* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 10 Νοεμβρίου 2024.
† Συμμετοχές (Γκολ).
‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 20 Νοεμβρίου 2024.
Ο Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι (ισπανικά: Lionel Andrés Messi Cuccittini, γενν. 24 Ιουνίου 1987), γνωστός ως Λιονέλ Μέσι, είναι Αργεντινόςποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός και είναι αρχηγός της Ίντερ Μαϊάμι και της Εθνικής Αργεντινής. Θεωρείται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του 21ου αιώνα και ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος όλων των εποχών.[2][3][4][5][6]
Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν και ο δεύτερος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ, διοργάνωση στην οποία έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ τέσσερεις συνεχόμενες σεζόν.
Είναι ο ποδοσφαιριστής στην ιστορία με τον μεγαλύτερο αριθμό βραβείων της IFFHS[9] καθώς και ο μοναδικός παίκτης που έχει κερδίσει βραβεία της IFFHS σε τέσσερεις διαφορετικές κατηγορίες,[10] Ανακηρύχθηκε από την IFFHS ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου για τη δεκαετία (2011–2020).[11][12] Έχει ανακηρυχθεί επίσης καλύτερος παίκτης στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία 20 χρόνια από την ΟΥΕΦΑ. Έχει λάβει 8 φορές τον τίτλο του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ και ισάριθμες το βραβείο της Χρυσής Μπάλας,[13][14] 6 φορές τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ της χρονιάς στην Ευρώπη (Χρυσό Παπούτσι),[15] άλλες δύο τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη στην Ευρώπη της ΟΥΕΦΑ (2009 και 2015), δύο του πολυτιμότερου σε Παγκόσμιο Κύπελλο (2014, 2022, ο μόνος στην ιστορία που έχει πετύχει κάτι τέτοιο[16]) και δύο του Κόπα Αμέρικα (2015 και 2021). Είναι κάτοχος του ρεκόρ διεθνών τερμάτων της ζώνης ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ από το Σεπτέμβριο του 2021.[17] Έχει σημειώσει περισσότερα από 830 γκολ σε επίσημους αγώνες,[18][19] ενώ έχει δώσει περισσότερες από 370 τελικές πάσες (ασίστ) σε επίσημους αγώνες μέχρι σήμερα, ευρισκόμενος στη δεύτερη θέση της ιστορίας.[20][21][22]
Πρώτα χρόνια
Οικογένεια
Ο Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1987 στο Ροσάριο, εργατική πόλη στα βορειοανατολικά της Αργεντινής. Είναι γιος του Χόρχε Οράσιο Μέσι, εργαζόμενου σε εργοστάσιο κατασκευών, και της Σέλια Μαρία Κουτσιτίνι, οικιακής βοηθού μερικής απασχόλησης.[23][24] Έχει δύο μεγαλύτερους αδερφούς και μια μικρότερη αδερφή. Ένας πρόγονος του Χόρχε, ο Άντζελο Μέσι, κατοικούσε στην πόλη της Ανκόνα στην Ιταλία, απ' όπου μετανάστευσε στην Αργεντινή στη διάρκεια του 19ου αιώνα.[25][26] Ένας άλλος πρόγονος του Χόρχε, ο Ραμόν Πέρες Γιομπέρα, προερχόταν από το Ελ Ποάλ, ένα χωριό στην Καταλονία. Η Σέλια Μαρία απ' την άλλη μεριά είναι κατεξοχήν ιταλικής καταγωγής.[27]
Από το Ροσάριο στη Βαρκελώνη
Τα μέλη της οικογένειας Μέσι είχαν ζήσει για καιρό στη Λας Έρας στην επαρχία της Μεντόσα, μια συνοικία η οποία βρισκόταν στα νότια της πόλης, περίπου εκατό μέτρα από το Gauchito Gil, ένα δρόμο φτωχών κατοικιών ενός ορόφου συνήθως. Ο Λιονέλ έζησε για περίπου δεκατέσσερα χρόνια σε ένα χαμόσπιτο ενός ορόφου.
Μεγαλώνοντας σε μια δεμένη οικογένεια που αγαπούσε το ποδόσφαιρο, ανέπτυξε πάθος για το άθλημα από μικρή ηλικία, παίζοντας συνεχώς με δύο μεγαλύτερα αδέρφια του και δύο ξαδέρφια του, οι οποίοι και οι δύο έγιναν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Σε ηλικία τεσσάρων ετών εντάχθηκε στον τοπικό σύλλογο Γκραντόλι, που τον προπονούσε ο πατέρας του, αν και η πρώτη του επιρροή ως παίκτης προήλθε από τη γιαγιά του από τη μητέρα του, Σίλια, η οποία τον συνόδευε στην προπόνηση και τους αγώνες.[28][29] Το σπάνιο ταλέντο του σύντομα έγινε διακριτό από τη Νιούελς Ολντ Μπόις, μεγάλη ομάδα της πόλης, στην οποία πήγε λίγο πριν τα έβδομα γενέθλιά του.[30][31] Την πρώτη του μέρα στο σχολείο, αποκλείστηκε από την παιδική χαρά λόγω του ύψους του, αλλά επίμονο βγήκε στον αγωνιστικό χώρο και ντρίμπλαρε έξοχα. Ο αδερφός του Ροντρίγκο του έδωσε το παρατσούκλι «ο ψύλλος» (La pulga).[32] Στην ηλικία των 10 ετών κι ενώ είχε ύψος 1,11 μέτρα, διαγνώστηκε με ορμονική διαταραχή (ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης) η οποία είχε σημαντικό αντίκτυπο στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού.[28] Λόγω αυτού, η πιθανότητα μιας καριέρας ήταν τουλάχιστον ουτοπική. «Χωρίς ορμόνες μεταβολισμού, ο Λιονέλ θα έφτανε, στην καλύτερη, το 1,50 μέτρο κατά την ενηλικίωσή του», δήλωσε ο πατέρας του, Χόρχε, στη γαλλική εφημερίδα L'Équipe. Η οικογένεια Μέσι δεν μπορούσε να αγοράσει τη θεραπεία η οποία κόστιζε μηνιαίως 900 ευρώ, και επρόκειτο για ενέσιμη θυρεοειδική ορμόνη επί τριάντα μήνες.[33] Αρκετές ομάδες της Αργεντινής, μεταξύ των οποίων και η Ρίβερ Πλέιτ, ενδιαφέρονταν για τον παίκτη χωρίς όμως να επιθυμούν να καλύψουν οικονομικά τη θεραπεία.[32][34]
Εκπαίδευση στη Λα Μασία
Σε ηλικία 13 ετών, ο Μέσι ταξίδεψε στη Βαρκελώνη, όπου και πραγματοποίησε σειρά δοκιμών με την Μπαρτσελόνα τον Ιούλιο του 2000.[35] Μερικούς μήνες νωρίτερα, η οικογένειά του, οι εκπρόσωποί της και ο σύλλογος διαπραγματεύονταν την άφιξη του Μέσι στην Καταλονία. Έπειτα από έναν μήνα δοκιμών, ο υπεύθυνος των ακαδημιών Κάρλες Ρέσακ αποφάσισε να αναλάβει η ομάδα της Καταλονίας την πληρωμή της θεραπείας. Η Λα Μασία, τα τμήματα υποδομής της ομάδας της Βαρκελώνης, υποδέχτηκε τον Αργεντινό. Το ιατρικό κόστος και η εκπαίδευση του ποδοσφαιριστή αναλήφθηκαν από τους μπλαουγκράνα (blaugrana) και ο Μέσι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Καταλονία με την οικογένειά του.[36][37] Είδωλα της νεανικής του ηλικίας ήταν ο Ρονάλντο[38] και ο Ντιέγκο Μαραντόνα[39][40] Οι ορμονικές θεραπείες σταμάτησαν το 2001, και από το 2002, ο Μέσι ήταν ακόμα μόνο 1,63 μέτρα και 51 κιλά, κάτι που του χάρισε το παρατσούκλι El Nano ή «ο νάνος».[30]
Στις 7 Μαρτίου 2001 αγωνίστηκε για πρώτη φορά και επίσημα ως παίκτης της Μπαρτσελόνα στην ομάδα Κ-14.[41]
Στη διάρκεια του δεύτερου αγώνα του με την ομάδα των νέων της ομάδας της Βαρκελώνης, υπέστη κάταγμα στην περόνη και παρέμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα τριών μηνών. Το 2001 μια διαμάχη με την παλιά ομάδα του των Νιούελς Ολντ Μπόις τον άφησε εκτός αγωνιστικών χώρων για το χρονικό διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου.[42] Συνέχισε ωστόσο την ποδοσφαιρική του διαπαιδαγώγηση και άρχισε να ανεβαίνει σε σύντομο διάστημα τα επίπεδα των νεανικών ομάδων των Καταλανών.[43] Στην ηλικία των 16 ετών και 145 ημερών, στις 16 Νοεμβρίου 2003, συμμετείχε στον πρώτο του αγώνα με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα σε φιλική αναμέτρηση με την Πόρτο.[44] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σε ακαδημίες, εφηβικές και ομάδες νέων σημείωσε 328 τέρματα σε 250 αγώνες.[45]
Καριέρα σε συλλόγους
Μπαρτσελόνα
Ξεκίνημα στην Ευρώπη
Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το 2004.
Στις 16 Οκτωβρίου 2004 πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση απέναντι στην Εσπανιόλ Βαρκελώνης για το πρωτάθλημα στο Καμπ Νου, μπαίνοντας ως αλλαγή και αγωνιζόμενος για επτά λεπτά.[46][47] Πέτυχε το πρώτο του τέρμα στο πρωτάθλημα στις 1 Μαΐου 2005 απέναντι στην Αλμπαθέτε Μπαλομπιέ, την οποία η ομάδα του κέρδισε με σκορ 2–0.[48] Σε ηλικία 17 ετών και 331 ημερών έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου της Καταλονίας.[49]
Η απουσία κοινοτικού διαβατηρίου δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί έως τον Οκτώβριο του 2005, ημερομηνία κατά την οποία έλαβε τη διπλή υπηκοότητα αργεντίνικη-ισπανική.[50] Κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας το 2005 απέναντι στη Ρεάλ Μπέτις και συμμετείχε στις 24 Αυγούστου 2005 στο Τρόπαιο Ζοάν Γκαμπέρ, όπου η ομάδα του ηττήθηκε στα πέναλτι από τη Γιουβέντους, απέναντι στην οποία πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση.[42][51]
Ο Μέσι στη διάρκεια προπόνησης το 2006.
Ο προπονητής Φρανκ Ράικαρντ ξεκίνησε να δίνει στον Μέσι ολοένα και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Στις 2 Νοεμβρίου 2005, πέτυχε το πρώτο του τέρμα, ενώ έδωσε και την πρώτη του ασίστ σε αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, τον οποίον η ομάδα του διέλυσε με σκορ 5–1 στο Καμπ Νου.[52] Τον Δεκέμβριο του 2005 ο Μέσι αναδείχθηκε κορυφαίος Αργεντινός ποδοσφαιριστής της χρονιάς.[53] και κατέκτησε το Βραβείο Golden Boy του καλύτερου παίκτη στην Ευρώπη με ηλικία κάτω των 21 ετών το οποίο απένειμε η ιταλική εφημερίδα Tuttosport.[54]
Τον Φεβρουάριο του 2006, στη διάρκεια του αγώνα για τη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Τσέλσι, αγωνίστηκε ως βασικός δίπλα στους Ετό και Ροναλντίνιο. Άγνωστος στο ευρύ κοινό, η εξαιρετική του εμφάνιση κυρίως απέναντι στους "μπλε του Λονδίνου" ανέδειξε το ταλέντο που διέθετε.[55] Θύμα ενός τραυματισμού στη διάρκεια του επαναληπτικού αγώνα, θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν. Η χρονιά ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη για το σύλλογο με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, του πρωταθλήματος και του Σούπερ Κυπέλλου Ισπανίας.[56]
Η καθιέρωση (2006–2008)
Στις αρχές της αγωνιστικής περιόδου 2006–07, ο Μέσι καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα. Η επιθετική τριάδα των Ροναλντίνιο - Ετό - Μέσι δημιουργήθηκε, αν και σπάνια χρησιμοποιούνταν λόγω των συχνών τραυματισμών των δύο τελευταίων.[57] Τραυματίας από τον Νοέμβριο, ο Μέσι παρέμεινε εκτός αγωνιστικών για διάστημα τριών μηνών και έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2006. Επέστρεψε στην ενεργό δράση στην αναμέτρηση απέναντι στη Λίβερπουλ για τη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ τρεις ημέρες αργότερα στις 7 Μαρτίου 2007, στη διάρκεια του Ελ Κλάσικο, ο Μέσι πέτυχε χατ τρικ δίνοντας τη δυνατότητα στην Μπαρτσελόνα, που αγωνιζόταν με 10 παίκτες, να πάρει ισοπαλία με 3–3. Έγινε έτσι ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που να πετυχαίνει χατ τρικ σε ένα τέτοιο αγώνα.[58][59] Έναν μήνα αργότερα, στις 18 Απριλίου, στη διάρκεια του πρώτης συνάντησης για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας απέναντι στη Χετάφε, σημείωσε ένα τέρμα πανομοιότυπο με αυτό του Ντιέγκο Μαραντόνα στη διάρκεια του προημιτελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 με αντίπαλο την Αγγλία.[60][61][62] Οι συγκρίσεις μεταξύ Μέσι και Μαραντόνα άρχισαν, ενώ στις 9 Ιουνίου, ο ίδιος σημείωσε τέρμα με το χέρι, αυτή τη φορά, απέναντι στην Εσπανιόλ Βαρκελώνης, όπως ο Μαραντόνα στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986.[30][63]
Ο Μέσι ξεπερνά πέντε αντιπάλους ξεκινώντας πίσω από το κέντρο και σκοράρει απέναντι στη Χετάφε στον πρώτο ημιτελικό του Κόπα ντελ Ρέι, στις 18 Απριλίου του 2007.
Στις αρχές της σεζόν 2007–08 ο Μέσι καθιερώθηκε σε ηλικία 20 ετών ως ο ηγέτης στον αγωνιστικό χώρο, ενώ οι συμπαίκτες του στην επιθετική γραμμή Ροναλντίνιο, Σαμουέλ Ετό και Τιερί Ανρί, θα πραγματοποιήσουν μία τουλάχιστον ασταθή σεζόν: στον αντίποδα ο Αργεντινός θα έχει θετική αρχή κατά τους φθινοπωρινούς μήνες. Άλλωστε τον Δεκέμβριο, ήταν ένας από τους υποψήφιους για τη Χρυσή Μπάλα του 2007 στη ψηφοφορία της οποίας τερμάτισε τρίτος,[64][65] ενώ ήταν επίσης δεύτερος στην κατάταξη του Καλύτερου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς FIFA.[66]
Το 2008 ξεκίνησε με τους ίδιους οιωνούς: πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στις 20 Φεβρουαρίου για τη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο τη Σέλτικ στο Σέλτικ Παρκ, δίνοντας τη δυνατότητα στους Καταλανούς να πάρουν τη νίκη με σκορ 3–2.[67] Όμως στη διάρκεια του επαναληπτικού αγώνα, ο Μέσι τραυματίστηκε και πάλι και έτσι συνολικά τη διετία 2006–08 έμεινε εκτός δράσης για 8 μήνες.
Το τρεμπλ και το sextuple 2008–2009
Ο Ζοζέπ Γκουαρδιόλα, προπονητής της δεύτερης ομάδας της Μπαρτσελόνα και παλιός αρχηγός της αποκαλούμενης dream team (ομάδας-όνειρο) του Γιόχαν Κρόιφ, έγινε προπονητής της πρώτης ομάδας τη σεζόν 2008–09 μετά την αποτυχία της ομάδας την τελευταία χρονιά. Από την έναρξη ο Μέσι κατάφερε να καθιερωθεί ως ο παίκτης-κλειδί στη σύνθεση της ομάδας της Καταλονίας. Με ειδικό πρόγραμμα προπόνησης, διατροφής και προσωπικό γυμναστή κατάφερε να μείνει χωρίς ουσιαστικά τραυματισμούς για τέσσερα χρόνια. Κατέλαβε τη δεύτερη θέση για τη Χρυσή Μπάλα του 2008.[65][68]
Στις 2 Μαΐου 2009 η Μπαρτσελόνα συνέτριψε τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Μπερναμπέου με το ιστορικό σκορ του 6–2 με δύο τέρματα και μία ασίστ του Αργεντινού, ο οποίος έτυχε αποθέωσης από τους οπαδούς της Ρεάλ κατά την έξοδό του από τον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή.[69][70][71] Στις 6 Μαΐου έγινε ο επαναληπτικός αγώνας για την ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Τσέλσι στο Στάμφορντ Μπριτζ. Έπειτα από λευκή ισοπαλία 0–0 στην πρώτη μεταξύ των δύο ομάδων αναμέτρηση, οι Άγγλοι κατάφεραν νωρίς να πάρουν προβάδισμα στο σκορ και στη συνέχεια κλείστηκαν στα μετόπισθεν, ενώ η Μπαρτσελόνα βρέθηκε να αγωνίζεται με 10 παίκτες. Στο 93ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Μέσι, του οποίου η απόδοση είχε κινηθεί σε μετριότατο επίπεδο στις δύο αναμετρήσεις, έδωσε ασίστ για τον Ινιέστα δίνοντας τη δυνατότητα στην ομάδα να πάρει την πρόκριση για τον τελικό της διοργάνωσης, όπου θα αντιμετώπιζε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[72][73]
Στις 13 Μαΐου στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας με αντίπαλο την Ατλέτικο Μπιλμπάο, η ομάδα πέτυχε τέσσερα τέρματα, από τα οποία το ένα από τον Μέσι, κατακτώντας τον πρώτο της τίτλο για τη σεζόν. Λίγες ημέρες αργότερα, ο σύλλογος της Καταλονίας εξασφάλισε το πρωτάθλημα. Στις 27 Μαΐου, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο τη κάτοχο του τίτλου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπαρτσελόνα επικράτησε με σκορ 2–0 και ολοκλήρωσε ένα τρεμπλ.[74] Ο Ετό άνοιξε το σκορ νωρίς στο πρώτο ημίχρονο, προτού ο Μέσι πετύχει δεύτερο τέρμα με κεφαλιά, ένα από τα ελάχιστα της καριέρας του.[75][76] Αυτό ήταν το τελευταίο τέρμα του για τη σεζόν και ένατο για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2008–09, του οποίου τελείωσε πρώτος σκόρερ και καλύτερος παίκτης.[77] Τον Αύγουστο του 2009 η Μπαρτσελόνα κατέκτησε και το Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας νικώντας στο διπλό τελικό την Ατλέτικο Μπιλμπάο (1–2 στις 16 Αυγούστου στο Μπιλμπάο και 3–0 στη Βαρκελώνη μία εβδομάδα αργότερα). Ο Αργεντινός σημείωσε τα δύο πρώτα γκολ του επαναληπτικού.[78] Στις 28 Αυγούστου η ομάδα κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο νικώντας τη Σαχτάρ Ντονέτσκ με 1–0.[79]
Αυτή ήταν και η χρονιά της καθιέρωσης για τον Λιονέλ Μέσι στο χώρο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου με συνολικά 38 τέρματα σε 51 συμμετοχές για την πρώτη του σεζόν χωρίς κανένα τραυματισμό,[80] κατακτώντας το βραβείο της Χρυσής Μπάλας σημειώνοντας ρεκόρ ψήφων (98,54 % των δυνητικών),[81][82] όπως και αυτόν του καλύτερου παίκτη του κόσμου από τη FIFA.[83] Η σεζόν τελείωσε με την κατάκτηση και των έξι τίτλων που διεκδίκησε η ομάδα, γεγονός ρεκόρ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, θεωρούμενη ως μία από τις κορυφαίες της παγκόσμιας ιστορίας.[84][85][86] Συγκεκριμένα, μετά από τους δύο τίτλους τον Αύγουστο, κέρδισε και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων με αντίπαλο την Εστουδιάντες ντε Λα Πλάτα της Αργεντινής στις 19 Δεκεμβρίου, με τον Μέσι να σημειώνει το νικητήριο γκολ στο τελικό 2–1 στην παράταση, με το στήθος του.[87][88][89]
Η διετία 2009–2011 της αναρρίχησης στη κορυφή
Με την απόκτηση Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς ο Αργεντινός κινήθηκε περισσότερο προς τα πλάγια ως δεξιός ακραίος επιθετικός και συνέχισε την πολύ καλή του πορεία και το 2010: σημείωσε συνολικά 47 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.[90]
Πέτυχε και τα τέσσερα γκολ της ομάδας του στον προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο την Άρσεναλ στις 6 Απριλίου στο ίσως καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του με τη Μπαρτσελόνα, ενώ έγινε ο κορυφαίος σκόρερ διοργάνωσης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά (8 γκολ).[77][91][92] Ήταν για πρώτη φορά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 34 γκολ[93] κατέκτησε το πρώτο Χρυσό Παπούτσι της καριέρας του[94] και βοήθησε το σύλλογο να κερδίσει το δεύτερο συνεχόμενο τρόπαιο του πρωταθλήματος με μία μόνο ήττα.
Ο Λιονέλ Μέσι με τη μπάλα με αντίπαλο της Ρεάλ Μαδρίτης που προσπαθεί να τον ανακόψει από πίσω.
Ο Μέσι εξασφάλισε το πρώτο τρόπαιο της Μπαρτσελόνα της χρονιάς 2010–11, το Σούπερ Κύπελλο, σημειώνοντας χατ τρικ στη νίκη 4–0 του δευτέρου αγώνα εναντίον της Σεβίλλης, μετά από ήττα με 1–0 στον πρώτο αγώνα.[95] Η ομάδα σημείωσε 16 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα, ένα ρεκόρ για το ισπανικό ποδόσφαιρο.[96][97] Οι επιδόσεις του το 2010 του έδωσαν την εναρκτήρια FIFA Ballon d'Or (Χρυσή Μπάλα ΦΙΦΑ), μία συγχώνευση του βραβείου της Χρυσής Μπάλας του France Football και του Παγκόσμιου Παίκτη της Χρονιάς της FIFA.[98] Συγκεντρώνοντας το 22,6 % των ψήφων παραμένει ο νικητής με την χαμηλότερη πλειοψηφία στην ιστορία του θεσμού της Χρυσής Μπάλας σε μια επιλογή που παραμένει αμφιλεγόμενη.[99][100][101]
Προς το τέλος της σεζόν, η ομάδα αντιμετώπισε σε τέσσερα παιχνίδια τη Ρεάλ Μαδρίτης σε διάστημα 18 ημερών. Η Μπαρτσελόνα έχασε τον τελικό του Κυπέλλου, ο Μέσι σημείωσε και τα δύο γκολ στη νίκη της ομάδας του με 2–0 στον αγώνα των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ μέσα στη Μαδρίτη, το δεύτερο από τα οποία αναγνωρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα της διοργάνωσης. Η Μπαρτσελόνα προκρίθηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου αντιμετώπισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μια επανάληψη του τελικού δύο χρόνια νωρίτερα. Ως ο κορυφαίος σκόρερ της διοργάνωσης για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με 12 γκολ σημείωσε το τρίτο γκολ της νίκης της ομάδας (3–1), αναγκάζοντας τον Άλεξ Φέργκιουσον να παραδεχθεί ότι η Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα ήταν «η καλύτερη ομάδα που είχε αντιμετωπίσει ποτέ».[75][77][102] Τελείωσε τη σεζόν με 53 γκολ και 24 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις και έγινε ο πρώτος παίκτης στο ισπανικό ποδόσφαιρο που έπιασε το όριο των 50 γκολ.[103][104] Μέχρι το τέλος του ημερολογιακού έτους 2011 παρείχε 36 ασίστ σε επίσημους αγώνες, ρεκόρ κόσμου που ξεπεράστηκε μία δεκαετία αργότερα.[105]
Την αγωνιστική περίοδο 2011–12 σημείωσε τον αριθμό ρεκόρ των 73 τερμάτων σε 60 αγώνες και 29 ασίστ σε όλους τους αγώνες του συλλόγου.[106][107][108] Η ομάδα κατέκτησε τόσο το ισπανικό, όσο και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο. Στο Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας, ο Μέσι σκόραρε τρεις φορές για να επιτύχει μια συνολική νίκη 5–4 επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Οι επιτυχίες της ομάδας, της έδωσαν την υψηλότερη βαθμολογία όλων των εποχών στο σύστημα Elo για τους συλλόγους.[109] Για τις επιτυχίες του το 2011, έλαβε και πάλι τη Χρυσή Μπάλα της FIFA και έγινε ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε το βραβείο τρεις φορές, μετά τους Γιόχαν Κρόιφ, Μισέλ Πλατινί και Μάρκο φαν Μπάστεν.[110] Επιπλέον, κέρδισε το εναρκτήριο βραβείο της UEFA του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη (Best Player in Europe), μια αναβίωση του παλαιού τροπαίου της Χρυσής Μπάλας. Τέλος, επελέγη από τη γαλλική εφημερίδα L'Équipe ως αθλητής / αθλήτρια της χρονιάς όλων των αθλημάτων (γαλλικά: Champion des champions de L'Équipe) για το 2011, ένας από τους πέντε μόνο ποδοσφαιριστές που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο από το 1980 που δημιουργήθηκε ο θεσμός.[111][112]
2012–2014
Καθώς ο Αργεντινός διατήρησε τη φόρμα του στο δεύτερο μισό της σεζόν, το έτος 2012 κατέρριψε πολλά μακροχρόνια ρεκόρ. Στις 7 Μαρτίου, πέτυχε πέντε τέρματα σε αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο της Μπάγερ Λεβερκούζεν, επίτευγμά που ισοφάριζε το ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού.[113][114] Αυτό τον έκανε κορυφαίο σκόρερ της σεζόν με 14 γκολ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Ζοζέ Αλταφίνι από το 1962–63.[115][116][117]
Παρά την ατομική του φόρμα, ο κύκλος επιτυχίας της Μπαρτσελόνα υπό τον Γκουαρντιόλα - μία από τις καλύτερες εποχές στην ιστορία του συλλόγου - έφτασε στο τέλος. Παρόλο που η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Κύπελλο, τον 14ο τίτλο της περιόδου αυτής, η ομάδα έχασε το πρωτάθλημα από τη Ρεάλ Μαδρίτης και αποκλείστηκε στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ από την Τσέλσι. Ο Μέσι τελείωσε τη χρονιά 2011–12 ως κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος στην Ισπανία και την Ευρώπη για δεύτερη φορά, με 50 γκολ, επίδοση ρεκόρ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που παραμένει.[80][94][118] Παραμένει ο μεγαλύτερος αριθμός τερμάτων που σημείωσε ένας παίκτης από την έναρξη του βραβείου του Χρυσού Παπουτσιού.[119]
Υπό τον νέο προπονητή Βιλανόβα, ο οποίος τον είχε καθοδηγήσει για πρώτη φορά σε ηλικία 14 ετών στη Λα Μασία, ο Μέσι βοήθησε τον σύλλογο να πετύχει το καλύτερο ξεκίνημά του κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2012, συγκεντρώνοντας 55 βαθμούς από το μέσο της χρονιάς, ρεκόρ στο ισπανικό ποδόσφαιρο και εξασφαλίζοντας τον τίτλο από τις αρχές του 2013.[120][121] Στο τέλος του έτους, ο Μέσι είχε σημειώσει 91 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις για το σύλλογο και την εθνική, που είναι η τέταρτη καλύτερη όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.[18] Η επίδοση έλαβε τον τίτλο των ρεκόρ Γκίνες.[122] Κέρδισε ξανά τη Χρυσή Μπάλα, και έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που κέρδισε το βραβείο τέσσερεις φορές και μάλιστα συνεχόμενες.[24][123]
Ο Μέσι τη χρονιά 2011–12.
Μετά από τέσσερεις σεζόν χωρίς τραυματισμούς, οι μυϊκοί τραυματισμοί επανεμφανίσθηκαν από τον Απρίλη και συνεχίστηκαν όλο το χρόνο. Στις 12 Μαΐου τερμάτισε σειρά με 21 συνεχόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος σκοράροντας, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ κόσμου καταρρίπτοντας την προηγούμενη του Γιόζεφ Μπίτσαν μετά από 73 χρόνια. Είχε πετύχει 33 γκολ κατά τη διάρκεια της πορείας.[124][125][126] Με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων 46 γκολ στο πρωτάθλημα, ολοκλήρωσε τη σεζόν ως κορυφαίος σκόρερ στην Ισπανία και την Ευρώπη για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.[5][118][127] Κατά το δεύτερο μισό της σεζόν 2013–14 κατάφερε να καταρρίψει δύο μακροχρόνια ρεκόρ σε διάστημα επτά ημερών: έγινε πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου και κορυφαίος σκόρερ στα Ελ Κλάσικο.[128] Ομως, για πρώτη φορά σε πέντε χρόνια ο σύλλογος τερμάτισε τη σεζόν χωρίς κανένα τρόπαιο.[129]
2014–2016
Την αγωνιστική περίοδο 2014–15 ο Μέσι κατέρριψε ένα μακροχρόνιο ρεκόρ: με χατ τρικ που σημείωσε απέναντι στη Σεβίλλη στις 22 Νοεμβρίου έγινε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στο πρωτάθλημα, καθώς ξεπέρασε το 59χρονο ρεκόρ των 251 γκολ που κατείχε ο Τέλμο Θάρρα.[48][130]
Η μεταγραφή του Νεϊμάρ έκανε τον Λουίς Σουάρες έναν άριστο συνεργάτη του Μέσι.[131][132]
Σημαντική στιγμή ήρθε στις 11 Ιανουαρίου 2015 κατά τη διάρκεια της νίκης με 3–1 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης, την πρώτη φορά που η επιθετική τριπλέτα των Μέσι, Σουάρες και Νεϊμάρ, που ονομάστηκε "MSN" από τα αρχικά των ονομάτων τους, σημείωσαν από ένα γκολ στον αγώνα, σηματοδοτώντας την αρχή μιας πολύ επιτυχημένης πορείας. Με 364 γκολ και 173 ασίστ μεταξύ τους σε τρεις σεζόν, οι τρεις ξεκίνησαν με μία εντυπωσιακή πρώτη χρονιά 2014–15 με 122 γκολ και 55 ασίστ που οδήγησε την ομάδα στο τρεμπλ (Λα Λίγκα, Κύπελλο Ισπανίας και Τσάμπιονς Λιγκ) με κυρίαρχη αίσθηση ευκολίας.
Με 58 γκολ από τον Αργεντινό, η ομάδα πέτυχε ρεκόρ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος με την παραγωγικότητά της.
Παρόλο που δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν αυτή τη συλλογή τροπαίων στις άλλες δύο σεζόν μαζί, εξακολουθούσαν να σημειώνουν γκολ σε μεγάλο αριθμό. Ο Μέσι μετά από πέντε χρόνια παιχνιδιού που αγωνίστηκε περισσότερο ως επιθετικός μέσος / πλέι-μέικερ, είχε επιστρέψει στην προηγούμενη του θέση στη δεξιά πλευρά της επίθεσης.[133][134] Μεταξύ των 43 γκολ του πρωταθλήματος εκείνη τη σεζόν ήταν ένα χατ τρικ που σημείωσε σε 11 λεπτά με αντίπαλο τη Ράγιο Βαγεκάνο στις 8 Μαρτίου, το γρηγορότερο της καριέρας του.[135]
Ο Μέσι σκόραρε δύο φορές καθώς η Μπαρτσελόνα νίκησε την Ατλέτικο Μπιλμπάο με 3–1 στον τελικό του Κυπέλλου στις 30 Μαΐου, επιτυγχάνοντας το έκτο νταμπλ στην ιστορία της. Το πρώτο γκολ του που ήταν και το πρώτο της συνάντησης επιτεύχθηκε με ατομική προσπάθεια και άψογο τελείωμα και χαρακτηρίζετα ως ένα από τα καλύτερα στην καριέρα του.[136][137] Στο Τσάμπιονς Λιγκ, σημείωσε δύο τέρματα στη νίκη στη ημιτελικά με 3–0 επί της Μπάγερν Μονάχου. Το δεύτερο τέρμα ανακηρύχθηκε το καλύτερο της σεζόν από την ΟΥΕΦΑ.[138]
Στον τελικό η Μπαρτσελόνα νίκησε τη Γιουβέντους με 3–1 για να κατακτήσει το δεύτερο τρεμπλ, καθιστώντας την πρώτη ομάδα στην ιστορία που το πέτυχε.[80][139] Ο Μέσι ολοκλήρωσε τη διοργάνωση ως ο κορυφαίος σκόρερ με 10 γκολ, ο πρώτος ποδοσφαιριστής σε πέντε σεζόν του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ.[140] Ολοκλήρωσε τη χρονιά κερδίζοντας τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων του 2015 στις 20 Δεκεμβρίου, συλλέγοντας το πέμπτο τρόπαιο του σωματείου το 2015, καθώς η ομάδα νίκησε τη Ρίβερ Πλέιτ με 3–0 (ένα γκολ δικό του).[141][142]
Στις 11 Ιανουαρίου 2016, κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα για πέμπτη φορά στην καριέρα του.[143] Συνολικά, σημείωσε 41 γκολ και παρείχε 23 ασίστ στη χρονιά, καθώς το επιθετικό τρίο της ομάδας πέτυχε ισπανικό ρεκόρ με 131 γκολ καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, καταρρίπτοντας το ρεκόρ που είχαν θέσει την προηγούμενη χρονιά και θεωρούμενο ως ένα από τα κορυφαία στην ιστορία του αθλήματος.[144][145][146] Στις 16 Φεβρουαρίου του 2016 στην εντός έδρας νίκη με 6–1 επί της Θέλτα Βίγο για το πρωτάθλημα, Μέσι και Σουάρες συνεργάστηκαν στην εκτέλεση πέναλτι όπως ο Γιόχαν Κρόιφ με το Γέσπερ Όλσεν το 1982 σε αγώνα του Άγιαξ. Κάποιοι το έκριναν ως μη σεβασμό στον αντίπαλο. Οι παίκτες της Θέλτα δεν διαμαρτυρήθηκαν και το τέρμα καταλογίστηκε κανονικά. Η γενικότερη εντύπωση ήταν ότι ο τρόπος εκτέλεσης ήταν αφιέρωμα και μήνυμα συμπαράστασης στον Κρόιφ. Ο Ολλανδός αντιμετώπιζε τον καρκίνο εκείνη την περίοδο και δήλωσε «πολύ χαρούμενος» με αυτό, επιμένοντας ότι «ήταν νόμιμο και διασκεδαστικό».[147][148][149] Η σεζόν τελείωσε κατακτώντας ξανά το πρωτάθλημα καθώς και το Κύπελλο Ισπανίας.[150]
2016–2021
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016–17 και συγκεκριμένα στις 23 Απριλίου, ο Μέσι σκόραρε δύο φορές στην εκτός έδρας νίκη 3–2 επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Το νικητήριο τέρμα ήταν το 500ό του για τη Μπαρτσελόνα. Αξέχαστος ο πανηγυρισμός του να βγάζει τη φανέλα και να την κρατά ψηλά μπροστά στους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης - με το όνομα και τον αριθμό του να βλέπει το πλήθος.[151]
Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 54 γκολ και 16 ασίστ, ενώ τα 37 γκολ του στο πρωτάθλημα, τον είδαν να κερδίζει τόσο τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, όσο και το χρυσό παπούτσι για τέταρτη φορά στην καριέρα του.[80][152] Στις 19 Μαΐου, στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος της σεζόν, ο Μέσι σκόραρε δύο φορές στην ισοπαλία 2–2 με την Έιμπαρ και έτσι το τέλος της σεζόν 2018–19 τον βρήκε στην κορυφή των σκόρερ του πρωταθλήματος για έκτη φορά με 36 γκολ. Κατέκτησε επίσης το έκτο βραβείο χρυσού παπουτσιού και τρίτο συνεχόμενο, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία του βραβείου.[153][154]
Σε προσπάθειά του από αγώνα της Μπαρτσελόνα το 2011
Το Δεκέμβριο του 2019, ο Μέσι κέρδισε την έκτη του Χρυσή Μπάλα, κάτι που αποτελούσε ρεκόρ όλων των εποχών στην ιστορία του θεσμού.[65][106][155] Η επικράτησή του για πολλοστή φορά, με μικρή διαφορά αυτή τη φορά, έθεσε ερωτηματικά για την αξιοπιστία του θεσμού.[100][156][157] Την αγωνιστική περίοδο 2019–20 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για έβδομη φορά στην καριέρα του.[93] Στις 22 Δεκεμβρίου 2020 σε εκτός έδρας συνάντηση πρωταθλήματος απέναντι στη Ρεάλ Βαγιαδολίδ (0–3) σημείωσε το 644ο τέρμα του σε επίσημο αγώνα με τη Μπαρτσελόνα, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Πελέ που κρατούσε από το 1974.[158][159] Μέχρι το τέλος της σεζόν έφτασε τα 672 γκολ σε επίσημους αγώνες με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα, φτάνοντας στην πρώτη θέση των σκόρερ με ένα σύλλογο που σύμφωνα με την RSSSF ανήκε στο Γερμανό Έρβιν Χέλμχεν με τη ΠΣΦ Κέμνιτς από τη δεκαετία του 1940.[18][160] Με το σύλλογο το 2021 κατέκτησε μόνο ένα τρόπαιο, το Κύπελλο Ισπανίας σκοράροντας δύο φορές στον τελικό με αντίπαλο την Ατλέτικο Μπιλμπάο (4–0).[161] Για όγδοη φορά και πέμπτη συνεχόμενη (ρεκόρ για το ισπανικό πρωτάθλημα) ήταν πρώτος σκόρερ με 30 τέρματα, με το σύλλογο στην τρίτη θέση της βαθμολογίας της Πριμέρα Ντιβιζιόν.[106][162] Έκλεισε την καριέρα του στο ισπανικό σωματείο με 778 επίσημους αγώνες, στους οποίους σημείωσε 672 τέρματα και έδωσε 266 ασίστ.[163][164] Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε 35 τίτλους μεταξύ των οποίων 10 εθνικά πρωταθλήματα και τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ. [106][165]
Παρί Σεν Ζερμέν
Τον Αύγουστο του 2021 ο Μέσι ήταν έτοιμος να υπογράψει νέο πενταετές συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα, ωστόσο αυτό θα ξεπερνούσε το όριο που θέτουν οι κανόνες του FFP (Financial Fair Play) και η συμφωνία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.[166] Έτσι αποκτήθηκε ως ελεύθερος παίκτης από την Παρί Σεν Ζερμέν με διετές συμβόλαιο (και δικαίωμα ανανέωσης για ένα ακόμα). Η συμφωνία ανακοινώθηκε στις 10 Αυγούστου χωρίς διευκρινήσεις για το οικονομικό μέρος.[167][168]
Έκανε το ντεμπούτο του στις 29 Αυγούστου στην εκτός έδρας νίκη επί της Σταντ Ρεν με 2–0 μπαίνοντας σαν αλλαγή.[28]
Το Νοέμβριο του 2021 βραβεύτηκε με την έβδομη Χρυσή Μπάλα της καριέρας του επιβεβαιώνοντας παλαιά δήλωση του Γιόχαν Κρόιφ που είχε προβλέψει την αριθμητική κυριαρχία του στο θεσμό.[169][170] Παρ' αυτά οι αντιδράσεις για την επιλογή του περιοδικού (παρ' ότι ήταν όπως πάντα αποτέλεσμα ψηφοφορίας) ήταν εκτεταμένες.[100][171][172][173]
Το 2022 με την Παρί Σεν Ζερμέν και τους Εμπαπέ (αριστερά) και Νέιμαρ (δεξιά).
Η πρώτη χρονιά του στη γαλλική ομάδα ήταν πολύ κατώτερη του αναμενομένου. Μικροπροβλήματα τραυματισμών καθυστέρησαν την προσαρμογή του, σε ένα σύνολο αναγνωρισμένων ποδοσφαιρικά αξιών (ειδικά επιθετικά με την παρουσία του παλιού συμπαίκτη του Νεϊμάρ και του Γάλλου Κιλιάν Εμπαπέ), που στόχο είχε την κατάκτηση του κορυφαίου Ευρωπαϊκού τίτλου, του Τσάμπιονς Λιγκ.[174] Στους 25 πρώτους αγώνες που συμμετείχε (έως τις αρχές Μαρτίου 2022), ο Μέσι είχε 7 γκολ και 10 ασίστ, η ομάδα αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ από τη Ρεάλ Μαδρίτης στις αρχές Μαρτίου και επίσης αποκλείστηκε στο Κύπελλο Γαλλίας, γεγονότα που προκάλεσαν την οργή ακόμη και των οπαδών της ομάδας, με την κατάκτηση του εγχώριου πρωταθλήματος για πολλοστή φορά να μην θεωρείται αξιοσημείωτη επιτυχία.[175][176] Η χρονιά έκλεισε με συνολικά 11 γκολ (με πέντε στο Τσάμπιονς Λιγκ[177]) και 14 ασίστ σε 34 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις.[178] Οι εμφανίσεις του αυτές του στέρησαν μία ακόμα υποψηφιότητα για τη Χρυσή Μπάλα το 2022.[179] Αντίθετα, η νέα σεζόν τον βρήκε με εξαιρετικές εμφανίσεις, καλύτερη επαφή με τα δίχτυα και η τροπαιούχος παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο τέλος του 2022, τον ανέδειξε νικητή του Παίκτη της Χρονιάς της FIFA, που ανακοινώθηκαν στις 26 Φεβρουαρίου 2023. Ήταν το τρίτο βραβείο στην καριέρα του και το έβδομο συνολικά συμπεριλαμβανομένων των κοινών βραβείων με τη Χρυσή Μπάλα.[180][181] Η συνέχεια όμως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν ήταν ανάλογη: η κόπωση ήταν εμφανής, αλλά η παραγωγή γκολ και ασίστ συνεχίστηκε, χωρίς όμως να είναι στο ίδιο επίπεδο με το πρώτο μισό της σεζόν. Η χρονιά έκλεισε με ακόμα εννέα γκολ στους 19 αγώνες πρωταθλήματος που συμμετείχε μέσα στο 2023, όμως η προσφορά του ήταν μηδενική στις τέσσερις ήττες. Η Παρί αποκλείστηκε και πάλι από τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, από τη Μπάγερν Μονάχου αυτή τη φορά, και ο Μέσι έκλεισε τη χρονιά με τον τίτλο πρωταθλήματος και την πρώτη θέση στις ασίστ με 16. Στις 3 Ιουνίου 2023, η Παρί Σεν Ζερμέν ανακοίνωσε την αποχώρηση του Μέσι στο τέλος της σεζόν. Ο στόχος της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ στα δύο χρόνια παρουσίας του Αργεντινού δεν είχε επιτευχθεί. Στις δύο σεζόν ο Μέσι σημείωσε συνολικά 32 γκολ και 35 ασίστ σε όλους τους επίσημους αγώνες.[182][183]
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στις 6 Ιουνίου ο Μέσι ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αγωνιστεί στην Ίντερ Μαϊάμι των Ηνωμένων Πολιτειών, με την οποία οι διαπραγματεύσεις είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί. Αρχική του πρόθεση ήταν να επανέλθει στην πρώτη του ομάδα, Μπαρτσελόνα, αλλά δεν επήλθε οικονομική συμφωνία.[184][185]
Ίντερ Μαϊάμι
Στις 15 Ιουλίου 2023 η αμερικανική ομάδα ανακοίνωσε την απόκτηση του Μέσι για δυόμισι χρόνια.[186][187] Λεπτομέρειες για τις απολαβές του δεν ανακοινώθηκαν, αλλά οι απολαβές του εκτιμήθηκαν σε περίπου 53 εκατομμύρια δολάρια ετήσια πάγια, χωρίς να περιλαμβάνονται επιπλέον έσοδα από χορηγούς που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μεταγραφή του. Οι αμοιβές του ήταν πολλαπλάσιες του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη στο πρωτάθλημα (μέχρι τότε μόλις 8 εκατομμύρια) και από τις υψηλότερες στο χώρο του αθλητισμού των ΗΠΑ.[188][189] Η Ίντερ είχε ήδη προσλάβει τον Χεράρδο Μαρτίνο ως προπονητή, με τον οποίο είχε ο Μέσι άλλες δύο φορές στο παρελθόν.[190] Ο σύλλογος έχει ως κύριο μέτοχο και πρόεδρο τον Άγγλο πρώην ποδοσφαιριστή Ντέιβιντ Μπέκαμ και την εποχή της μεταγραφής βρίσκονταν στην 15η και τελευταία θέση της Ανατολικής Περιφέρειας του πρωταθλήματος.[191]
Έκανε το ντεμπούτο στις 22 Ιουλίου απέναντι στη μεξικάνικη Κρους Ασούλ μπροστά σε 20.000 θεατές σε αγώνα του Leagues Cup δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων (αποτέλεσμα 2–1). Είχε μπει ως αλλαγή στο 53ο λεπτό.[192][193] Η συνέχεια στη διοργάνωση ήταν απρόσμενα καλή: ενισχυμένη με τους παλιούς συμπαίκτες του Μέσι Ζόρδι Άλμπα και Σέρχιο Μπουσκέτς και με συνεχόμενες νίκες σε νοκ ουτ αγώνες, η Ίντερ έφτασε στον τελικό, τον οποίο κατέκτησε στη διαδικασία των πέναλτι απέναντι στη Νάσβιλ ΣΚ. Η κανονική διάρκεια έληξε με 1–1 με το Μέσι να ανοίγει το σκορ, σημειώνοντας το 10ο γκολ του σε επτά αγώνες, κατακτώντας τόσο το βραβείο του πρώτου σκόρερ όσο και αυτό του πολυτιμότερου παίκτη της διοργάνωσης.[80][194] Ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου και ήρθε σε μόλις ένα μήνα από το ντεμπούτο του Μέσι.[195][196][197] Μυϊκός τραυματισμός το Σεπτέμβριο τον ανάγκασε να παραμείνει εκτός δράσης για τρεις αγώνες πρωταθλήματος, όπου η ομάδα χωρίς νίκη έφτασε ως τη 14η θέση της βαθμολογίας και έχασε την πρόκριση στα πλέι οφ.[198][199] Στις 30 Οκτωβρίου ο Μέσι κατέκτησε την όγδοη χρυσή μπάλα της καριέρας του[193] σημειώνοντας δύο νέα ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού: έγινε ο μοναδικός στην ιστορία που κέρδισε το βραβείο με τρεις διαφορετικές ομάδες (Μπαρτσελόνα, ΠΣΖ, Ίντερ Μαϊάμι) και ο μόνος που κέρδισε το βραβείο παίζοντας σε σύλλογο εκτός Ευρώπης.[200]
Η δεύτερη χρονιά στις ΗΠΑ ξεκίνησε με προβλήματα μικροτραυματισμών χάνοντας μερικούς αγώνες, όχι όμως και τη φόρμα του παρά τα 37 του χρόνια: στις 5 Μαΐου 2024 σε αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο τους Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς (αποτέλεσμα 6–2) πέτυχε ένα γκολ και έδωσε πέντε ασίστ (όλα στο δεύτερο ημίχρονο), τρεις από τις οποίες αξιοποίησε ο παλιός του συμπαίκτης Λουίς Σουάρες, σημειώνοντας ρεκόρ καριέρας και αμερικανικού πρωταθλήματος.[201][202][203] Η σεζόν του 2024 προχώρησε με την ομάδα να κατακτά την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και με ρεκόρ βαθμών στην ιστορία του κατακτώντας το Supporters Shield τον Οκτώβριο.[204][205][206] Όμως, η συνέχεια ήταν απογοητευτική με τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ.[207][208] Παρά την απουσία του στους μισούς σχεδόν αγώνες του πρωταθλήματος, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος.[209][210][211]
Εθνική ομάδα
Μέχρι το 2009
Ως πολίτης με διπλή –αργεντίνικη και ισπανική– υπηκοότητα, ο Μέσι ήταν επιλέξιμος να παίξει για την εθνική ομάδα και των δύο χωρών.[37] Είχε ήδη αποφασίσει να αγωνιστεί με την εθνική της Αργεντινής. Πέντε ημέρες μετά τα 17α γενέθλιά του, στις 29 Ιουνίου, έκανε το ντεμπούτο του για τη χώρα με την Παραγουάη, σημειώνοντας ένα γκολ. Στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στην ομάδα για το Πρωτάθλημα Νέων της Νότιας Αμερικής, που πραγματοποιήθηκε στην Κολομβία τον Φεβρουάριο του 2005. Χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή σε έξι από τα εννέα παιχνίδια. Σημείωσε το νικητήριο γκολ στο 2–1 στον κρίσιμο τελευταίο αγώνα απέναντι στη Βραζιλία, εξασφαλίζοντας έτσι την τρίτη θέση τους στο Κόπα Αμέρικα Νέων. Με πέντε γκολ συνολικά, ο Μέσι αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης.[37][212][213]
Με βελτιωμένη φυσική κατάσταση αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων, το οποίο φιλοξένησε η Ολλανδία τον Ιούνιο του 2005. Στη φάση των νοκ-άουτ σκόραρε την ισοφάριση με αντίπαλο την Κολομβία και σημείωσε το πρώτο γκολ στην πρωταθλήτρια Βραζιλία. Σημείωσε δύο γκολ με πέναλτι (κέρδισε ο ίδιος το ένα) στον μεγάλο τελικό στη νίκη 2–1 έναντι της Νιγηρίας, κατακτώντας το πέμπτο πρωτάθλημα της Αργεντινής και ολοκλήρωσε τη διοργάνωση ως κορυφαίος σκόρερ με 6 γκολ αλλά και ως κορυφαίος παίκτης (χρυσή μπάλα).[30][214] Οι εμφανίσεις του ήταν τόσο πειστικές που ο Ντιέγκο Μαραντόνα τον έχρισε διάδοχό του.[215]
Σε ηλικία 18 ετών, στις 18 Αυγούστου 2005, έκανε το ντεμπούτο του για την Αργεντινή στο Στάδιο Φέρεντς Πούσκας με την Ουγγαρία, όταν μπήκε στο 63ο λεπτό, μόνο για να αποβληθεί σε λιγότερο από ένα λεπτό.[30][216][217]
Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γερμανία το 2006, στο δεύτερο αγώνα, εναντίον της Σερβίας-Μαυροβουνίου, έκανε εξαιρετικό ντεμπούτο Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν μπήκε ως αλλαγή στο 74ο λεπτό. Μοίρασε την ασίστ στον Ερνάν Κρέσπο για το 4–0 και σημείωσε το τελευταίο γκολ στη νίκη με 6–0, καθιστώντας τον το νεότερο σκόρερ στη διοργάνωση και τον έκτο νεότερο σκόρερ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.[218][219][220] Παράλληλα, σε ηλικία 18 ετών και 358 ημερών έγινε ο νεότερος παίκτης στην ιστορία του θεσμού που σκόραρε και έδωσε ασίστ στον ίδιο αγώνα τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου.[221][222] Η Αργεντινή έφτασε μέχρι τον ημιτελικό, όπου αποκλείστηκε από τη γηπεδούχο Γερμανία.[30]
Η Αργεντινή θεωρούταν φαβορί για το Κόπα Αμέρικα του 2007 στη Βενεζουέλα. Στον όμιλο ο Μέσι μοίρασε μία ασίστ στη νίκη 4–1 επί των Ηνωμένων Πολιτειών στον εναρκτήριο αγώνα και κέρδισε ένα πέναλτι στον δεύτερο αγώνα με την Κολομβία, την οποία νίκησε με 4–2. Στον προημιτελικό σημείωσε το δεύτερο γκολ της νίκης 4–0 επί του Περού, ενώ στον ημιτελικό σκόραρε (πάλι το δεύτερο γκολ) με αντίπαλο το Μεξικό στη νίκη με 3–0. Το γκολ αυτό επιλέχθηκε ως το καλύτερο της διοργάνωσης. Σε μια ήττα-έκπληξη, η Αργεντινή έχασε τον τελικό 3–0 από την ομάδα της Βραζιλίας, που δεν είχε αρκετούς από τους καλύτερους παίκτες της. Ωστόσο, αναδείχθηκε ο καλύτερος νεαρός παίκτης του τουρνουά από την CONMEBOL και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα.[213][223][224]
Σε προσπάθειά του από τον ημιτελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 κόντρα στην αιώνια αντίπαλο Βραζιλία.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, σημείωσε το πρώτο γκολ στη νίκη της Αργεντινής με 2–1 επί της Ακτής Ελεφαντοστού. Απέναντι στην Ολλανδία, σκόραρε και πάλι το πρώτο γκολ και βοήθησε στο δεύτερο για να κερδίσει με 2–1 στην παράταση. Μετά από τη νίκη με 3–0 στον ημιτελικό επί της Βραζιλίας, ο Μέσι βοήθησε στο μοναδικό γκολ στον τελικό (ασίστ στον Άνχελ Ντι Μαρία) καθώς η Αργεντινή νίκησε τη Νιγηρία και πήρε το Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο. Ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά.[225][226][227] Η εικόνα μετά τον αγώνα του Μέσι να στέκεται στις μύτες των ποδιών του παρηγορώντας το Ροναλντίνιο με μια αγκαλιά δημιούργησε ένα ισχυρό συμβολισμό για το παροιμιώδες πέρασμα της δάδας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο – από τον έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή στον άλλο. «Το χρυσό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 είναι η επιτυχία που εκτιμώ περισσότερο γιατί είναι ένα τουρνουά που μπορείς να παίξεις μόνο μία φορά στη ζωή σου», είχε πει ο Αργεντινός κατά τη διάρκεια συνέντευξης το 2017.[228]
2010–2015
Παρά την κακή της προκριματική πορεία, η Αργεντινή ήταν από τα φαβορί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Νότια Αφρική. Με αντίπαλο τη Νότια Κορέα στο δεύτερο παιχνίδι (νίκη με 4–1), ο Μέσι διακρίθηκε όπως και στον επόμενο αγώνα στη νίκη με 2–0 απέναντι στην Ελλάδα, όπου ήταν αρχηγός για πρώτη φορά. Στον γύρο των "16", η εθνική νίκησε το Μεξικό με 3–1, ο Μέσι παρείχε μια ασίστ αλλά η Αργεντινή αποκλείστηκε στον προημιτελικό με τη Γερμανία, στο ίδιο στάδιο της διοργάνωσης και από τον ίδιο αντίπαλο όπως τέσσερα χρόνια νωρίτερα και με σκορ 4–0. Συμμετείχε και στους πέντε αγώνες της ομάδας του χωρίς να σκοράρει, ενώ στον σημαντικότερο αγώνα με τη Γερμανία δεν προσέφερε τα αναμενόμενα.[229][230][231] Έγινε αντικείμενο κριτικής καθώς δεν είχε σκοράρει για την Αργεντινή σε επίσημο αγώνα από τον Μάρτιο του 2009.[232] Η δυστοκία του γκολ συνέχισε κατά τη διάρκεια του Κόπα Αμέρικα του 2011, που φιλοξενήθηκε από την Αργεντινή. Οι γηπεδούχοι έφτασαν στον προημιτελικό και αποκλείστηκαν από την Ουρουγουάη στα πέναλτι.[223] Ο Μέσι τελείωσε τη διοργάνωση με τρεις ασίστ και ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.
Στην αρχή της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, είχε εξαιρετική απόδοση εκλεγόμενος καλύτερος παίκτης της συνάντησης στους τέσσερις πρώτους αγώνες του. Στον πρώτο αγώνα στη νίκη 2–1 επί της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης σημείωσε ένα τέρμα.[225][233] Κατά τη διάρκεια του δεύτερου αγώνα με το Ιράν, σημείωσε γκολ με σουτ από 25 μέτρα για να τελείωσει το παιχνίδι με 1–0, διασφαλίζοντας την πρόκριση.[234] Σημείωσε δύο γκολ στον τελευταίο αγώνα της πρώτης φάσης, στη νίκη 3–2 επί της Νιγηρίας. Φτάνοντας στον ημιτελικό μετά από ισοπαλία 0–0 σε παράταση, η Αργεντινή απέκλεισε την Ολλανδία με 4–2 στα πέναλτι.[233][235] Ο τελικός με την Γερμανία ήταν επανάληψη του αγώνα του 1990. Ο Μέσι είχε απόδοση κάτω του αναμενόμενου, η έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων εμφανής[236][237] και η Αργεντινή ηττήθηκε στην παράταση. Μετά τον τελικό, στον Μέσι απονεμήθηκε η Χρυσή Μπάλα ως καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης.[231][238] Παρ' αυτά, δεν συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[239] Δημιούργησε τις περισσότερες ευκαιρίες, ολοκλήρωσε τις περισσότερες ντρίμπλες και κέρδισε τα περισσότερα βραβεία καλύτερου παίκτη του αγώνα (man of the match, 4).[240] Ωστόσο, η επιλογή του προκάλεσε έντονη κριτική λόγω της έλλειψης τερμάτων και υψηλού επιπέδου απόδοσης στον γύρο των νοκ-άουτ.[241][242][243][244]
Στο Κόπα Αμέρικα του 2015 η Αργεντινή έφτασε στον τελικό ως φαβορί του τίτλου, αλλά ηττήθηκε από την οικοδέσποινα Χιλή με 4–1 στα πέναλτι μετά από ισοπαλία 0–0. Ο Μέσι ήταν ο μόνος Αργεντινός που μετέτρεψε με επιτυχία το πέναλτι του. Ήταν ξανά πρώτος (με τρεις) στον πίνακα των ασίστ.[223][245] Καθώς η Αργεντινή συνέχισε την απουσία τροπαίων που ξεκίνησε το 1993, οι ήττες στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στο Κόπα Αμέρικα έδωσαν ξανά ευκαιρία για έντονη κριτική για τον ποδοσφαιριστή από τα μέσα ενημέρωσης και τους οπαδούς της Αργεντινής.[246]
2016–2020
Στο επετειακό Κόπα Αμέρικα του 2016 ο Μέσι στον δεύτερο αγώνα στη νίκη με 5–0 επί του Παναμά, μπήκε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο και σκόραρε το μοναδικό χατ-τρικ ως αλλαγή στην ιστορία του Κόπα Αμέρικα. Στον προημιτελικό έβαλε ένα γκολ και μοίρασε δύο ασίστ στο 4–1 επί της Βενεζουέλας. Στις 21 Ιουνίου 2016, στον ημιτελικό με αντίπαλο τις ΗΠΑ (4–0), έδωσε δύο ασίστ και σκόραρε ένα εντυπωσιακό απευθείας φάουλ, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα των 54 τερμάτων με την εθνική.[247] Κατά τη διάρκεια μιας επανάληψης του προηγούμενου έτους, η Αργεντινή και πάλι έχασε από τη Χιλή στα πέναλτι μετά από το 0–0 του αγώνα, με αποτέλεσμα την τρίτη συνεχόμενη ήττα του Μέσι σε μεγάλο τελικό του τουρνουά με την Αργεντινή, και τον τέταρτό του συνολικά. Ήταν σε άριστη κατάσταση και σημείωσε 5 γκολ και έδωσε 4 ασίστ. Για τρίτη συνεχόμενη φορά αναδείχθηκε κορυφαίος δημιουργός ασίστ στο Κόπα Αμέρικα και για τέταρτη διαδοχική διοργάνωση ψηφίστηκε στην κορυφαία ομάδα της διοργάνωσης.[213][248]
Η θέση της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 ήταν επισφαλής καθώς ήταν στην έκτη θέση, ενώ προκρίνονταν πέντε από τη ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ, που σημαίνει ότι κινδύνευε να μην προκριθεί για πρώτη φορά από το 1970. Στις 10 Οκτωβρίου 2017 οδήγησε τη χώρα του στο Παγκόσμιο Κυπέλλο, σημειώνοντας χατ-τρικ, με τη νίκη επί του Ισημερινού με 3–1 εκτός έδρας. Ακολουθώντας την κακή πορεία πρόκρισης, οι προσδοκίες δεν ήταν υψηλές στην τελική φάση. Στον εναρκτήριο αγώνα της ομάδας κατά της Ισλανδίας στις 16 Ιουνίου, ο Μέσι έχασε πέναλτι στην ισοπαλία με 1–1. Μετά την ήττα από την Κροατία, σκόραρε το πρώτο γκολ στον αγώνα με τη Νιγηρία. Η Αργεντινή νίκησε 2–1 και προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο.[225][249] Εκεί ηττήθηκε από τη Γαλλία με 4–3 και αποκλείστηκε. Ο Μέσι τελείωσε τη διοργάνωση με ένα γκολ και δύο ασίστ.[250] Έγινε έτσι ο μόνος παίκτης που έδωσε ασίστ σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.[251] Επιπλέον, έφτασε τις 107 ντρίμπλες ξεπερνώντας το Ντιέγκο Μαραντόνα στην ιστορία του θεσμού.[252]
Ο Μέσι πανηγυρίζει το πρώτο γκολ στον αγώνα με τη Νιγηρία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Στο Κόπα Αμέρικα του 2019 σκόραρε το μοναδικό γκολ της ομάδας του απέναντι στην Παραγουάη (1–1) στο δεύτερο άγωνα του ομίλου, χαρίζοντας έτσι τον πρώτο βαθμό στην Αργεντινή, που αργότερα αποδείχθηκε σημαντικός για την πρόκρισή της στους "8". Η Αργεντινή έφτασε στους ημιτελικούς όπου και ηττήθηκε από τη γηπεδούχο Βραζιλία με 2–0, ενώ στο μικρό τελικό με τη Χιλή ο Μέσι αποβλήθηκε στο 37ο λεπτό, έχοντας πάντως προλάβει να βοηθήσει στο πρώτο γκολ της ομάδας του (ασίστ στον Σέρχιο Αγουέρο για το 1–0). Η Αργεντινή κατετάγη τρίτη.[253] Οι αρνητικές δηλώσεις για τη διαιτησία μετά τον αγώνα οδήγησαν σε χρηματικό πρόστιμο 50.000 δολαρίων και ποινή αποκλεισμού τριών μηνών από την ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ.[254]
Κόπα Αμέρικα 2021 και Φιναλίσιμα 2022
Στο Κόπα Αμέρικα του 2021 Μέσι και Αργεντινή έφτασαν στην κορυφή που για την εθνική ομάδα ήταν απομακρυσμένη για 28 χρόνια.[162][255] Στις 14 Ιουνίου 2021, ο Μέσι σκόραρε με απ' ευθείας φάουλ στην ισοπαλία 1–1 με τη Χιλή στην εναρκτήρια συνάντηση. Στις 18 Ιουνίου έδωσε την ασίστ στο μοναδικό γκολ του αγώνα στη νίκη με αντίπαλο την Ουρουγουάη. Στις 28 Ιουνίου κατέρριψε το ρεκόρ του Χαβιέρ Μασεράνο για τις περισσότερες εμφανίσεις με την εθνική της Αργεντινής με 148, όταν αγωνίστηκε στη νίκη με 4–1 επί της Βολιβίας, σημειώνοντας δύο γκολ και έχοντας μία ασίστ. Στις 3 Ιουλίου, έδωσε δύο ασίστ και σκόραρε ένα τέρμα (απ' ευθείας φάουλ) στη νίκη με 3–0 επί του Εκουαδόρ στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Στον ημιτελικό με την Κολομβία είχε μία ασίστ και σημείωσε το πρώτο πέναλτι για την ομάδα του (ισοφαρίζοντας σε 1–1 τη σειρά), διαδικασία που οδηγήθηκε ο αγώνας μετά το ισόπαλο αποτέλεσμα.[256][257][258] Στις 10 Ιουλίου, η Αργεντινή νίκησε στο Μαρακανά τους οικοδεσπότες της Βραζιλίας με 1–0 στον τελικό, δίνοντας στο Μέσι τον πρώτο του μεγάλο διεθνή τίτλο (μετά το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του 2008) και τον 15ο συνολικά τίτλο Κόπα Αμέρικα της «αλμπισελέστε». Ο Μέσι συμμετείχε άμεσα σε 9 από τα 12 γκολ της ομάδας, σημειώνοντας τέσσερα και βοηθώντας σε πέντε. Αναδείχθηκε ως πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης και κορυφαίος σκόρερ.[259][260][261] Επίσης ήταν πρώτος στις ασίστ (πέντε) και πρώτος στα βραβεία "παίκτη του αγώνα" (τέσσερα). Όλες αυτές οι πρωτιές αποτελούν μοναδικό επίτευγμα σε οποιαδήποτε διεθνή διοργάνωση εθνικών ομάδων σε ατομικό επίπεδο.[262] Στις 9 Νοεμβρίου 2021 για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 πέτυχε και τα τρία γκολ με αντίπαλο τη Βολιβία (αποτέλεσμα 3–0), ένα από τα οποία ήταν ανάλογο της ποδοσφαιρικής του αξίας και ξεπέρασε τον Πελέ στην κατάταξη των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.[263][264]
Η επιτυχία με την εθνική ομάδα συνεχίστηκε μέσα στο 2022 με την κατάκτηση του Κυπέλλου Finalissima (που διαδέχθηκε το Κύπελλο Συνομοσπονδιών ΦΙΦΑ[265]), στον αγώνα ανάμεσα στις πρωταθλήτριες εθνικές Ευρώπης και Νότιας Αμερικής, με την Αργεντινή να επικρατεί της Ιταλίας με 3–0 στο Στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου στις 1 Ιουνίου 2022. Ο ίδιος έκανε εξαιρετική εμφάνιση με δύο ασίστ.[266][267][268] Η Αργεντινή σε αυτή τη συνάντηση συμπλήρωσε 32 συνεχόμενους αγώνες αήττητη, επίδοση ρεκόρ στην ιστορία της και τέταρτη καλύτερη εθνικών ομάδων όλων των εποχών (μαζί με την Εθνική Ουγγαρίας της δεκαετίας του 1950).[269][270] Τέσσερις ημέρες αργότερα σε φιλικό αγώνα με την Εσθονία (5–0) στην Παμπλόνα της Ισπανίας, ο Μέσι πέτυχε για πρώτη φορά στην καριέρα του με την εθνική ομάδα πέντε τέρματα, περνώντας στην τέταρτη θέση των διεθνών σκόρερ με 86 τέρματα. Ήταν η δεύτερη φορά στην καριέρα του που σημείωσε πέντε γκολ και το όγδοο χατ τρικ με την εθνική.[271][272]
Παγκόσμιο Κύπελλο 2022
Στο πολυσυζητημένο (πριν την έναρξη του) Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, ο Μέσι θα είχε την τελευταία ευκαιρία να κατακτήσει το κορυφαίο τρόπαιο στην πέμπτη συμμετοχή του στη διοργάνωση.[273][274][275] Βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα όπως φάνηκε τόσο με τις εμφανίσεις του με την εθνική, όσο και με την έναρξη της περιόδου με την Παρί Σεν Ζερμέν. Εκτός αυτού, και η εθνική ομάδα βρισκόταν σε πολύ καλή πορεία έχοντας πετύχει σειρά 36 αήττητων αγώνων πριν την έναρξη του Κυπέλλου και λογίζονταν ως ένα από τα φαβορί. Η πρεμιέρα επεφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη: το πρώτο γκολ του Μέσι με εκτέλεση πέναλτι στο 10ο λεπτό σκοράροντας για τέταρτο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν ήταν αρκετό για να δώσει τη νίκη απέναντι στη Σαουδική Αραβία, που με δύο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο πήρε τη νίκη σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις τουλάχιστον των τελευταίων διοργανώσεων.[276][277][278] Η ανασύνταξη φάνηκε άμεσα με τρεις συνεχείς νίκες: απέναντι στο Μεξικό (2–0, όπου ο Μέσι σημείωσε ένα εξαιρετικό γκολ) και την Πολωνία με το ίδιο σκορ, με το Μέσι στα 35 του να ξεχωρίζει για τον ώριμο τρόπο παιχνιδιού του και το λιγότερο άγχος.[279][280][281] Ο αγώνας με την Πολωνία ήταν ο μοναδικός στη διοργάνωση που δεν σκόραρε, χάνοντας μάλιστα και πέναλτι που μόνο ο βοηθός διαιτητή βίντεο είδε.[216][282][283] Ο προπονητής Λιονέλ Σκαλόνι έκανε σταδιακή ανανέωση και φρόντισε ώστε ο τρόπος λειτουργίας να μην φθείρει το Μέσι διευκολύνοντας το έργο του. Ενέπνευσε εμπιστοσύνη στον ίδιο μέσω των ικανών συμπαραστατών που υπήρχαν στο χώρο του κέντρου. Η άμυνα παρουσιάστηκε συμπαγής, ενώ σε δύο αγώνες η διαδικασία των πέναλτι κρίθηκε από τον καλύτερο τερματοφύλακα της διοργάνωσης Εμιλιάνο Μαρτίνες.[279][284][285] Το αποτέλεσμα ήταν ο περιορισμός των πολλαπλών ενεργειών του παίκτη και της ανάλωσής του, επιτρέποντας έτσι την ανάδειξη ενός γνώριμου παλιού ταλέντου στις επιλεγμένες στιγμές που είχε την ευκαιρία.[286][287] Ο Σκαλόνι υπήρξε ευέλικτος στις επιλογές του με νέους παίκτες που τον δικαίωσαν, με την πίστη του συνόλου στην επιτυχία όμως να είναι ίσως το ισχυρότερο όπλο.[288][289]
Ο Μέσι αριστερά στον αγώνα με αντίπαλο το Μεξικό στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022
Η Αργεντινή προκρίθηκε ως πρώτη στον όμιλο και στη φάση των "16" αντιμετώπισε την Αυστραλία, την οποία και νίκησε με 2–1 με την καλύτερη εμφάνιση του Μέσι μέχρι τότε στη διοργάνωση και σημειώνοντας το πρώτο του γκολ σε αντίστοιχη φάση του Κυπέλλου για πρώτη φορά.[290][291] Στους προημιτελικούς η Αργεντινή αντιμετώπισε τη Ολλανδία σε ένα αγώνα που μέχρι τότε ήταν ο καλύτερος της διοργάνωσης. Σε ένα ακόμα πολύ καλό παιχνίδι του, ο Μέσι σημείωσε ένα γκολ και έδωσε μία ασίστ για να οδηγήσει τη εθνική του σε πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι, καθώς τα γκολ του αγώνα και της παράτασης δεν ανέδειξαν νικητή (αποτέλεσμα 2–2).[292][293] Στον ημιτελικό η Αργεντινή αντιμετώπισε, ανέλπιστα ίσως, τη φιναλίστ του 2018 Κροατία που είχε αποκλείσει ένα από τα φαβορί, τη Βραζιλία. Ο Μέσι με ένα γκολ και μια ασίστ οδήγησε την "αλμπισελέστε" σε εύκολη επικράτηση με 3–0 και αγωνιζόμενη μία ημέρα νωρίτερα περίμενε τον αντίπαλο για τον τελικό. Ήταν η 25η εμφάνισή του σε αγώνα τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Λόταρ Ματέους.[276][289][294]
Ο τελικός της 18ης Δεκεμβρίου έμελλε να προσφέρει περισσότερα από όσα ήλπιζαν και οι πιο πιστοί φίλαθλοι του αθλήματος και το τρόπαιο στον Αργεντινό που επί σειρά ετών έλλειπε από τη συλλογή του. Η αντίπαλος πρωταθλήτρια κόσμου Γαλλία είχε μέχρι τον αγώνα την πιο καλή παρουσία στη διοργάνωση. Οι Νοτιοαμερικανοί προηγήθηκαν με 2–0 στην κανονική διάρκεια με το Μέσι να ευστοχεί σε αμφιλεγόμενο πέναλτι που δόθηκε στο 24ο λεπτό (δεν ήταν το μόνο που αμφισβητήθηκε από τα πέντε σε επτά αγώνες - επίδοση ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού - που δόθηκαν στην Αργεντινή στη διοργάνωση[293][295][296]). Το δεύτερο γκολ ήρθε γρήγορα με τον Άνχελ Ντι Μαρία και ο Γάλλος τεχνικός αναγκάστηκε σε δύο αλλαγές πριν τη διακοπή του ημιχρόνου για να βοηθήσει την ανύπαρκτη επιθετικά ομάδα του. Δύο γκολ του Κιλιάν Εμπαπέ έφεραν τον αγώνα στο 2–2 και οι επιθέσεις και από τις δύο πλευρές ήταν απανωτές, τόσο μέχρι τη λήξη του αγώνα, όσο και στην παράταση. Ο Μέσι στο 108ο λεπτό με κοντινό σουτ μετά από ασθενή απόκρουση του Ουγκό Λιορίς έδωσε το προβάδισμα στην Αργεντινή, αλλά ο Εμπαπέ ευστόχησε στο τρίτο πέναλτι του αγώνα και ο αγώνας οδηγήθηκε αναπόφευκτα στη διαδικασία των πέναλτι. Ο Μέσι ευστόχησε στη δική του προσπάθεια που ήταν η πρώτη και η αποτυχία δύο Γάλλων έδωσε το ανώτερο ποδοσφαιρικό τρόπαιο στην ομάδα της Νότιας Αμερικής.[297][298][299]
Ο Μέσι αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης για δεύτερη φορά στην καριέρα του (ο μόνος στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου)[16] και ήταν δεύτερος σκόρερ με επτά γκολ, ενώ έδωσε και τρεις ασίστ συμμετέχοντας σε 10 από τα 15 γκολ της Αργεντινής.[216][233] Έχοντας έξι τέρματα στις τέσσερις προηγούμενες διοργάνωσεις, ολοκλήρωσε την παρουσία του στην κορυφαία διοργάνωση με 13, στην τέταρτη θέση όλων των εποχών μαζί με το Ζυστ Φονταίν. Οι 26 αγώνες τελικών φάσεων είναι νέο ρεκόρ, όπως και οι 19 που ήταν αρχηγός και τα 2.314 λεπτά συμμετοχής. Οι έξι ασίστ του σε αγώνες νοκ άουτ στο σύνολο των διοργανώσεων ισοφάρισαν το ρεκόρ του Πελέ.[300] Με 13 γκολ και 8 ασίστ συνολικά,[8] ο Μέσι υστερεί μόνο του Πελέ (12 γκολ, 10 ασίστ[301]) σε διοργάνωσεις Παγκοσμίων Κύπελλων. Παράλληλα έκλεισε την καριέρα του στη διοργάνωση με τις περισσότερες ντρίμπλες στην ιστορία με 125.[276] Το αγωνιστικό τέλος της διοργάνωσης ήταν το τέλος μιας ιστορίας που δεν είχε ξαναυπάρξει: ένα ολόκληρο τουρνουά τόσο επικεντρωμένο γύρω από ένα ποδοσφαιριστή και τόσους πολλούς (και ως σημείο των καιρών με προσωπική υποστήριξη[302]) να περίμενουν τον τέλειο αποχαιρετισμό, σε μια χώρα διοργανωτή ίδια με τον ιδιοκτήτη του γαλλικού συλλόγου που αγωνιζόταν.[296][303] Ο Μέσι έγινε ένας από τους δύο μόνο παίκτες μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής.[304] Δύο ημέρες μετά τη νίκη της Αργεντινής, τέσσερα εκατομμύρια οπαδοί της αλμπισελέστε συγκεντρώθηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας για να πανηγυρίσουν με τους παγκόσμιους πρωταθλητές, εκμεταλλευόμενοι την ημέρα αυτή που κήρυξε αργία η κυβέρνηση της χώρας.[305]
Είδωλο στην πατρίδα του (έστω και αν την εγκατέλειψε στην πρώιμη εφηβεία του και δεν αγωνίστηκε ποτέ σε σύλλογό της), υπήρξε στη διεθνή πορεία του στη σκιά του Ντιέγκο Μαραντόνα, του άλλου μεγάλου δεκαριού στην ιστορία του αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Οι εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ αφαίρεσαν αυτή την αίσθηση σε σχέση με τον τόσο διαφορετικό Μαραντόνα [35][306][307] και επαναπροσδιόρισαν για πολλούς τη θέση του Μέσι στο πάνθεον της ποδοσφαιρικής ιστορίας, αυτή τη φορά με το κορυφαίο τρόπαιο στα χέρια του.[3][273][286][308][309] Η για δεύτερη χρονιά υπερψήφισή του ως Πρωταθλητή των Πρωταθλητών της L' Équipe για το 2022 τον ανέδειξε και στην κορυφή του παγκόσμιου αθλητισμού.[310]
Τα δύο τελευταία χρόνια
Ο Μέσι συνέχισε να αγωνίζεται με την εθνική ομάδα και μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο και στο δεύτερο αγώνα μετά τη διοργάνωση και συγκεκριμένα στις 28 Μαρτίου 2023 σε φιλικό με αντίπαλο την Εθνική Κουρασάο (7–0) σημείωσε χατ τρικ, το ένατο με την εθνική ομάδα με το πρώτο του γκολ να είναι το 100ό στη διεθνή του καριέρα.[311][312]
Το Κόπα Αμέρικα 2024 ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση στην οποία συμμετείχε και έγινε η τρίτη συνεχόμενη που κατέκτησε τον τίτλο της. Η παρουσία του υπολείπονταν των ικανοτήτων του, έχασε ένα αγώνα λόγω τραυματισμού, ενώ και στον τελικό με αντίπαλο την Κολομβία αποχώρησε ως τραυματίας στο 64ο λεπτό. Σημείωσε ένα γκολ με αντίπαλο τον Καναδά στον ημιτελικό (αποτέλεσμα 2–0), ενώ στον αγώνα του πρώτου γύρου με τον ίδιο αντίπαλο παρείχε και μία ασίστ. Έκλεισε την καριέρα του ως πρώτος σε συμμετοχές στις διοργανώσεις του Κόπα Αμέρικα με 39 και σε ασίστ με 18, ενώ σημείωσε 14 γκολ.[165][313][314] Η Αργεντινή κατέκτησε τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο της και βρέθηκε στο πάνθεον των πιο επιτυχημένων εθνικών ομάδων όλων των εποχών.[315][316][317]
Χαρακτηριστικά παιχνιδιού
Με ύψος 1,69 μέτρα[1][318] και χαμηλό κέντρο βάρους με λεπτή κατασκευή, ο Μέσι είναι ένας τεχνίτης παίκτης, γρήγορος και πολύ ευκίνητος, με εξαιρετικά προσόντα στον έλεγχο της μπάλας και στην επιτάχυνση.[319][320] Το καλό του πόδι είναι το αριστερό με το οποίο έχει σημειώσει πάνω από 80 % των γκολ του με όλους τους δυνατούς τρόπους (κοντινά ή μακρινά σουτ, απευθείας φάουλ). Η αλλαγή κατεύθυνσης είναι ταχύτατη και η δυνατότητα εκτέλεσης εξίσου αστραπιαία. Σε επίπεδο τακτικής, από την εποχή της ακαδημίας νέων της Μπαρτσελόνα, αγωνιζόταν ως δεξιός ακραίος επιθετικός στο σύστημα 4–3–3 που εφαρμόζεται. Το πρόβλημα για τον Μέσι ήταν ότι δεν χωρούσε σε ρόλο σε αυτό το σύστημα, καθώς η αντίληψή του για το παιχνίδι ήταν αργεντίνικη: έβλεπε τον εαυτό του ως το νούμερο 10 - όπως ο Μαραντόνα λειτουργώντας πίσω από δύο κεντρικούς επιθετικούς για να συνδέσουν τη μεσαία γραμμή με την επίθεση σε ένα σύστημα 4–3–1–2. Από το 2009 έως την άφιξη του Λουίς Σουάρες το 2014 συχνά κινώνταν ως ψευδές "9".[321][322] Η ντρίμπλα του είναι εξαιρετική, η ευρηματικότητα, η μακρινή πάσα και το σουτ (συμπεριλαμβανομένου των εκτελέσεων φάουλ, όπου συμπεριλαμβάνεται στους κορυφαίους όλων των εποχών[323]) αυξάνονταν όσο προχωρούσε η καριέρα του.[324]
Έχει αγωνιστεί επίσης και ως πλέι μέικερ /επιθετικός μέσος, πιο συχνά για την εθνική ομάδα της Αργεντινής.[325] Η δυνατότητα παροχής μεγάλου αριθμού τελικών πασών τον έκανε εξίσου πολύτιμο και σε αυτές τις θέσεις.[326][327] Έχοντας δώσει 58 ασίστ με την εθνική του ομάδα έως και το Νοέμβριο του 2024 είναι δεύτερος όλων των εποχών.[328][329]
Ο Μέσι κάνει το 3-1 στον κρίσιμο τελευταίο εκτός έδρας αγώνα των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 με το Εκουαδόρ (10 Οκτωβρίου 2017). Σκόραρε και τα τρία γκολ της Αργεντινής σε εκείνο το παιχνίδι πετυχαίνοντας χατ τρικ.
Οι τεχνικές του ικανότητες θεωρούνται από τις καλύτερες όλων των εποχών με το συνολικό του ταλέντο να είναι πάντοτε μεγαλύτερο από την αθλητικότητά του.[330][331] Η τεχνολογική πρόοδος του 21ου αιώνα (ποιότητα γηπέδων, βελτίωση μπάλας) τον βοήθησε στη δημιουργία στιγμών αξιοθαύμαστης ποδοσφαιρικής τέχνης.[332] Ο Μέσι είχε την τύχη να φτάσει στο απόγειο των δυνατοτήτων του σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο έκανε προσπάθειες να ενθαρρύνει μικρότερους, τεχνικά προικισμένους παίκτες. Ένας αυστηρότερος νόμος για το τάκλιν από πίσω τέθηκε σε ισχύ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, ενώ η παραβίαση του νόμου για τα οφσάιντ έκανε όλο και πιο δύσκολο για τις παίκτες των ομάδων να στριμώχνονται συνέχεια.[321] Είχε μεγαλύτερη προστασία με την εξέλιξη του παιχνιδιού και την αυστηρότερη αντιμετώπιση των αντιπάλων από τις διαιτητές σε σχέση με τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα.[333][334][335][336][337]
Ο συχνά εντυπωσιακός τρόπος παιχνιδιού του περιγράφηκε από τον Ουρουγουανό συγγραφέα Εδουάρδο Γκαλεάνο στους The New York Times: «Κανείς δεν παίζει με τόση χαρά όσο ο Μέσι. … Παίζει σαν παιδί που απολαμβάνει το βοσκότοπο, παίζοντας για την ευχαρίστηση του παιχνιδιού, όχι για το καθήκον της νίκης». Ο Γκαλεάνο έγραψε επίσης: «Μου αρέσει ο Μέσι γιατί δεν πιστεύει ότι είναι ο Μέσι».[338] Σε αρκετά σημαντικά παιχνίδια με τη Μπαρτσελόνα και με το υπόλοιπο σύνολο να μην αποδίδει, δεν κατάφερε να προσφέρει τα προσδωκόμενα, χαρακτηριστικό που επί σειρά ετών παρατηρήθηκε πιο έντονα με την εθνική Αργεντινής.[339][340][341]
Δραστηριότητες εκτός αθλητισμού
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Μέσι συμμετείχε σε φιλανθρωπικές προσπάθειες με στόχο ευάλωτα παιδιά, δέσμευση που απορρέει εν μέρει από τις ιατρικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στην παιδική του ηλικία. Από το 2004, έχει συνεισφέρει οικονομικά του στο Ταμείο για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών (UNICEF), οργανισμό με τον οποίο ο σύλλογος έχει επίσης ισχυρή σχέση. Έχει υπηρετήσει ως πρεσβευτής καλής θέλησης της UNICEF από το διορισμό του το Μάρτιο του 2010, ολοκληρώνοντας την πρώτη του επιτόπια αποστολή για την οργάνωση τέσσερεις μήνες αργότερα καθώς ταξίδεψε στην Αϊτή για να ενημερώσει το κοινό σχετικά με την κατάσταση των παιδιών της χώρας μετά τον πρόσφατο σεισμό. Από τότε έχει συμμετάσχει σε εκστρατείες της UNICEF με στόχο την πρόληψη του AIDS, την εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξη των παιδιών με αναπηρία.[24][342][343]
Εκτός από την προσφορά του με τη UNICEF, ίδρυσε τη δική του φιλανθρωπική οργάνωση, το Ίδρυμα Leo Messi, το οποίο υποστηρίζει την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και τον αθλητισμό για τα παιδιά. Ιδρύθηκε το 2007 μετά από επίσκεψη που έκανε σε ένα νοσοκομείο για παιδιά με τελικού σταδίου ασθένειες στη Βοστώνη, εμπειρία που τον επηρέασε στο σημείο που αποφάσισε να επανεπενδύσει μέρος των εσόδων του σε κοινωνικούς φορείς. Μέσω της ίδρυσής του, ο Μέσι έχει χορηγήσει ερευνητικές προσπάθειες, χρηματοδότησε ιατρική εκπαίδευση και επένδυσε στην ανάπτυξη ιατρικών κέντρων και έργων στην Αργεντινή, την Ισπανία και αλλού στον κόσμο. Εκτός από τις δικές του δραστηριότητες συγκέντρωσης χρημάτων, όπως οι αγώνες ποδοσφαίρου Messi and Friends, το ίδρυμά του λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από διάφορες εταιρείες στις οποίες έχει εκχωρήσει το όνομά του σε συμφωνίες έγκρισης, με τον κύριο χορηγό του.[344]
Έχει επίσης επενδύσει στο ποδόσφαιρο νέων στην Αργεντινή: υποστηρίζει οικονομικά την Σαρμιέντο, ποδοσφαιρικό σύλλογο που εδρεύει στη γειτονιά του Ροσάριο όπου γεννήθηκε, δεσμεύτηκε το 2013 να ανακαινίσει τις εγκαταστάσεις του και να δημιουργήσει γήπεδα παντός καιρού και χρηματοδοτεί τη διοίκηση ομάδων νέων όπως την πρώτη του ομάδα Νιούελς (χρηματοδότησε την κατασκευή ενός νέου γυμναστηρίου 2012 και ενός κοιτώνα μέσα στο γήπεδο του συλλόγου).
Το 2013 ο Μέσι και ο πατέρας του (ο οποίος διαχειριζόταν τα οικονομικά του γιου του) κατηγορήθηκαν για φορολογική απάτη και ότι χρησιμοποίησαν ξένες εταιρείες για να αποφύγει ο παίκτης την καταβολή 4,2 εκατομμυρίων ευρώ σε ισπανικούς φόρους επί των κερδών του. Παρά το γεγονός ότι στη συνέχεια πλήρωσαν πέντε εκατομμύρια ευρώ στο ισπανικό κράτος, το ζευγάρι διατάχθηκε ωστόσο να δικαστεί για τις κατηγορίες το 2016. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Μέσι και ο πατέρας του καταδικάστηκαν ο καθένας σε φυλάκιση 21 μηνών με αναστολή.[43]
Στατιστική
Συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία επίσημων αγώνων
Τελευταία ενημέρωση 20 Νοεμβρίου 2024
Ομάδα
Χρονική περίοδος
Αγώνες
Γκολ
Μπαρτσελόνα Γ
2003–2004
10
5
Μπαρτσελόνα Β
2004–2005
22
6
Μπαρτσελόνα
2004–2021
778
672
Παρί Σεν Ζερμέν
2021–2023
75
32
Ίντερ Μαϊάμι
2023–
39
34
Εθνική Αργεντινής Κ-20
2004–2005
18
14
Εθνική Αργεντινής Κ-23
2008
5
2
Εθνική Αργεντινής
2005–
191
112
Επίλεκτες ομάδες
2012
2
2
Σύνολα
1.140
879
Πηγές: RSSSF, Messi.com
Στατιστικά στοιχεία επίσημων αγώνων
Τα στοιχεία αφορούν τους αγώνες που υπάρχει καταγραφή των ασίστ. Τελευταία ενημέρωση 20 Νοεμβρίου 2024
7 φορές κάτοχος του βραβείου "Τροφέο Αλφρέδο Ντι Στέφανο" ως κορυφαίου παίκτη της σεζόν στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[352][353] 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2014–15, 2016–17, 2017–18 και 2018–19
6 φορές καλύτερος παίκτης στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[354] 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2011–12, 2012–13 και 2014–15
5 χρονιές καλύτερος Λατινοαμερικάνος/Ιβηροαμερικάνος παίκτης ("Τροφέο Εφε") στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[355] 2007, 2009, 2010, 2011 και 2012
3 χρονιές καλύτερος ξένος παίκτης (βραβείο "Δον Μπαλόν") στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[356] 2007, 2009 και 2010 (το εν λόγω βραβείο καταργήθηκε μετά το 2010)
Δύο φορές πολυτιμότερος παίκτης σε Κόπα Αμέρικα:[259][357] 2015, 2021 (σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα του τύπου, ο Μέσι αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο του 2015 λόγω της ήττας από τη Χιλή κατά τον τελικό στη διαδικασία των πέναλτι, γεγονός που εξηγεί ότι το βραβείο έμεινε χωρίς κάτοχο για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης).
Μία φορά πρώτος σκόρερ (Χρυσό Παπούτσι) σε Κόπα Αμέρικα:[260] 2021 (με 4 τέρματα)
16 φορές καλύτερος Αργεντινός παίκτης της χρονιάς (βραβείο "Olimpia de Plata"): 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023
4 φορές καλύτερος Αργεντινός αθλητής της χρονιάς (βραβείο "Olimpia de Oro"): 2011,[358] 2021, 2022, 2023[359][360]
2 φορές κάτοχος Χρυσής Μπάλας σε Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων:[361][362] 2009 και 2011
IFFHS Παγκόσμια Ομάδα - Όνειρο Όλων των Εποχών: 2021[374]
Καλύτερος Αργεντινός Αθλητής της 10ετίας 2011–2020: 2021[375][376]
Ρεκόρ
Κορυφαίος σκόρερ σε ένα πρωτάθλημα με ένα σύλλογο: 474 τέρματα (ρεκόρ κόσμου)[377]
Περισσότερα συνεχή παιχνίδια πρωταθλήματος σκοράροντας: 21 - 2012 (ρεκόρ κόσμου)[378]
Κορυφαίος σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος της 10ετίας 2011–2020 από την IFFHS: 346 γκολ, 2021[379]
Πρώτος σκόρερ και πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της Εθνικής Αργεντινής: 112 τέρματα σε 189 συμμετοχές
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Αργεντινής Νέων Κ-20: 14 τέρματα σε 18 συμμετοχές
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα: 672 τέρματα σε 778 συμμετοχές σε επίσημους αγώνες (ρεκόρ κόσμου για ένα ποδοσφαιριστή σε ένα σύλλογο)[18][164]
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν (Πρωτάθλημα Ισπανίας): 474 τέρματα σε 520 συμμετοχές[380]
Ancient Egyptian priest 53°48′04″N 1°32′53″W / 53.801°N 1.548°W / 53.801; -1.548 NesyamunGod's father of MontuScribe of the temple of MontuScribe who lays out offeringsScribe who keeps tally of the cattleAn artist's rendering of how the coffin lid of Nesyamun might have originally looked. The effect is intended to recall the illustrations made by Napoleon's surveyors in the Description of Egypt.Dynasty20th DynastyPharaohRamesses XIBurialLikely Deir el-Bahar...
Danish automobile designer For the admiral from the 1700s, see Henrik Fisker (admiral). Henrik FiskerFisker in 2016Born (1963-08-10) 10 August 1963 (age 60)Allerød, DenmarkNationalityDanishAlma materArt Center College of DesignOccupation(s)Car designer and businessmanYears active1989–presentKnown forLuxury car designSpouses Patricia Fisker (m. 1989–2011) Geeta Gupta (m. 2012)Chi...
الطاهر الشايبي معلومات شخصية الاسم الكامل الطاهر الشايبي الميلاد 17 فبراير 1946(1946-02-17)تونس تاريخ الوفاة 29 أبريل 2014 (عن عمر ناهز 68 عاماً) سبب الوفاة سكتة دماغية مركز اللعب وسط الجنسية تونسي مسيرة الشباب سنوات فريق 1959-1963 النادي الإفريقي المسيرة الاحترافية1 سنوات فريق �...
هذه المقالة بحاجة لصندوق معلومات. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة صندوق معلومات مخصص إليها. يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) قرن: ق�...
This article may contain citations that do not verify the text. Please check for citation inaccuracies. (December 2020) (Learn how and when to remove this message) Japanese Filipino, Japanese people in the Philippines日系 / 日系人 / 日系フィリピン人にっけい / にっけいじんHapon / Hapones / HaponesaPilipinong HaponesNikkei / Nikkeijin / Japino / JapinoyTakayama Ukon was a Japanese Catholic daimyō who migrated to the Philippines together with 300 Kirishitan refugees in 1...
Laurent Roux Datos personalesNacimiento Cahors (Francia)3 de diciembre de 1972País FranciaNacionalidad(es) FrancesaCarrera deportivaDeporte CiclismoDisciplina CarreteraEquipo retiradoTrayectoria Equipos profesionales 1993-19951996-1998199920002001-20022003 CastoramaTVMCasinoMobilvetta DesignJean DelatourFlanders - iTeamNova Títulos 1 etapa del Giro de Italia 1998 Página web oficial[editar datos e...
Medical conditionRetroverted uterusOther namesTipped uterusA transvaginal ultrasound showing a retroverted uterus during pregnancy. The cervix lies posteriorly to the urinary bladder, and the uterus normally extends superiorly from it, but the direction of the body of the fetus reveals that the uterus extends backwards.SpecialtyGynaecologyTreatmentExercise. Vaginal pessary. Manual repositioning. Surgery. A retroverted uterus (tilted uterus, tipped uterus) is a uterus that is oriented posterio...
Airport serving the San Francisco Castro Area, California, United States Oakland International Airport and Oakland Airport redirect here. For other uses, see Oakland Airport (disambiguation). Not to be confused with San Francisco International Airport. San Francisco Bay Oakland International AirportIATA: OAKICAO: KOAKFAA LID: OAKWMO: 72493SummaryAirport typePublicOwner/OperatorPort of OaklandServesEast Bay, San Francisco Bay AreaLocationOakland, CaliforniaOpenedSeptember 17, 1927;...
Building in Paris that housed the historical Paris stock exchange For the commodities exchange, see Bourse de commerce (Paris). Palais BrongniartLocation within ParisGeneral informationArchitectural styleNeoclassicalLocation2nd arrondissement, Paris, FranceCoordinates48°52′09″N 2°20′29″E / 48.86917°N 2.34139°E / 48.86917; 2.34139Construction started1808Completed1825 (opening)Inaugurated4 November 1826[1]OwnerCity of ParisDesign and constructionArchi...
Cruise ship MV Hebridean Princess in the Manchester Ship Canal at Runcorn History United Kingdom Name 1964: MV Columba 1989: MV Hebridean Princess Namesake6th-century saint and RMS Columba[5] Owner 1964–1989: Secretary of State for Scotland 1989–2009: Hebridean Island Cruises since 2009: All Leisure Holidays Ltd (All Leisure Group) Operator 1964–1973: David MacBrayne Ltd 1973–1989 Caledonian MacBrayne since 1989: Hebridean Island Cruises Port of registry 1964: Leith 1989:...
Institutional corruption in the country This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Corruption in Zambia – news · newspapers · books · scholar · JSTOR ...
Bupati Halmahera SelatanLambang Kabupaten Halmahera SelatanPetahanaHasan Ali Bassam Kasubasejak 15 Desember 2023KediamanRumah Jabatan Bupati Halmahera SelatanMasa jabatan5 tahun dan dapat dipilih kembali untuk satu kali masa jabatanDibentuk9 Juni 2003; 21 tahun lalu (2003-06-09)Pejabat pertamaArief Yasim Wahid (Penjabat)Muhammad Kasuba (definitif)Situs webSitus web resmi Berikut adalah daftar Bupati Halmahera Selatan secara definitif sejak tahun 2005 pasca pemekaran Kabupaten Halmah...
2004 studio album by Tsunami BombThe Definitive ActStudio album by Tsunami BombReleasedSeptember 21, 2004RecordedCamp Street Studios, Cambridge, MassachusettsGenrePunk rockLength36:19LabelKung Fu Records[1]ProducerMichael PoormanTsunami Bomb chronology The Ultimate Escape(2002) The Definitive Act(2004) Trust No One(2016) Professional ratingsReview scoresSourceRatingPunknews.org[2] The Definitive Act is a studio album by Tsunami Bomb, released in 2004.[3][4&...
Untuk kegunaan lain, lihat Biru (disambiguasi). BiruGenre Drama Fantasi SkenarioDonna RosamaynaSutradara Anto Agam Manish Sharma Pemeran Amanda Manopo Randy Martin Beby Natalie Meriam Bellina Yusuf Surya Penggubah lagu temaRandy MartinLagu pembukaBagai Pelangi di Langit Biru — Randy MartinLagu penutupBagai Pelangi di Langit Biru — Randy MartinNegara asalIndonesiaBahasa asliBahasa IndonesiaJmlh. episode28 (daftar episode)ProduksiProduser Dhamoo Punjabi Manoj Punjabi Pengaturan kameraMulti-...
Part of a series onWestern BuddhismStatue of the Buddha in the Japanese Tea Garden, San Francisco Main articles Western Buddhism Buddhist modernism Buddhism in the United States Buddhism in Europe Historical Greco-Buddhism Buddhism and the Roman world Greco-Buddhist monasticism Tibetan dissemination 14th Dalai Lama In the United States Chögyam Trungpa In England Geshe Kelsang Gyatso In Germany Lama Anagarika Govinda Theravada dissemination Thai Forest Tradition Vipassana movement In England...
Vittorio Zincone Deputato della Repubblica ItalianaLegislaturaIV GruppoparlamentarePartito Liberale CollegioRoma Sito istituzionale Dati generaliPartito politicoPartito Liberale Italiano Titolo di studioLaurea in Giurisprudenza e Scienze Politiche Professionegiornalista e politico Vittorio Zincone (Sora, 30 aprile 1911 – Roma, 10 marzo 1968) è stato un giornalista e politico italiano. Fu un esponente di spicco del Partito Liberale Italiano. Indice 1 Biografia 2 Opere 3 Note ...
.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=icon}
