* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).
Ο Σάντορ Κότσις (ουγγρικά: Sándor Kocsis, 21 Σεπτεμβρίου 1929 – 22 Ιουλίου 1979) ήταν Ούγγρος διεθνής ποδοσφαιριστής ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 με 11 γκολ. Θεωρούμενος ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς όλων των εποχών,[1][2] ψηφίστηκε 39ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS και δεύτερος Ούγγρος.[3]
Σε επίπεδο συλλόγων ξεκίνησε την καριέρα του στην πατρίδα του με τις Φερεντσβάρος και Χόνβεντ Βουδαπέστης, όπου διακρίθηκε για τη μεγάλη ικανότητά του στο σκοράρισμα και ιδιαίτερα στο ψηλό παιχνίδι. Υπήρξε βασικό στέλεχος των «Μαγικών Μαγυάρων» της δεκαετίας του 1950 με τους οποίους στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης το 1952. Μετά την πολιτική αλλαγή στην Ουγγαρία το 1956 έφυγε από τη χώρα του και αγωνίστηκε αρχικά στην Ελβετία και από το 1958 στη Μπαρτσελόνα.[4]
Βιογραφία
Τα χρόνια στην Ουγγαρία
Καριέρα σε συλλόγους
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη από πατέρα ξυλουργό που ήταν επίσης ποδοσφαιριστής, αλλά σταμάτησε πρόωρα το ποδόσφαιρο εξαιτίας ενός τραυματισμού. Ο Σάντορ παροτρυνθηκε από τον πατέρα του να ασχοληθεί με το άθλημα και αρχικά εντάχθηκε στην Κόμπανι.[5][6] Στα 17 του έγινε μέλος της μεγάλης ομάδας της Φερεντσβάρος, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1949 χάρις κυρίως την επιθετική ικανότητα της ομάδας που σε 30 αγώνες σημείωσε 140 τέρματα. Η δύναμη πυρός είχε στη σύνθεσή της ακόμη τους Τσίμπορ, Μπουντάι και το σούπερ σκόρερ της δεκαετίας του 1940 Φέρεντς Ντέακ.[7]
Ο Κότσις ήταν έξυπνος παίκτης με εξαιρετική ικανότητα να «διαβάζει» το παιχνίδι και δυνατότητα χρήσης και των δύο ποδιών του. Ήταν παραγωγικός σκόρερ τόσο με τη Χόνβεντ (στην οποία μεταγράφηκε το 1949 εκπληρώνοντας παράλληλα τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις), όσο και με την εθνική Ουγγαρίας. Την περίοδο που αγωνιζόταν με τη Χόνβεντ ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της χώρας του τρεις φορές, ενώ ήταν και σε όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα το 1952 και το 1954.[8] Στην επίθεσή της η ομάδα είχε τον θαυματουργό «καλπάζοντα συνταγματάρχη» Φέρεντς Πούσκας και τον Κότσις. Όπως ήταν φυσικό, οι συμπαίκτες τους είχαν μεγάλη ευχέρεια αλλά και πρόβλημα για το που θα δώσουν την τελική πάσα, αφού οι δυο τους βρίσκονταν σε μόνιμο ανταγωνισμό για το ποιός θα σκοράρει περισσότερες φορές.[9] Στις 9 Ιανουαρίου 1955 στο πιο εντυπωσιακό παιχνίδι στην ιστορία του πρωταθλήματος Ουγγαρίας, η Χόνβεντ (που ήταν ήδη πρωταθλήτρια και η αντίπαλός της η δεύτερη του βαθμολογικού πίνακα) νίκησε τη ΜΤΚ Βουδαπέστης με 9–7: ο Κότσις πέτυχε χατ τρικ και ο Πούσκας σημείωσε τέσσερα γκολ.[10][11] Με τη Χόνβεντ ο Κότσις σημείωσε περισσότερα από τα 400 γκολ σε έξι χρόνια από τα οποία τα 236 σε 189 επίσημους αγώνες.[12]
Είχε το παρατσούκλι «Χρυσό κεφάλι» λόγω του μεγάλου άλματός του που του έδωσε τη δυνατότητα να σημειώνει πολλά γκολ με κεφαλιές και Kocka (μπορεί να μεταφραστεί ως «κύβος», λόγω των τετράγωνων χαρακτηριστικών του κεφαλιού του). Ήταν επίσης γνωστός με το υποκοριστικό Sanyi.[6]
Διεθνής καριέρα
Με την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας σημείωσε 75 γκολ σε 68 εμφανίσεις - δηλαδή 1,1 γκολ ανά αγώνα.[13] Έκανε το ντεμπούτο του πριν συμπληρώσει τα 19 του χρόνια, στις 6 Ιουνίου 1948 σε αγώνα για το Βαλκανικό και Κεντροευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στη νίκη επί της Ρουμανίας με 9–0. Η συνάντηση αυτή τον καθιέρωσε αμέσως στην ομάδα, όπου αν και ξεκίνησε ως δεξιός ακραίος επιθετικός, στη συνέχεια κινήθηκε και με επιτυχία στο κέντρο της επίθεσης σημειώνοντας και δύο γκολ.[14][15] Ο Κότσις έχει σκοράρει εφτά χατ τρικ για την εθνική Ουγγαρίας, το πρώτο με αντίπαλο τη Σουηδία στις 20 Νοεμβρίου 1949. Η επίδοση αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη στον κόσμο εκείνη την εποχή, όπως και αυτή των γκολ με την εθνική ομάδα πίσω μόνο από τον Πούσκας.[16]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ήταν μαζί με τους Πούσκας, Ζόλταν Τσίμπορ, Γιόζεφ Μπόζικ και Νάντορ Χιντεγκούτι μέλος των
«Μαγικών Μαγυάρων», την για πολλούς καλύτερη εθνική ομάδα ποδοσφαίρου όλων των εποχών σε σειρά ετών.[17][18][19] Ήταν γνωστός για τις κεφαλιές του και απέκτησε την προσωνυμία «ο άνθρωπος με το χρυσό κεφάλι».[20][21][22]
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952, οι Μαγυάροι (γνωστοί και ως Aranycsapat - «Χρυσή ομάδα») κέρδισαν εύκολα το χρυσό μετάλλιο με πέντε νίκες σε ισάριθμους αγώνες, νικώντας στον ημιτελικό την κάτοχο του τίτλου Σουηδία με 6–0 και στον τελικό τη Γιουγκοσλαβία με 2–0. Ο Κότσις ήταν πρώτος σκόρερ των Ούγγρων με έξι τέρματα και δεύτερος της διοργάνωσης.[23][24] Στη συντριπτική νίκη επί των Άγγλων στη Βουδαπέστη με 7–1 (23 Μαΐου 1954) σημείωσε δύο γκολ.[15][20]
Ήταν πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954, σημειώνοντας 11 γκολ και έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε δύο χατ τρικ σε μία διοργάνωση, με τρία τέρματα απέναντι στη Νότια Κορέα και τέσσερα στη Δυτική Γερμανία στον αγώνα του πρώτου γύρου (8–3). Ήταν ο άνθρωπος που με δύο κεφαλιές έδωσε τη νίκη στην Ουγγαρία στον επικό ημιτελικό με την Ουρουγουάη (4–2 στην παράταση).[25][26][27] Είχε σημειώσει άλλα δύο τέρματα και στον επεισοδιακό προημιτελικό με την άλλη φιναλίστ του προηγούμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου Βραζιλία που έληξε με το ίδιο σκορ και έμεινε γνωστός ως η «μάχη της Βέρνης».[28][29] Η Βραζιλία είχε παίκτες που θα κατακτούσαν τον τίτλο τέσσερα χρόνια αργότερα, όπως οι Ντζάλμα Σάντος, Νίλτον Σάντος και Ντίντι. Η Ουγγαρία είχε σημειώσει 17 γκολ στον όμιλο και προηγήθηκε 2–0 χάρη σε ένα γκολ του Νάντορ Χιντεγκούτι στο 4ο λεπτό και του Κότσις στο 8ο λεπτό, αλλά δεν είχε στη διάθεσή της τον τραυματία Πούσκας. Η Βραζιλία μείωσε με πέναλτι του Ντζάλμα Σάντος στο 18ο λεπτό. Ο Μιχάλι Λάντος έκανε το 3–1 επίσης με πέναλτι στο 60ό λεπτό και από εκεί και πέρα ξεκίνησε η μάχη, με τον Γιόζεφ Μπόζικ και τον Νίλτον Σάντος να διαπληκτίζονται στο 71ο λεπτό και να φεύγουν με την κόκκινη κάρτα του Άγγλου διαιτητή και τον Ουμπέρτο να κλωτσάει τον Γκιούλα Λόραντ και να παίρνει την άγουσα για τα αποδυτήρια στο 79ο λεπτό. Συνολικά δόθηκαν 42 φάουλ, ένα για σχεδόν κάθε δύο λεπτά παιχνιδιού, ενώ ο καβγάς δεν έμεινε στο γήπεδο. Αφού ο Κότσις πέτυχε το τελικό 4–2 δύο λεπτά πριν τη λήξη, οι δύο ομάδες έστησαν σοβαρό καβγά στα αποδυτήρια.[22][30][31]
Όμως ο «χρυσοκέφαλος» δε σκόραρε στον τελικό (είχε κεφαλιά στο δοκάρι[32][33]) που είχε άδοξο τέλος για την ομάδα του και έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη αδικία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Κότσις θα ανατραπεί αντικανονικά μέσα στην περιοχή αλλά πέναλτι δεν θα δοθεί. Ο αγώνας θα τελειώσει με τους Δυτικογερμανούς να κάνουν το «θαύμα» και τους Ούγγρους να ξεσπούν σε κλάματα.[34][35][36] Οι φήμες ότι η απόδοση των Γερμανών δεν ήταν φυσική αλλά ότι οι παίκτες ήταν ντοπαρισμένοι έκαναν άμεσα την εμφάνισή τους. Ακόμη και μισό αιώνα αργότερα γίνονταν έρευνες για τα όσα συνέβησαν σε εκείνο τον τελικό: η γερμανική Ολυμπιακή Επιτροπή το 2010 αποκάλυψε ότι οι παίκτες είχαν ντοπαριστεί με περβιτίνη, μια μεθαμφεταμίνη επίσης γνωστή ως «φάρμακο του στρατιώτη».[37][38][39] Με 2,2 γκολ ανά αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Κότσις έχει το δεύτερο υψηλότερο μέσο όρο τερμάτων μετά τον Ερνστ Βιλιμόφσκι, ο οποίος σκόραρε τέσσερις φορές στον μόνο αγώνα που συμμετείχε,[13] τα έξι γκολ του ήταν με κεφαλιές και μόνο ο Ζυστ Φονταίν έχει σκοράρει περισσότερα τέρματα σε μία μόνο διοργάνωση.[40][41][42] Τη χρονιά σημείωσε 23 γκολ σε επίσημους αγώνες με την εθνική ομάδα, επίδοση ρεκόρ κόσμου που παραμένει ακατάρριπτη.[15][43] Εκείνη τη σεζόν σημείωσε συνολικά 171 γκολ σε 80 επίσημους και φιλικούς αγώνες, επίδοση ρεκόρ κόσμου στην εποχή του, ενώ σήμερα παραμένει η δεύτερη καλύτερη όλων των εποχών.[44] Ο τελευταίος διεθνής αγώνας του ήταν απέναντι στη Γαλλία στο Παρίσι στις 7 Οκτωβρίου 1956.[45] Τέλος, η ιδιαίτερη ικανότητά του στην παροχή τελικών πασών (ασίστ) φαίνεται και από τον αριθμό των 50 που παρείχε με την εθνική ομάδα, αριθμός που τότε ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος στην ιστορία μετά από αυτόν του Πούσκας και παραμένει στους πέντε καλύτερους όλων των εποχών.[46][47][48]
Μετά το 1956
Με την πολιτικές εξελίξεις στην Ουγγαρία, η Χόνβεντ αποκλείστηκε από την Ατλέτικο Μπιλμπάο στη διοργάνωση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης εκείνης της χρονιάς και μετά βρέθηκε σε περιοδεία σε Ευρώπη και Νότια Αμερική. Γρήγορα η ομάδα αποσυντέθηκε με τον Κότσις να είναι από αυτούς που προτίμησαν να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους και χαρακτηρίστηκαν ως προδότες από την κυβέρνηση της Ουγγαρίας.[49][50] Τον Απρίλιο του 1957, ο Εθνικός προσέγγισε τον Κότσις αλλά και τον Πούσκας, και τους έφερε στην Ελλάδα για να ενισχύσουν την εξαιρετική εκείνον τον καιρό ομάδα του Πειραιά. Το ΠΟΚ (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) αντέδρασε έντονα και η διεθνής απαγόρευση επέτρεψε στους δύο Ούγγρους να αγωνιστούν μόνο για ένα ημίχρονο σε φιλική συνάντηση μετά και από την παρέμβαση της ΕΠΟ, η οποία μάλιστα τιμώρησε τον Εθνικό με μηδενισμό στο πρωτάθλημα.[21][51][52] Αρχικά, ήρθε σε συμφωνία με τη Φιορεντίνα αλλά η διετής τιμωρία της FIFA δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί.[53] Μετά τον Απρίλιο του 1957 και για λίγο αγωνίστηκε στην ερασιτεχνική ελβετική ομάδα Γιανγκ Φέλοους και την επόμενη χρονιά (1958) μεταγράφηκε στη Μπαρτσελόνα. Με την ισπανική ομάδα κέρδισε δύο πρωταθλήματα (το 1959 και το 1960) και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1961 χάνοντας από τη Μπενφίκα με 3–2 στο ίδιο γήπεδο που είχε ηττηθεί στον τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ, αλλά στον «τελικό των δοκαριών», είχε ένα από τα τρία της ομάδας του και ενώ αυτή έχανε με 3–2.[54][55] Στον πρώτο γύρο της συγκεκριμένης διοργάνωσης μία κεφαλιά του ήταν η αιτία του αποκλεισμού της κατόχου του τίτλου Ρεάλ Μαδρίτης από τον πρώτο γύρο για πρώτη φορά. Με τη Μπαρτσελόνα αγωνίστηκε σε 240 επίσημους και φιλικούς αγώνες και σημείωσε 164 γκολ.[56]
Έπαιξε και ως φιλοξενούμενος για λίγο στη Βαλένθια βοηθώντας την να κερδίσει το κύπελλο Naranja.
Ο Κότσις αποχώρησε από την ενεργό δράση ως παίκτης το 1966 έχοντας σημειώσει 556 γκολ σε 537 επίσημους αγώνες και 1.185 τέρματα σε 905 συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών,[44][57] από τα οποία περισσότερα από 400 με κεφαλιές.[58] Εργάστηκε επίσης ως βοηθός προπονητή στη Μπαρτσελόνα ασχολούμενος με την ομάδα νέων και προπονητής της Χέρκουλες από το 1972 μέχρι το 1974. Όμως η προπονητική του καριέρα έληξε νωρίς, καθώς διαγνώστηκε με λευχαιμία και αργότερα με καρκίνο του στομάχου. Τις 22 Ιουλίου 1979, σε ηλικία 49 ετών, έπεσε από τον τέταρτο όροφο ενός νοσοκομείου στη Βαρκελώνη και απεβίωσε. Δεν είναι γνωστό αν ήταν ατύχημα ή αυτοκτονία.[4][20] Τάφηκε στο νεκροταφείο του Μονζουίκ της Βαρκελώνης και το 2012, ανήμερα των γενεθλίων του, στις 21 Σεπτεμβρίου, οι στάχτες του μεταφέρθηκαν στη γενέτειρά του Βουδαπέστη, όπου τοποθετήθηκαν δίπλα σε αυτές του φίλου του, Φέρεντς Πούσκας, στη βασιλική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου.[5][59]
↑ 4,04,1«Wall of Fame - Infostrada». web.archive.org. 1 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020.CS1 maint: Unfit url (link)
Daniel Braaten Informasi pribadiNama lengkap Daniel Omoya BraatenTanggal lahir 25 Mei 1982 (umur 41)Tempat lahir Oslo, NorwegiaTinggi 1,84 m (6 ft 0 in)Posisi bermain GelandangInformasi klubKlub saat ini ToulouseNomor 25Karier junior0000–2000 SkeidKarier senior*Tahun Tim Tampil (Gol)2000–2004 Skeid 102 (22)2004–2007 Rosenborg 63 (12)2007–2008 Bolton Wanderers 6 (1)2008– Toulouse 134 (12)Tim nasional‡2003–2004 Norwegia U-21 2 (0)2004– Norwegia 42 (2) * Pena...
This is a list of opera singers from Ukraine, Soviet Union and Russian Empire, including ethnic Ukrainians and people of other ethnicities. This list includes those who were born in Ukraine/Soviet Union/Poland but later emigrated, and those, who were born elsewhere but immigrated to the country and performed there for a long time. Opera came to the Russian Empire in the 18th century. At first there were mostly Italian-language operas presented by Italian opera troupes. Later some Ukrainian c...
Basilika Bunda dari LourdesBasilika Minor Bunda dari LourdesSpanyol: Basílica de Nuestra Señora de Lourdescode: es is deprecated Basilika Bunda dari LourdesLokasiSantiagoNegara ChiliDenominasiGereja Katolik RomaArsitekturStatusBasilika minorStatus fungsionalAktifAdministrasiKeuskupan AgungKeuskupan Agung Santiago de Chile Basilika Bunda dari Lourdes (Spanyol: Basílica de Nuestra Señora de Lourdescode: es is deprecated ) adalah sebuah gereja basilika minor Katolik yang terletak di San...
English, Scottish, Irish and Great Britain legislationActs of parliaments of states preceding the United Kingdom Of the Kingdom of EnglandRoyal statutes, etc. issued beforethe development of Parliament 1225–1267 1275–1307 1308–1325 Temp. incert. 1327–1411 1413–1460 1461 1463 1464 1467 1468 1472 1474 1477 1482 1483 1485–1503 1509–1535 1536 1539–1540 1541 1542 1543 1545 1546 1547 1548 1549 1551 1553 1554 1555 &...
ماي سبيسالشعارمعلومات عامةموقع الويب myspace.com (الإنجليزية) نوع الموقع خدمة الشبكة الاجتماعية — موقع ويب — مجتمع إنترنت البلد الأصلي الولايات المتحدة التأسيس 2003 الجوانب التقنيةترتيب أليكسا 3٬787[1](20 نوفمبر 2017) المنظومة الاقتصاديةالصناعة الإنترنت أهم الشخصياتالمؤسسو...
Roman Catholic church in Rapovce Location of Lučenec District in the Banská Bystrica Region Rapovce (Hungarian: Rapp) is a village and municipality in the Lučenec District in the Banská Bystrica Region of Slovakia. External links http://www.statistics.sk/mosmis/eng/run.html Wikimedia Commons has media related to Rapovce. vteMunicipalities of Lučenec District Lučenec Fiľakovo Ábelová Belina Biskupice Boľkovce Budiná Bulhary Buzitka Čakanovce Čamovce Divín Dobroč Fiľakovské Kov...
Ini adalah nama Batak Toba, marganya adalah Sitorus. Eriko Sotarduga Anggota Dewan Perwakilan RakyatPetahanaMulai menjabat 1 Oktober 2009Daerah pemilihanDKI Jakarta IIMayoritas104.468 suara (2019) Informasi pribadiLahirEriko Sotarduga Binsar Pahalatua Sitorus10 April 1969 (umur 55)Medan, Sumatera Utara, IndonesiaPartai politikPDI-P (sejak 1999)Suami/istriRoslina T. NainggolanAnak3Alma materUniversitas TrisaktiSunting kotak info • L • B Ir. Eriko Sotarduga Binsar Pahalat...
Last Governor-General and first President of Trinidad and Tobago His ExcellencySir Ellis ClarkeTC GCMG1st President of Trinidad and TobagoIn office1 August 1976 – 19 March 1987Prime MinisterEric WilliamsGeorge ChambersA. N. R. RobinsonPreceded byElizabeth II as Queen of Trinidad and TobagoSucceeded byNoor Hassanali2nd Governor-General of Trinidad and TobagoIn office15 September 1972 – 1 August 1976MonarchElizabeth IIPrime MinisterEric WilliamsPreceded bySolomon...
Pour les articles homonymes, voir La Bosse. La Bosse L'église Saint-Jacques. Administration Pays France Région Pays de la Loire Département Sarthe Arrondissement Mamers Intercommunalité Communauté de communes du Pays de l'Huisne Sarthoise Maire Mandat Raymond Bellencontre 2020-2026 Code postal 72400 Code commune 72040 Démographie Gentilé Bosséen Populationmunicipale 146 hab. (2021 ) Densité 14 hab./km2 Géographie Coordonnées 48° 10′ 12″ nord, 0° ...
كأس الدوري البرتغالي 2014–15 تفاصيل الموسم كأس الدوري البرتغالي النسخة 8 البلد البرتغال التاريخ بداية:26 يوليو 2014 نهاية:29 مايو 2015 مباريات ملعوبة 83 عدد المشاركين 36 أهداف مسجلة 200 كأس الدوري البرتغالي 2013–14 كأس الدوري البرتغالي 2015–16 تعديل مصدر...
The Indian Ocean Naval Symposium (IONS) is a series of biennial meetings between the littoral states of the Indian Ocean region. It provides a forum to increase maritime security cooperation,discuss regional maritime issues, and promote friendly relationships among the member states.[1][2][3][4] History The symposium was first held in 2008 with India as host.[5][6][7][8] The chairmanship and location of the Symposium rotates betw...
تولسيداس (بالهندية: तुलसीदास) معلومات شخصية اسم الولادة (بالهندية: गोस्वामी तुलसीदास) الميلاد سنة 1532 [1][2][3][4] الوفاة سنة 1623 (90–91 سنة)[1][2][5][3][4] الحياة العملية المهنة شاعر، وفيلسوف، وكاتب اللغ...
Jean PélégriBorn(1920-06-20)20 June 1920Rovigo, French AlgeriaDied24 September 2003(2003-09-24) (aged 83)Paris, FranceOccupation(s)Author, ProfessorSignature Jean Pélégri (20 June 1920 – 24 September 2003) was a writer and professor of literature. Of French descent, he was born in Algeria, but left as part of the diaspora of French colonists referred to as pieds-noirs following the Algerian War. He was a friend of many Algerian writers (such as Mohammed Dib and Kateb Yacine) and, l...
Société française des rosesHistoireFondation 1886CadreForme juridique Association déclaréeDomaine d'activité Autres organisations fonctionnant par adhésion volontaire (France)Siège LyonPays FranceOrganisationPrésident Maurice JayVice-président Serge CianfaraniRobert LaperrièreSecrétaire Monique LaperrièreTrésorier Angèle OrardAffiliation Fédération mondiale des sociétés de rosesPublication Les Amis des rosesSite web www.societefrancaisedesroses.asso.frIdentifiantsRNA ...
Japanese political party Not to be confused with Democratic Progressive Party, which has the same Chinese writing in its abbreviated name. For other uses, see Democratic Party (Japan). Democratic Party 民進党MinshintōJapanese nameMinshintōLeaderKohei OtsukaFounded27 March 2016; 8 years ago (2016-03-27)Dissolved7 May 2018; 6 years ago (2018-05-07)Merger ofDemocratic PartyJapan Innovation PartyMerged intoDemocratic Party For the People[a ...
إدوين كريبس (بالإنجليزية: Edwin Gerhard Krebs) معلومات شخصية الميلاد 6 يونيو 1918 [1][2][3] لانسينغ[4][5][6] الوفاة 21 ديسمبر 2009 (91 سنة) [7][8][9][2][3] سياتل[4][10][11] الإقامة أوربانا (1936–)سياتل (1977–21 ديسمبر 2009) مواطنة الو�...
The land combat branch of the Brazilian Navy Brazilian Marine CorpsCorpo de Fuzileiros NavaisThe seal of the Brazilian Marine CorpsFounded7 March 1808; 216 years ago (1808-03-07)[1]Country BrazilBranch Brazilian NavySize16,000 (2024)[2]Part ofNavy Command (administrative sector), Naval Operations Command (operational sector)General-Command HQRio de Janeiro, BrazilNickname(s)CFNMotto(s)Adsumus (English: Here we are)CommandersCommander-in-Chief L...