Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2018 ήταν το 21ο Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA. Πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία μεταξύ 14 Ιουνίου και 15 Ιουλίου του 2018.
Ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη μετά την διοργάνωση του 2006 στη Γερμανία (έπειτα από 12 χρόνια), η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε στην Ανατολική Ευρώπη, η ενδέκατη φορά που πραγματοποιήθηκε στην ήπειρο Ευρώπη. Ήταν επίσης, η πρώτη φορά που η Ρωσία φιλοξένησε τη διοργάνωση και το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη σε δυο ηπείρους (Ασία και Ευρώπη), δεδομένου ότι το Αικατερίνενμπουργκ και το Σότσι υπάγονται στο ασιατικό τμήμα της Ρωσίας ενώ οι υπόλοιπες εννέα πόλεις υπάγονται στο ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας.
Τα στάδια βρίσκονται στην ευρωπαϊκή Ρωσία, δυτικά των Ουραλίων Ορέων, έτσι ώστε ο χρόνος ταξιδιού να είναι διαχειρίσιμος. Ήταν το ακριβότερο πρωτάθλημα στην ιστορία της εν λόγω διοργάνωσης, με συνολικό προϋπολογισμό 11,8-14 δις δολάρια ξεπερνώντας το κόστος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2014, που είχε γίνει στη Βραζιλία.
Συμμετείχαν 32 εθνικές ομάδες ; 31 ομάδες προέκυψαν μέσω προκριματικών αγώνων και η διοργανώτρια χώρα προκρίθηκε αυτόματα. Οι 20 ομάδες επέστρεψαν μετά την τελευταία διοργάνωση του 2014, συμπεριλαμβανομένης της εστεμμένης πρωταθλήτριας Γερμανίας, ενώ η Ισλανδία κι ο Παναμάς έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Συνολικά 64 αγώνες έλαβαν χώρα σε 12 γήπεδα, τα οποία βρίσκονται σε 11 πόλεις. Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου 2018 στο στάδιο Λουζνικί της Μόσχας, αναδεικνύοντας νικήτρια ομάδα τη Γαλλία για δεύτερη φορά στην ιστορία της.[1][2][3]
Η διαδικασία για την επιλογή του οικοδεσπότη του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2018 και της αντίστοιχης διοργάνωσης του 2022 ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2009, με τις συμμετέχουσες χώρες να έχουν προθεσμία έως τις 2 Φεβρουαρίου 2009 για να εκφράσουν το ενδιαφέρον τους. Αρχικά εννέα χώρες κατέθεσαν τις υποψηφιότητές τους για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2018 αλλά αργότερα το Μεξικό αποχώρησε από τη διαδικασία και η υποψηφιότητα της Ινδονησίας απορρίφθηκε από τη FIFA τον Φεβρουάριο του 2010 μετά την αποτυχία της Ινδονησιακής κυβέρνησης να υποβάλλει επιστολή για να υποστηρίξει την υποψηφιότητά της. Κατά τη διαδικασία της επιλογής, τα τρία εναπομείναντα έθνη που δεν ανήκουν στην UEFA (Αυστραλία, Ιαπωνία, ΗΠΑ) αποχώρησαν διαδοχικά από τη λίστα των υποψήφιων οικοδεσποτών ενώ τα υποψήφια έθνη που ανήκουν στην UEFA αποκλείστηκαν από τη διαδικασία επιλογής για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2022. Έτσι απέμειναν τέσσερις υποψήφιοι για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2018, δυο από τους οποίους είχαν υποβάλλει κοινή προσφορά: Αγγλία, Ρωσία, Ολλανδία/Βέλγιο, Πορτογαλία/Ισπανία.
Η 22μελής Εκτελεστική Επιτροπή της FIFA συνεδρίασε στη Ζυρίχη στις 2 Δεκεμβρίου 2010 για να επιλέξει τους οικοδεσπότες των δυο διοργανώσεων. Η Ρωσία κέρδισε τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κύπελλου Ποδοσφαίρου του 2018 στον δεύτερο γύρο ψηφοφορίας. Η Πορτογαλία/Ισπανία κατέλαβαν τη δεύτερη θέση και η Ολλανδία/Βέλγιο την τρίτη. Η υποψηφιότητα της Αγγλίας να φιλοξενήσει για δεύτερη φορά στην ιστορία της το Παγκόσμιο Κύπελλο αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας.
Τα τελικά αποτελέσματα έχουν ως εξής:
Αποτελέσματα FIFA 2018 (το ανώτερο 12 ψήφοι)
Υποψήφιοι
Ψήφοι
1ος Γύρος
2ος Γύρος
Ρωσία
9
13
Πορτογαλία / Ισπανία
7
7
Βέλγιο / Ολλανδία
4
2
Αγγλία
2
Αποκλείστηκε
Κριτική
Η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και άλλοι πρόβαλαν ισχυρισμούς περί δωροδοκίας από τη ρωσική ομάδα και διαφθοράς από τα μέλη της FIFA. Ισχυρίστηκαν ότι τέσσερα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής είχαν απαιτήσει ανταλλάγματα για να ψηφίσουν υπέρ της Αγγλίας και ο Ζεπ Μπλάτερ ανέφερε ότι είχε ήδη αποφασιστεί πως θα κέρδιζε η Ρωσία. Η Αναφορά Γκαρσία του 2014, μια εσωτερική έρευνα που έγινε από τον Μάικλ Γκαρσία, επισκιάστηκε από την αποφυλάκιση του Χανς-Γιόακιμ Έκερτ, επικεφαλής της FIFA σε θέματα δεοντολογίας. Ο Έκερτ, από την άλλη, δημοσιοποίησε μια μικρότερης έκτασης αναθεωρημένη περίληψη της Αναφοράς Γκαρσία ενώ η απροθυμία του ίδιου (συνεπώς και της FIFA) να δημοσιοποιήσουν την πλήρη αναφορά οδήγησε εν μέσω διαμαρτυριών την παραίτηση του Γκαρσία. Εξαιτίας της αντιπαλότητας, η FIFA αρνήθηκε να δεχτεί την απαλλαγή της Ρωσίας από την ευθύνη, με τον Γκρεγκ Ντάικ να ζητά επανεξέταση της υπόθεσης και τον Ντέιβιντ Μπέρνσταϊν να τάσσεται υπέρ ενός μποϋκοτάζ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της FIFA, όλα τα επιλέξιμα κράτη - τα 209 μέλη της FIFA εκτός από την αυτομάτως προκριθείσα οικοδέσποινα Ρωσία - εισήχθησαν στη διαδικασία πρόκρισης. Η Ζιμπάμπουε και η Ινδονησία αργότερα αποκλείστηκαν προτού παίξουν τους πρώτους αγώνες τους ενώ το Γιβραλτάρ και το Κόσοβο, που έγιναν μέλη της FIFA στις 13 Μαΐου 2016 προτού ξεκινήσουν οι ευρωπαϊκοί προκριματικοί αγώνες, μπήκαν επίσης στη διοργάνωση. Ο πρώτος προκριματικός αγώνας ξεκίνησε στο Ντιλί του Ανατολικού Τιμόρ, στις 12 Μαρτίου 2015 και το κύριο μέρος των προκριματικών αγώνων πραγματοποιήθηκε στο Παλάτι Κονσταντινόφσκι της Αγίας Πετρούπολης στις 25 Ιουλίου 2015 στις 18:00 τοπική ώρα (UTC+3).
Από τα 32 κράτη που προκρίθηκαν για να παίξουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 2018, οι 20 χώρες είχαν διαγωνιστεί στην προηγούμενη έκδοση της διοργάνωσης το 2014. Η Ισλανδία και ο Παναμάς προκρίθηκαν για πρώτη φορά ενώ η Ισλανδία έγινε η μικρότερη χώρα σε πληθυσμό που συμμετέχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου. Άλλες ομάδες που επέστρεψαν μετά από απουσία τουλάχιστον στα τρία τελευταία πρωταθλήματα περιλαμβάνουν: την Αίγυπτο, που επέστρεψε στους τελικούς μετά από απουσία 28 ετών από την τελευταία της εμφάνιση το 1990, το Μαρόκο, που διαγωνίστηκε για τελευταία φορά το 1998, το Περού, που επέστρεψε μετά από απουσία 36 ετών (από το 1982) και τη Σενεγάλη, που διαγωνίζεται για δεύτερη φορά στους τελικούς μετά το 2002. Είναι η πρώτη φορά που τρεις Σκανδιναβικές χώρες (Σουηδία, Δανία, Ισλανδία) και τέσσερα αραβικά έθνη (Αίγυπτος, Μαρόκο, Σαουδική Αραβία, Τυνησία) έχουν προκριθεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Σημαντικές χώρες που απέτυχαν να προκριθούν περιλαμβάνουν την τέσσερις φορές πρωταθλήτρια Ιταλία (για πρώτη φορά μετά το 1958) και την τρεις φορές φιναλίστ Ολλανδία (για πρώτη φορά μετά το 2002). Τέσσερις πρωταθλητές σε επίπεδο ηπείρου απέτυχαν να προκριθούν: το Καμερούν, νικητής του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής 2017, η Χιλή, δυο φορές πρωταθλήτρια του Κόπα Αμέρικα και επιλαχούσα του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών του 2017, η Νέα Ζηλανδία, νικήτρια του Κυπέλλου Εθνών Ωκεανίας το 2016 και οι Ηνωμένες Πολιτείες, νικήτρια του Χρυσού Κυπέλλου ΚΟΝΚΑΚΑΦ το 2017 (για πρώτη φορά από το 1986). Επίσης δεν κατάφερε να προκριθεί η Ελλάδα η οποία είχε συμμετάσχει και στα 2 προηγούμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Πρέπει εδώ να πω πως την Ιταλία την απέκλεισε στα μπαράζ η Σουηδία ενώ η Ελλάδα έχασε απ' την Κροατία. Οι άλλες σημαντικές χώρες που δεν κατάφεραν να προκριθούν ήταν η Γκάνα και η Ακτή Ελεφαντοστού που είχαν συμμετάσχει και οι δυο στα προηγούμενα τρία πρωταθλήματα.
Η κλήρωση πραγματοποιήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2017 στο Κρατικό Ανάκτορο του Κρεμλίνου στη Μόσχα. Οι 32 ομάδες τοποθετήθηκαν σε οκτώ γκρουπ των τεσσάρων.
Για την τελική επιλογή, οι ομάδες τοποθετήθηκαν σε τέσσερα δοχεία. Το πρώτο δοχείο περιείχε την οικοδέσποινα Ρωσία (που αυτομάτως τοποθετήθηκε στη θέση Α1) και τις επτά καλύτερες ομάδες, το δεύτερο δοχείο περιείχε τις επόμενες οκτώ καλύτερες ομάδες και το ίδιο έγινε για τα δοχεία 3 και 4. Αυτή η επιλογή διέφερε από τις προηγούμενες διοργανώσεις, όπου μόνο το δοχείο 1 βασιζόταν στην Κατατάξεις της FIFA και τα υπόλοιπα δοχεία βασίζονταν σε γεωγραφικές κατανομές. Ωστόσο παρέμεινε το γεγονός ότι ομάδες από την ίδια συνομοσπονδία δεν επιλέχθηκαν να αγωνιστούν η μια ενάντια στην άλλη, εκτός από την UEFA όπου κάθε γκρουπ περιείχε πάνω από δυο ομάδες.
Αρχικά κάθε ομάδα έπρεπε να επιλέξει μια αποστολή 30 παικτών, ωστόσο τον Φεβρουάριο του 2018 ο αριθμός αυξήθηκε στους 35 παίκτες. Από την αρχική αποστολή, κάθε ομάδα έπρεπε να επιλέξει την τελική αποστολή των 23 παικτών (τρεις από τους οποίους έπρεπε να είναι τερματοφύλακες) μέχρι τις 4 Ιουνίου. Στην τελική αποστολή των ομάδων, οι παίκτες θα μπορούσαν να αντικατασταθούν λόγω σοβαρού τραυματισμού μέχρι 24 ώρες πριν τον κάθε αγώνα της κάθε ομάδας.
Χώροι υποδοχής
Η Ρωσία πρότεινε τις ακόλουθες οικοδέσποινες πόλεις: Καλίνινγκραντ, Καζάν, Κρασνοντάρ, Μόσχα, Νίζνι Νόβγκοροντ, Ροστόφ επί του Ντον, Αγία Πετρούπολη, Σαμάρα, Σαράνσκ, Σότσι, Βόλγκογκραντ, Γιαροσλάβλ και Γεκατερίνμπουργκ. Όλες οι πόλεις βρίσκονται μέσα ή έξω από την ευρωπαϊκή Ρωσία προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος του ταξιδιού. Η αναφορά αξιολόγησης ανέφερε: «Η ρωσική υποψηφιότητα προτείνει 13 οικοδέσποινες πόλεις και 16 στάδια, έτσι επεκτείνει την κατώτατη απαίτηση της FIFA. Τρία από τα 16 στάδια θα ανακαινιστούν και 13 θα κατασκευαστούν από την αρχή».
Τον Οκτώβριο του 2011, η Ρωσία μείωσε τον αριθμό των σταδίων από 16 σε 14. Η τοπική κυβέρνηση ακύρωσε την κατασκευή του προτεινόμενου σταδίου Ποντόλσκ και στη Μόσχα η Otkrytiye Arena ανταγωνίστηκε με το Στάδιο Ντιναμό για το ποιο από τα δυο θα χτιστεί πρώτο.
Η τελική επιλογή των οικοδεσποινών πόλεων ανακοινώθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. Ο αριθμός των πόλεων μειώθηκε στις 11 και ο αριθμός των σταδίων στα 12 καθώς το Κρασνοντάρ και το Γιαροσλάβλ αποκλείστηκαν από την τελική λίστα.
Ο Ζεπ Μπλάτερ ανέφερε τον Ιούλιο του 2014 ότι εξαιτίας των ανησυχιών για την ολοκλήρωση των χώρων υποδοχής στη Ρωσία, ο αριθμός τους ίσως μειωθεί από 12 σε 10. Επίσης ανέφερε «Δεν θα βρεθούμε στην ίδια κατάσταση όπως να έχουμε ένα, δυο ή τρία στάδια στη Νότια Αφρική και να έχουμε το πρόβλημα τι πρέπει να κάνουμε με αυτά τα στάδια».
Τον Οκτώβριο του 2014, στην πρώτη τους επίσημη επίσκεψη στη Ρωσία, η επιτροπή επιθεώρησης της FIFA και ο επικεφαλής της Κρις Ούνγκερ επισκέφτηκαν την Αγία Πετρούπολη, το Σότσι, το Καζάν και τους δυο χώρους στη Μόσχα. Έμειναν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.
Στις 8 Οκτωβρίου 2015, η FIFA και η Τοπική Οργανωτική Επιτροπή συμφώνησαν ποια θα είναι τα επίσημα ονόματα των σταδίων που θα χρησιμοποιηθούν στη διοργάνωση.
Από τους 12 χώρους υποδοχής, το στάδιο Λουζνικί στη Μόσχα και το στάδιο της Αγίας Πετρούπολης (τα δυο μεγαλύτερα στάδια στη Ρωσία) θα χρησιμοποιηθούν περισσότερο, με 7 αγώνες να πραγματοποιούνται σε καθένα από αυτά τα στάδια. Το Σότσι, το Καζάν, το Νίζνι Νόβγκοροντ και η Σαμάρα θα φιλοξενήσουν 6 αγώνες ενώ το στάδιο Otkrytiye στη Μόσχα και το στάδιο Ροστόφ επί του Ντον θα φιλοξενήσουν 5 αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός γύρου των 16 σε κάθε στάδιο. Το Βόλγκογκραντ, το Καλίνινγκραντ, το Γεκατερίνμπουργκ και το Σαράνσκ θα φιλοξενήσουν από 4 αγώνες το καθένα και καμιά από αυτές τις πόλεις δεν θα φιλοξενήσει αγώνες νοκ-άουτ.
Στάδια
Δώδεκα στάδια σε 11 πόλεις της Ρωσίας έχουν χτιστεί και ανακαινιστεί για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου της FIFA.
Σαμάρα: Samara Arena (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Η κατασκευή ξεκίνησε επίσημα στις 21 Ιουλίου 2014. Το στάδιο ολοκληρώθηκε στις 21 Απριλίου 2018.
Νίζνι Νόβγκοροντ: Στάδιο Νίζνι Νόβγκοροντ (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Η κατασκευή του σταδίου ξεκίνησε το 2015 και ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2017.
Βόλγκογκραντ: Volgograd Arena (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Η κύρια αρένα του Βόλγκογκραντ χτίστηκε στο κατεδαφισμένο κεντρικό στάδιο, στους πρόποδες του μνημείου του Μαμάγιεφ Κουργκάν. Το στάδιο εγκαινιάστηκε σε λειτουργία στις 3 Απριλίου 2018.
Αικατερινούπολη: Ekaterinburg Arena (χωρητικότητα: 35,000 θέσεις). Το Κεντρικό Στάδιο του Αικατερίνμπουργκ έχει ανακαινιστεί για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Οι εξέδρες της αρένας θα έχουν χωρητικότητα 35.000 θεατών. Το έργο ανακαίνισης ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2017.
Σαράνσκ: Mordovia Arena (χωρητικότητα: 44,000 θέσεις). Το στάδιο στο Σαράνσκ προγραμματίστηκε να τεθεί σε λειτουργία το 2012 εγκαίρως για το άνοιγμα της ρωσικής Σπαρτακιάδας, αλλά το σχέδιο αναθεωρήθηκε. Το άνοιγμα μεταβλήθηκε στο 2017. Η αρένα φιλοξένησε τον πρώτο αγώνα της στις 21 Απριλίου 2018.
Ροστόφ επί του Ντον: Rostov Arena (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Το στάδιο βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Ντον. Η κατασκευή του σταδίου ολοκληρώθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2017.
Καλίνινγκραντ: Στάδιο Καλίνινγκραντ (χωρητικότητα: 35,000 θέσεις). Οι πρώτοι πάσσαλοι τοποθετήθηκαν στο έδαφος τον Σεπτέμβριο του 2015. Στις 11 Απριλίου 2018 το νέο στάδιο διοργάνωσε τον πρώτο του αγώνα.
Καζάν: Καζάν Αρένα (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Το γήπεδο κατασκευάστηκε για τη Θερινή Πανεπιστημιάδα του 2013. Από τότε φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου του 2015 και το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2017. Το στάδιο είναι η έδρα της ΦΚ Ρουμπίν Καζάν.
Μόσχα: Στάδιο Σπαρτάκ (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Το γήπεδο είναι η έδρα της ομώνυμης ΦΚ Σπαρτάκ Μόσχας. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις της FIFA, κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2018 θα ονομαστεί Στάδιο Σπαρτάκ και όχι με το σύνηθες όνομά του, το Otkritie Arena. Το γήπεδο φιλοξένησε τον πρώτο του αγώνα στις 5 Σεπτεμβρίου 2014.
Σότσι: Στάδιο Φιστ (χωρητικότητα: 45,000 θέσεις). Το γήπεδο είναι μία από τις 22 αρένες στην ιστορία που φιλοξένησαν τις τελετές έναρξης και λήξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Μετά το Σότσι 2014, η αρένα ανακαινίστηκε για την προετοιμασία του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών 2017 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2018.
Αγία Πετρούπολη: Στάδιο Αγίας Πετρούπολης (χωρητικότητα: 67,000 θέσεις). Η κατασκευή του σταδίου άρχισε το 2007. Το έργο ολοκληρώθηκε επίσημα στις 29 Δεκεμβρίου 2016. Το στάδιο φιλοξένησε αγώνες του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών 2017 και θα χρησιμεύσει ως χώρος διεξαγωγής του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2018 και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου το 2020.
Μόσχα: Στάδιο Λουζνικί (χωρητικότητα: 80,000 θέσεις). Το μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας έκλεισε για ανακαίνιση το 2013. Το στάδιο τέθηκε σε λειτουργία το Νοέμβριο του 2017.
Το πλήρες πρόγραμμα ανακοινώθηκε από τη FIFA στις 24 Ιουλίου 2015. Την 1η Δεκεμβρίου 2017, μετά την τελική επιλογή, η Ρωσία τοποθετήθηκε στον όμιλο Α και θα ανοίξει τη διοργάνωση με τον πρώτο αγώνα στο στάδιο Luzhniki στη Μόσχα στις 14 Ιουνίου ενάντια στη Σαουδική Αραβία. Το στάδιο Luzhniki θα φιλοξενήσει επίσης τον δεύτερο ημιτελικό στις 11 Ιουλίου και τον τελικό στις 15 Ιουλίου. Το στάδιο Krestovsky στην Αγία Πετρούπολη θα φιλοξενήσει τον πρώτο ημιτελικό και την τρίτη θέση των play-off στις 14 Ιουλίου.
Φάση Ομίλων
Οι δυο καλύτερες ομάδες από κάθε όμιλο προκρίνονται στον γύρο των 16. Η μετάδοση όλων των αγώνων γίνεται σε τοπική ώρα.
Ισοβαθμία
Πρωταθλητής
Φιναλίστ
Τρίτη θέση
Τέταρτη θέση
Προημιτελικοί
Φάση των 16
Φάση ομίλων
Η κατάταξη των ομάδων σε κάθε όμιλο καθορίζεται ως εξής (κανονισμοί Άρθρο 32.5):
πόντοι που αποκτώνται από όλους τους αγώνες των ομίλων
η διαφορά στα γκολ σε όλους τους αγώνες των ομίλων
ο αριθμός των γκολ που μπήκαν σε όλους τους αγώνες των ομίλων
οι πόντοι που αποκτήθηκαν στους αγώνες των ομίλων μεταξύ των δυο αυτών ομάδων
η διαφορά των γκολ στους αγώνες των ομίλων μεταξύ των δυο αυτών ομάδων
ο αριθμός των γκολ που μπήκαν στους αγώνες των ομίλων μεταξύ των δυο αυτών ομάδων
οι πόντοι του ευ αγωνίζεσθαι στο σύνολο των αγώνων (μόνο μία από τις παρακάτω περιπτώσεις πρέπει να αποδοθεί σε έναν παίκτη σε έναν αγώνα):
Στα παιχνίδια νοκ-άουτ, εάν ένας αγώνας είναι ισοπαλία στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, ακολουθεί η παράταση (δυο περίοδοι των 15 λεπτών η καθεμιά). Εάν κριθεί απαραίτητο, από τη διαδικασία των πέναλτι από τα οποία θα καθοριστούν οι νικητές.
Εάν ένας αγώνας πάει στην παράταση, κάθε ομάδα επιτρέπεται να κάνει μια τέταρτη αντικατάσταση παίκτη και είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο επιτρέπεται σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου της FIFA.
Η επίσημη μασκότ του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου της FIFA για τη διοργάνωση του 2018, ένας λύκος με το όνομα Ζαμπιβάκα («αυτός που σκοράρει» στα ρώσικα), αποκαλύφθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2016. Πρόκειται για έναν ανθρωπόμορφο λύκο που φοράει ένα καφέ και άσπρο T-shirt με γραμμένες τις λέξεις «RUSSIA 2018» και έχει πορτοκαλί γυαλιά. Ο συνδυασμός του άσπρου, του μπλε και του κόκκινου χρώματος στο T-shirt και το σορτς είναι τα εθνικά χρώματα της ρωσικής ομάδας. Ο σχεδιαστής της μασκότ είναι η φοιτήτρια Εκατερίνα Μποτσάροβα και η μασκότ επελέγη μέσω διαδικτυακής ψηφοφορίας.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας ανακοινώθηκαν στις 22 Οκτωβρίου 2016, στην εκπομπή Evening Urgant στο Channel One Russia. Ο λύκος, με το όνομα Ζαμπιβάκα, έλαβε το 53% των ψήφων, και ακολούθησε η Τίγρης (27%). Η Γάτα, με το 20% των συνολικών ψήφων, ήταν τρίτη. Πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι συμμετείχαν στην ψηφοφορία, που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2016 μέσα από τις πλατφόρμες της FIFA και κατά τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης στο Channel One, όπου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα.
Εισιτήρια
Η πρώτη φάση των εισιτηρίων ξεκίνησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2017, στις 12:00 ώρα Μόσχας, και διήρκεσε μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 2017. Η γενική πολιτική βίζας της Ρωσίας δεν θα επιτρέψει στους συμμετέχοντες και θαυμαστές του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος να ταξιδέψουν στη χώρα, χωρίς να έχουν βίζα πριν και κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος ανεξάρτητα από την υπηκοότητά τους.
Προετοιμασία και κόστος
Προϋπολογισμός
Με ένα εκτιμώμενο κόστος πάνω από $14.2 δις τον Ιούνιο του 2018, έγινε το ακριβότερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου στην ιστορία της διοργάνωσης και ξεπέρασε το κόστος του Παγκοσμίου Κυπέλου της FIFA το 2014 στη Βραζιλία.
Η ρωσική κυβέρνηση είχε αρχικά ορίσει τον προϋπολογισμό για τη διοργάνωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος στα $20 δις, ο οποίος αργότερα μειώθηκε στα $10 δις. Από αυτόν τον προϋπολογισμό τα μισά χρήματα ξοδεύτηκαν στην κατασκευή των μέσων μεταφοράς. Ως μέρος του προγράμματος για την προετοιμασία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2018, ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα με τον τίτλο "Κατασκευή και Ανακαίνιση της Υποδομής των Μέσων Μεταφοράς" υλοποιήθηκε με συνολικό προϋπολογισμό 352.5 δις ρούβλια, με 170.3 δις να προέρχονται από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, 35.1 δις από τον περιφερειακό προϋπολογισμό και 147.1 δις από τους επενδυτές. Το μεγαλύτερο μέρος από τα ομοσπονδιακά έξοδα ήταν η υποδομή στην αεροπορία (117.8 δις ρούβλια). Η κατασκευή νέων ξενοδοχείων αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι στην ανάπτυξη των οικοδεσποινών πόλεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Στη Σαμάρα τοποθετήθηκαν νέες γραμμές του τραμ. Η πόλη Σαράνσκ απέκτησε δυο νέα ξενοδοχεία, το Mercure Saransk Centre και το Four Points, και μικρότερες δυνατότητες διαμονής.
Εθελοντές
Οι αιτήσεις των εθελοντών για την οργανωτική επιτροπή άνοιξαν την 1η Ιουνίου 2016. Το πρόγραμμα εθελοντών του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 έλαβε σχεδόν 177,000 αιτήσεις και αποδέχτηκε συνολικά 35,000 αιτήσεις. Οι εθελοντές έλαβαν εκπαίδευση στα 15 Κέντρα Εθελοντών της Οργανωτικής Επιτροπής, που βρίσκονταν σε 15 πανεπιστήμια, και στα Κέντρα Εθελοντών στις οικοδέσποινες πόλεις. Προτιμήθηκαν, ιδιαίτερα στις περιοχές κλειδιά, όσοι είχαν γνώση ξένων γλωσσών και εμπειρία πάνω στον εθελοντισμό, αλλά όχι απαραίτητα όσοι είχαν τα ρωσικά ως μητρική γλώσσα.
Μεταφορά
Δωρεάν υπηρεσίες με τα δημόσια μέσα μεταφοράς δόθηκαν σε όσους είχαν κάρτα απεριορίστων διαδρομών κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μεταξύ των οποίων μετακίνηση με τρένο από τη μια οικοδέσποινα πόλη στην άλλη, όπως και η μετακίνηση με λεωφορείο μεταξύ των οικοδεσποινών χωρών.
↑Henley, Brendon (27 Οκτωβρίου 2017). «FIFA World Cup Prize Money»(PDF). FIFA. Αρχειοθετήθηκε(PDF) από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2017.