukkan bahawa 3% hingga 3.9% penduduk Jepun adalah ahli mazhab Shinto dan agama asal.[73]
Muism ("agama Mu")[74][75] atau kadangkala Sinisme (Shingyo, "agama dewa-dewa", dengan shin ialah turunan huruf Korea daripada Hanja ), [76] merangkumi pelbagai kepercayaan agama asli dan amalan masyarakat Korea, sfera Korea dan diaspora Korea.[77] Di Korea Selatan kontemporari, istilah yang paling banyak digunakan ialah Muism dan bomoh dikenali sebagai mudang (무당code: ko is deprecated ,巫堂code: ko is deprecated ). Peranan mudang, biasanya seorang wanita, adalah untuk bertindak sebagai perantara antara entiti roh, semangat atau dewa dan manusia.
Wanita didaftarkan oleh mereka yang mahukan bantuan dunia roh. Bomoh memegang usus, atau perkhidmatan, untuk mendapatkan nasib baik untuk pelanggan, menyembuhkan penyakit dengan mengusir roh negatif atau 'buruk' yang berpaut kepada orang, atau menenangkan tuhan tempatan atau kampung. Perkhidmatan sebegini juga diadakan untuk membimbing roh orang yang telah meninggal dunia ke alam yang lebih tinggi. Hari ini agama ini adalah minoriti, tetapi sejak beberapa tahun kebelakangan ini telah dilihat kebangkitan semula.[78]
Agama rakyat Vietnam atau agama asli (Vietnam: tín ngưỡng dân gian Việt Namcode: vi is deprecated , tôn giáo bản địa Việt Namcode: vi is deprecated , kadang-kadang hanya dipanggil đạo Lươngcode: vi is deprecated )) ialah agama terbesar di Vietnam dengan kira-kira 45.3% penduduk Vietnam[79][80] yang dikaitkan dengan agama ini. Agama rakyat Vietnam bukanlah sistem keagamaan yang teratur, tetapi satu set tradisi penyembahan tempatan yang dikhaskan kepada thần, istilah yang boleh diterjemahkan sebagai "roh", "dewa" atau dengan lokusi yang lebih lengkap "kuasa generatif". Dewa ini boleh menjadi dewa alam atau dewa negara, komuniti atau kekerabatan dewa penjaga atau dewa nenek moyang dan tuhan nenek moyang keluarga tertentu. Dewa-dewa nenek moyang sering dipertuhankan sebagai orang yang heroik. Mitologi Vietnam mengekalkan naratif yang menceritakan tentang tindakan banyak tuhan kosmik dan wira budaya.
Agama orang asli Vietnam kadangkala dikenal pasti sebagai Confucianisme kerana ia membawa nilai yang ditekankan oleh Confucius . Đạo Mẫu ialah satu bentuk agama rakyat Vietnam yang berbeza, yang menonjolkan beberapa ibu dewi ke dalam jajarannya. Kerajaan Vietnam juga mengkategorikan Cao Đài sebagai satu bentuk agama asli Vietnam, kerana ia menggabungkan penyembahan thần atau roh tempatan dengan Buddhisme, Konfusianisme dan Taoisme, serta unsur-unsur Katolik, Spiritisme dan Teosofi.[81][82]
Hinduisme adalah gabungan yang terhasil daripada menggabungkan budaya suku, agama suku dan rakyat, dan dewa suku. Prinsip-prinsipnya seperti karma, moksha, kelahiran semula, penjelmaan semula, pelepasan, samsara digabungkan ke dalam tradisi Sramana seperti Buddhisme, Jainisme, dan tradisi mendahului Buddha dan Mahavira.
Jainisme adalah agama India. Jain kebanyakannya ditemui di India tetapi semakin banyak ditemui di seluruh dunia. [86] Jain telah mempengaruhi dan menyumbang dengan ketara kepada bidang etika, politik dan ekonomi di India. Jain mempunyai tradisi kesarjanaan kuno dan mempunyai tahap celik huruf tertinggi untuk komuniti agama di India. [87][88] Perpustakaan Jain adalah yang tertua di negara ini. [89][90] Ia secara tradisinya terhad kepada benua kecil India . Ia berdasarkan ajaran Vardhaman Mahavir dan juga pada 23 Tirthankara yang lain .
Sikhisme ialah agama terorganisasi kelima terbesar di dunia,[99] dengan kira-kira 30 juta penganut[100] dan salah satu yang paling pesat berkembang.[101] Ia adalah agama monoteistik yang diasaskan oleh Guru Nanak Dev pada tahun 1500-an. Agama ini berakar umbi di kawasan wilayah Punjab, di bahagian utara benua kecil India.
Sistem falsafah dan ungkapan agama ini secara tradisinya dikenali sebagai Gurmat (secara harfiah nasihat para guru) atau Sikh Dharm. Sikhisme berasal daripada perkataan Sikh yang seterusnya berasal daripada akar bahasa Sanskrit śhiṣhya yang bermaksud "murid" atau "pelajar", atau śhikṣha yang bermaksud "arahan".
Zoroastrianisme pernah menjadi agama negeri Empayar Parsi, tetapi kini menjadi minoriti yang kebanyakannya ditemui di India dan Iran . Ia menyembah tuhan monoteistik, Ahura Mazda, dan diasaskan oleh Zoroaster. Zoroastrianisme ialah agama dan falsafah berdasarkan ajaran nabi Zoroaster (juga dikenali sebagai Zarathustra, dalam Avestan), mungkin diasaskan beberapa lama sebelum abad ke-6 SM. Istilah Zoroastrianisme, dalam penggunaan umum, pada dasarnya sinonim dengan Mazdaisme, iaitu, penyembahan Ahura Mazda yang diagungkan oleh Zoroaster sebagai pihak berkuasa ketuhanan tertinggi.
Dalam Zoroastrianisme, Pencipta Ahura Mazda semuanya baik, dan tidak ada kejahatan yang berasal dari-Nya. Oleh itu, dalam Zoroastrianisme baik dan jahat mempunyai sumber yang berbeza, dengan kejahatan (druj) cuba memusnahkan penciptaan Mazda (asha), dan kebaikan cuba mengekalkannya. Mazda tidak kekal di dunia, dan ciptaan-Nya diwakili oleh Amesha Spentas dan kumpulan Yazata lain, yang melaluinya karya-karya Tuhan menjadi nyata kepada manusia, dan melaluinya penyembahan Mazda akhirnya diarahkan. Teks agama yang paling penting adalah teks Avesta, yang sebahagian besarnya telah hilang, dan kebanyakannya hanya liturgi yang masih ada. Bahagian yang hilang diketahui hanya melalui rujukan dan petikan ringkas dalam karya-karya kemudian (terutamanya) abad ke-9 hingga 11.
Jumlah bilangan penganut Zoroastrianisme yang sedang mengamalkan tidak diketahui. Anggaran 2004 memberikan julat 124,000 hingga 190,000,[102] kira-kira separuh daripada mereka di India (kumpulan Parsi dan Iran).
Bilangan terbesar Zoroastrian di Asia boleh ditemui di India; mengikut banci 2001, mereka berjumlah 69,000.[103] Di Iran, terdapat kira-kira 25,000 mengikut banci 2011.[104] Pada tahun 2012, bilangan untuk Zoroaster di Asia ialah; India (61,000), Iran (15,000 / 22,271), Negara Teluk Parsi (1,900) Pakistan (1,675) dan Singapura (372).[105]
Sumber lain mengatakan bahawa di Republik Rakyat China, 59% daripada penduduk mendakwa mereka bukan beragama.[112] Walau bagaimanapun, peratusan ini mungkin jauh lebih besar (sehingga 80%) atau lebih kecil (sehingga 30%) dalam realiti, kerana sesetengah orang Cina mentakrifkan agama secara berbeza. Sesetengah orang Cina mentakrifkan agama sebagai mengamalkan adat (yang mungkin dilakukan atas sebab budaya atau tradisi), manakala yang lain mentakrifkannya sebagai benar-benar secara sedar mempercayai agama mereka akan membawa kepada selepas penyelamatan atau penjelmaan semula. Statistik Dentsu menyatakan bahawa 46% orang Vietnam dan 51% orang Jepun adalah tidak beragama.[113]
^Source: Year 2000 Estimated Baha'i statistics from: David Barrett, World Christian Encyclopedia, 2000; Total population statistics, mid-2000 from Population Reference Bureau
^Government of Kazakhstan (2001). "Religious Groups in Kazakhstan". 2001 Census. Embassy of Kazakhstan to the USA & Canada. Dicapai pada 2008-05-21.
^compiled by Wagner, Ralph D. "Turkmenistan". Synopsis of References to the Baháʼí Faith, in the US State Department's Reports on Human Rights 1991–2000. Baháʼí Library Online. Dicapai pada 2008-05-25.
^De McLaurin, Ronald (1979). The Political Role of Minority Groups in the Middle East. Michigan University Press. m/s. 114. ISBN9780030525964. Theologically, one would have to conclude that the Druze are not Muslims. They do not accept the five pillars of Islam. In place of these principles the Druze have instituted the seven precepts noted above..
^"Druze set to visit Syria". BBC News. 30 August 2004. Dicapai pada 8 September 2006. The worldwide population of Druze is put at up to one million, with most living in mountainous regions in Syria, Lebanon, Jordan and Israel.
^Dana 2003. sfn error: no target: CITEREFDana2003 (help)
^Estimates for the population of Jains differ from just over four million to twelve million due to difficulties of Jain identity, with Jains in some areas counted as a Hindu sect.
^The Jain Knowledge Warehouses: Traditional Libraries in India, John E. Cort, Journal of the American Oriental Society, Vol. 115, No. 1 (January – March, 1995), pp. 77–87
^
According to a survey in 2004 by the Zoroastrian Associations of North America, the number of Zoroastrians worldwide was estimated at between 124,000 and 190,000.
^India's 2001 Census reported 69,601 Parsi Zoroastrians.