Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες. Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές.
Ο Ραφαέλ «Ράφα» Ναδάλ Παρέρα (ισπανικά: Rafael Nadal Parera, 3 Ιουνίου 1986 - ) είναι Ισπανός πρώην επαγγελματίας αντισφαιριστής. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος όλων των εποχών.[11][12][13] Έχοντας κατακτήσει 22 τουρνουά Grand Slam, είναι δεύτερος στη σχετική λίστα των ανδρών.[14]
Συγκεκριμένα, έχει κερδίσει 14 χρονιές (2005-2006-2007-2008-2010-2011-2012-2013-2014-2017-2018-2019-2020-2022) τον τίτλο στο Ρολάν Γκαρός, δύο φορές στο Γουίμπλεντον το 2008 & 2010, δύο φορές στο Αυστραλιανό Όπεν το 2009 και το 2022 και 4 φορές το Αμερικάνικο Όπεν το 2010, το 2013 το 2017 και το 2019. Κατέχει επίσης το μεγαλύτερο ρεκόρ συνεχόμενων νικών σε χωμάτινη επιφάνεια. Το σερί του φτάνει τις 81 νίκες, το μεγαλύτερο στην ιστορία του αντρικού τένις, από τον Απρίλιο του 2005 έως τον Μάιο του 2007. Τον Απρίλιο του 2005 βρέθηκε στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης του επαγγελματικού τένις, για να ανέβει στο Νo 1 - "εκθρονίζοντας" τον Ρότζερ Φέντερερ μετά από 237 συνεχείς εβδομάδες - στις 18 Αυγούστου τού 2008, μία μέρα πριν είχε στεφθεί χρυσός Ολυμπιονίκης στους Αγώνες του Πεκίνου, στο απλό ανδρών, μετά από νίκη επί του Χιλιανού Φερνάντο Γκονζάλες στον τελικό.
Οικογένεια και παιδική ηλικία
Ο Ραφαέλ γεννήθηκε στο Μανακόρ της Μαγιόρκας. Πατέρας του είναι ο Σεμπαστιάν Ναδάλ, επιχειρηματίας που διευθύνει μια ασφαλιστική εταιρεία και το εστιατόριό του, το Sa Punta. Μητέρα του είναι η Άννα Μαρία Παρέρα, νοικοκυρά. Ο Ραφαέλ έχει επίσης μια νεότερη αδερφή, ονόματι Μαρία Ισαμπέλ Ναδάλ. Ο θείος του, Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, είναι ένας βετεράνος παίκτης επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ο οποίος έχει αγωνιστεί με τα χρώματα της εθνικής ομάδας της Ισπανίας, της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαγιόρκα. Ο Ναδάλ είναι οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης και της Ρεάλ Μαγιόρκα. Αναγνωρίζοντας πως ο Ραφαέλ είχε φυσικό ταλέντο στο τένις, ένας άλλος θείος του, ο Τόνι Ναδάλ, πρώην επαγγελματίας τενίστας, τον μύησε στο τένις στην ηλικία των 3 ετών.
Στην ηλικία των οκτώ, ο Ναδάλ κέρδισε το περιφερειακό πρωτάθλημα κάτω των 12, την ίδια εποχή που ήταν και ένας ελπιδοφόρος ποδοσφαιριστής. Αυτό έκανε τον προπονητή και θείο του, Τόνι Ναδάλ, να εντείνει την προπόνηση. Την ίδια περίοδο, ο Τόνι Ναδάλ ενθάρρυνε τον Ραφαέλ να παίξει με το αριστερό χέρι για ένα φυσικό πλεονέκτημα που είχαν οι αριστερόχειρες στο γήπεδο, καθώς παρατήρησε ότι ο Ναδάλ έπαιζε φόρχαντ και με τα δυο χέρια. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν αμφιδέξιος, καθώς έπαιζε τένις με το αριστερό χέρι και έγραφε με το δεξί. Στην ηλικία των 12 ετών, ο Ραφαέλ κατέκτησε τον ισπανικό και τον πανευρωπαϊκό τίτλο στο δικό του ηλικιακό γκρουπ, την ίδια στιγμή που έπαιζε και ποδόσφαιρο. Ο πατέρας του τον ανάγκασε να επιλέξει ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στο τένις, έτσι ώστε να μην μείνει περαιτέρω πίσω στα μαθήματα. Ο Ραφαέλ είπε: «Επέλεξα το τένις. Το ποδόσφαιρο έπρεπε να σταματήσει αμέσως».
Όταν ήταν 14, η Ισπανική Ομοσπονδία Τένις τού ζήτησε να μετακομίσει στη Βαρκελώνη για να συνεχίσει εκεί την προπόνηση. Η οικογένειά του απέρριψε το αίτημα κυρίως επειδή φοβήθηκε ότι θα έβλαπτε την εκπαίδευσή του, καθώς και επειδή ο Τόνι Ναδάλ είπε «Δεν θέλω να πιστέψω ότι πρέπει να πας στην Αμερική ή σε άλλα μέρη για να γίνεις καλός αθλητής. Μπορείς να το κάνεις από το “σπίτι” σου». Η απόφαση αυτή σήμαινε πως ο Ναδάλ θα λάμβανε μικρότερη οικονομική υποστήριξη από την Ομοσπονδία. Παρ' όλα αυτά, ο πατέρας του κάλυπτε όλα τα έξοδα. Τον Μάιο του 2001, κέρδισε τον Πατ Κλας, πρώην νικητή Γκραντ Σλαμ, σε χωμάτινη επιφάνεια.
Ο Ναδάλ έγινε επαγγελματίας τενίστας στην ηλικία των 15 και συμμετείχε σε δύο αγώνες στο τουρνουά για παιδιά κάτω των 18 της ΔΟΑ. To 2006, σε ηλικία 16 ετών, ο Ναδάλ έφτασε στον ημιτελικό του μονού αγοριών στο τουρνουά Γουίμπλεντον, στην πρώτη του συμμετοχή σε αυτό το τουρνουά. Στην ηλικία των 17, επικράτησε του Ρότζερ Φέντερερ την πρώτη φορά που ήρθαν αντιμέτωποι και έγινε ο νεότερος σε ηλικία παίκτης που φθάνει τον τρίτο γύρο του Γουίμπλεντον από τον Μπόρις Μπέκερ. Στα 18 του, βοήθησε την Ισπανία να επικρατήσει των ΗΠΑ στο Κύπελλο Ντέιβις για νέους στην δεύτερη και τελευταία συμμετοχή του στο τουρνουά της ΔΟΑ. Στην ηλικία των 19, ο Ναδάλ κατέκτησε το Γαλλικό Όπεν την πρώτη φορά που αγωνίσθηκε, κατόρθωμα που δεν είχε επιτευχθεί στο Παρίσι για πάνω από 20 χρόνια. Μάλιστα, το κέρδισε και τις τέσσερις φορές που αγωνίστηκε. Το 2003, του απονεμήθηκε το βραβείο του Συλλόγου Επαγγελματιών Τένις (ATP) για τον καλύτερο νεοφερμένο παίκτη της χρονιάς (ATP Newcomer of the Year Award). Από τα πρώτα βήματα της καριέρας του, ο Ναδάλ έγινε γνωστός για την συνήθειά του να δαγκώνει τα τρόπαια που κατακτούσε.
Προσωπική ζωή
Ο Ράφαελ Ναδάλ έμενε μαζί με τους γονείς του και την μικρή του αδερφή. Τον Ιούνιο του 2009 έγινε γνωστό από την ισπανική εφημερίδα La Vanguardia και ύστερα από τους The New York Times ότι οι γονείς του έπαιρναν διαζύγιο. Ο Ράφαελ Ναδάλ είναι σε σχέση με τη Μαρία Περέλο, την οποία γνώρισε στην πατρίδα του, Μαγιόρκα.
Καριέρα
2002-2004
Το 2002 κέρδισε τον πρώτο του αγώνα ATP νικώντας τον Ραμόν Ντελγάδο στη Μαγιόρκα. Γίνεται έτσι ο ένατος παίκτης στην εποχή των Open που κερδίζει αγώνα ATP σε ηλικία μικρότερη των 16 χρονών.
Το 2003 ο Ναδάλ κέρδισε δύο τίτλους Challenger και στο τέλος της χρονιάς τερμάτισε μέσα στην πρώτη 50άδα των καλύτερων τενιστών. Γίνεται ο δεύτερος νεότερος παίχτης που βρίσκεται ποτέ σε τόσο υψηλή θέση. Στο ντεμπούτο του στο Γουίμπλεντον γίνεται ο νεότερος παίχτης που φτάνει ως τον τρίτο γύρο του τουρνουά, από το 1984 όπου είχε καταφέρει το ίδιο ο Μπόρις Μπέκερ.
Το 2004 ο Ναδάλ αγωνίστηκε για πρώτη φορά ενάντια στον Ελβετό τενίστα Ρότζερ Φέντερερ στο τουρνουά Miami Masters. Ο Ναδάλ κέρδισε χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ. Στη συνέχεια όμως λόγω τραυματισμού δεν μπόρεσε να αγωνιστεί σε αρκετά τουρνουά χωμάτινης επιφάνειας συμπεριλαμβανομένου και του Ρολαν Γκαρός.
Νίκες στο Ρολάν Γκαρός
Στις 5 Ιουνίου του 2005 σε ηλικία 19 ετών κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός στην πρώτη του εμφάνιση, με νίκη επί του Μαριάνο Πουέρτα από την Αργεντινή, με 3-1 σετ (6-7, 6-3, 6-1, 7-5). Περίπου έναν χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 11 Ιουνίου, ο Ναδάλ κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Γαλλικό Όπεν κερδίζοντας τον τότε νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη, Ρότζερ Φέντερερ, με 3-1 σετ (1-6, 6-1, 6-4, 7-6).
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το 2007 ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της διοργάνωσης. Κέρδισε με 3-1 σετ (6-3, 4-6, 6-3, 6-4) τον Ρότζερ Φέντερερ, διατηρώντας τον τίτλο του καλύτερου τενίστα σε χωμάτινη επιφάνεια.
Το 2008 ο Ναδάλ κατέκτησε για 4η συνεχή φορά το Ρολάν Γκαρός, με μεγάλη νίκη 6-1, 6-3, 6-0 στον τελικό επί του Ρότζερ Φέντερερ. Ισοφάρισε με τον τρόπο αυτό το ιστορικό ρεκόρ του Μπγιορν Μποργκ με τέσσερις διαδοχικές νίκες από το 1978 έως και το 1981.[15]
Το 2009 το Ρολάν Γκαρός κατέκτησε ο Φέντερερ, αλλά ο Ναδάλ επέστρεψε την επόμενη χρονιά, νικώντας στον τελικό τον Ρόμπιν Σόντερλινγκ με 3-0 σετ (6-4, 6-2, 6-4), κατακτώντας το Όπεν της Γαλλίας για 5η φορά.[16]
Η παράδοση συνεχίστηκε και το 2011 οπότε ο Ισπανός κατάφερε να κατακτήσει το Γαλλικό Όπεν για 6η φορά στην καριέρα του ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των 6 κατακτήσεων του θρυλικού Μπγιορν Μποργκ.
Το 2012, ο Ναδάλ έχασε μόνο 30 γκέιμ απέναντι στους πρώτους 5 αντιπάλους του. Στον ημιτελικό κέρδισε τον Νταβίντ Φερέρ, πηγαίνοντας ξανά σε τελικό απέναντι στον Νόβακ Τζόκοβιτς. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που 2 αντίπαλοι, έπαιξαν σε 4 συνεχόμενους τελικούς Γκραντ Σλαμ. Ο Ναδάλ κέρδισε τα 2 πρώτα σετ, πριν πάρει ο Τζόκοβιτς το τρίτο. Ο αγώνας διακόπηκε λόγω βροχής και συνεχίστηκε την επόμενη μέρα. Ο Ναδάλ κέρδισε τον Τζόκοβιτς με double fault στο ματς πόιντ, παίρνοντας τον 7ο τίτλο στο Γαλλικό τουρνουά, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Μπγιορν Μποργκ. Έγινε ο πιο πετυχημένος τενίστας στην ιστορία του Ρολάν Γκαρός.
Το 2013, κέρδισε στον ημιτελικό τον Νόβακ Τζόκοβιτς και τον Νταβίντ Φερέρ στον τελικό, σπάζοντας το ρεκόρ των περισσοτέρων νικών στο τουρνουά, με ιστορικό 59 νικών.[17] Ο αγώνας με τον Τζόκοβιτς, θεωρείται ένας από τους καλύτερους αγώνες στο χώμα, αφού επέστρεψε από μπρέικ στο πέμπτο σετ, κερδίζοντας τον αγώνα σε 4 ώρες και 37 λεπτά.
Στις 8 Ιουνίου 2014, ο Ναδάλ κέρδισε τον Νόβακ Τζόκοβιτς στον τελικό, κατακτώντας το 9ο Ρολάν Γκαρός, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Πιτ Σάμπρας με 14 συνολικά κερδισμένα Γκραντ Σλαμ.[18]
Ο Ναδάλ κέρδισε τον Σταν Βαβρίνκα στον τελικό του 2017 με 3-0 σετ παίρνοντας τον 10ο τίτλο του στο Ρολάν Γκαρός.[19] Αυτό ήταν και το πρώτο του Γκραντ Σλαμ από το 2014, βάζοντας τέλος στην ξηρασία 3 ετών. Ο Ναδάλ δεν έχασε σετ στο τουρνουά, χάνοντας συνολικά 35 γκέιμ στα 7 παιχνίδια που έπαιξε, δεύτερη καλύτερη ανδρική επίδοση όλων των εποχών (πίσω από τον Μπγιόρν Μπόργκ με 32 χαμένα γκέιμ στο Ρολάν Γκαρός του 1978). Το κατόρθωμα αυτό αποκαλείται La Décima ("το δέκατο" στα Ισπανικά), κάνοντας τον Ναδάλ τον πρώτο άνδρα στην Open Era που κερδίζει 10 τίτλους σε ένα μόνο Γκραντ Σλαμ, ακολουθώντας το αντίστοιχο 10ο σε Μόντε Κάρλο και Βαρκελώνη. Με τον 10ο τίτλο στο Ρολάν Γκαρός, ξεπέρασε το ρεκόρ των 14 Γκραντ Σλαμ του Πιτ Σάμπρας και έμεινε δεύτερος πίσω από τον Ρότζερ Φέντερερ.
Το 2018 κέρδισε το 17ο Γκραντ Σλαμ του και 11ο στο Ρολάν Γκαρός.[20] Ισοφάρισε το ρεκόρ της Μάργκαρετ Κορτ στους τίτλους σε ένα Γκραντ Σλαμ (Η Κορτ έχει κερδίσει 11 φορές το Αυστραλιανό Όπεν, οι 7 όμως ήταν όσο το Όπεν ήταν ερασιτεχνικό). Στον δρόμο για τον τίτλο, ο Ναδάλ έχασε μόνο 1 σετ, κερδίζοντας στον τελικό τον Ντόμινικ Τιμ στα 3 σετ. Ο Ναδάλ έγινε ο τέταρτος μόλις παίκτης στην Open Era που κέρδισε πάνω από 3 Majors μετά τα 30 του χρόνια. Ένα "κλειστό κλαμπ" που επίσης περιλαμβάνει τους Ρότζερ Φεντερερ, Ροντ Λέιβερ και Κεν Ρόζγουολ.[21]
Πρώτος τίτλος στο χόρτο
Στις 15 Ιουνίου του 2008 ο Ναδάλ κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο χορτάρι, με νίκη με 2-0 σετ επί του Νόβακ Τζόκοβιτς στον τελικό του Κουίνς Κλαμπ.[22]
Γουίμπλεντον 2008
Στις 6 Ιουλίου του 2008 κατέκτησε το Γουίμπλεντον, νικώντας στον τελικό τον Ρότζερ Φέντερερ με 6-4, 6-4, 6-7(5), 6-7(8), 9-7. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός στην ιστορία του τουρνουά, καθώς διήρκεσε 4 ώρες και 48 λεπτά.[23]
Ο Ναδάλ κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν τον Ιανουάριο του 2009. Το Μάρτιο του 2009 κατέκτησε το διεθνές τουρνουά τένις του Ίντιαν Γουέλς, καθώς στον τελικό νίκησε τον Βρετανό, Άντι Μάρεϊ, με 2-0 σετ (6-1, 6-2).[24]
Μπαίνοντας στη χωμάτινη περίοδο κέρδισε για 5η συνεχόμενη φορά τον τίτλο Masters Μόντε Κάρλο και τον τίτλο ATP 500 της Βαρκελώνης, ενώ στη συνέχεια κατέκτησε το τουρνουά Μasters τής Ρώμης, για 4η φορά. Στο Masters τής Μαδρίτης, έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε από τον Ρότζερ Φέντερερ 4-6, 4-6.
Τον Μάιο του 2009, στο Γαλλικό Όπεν, μετά από 31 συνεχόμενες νίκες στο συγκεκριμένο Γκραν Σλαμ (2005-2009), ηττήθηκε στις 31 ΜαΪου από το Ρόμπιν Ζέντερλινγκ με 6–2, 6–7 (2–7), 6–4, 7–6 (7–2) στον 4ο γύρο. Ήταν η πρώτη του ήττα στο Ρολάν Γκαρός. Μετά από αυτήν την αποτυχία οι τραυματισμοί και στα δύο του γόνατα που τον ταλαιπωρούσαν καθόλη την διάρκεια της καριέρας του δεν του επέτρεψαν να υπερασπιστεί τον τίτλο του στο Γουίμπλεντον και μετά από την κατάκτηση του τουρνουά από τον Φέντερερ ο Ναδάλ επέστρεψε στη δεύτερη και αργότερα στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης όντας πίσω και από τον ΣκωτσέζοΆντι Μάρεϊ. Ο Ισπανός όμως σχεδόν μία εβδομάδα μετά την οπισθοχώρηση του στην θέση No 3 κατάφερε να επιστρέψει στην θέση No 2
2010
Η νέα χρονιά ξεκίνησε άσχημα για τον Ναδάλ που ξανακατέβηκε στη θέση No 3. Παρόλα αυτά ο Ισπανός κατάφερε να κάνει εντυπωσιακή επάνοδο. Κέρδισε και τα 3 χωμάτινα τουρνουά Masters για πρώτη φορά στην καριέρα του. Έτσι κράτησε την εκπληκτική παράδοση που έχει στο Μόντε Κάρλο (επιστρέφοντας και στην 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης) με έξι διαδοχικούς τίτλους αλλά και στη Ρώμη με πέντε τίτλους τα τελευταία έξι χρόνια. Ο βασιλιάς του χώματος αφού κατάφερε να κατακτήσει και το τουρνουά της Μαδρίτης έφτασε στους 18 τίτλους σε τουρνουά Masters και δημιούργησε νέο ρεκόρ στην ιστορία του τένις αφού ξεπέρασε τον Αντρέ Αγκάσι που είχε 17. Η χωμάτινη περίοδος τελείωσε για τον Ναδάλ με την πέμπτη κατάκτηση του Γαλλικού Όπεν, νικώντας στον τελικό τον Σουηδό Ρόμπιν Σόντερλινγκ. Μετά και από αυτόν τον τίτλο ο Ισπανός επέστρεψε στην κορυφή του παγκόσμιου τένις εκθρονίζοντας τον Ρότζερ Φέντερερ. Αυτός ο τίτλος ήταν ο έβδομος σε τουρνουά Γκραντ Σλαμ για τον Ισπανό τενίστα. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ο Ναδάλ επέστρεψε στο Γουίμπλεντον μετά τον περσινό τραυματισμό του και κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο που κατέκτησε το 2008 νικώντας στον τελικό τον Τσέχο Τόμας Μπέρντιχ με 6-3, 7-5, 6-4.[25] Τον εν λόγω τελικό παρακολούθησαν 32.036 θεατές σημειώνοντας τη μεγαλύτερη προσέλευση φιλάθλων σε Γκραντ Σλαμ.[26] Στα δύο επόμενα Μάστερς που συμμετείχε ο Ναδάλ δεν μπόρεσε να φτάσει σε τελικό αφού αποκλείστηκε στους ημιτελικούς από τον Μάρκο Παγδατή στο Τορόντο και από τον Άντι Μάρεϊ στο Σινσινάτι. Ο Ισπανός τενίστας όμως κατάφερε στη συνέχεια να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο στο Αμερικάνικο Όπεν και να γίνει ο έβδομος παίκτης στην ιστορία που καταφέρνει να κερδίσει και τα τέσσερα Γκραν Σλαμ. Στο τουρνουά του Τόκιο ο Ναδάλ κατάφερε να πάρει τον τίτλο απέναντι στον Γάλλο Γκαέλ Μονφίς κερδίζοντας έτσι τον 43ο τίτλο του στο μονό, μόλις στα 24 του χρόνια. Στις 28 Νοεμβρίου ηττήθηκε από τον Φέντερερ στον τελικό του ΑΤΡ World Tour που έγινε στο Λονδίνο, με 6-3, 3-6, 6-1.[27]
Στο πρώτο τουρνουά της ATP που συμμετείχε, στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Ναδάλ ηττήθηκε στους προημιτελικούς από τον συμπατριώτη του Ντάβιδ Φερέρ με 3-0 σετ αντιμετωπίζοντας όμως ενοχλήσεις κατά την διάρκεια του αγώνα. Στις 7 Φεβρουαρίου βραβεύτηκε ως ο καλύτερος αθλητής του 2010 αφήνοντας πίσω τους ποδοσφαιριστές της ΜπαρτσελόναΑντρές Ινιέστα και Λιονέλ Μέσι, τον σταρ των Λος Άντζελες ΛέικερςΚόμπι Μπράιαντ, τον πιλότο Φόρμουλα Ένα της Red BullΣεμπάστιαν Φέτελ και τον διάσημο μποξέρΜάνι Πακινάο. Στα πρώτα Masters της σεζόν σε Ίντιαν Γουέλς και Μαϊάμι ηττήθηκε στους τελικούς από τον εξαιρετικά φορμαρισμένο Νόβακ Τζόκοβιτς αλλά στο επόμενο Masters (και αγαπημένο του τουρνουά), στο Μόντε Κάρλο του Μονακό κέρδισε τον τίτλο για έβδομη συνεχόμενη φορά γράφοντας ιστορία καθώς κανένας άλλος τενίστας δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τον ίδιο τίτλο επτά συνεχείς χρονιές. Στο τρίτο Μάστερς της σεζόν, στη Μαδρίτη ο Ράφα έχασε και πάλι από τον Τζόκοβιτς ενώ στη συνέχεια δήλωσε πως ο Σέρβος έχει ανεβεί επίπεδο το 2011. Ο βασιλιάς του χώματος δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Νόλε ούτε στην Ρώμη όπου ηττήθηκε στον τελικό με 2-0 σετ από τον Τζόκοβιτς. Στις 5 Ιουνίου όμως κατάφερε να νικήσει στον τελικό του Ρολάν Γκαρός τον Ροτζερ Φεντερερ με 3-1 σετ και να κατακτήσει τον έκτο του τίτλο στο συγκεκριμένο τουρνουά ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Μπγιορν Μποργκ. Ωστόσο ο Νόβακ Τζόκοβιτς κατάφερε να κερδίσει τον Ραφαέλ Ναδάλ στον τελικό του Γουίμπλεντον και να εκθρονίσει τον Ισπανό τενίστα από την κορυφή του κόσμου στο Νο2. Η ίδια κατάσταση συνεχίστηκε και στο Αμερικάνικο Όπεν με τον Ράφα να προκρίνεται στον τελικό και να χάνει από τον Σέρβο με 2-1 αυτήν τη φορά. Στους τελικούς του ATP στο Λονδίνο, το Νοέμβριο ο Ναδάλ αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Γάλλο Τζο-Γουίλφριντ Τσονγκά, φιναλίστ του τουρνουά που κατέκτησε αργότερα ο Φέντερερ. Έτσι ο Ισπανός έκλεισε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις για το 2011 στη 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
.jpg)
.jpg)
