Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας (Biblioteca Nacional de España) είναι μια μεγάλη δημοτική βιβλιοθήκη, η μεγαλύτερη στην Ισπανία και μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Βρίσκεται στη Μαδρίτη και συγκεκριμένα στο προάστιο Πασέο ντε Ρεκολέτος.
Ιστορία
Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε από τον βασιλέα Φίλιππο τον Ε΄ το 1712[1]ως Δημόσια Βιβλιοθήκη του Παλατιού (Biblioteca Pública de Palacio). Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας Royal Letters που χορήγησε, ο προκάτοχος της τρέχουσας απαίτησης για νομική κατάθεση, απαιτούσε από τους εκδότες να υποβάλλουν στη βιβλιοθήκη ένα αντίγραφο κάθε βιβλίου που τυπώνεται στην Ισπανία. Το 1836 το καθεστώς της βιβλιοθήκης ως ιδιοκτησίας του Στέμματος ανακλήθηκε και η ιδιοκτησία μεταβιβάστηκε στο Υπουργείο Διακυβέρνησης (Ministryio de la Gobernación). Ταυτόχρονα, μετονομάστηκε σε Biblioteca Nacional.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι κατασχέσεις, οι αγορές και οι δωρεές επέτρεψαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη να αποκτήσει την πλειοψηφία των παλαιών και πολύτιμων βιβλίων που κατέχει σήμερα. Το 1892 το κτίριο χρησιμοποιήθηκε για να φιλοξενήσει την Ιστορική Αμερικανική Έκθεση. [2] Στις 16 Μαρτίου 1896, η Εθνική Βιβλιοθήκη άνοιξε για το κοινό στο ίδιο κτίριο που στεγάζεται σήμερα και περιλάμβανε ένα μεγάλο Αναγνωστήριο στο ισόγειο σχεδιασμένο για 320 αναγνώστες. Το 1931 το Αναγνωστήριο αναδιοργανώθηκε, με μια νέα μεγάλη συλλογή έργων αναφοράς και δημιουργήθηκε το Γενικό Αναγνωστήριο για να εξυπηρετήσει φοιτητές, εργάτες και αναγνώστες γενικότερα.
Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, σχεδόν 500.000 τόμοι συλλέχθηκαν από την Επιτροπή Κατάσχεσης (Junta de Incautación) και αποθηκεύτηκαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη για τη διαφύλαξη έργων τέχνης και βιβλίων που διατηρούνταν μέχρι τότε σε θρησκευτικά ιδρύματα, παλάτια και ιδιωτικά σπίτια. Κατά τον 20ό αιώνα, έγιναν πολλές τροποποιήσεις στο κτίριο για την προσαρμογή των δωματίων και των αποθηκών στις συνεχώς διευρυνόμενες συλλογές, στον αυξανόμενο όγκο υλικού που ελήφθη μετά την τροποποίηση της νόμιμης κατάθεσης το 1958 και στα πολυάριθμα έργα που αγόρασε η βιβλιοθήκη.
Από τις πιο αξιοσημείωτες αλλαγές που έγιναν στο κτίριο ήταν τα έργα του 1955 για τον τριπλασιασμό της χωρητικότητας των αποθετηρίων της βιβλιοθήκης, και τα έργα του 1986 - 2000, που οδήγησαν στη δημιουργία του νέου κτιρίου στο Alcalá de Henares και πλήρης ανακαίνιση του κτιρίου Paseo de Recoletos.
Το 1986, όταν τα κύρια ισπανικά βιβλιογραφικά ιδρύματα - η Εθνική Βιβλιοθήκη Εφημερίδων (Hemeroteca Nacional), το Ισπανικό Βιβλιογραφικό Ινστιτούτο (Instituto Bibliográfico Hispánico) και το Κέντρο Ντοκιμαντέρ και Βιβλιογραφικών Θησαυρών (Centro del Tesoro Documental y Bibliográfico) - ενσωματώθηκαν στη Εθνική Βιβλιοθήκη, τότε η βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε ως Κρατικό Αποθετήριο της Ισπανικής Πολιτιστικής Μνήμης (Centro Estatal Depositario de la Memoria Cultural Española), καθιστώντας όλη την ισπανική βιβλιογραφική παραγωγή διαθέσιμη στο σύστημα της Ισπανικής βιβλιοθήκης και των υπόλοιπων πολιτιστικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων της χώρας και του εξωτερικού .
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας υπάγεται στο Υπουργείο Πολιτισμού (Ministryio de Cultura).
Αίθουσες
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας διαθέτει αρκετές αίθουσες [3].
Μία αίθουσα που αποτελείται από γενικές συλλογές αναφοράς σε ελεύθερη πρόσβαση.
Εξειδικευμένες αίθουσες:
Η αίθουσα Alcala de Henares διατηρεί αρχεία από αυτήν τη γεωγραφική περιοχή.
Η αίθουσα Θερβάντες περιέχει παλιά και σύγχρονα χειρόγραφα, προσωπικά αρχεία, αρχέτυπα, αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ισπανίας καθώς και τυπωμένα αρχεία του 16ου, 17ου και 18ου αιώνα που περιέχουν τις πρώτες εκδόσεις ή ειδικά έργα παλιότερων αιώνων. Αυτή η Αίθουσα περιλαμβάνει επίσης θεατρικά έργα και έργα του Θερβάντες με δωρεάν πρόσβαση.
Η αίθουσα Γκόγια περιλαμβάνει σχέδια και γκραβούρες, εικονογραφημένα βιβλία με πρωτότυπες εικόνες, φωτογραφίες, παλιούς και νεότερους χάρτες σε χειρόγραφα και τυπωμένα. Πρόκειται για μια αίθουσα αναφοράς, που ειδικεύεται στην τέχνη, το σχέδιο, τη χαρακτική, τη φωτογραφία, τη χαρτογραφία και την εικονογραφία.
Η αίθουσα Barbieri παρέχει χειρόγραφες και τυπωμένες παρτιτούρες, εξειδικευμένα βιβλία στη μουσική, εξειδικευμένα περιοδικά και φυλλάδια, πρωτότυπα αρχεία ισπανικής μουσικής, ηχογραφήσεις, οπτικοακουστικά και πολυμέσα αρχεία. Αυτό το δωμάτιο αποτελεί σημείο αναφοράς όσον αφορά τη μουσική και τον κινηματογράφο με ολοκληρωμένα έργα συνθετών, ξένες συλλογές παρτιτούρων και εξειδικευμένα περιοδικά.
Η αίθουσα τύπου και κριτικών προσφέρει στους χρήστες κριτικές, ημερήσιο και εβδομαδιαίο τύπο και επίσημα δελτία. Διαθέτει επίσης μία συλλογή αναφοράς γενικών έργων και εξειδικευμένων έργων με θέμα τον τύπο και τα μέσα ενημέρωσεως. Παρέχει επίσης πρόσβαση στον ψηφιακό τύπο.
Η αίθουσα βιβλιογραφικών πληροφοριών επιτρέπει τη διαβούλευση βάσεων δεδομένων, καταλόγων ισπανικών και ξένων βιβλιοθηκών και άλλων εργασιών αναφοράς.
Η αίθουσα τεκμηρίωσης περιέχει έργα που ειδικεύονται στην βιβλιοθηκονομία, την αρχειακή και μουσειολογική τεκμηρίωση, έργα για τις νέες εφαρμοσμένες τεχνολογίες πληροφοριών. Η συλλογή είναι ελεύθερης πρόσβασης, εκτός από τα τεύχη των ξένων περιοδικών.
Συλλογές
Οι λογοτεχνικοί και καλλιτεχνικοί θησαυροί των συλλογών της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ισπανίας την έκαναν ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα στον κόσμο. Αυτή η κληρονομιά διατηρήθηκε και διατέθηκε στο κοινό χάρη στο έργο ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων από διάφορα επαγγελματικά υπόβαθρα. Οι συνεισφορές και οι γνώσεις τους επέτρεψαν την ανάπτυξη και τον εμπλουτισμό των συλλογών αυτής της μεγάλης βιβλιοθήκης.
Έκθεση φωτογραφιών
Κύρια πρόσοψη της βιβλιοθήκης .
Αγάλματα στην κεντρική είσοδο.
Άγαλμα του Ισπανού μελετητή Marcelino Menéndez y Pelayo.
↑España, Biblioteca Nacional de (8 Νοεμβρίου 2014). «Chronology». www.bne.es (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2021.
↑España, Biblioteca Nacional de (26 Δεκεμβρίου 2011). «Reference rooms». www.bne.es (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2021.
_09.jpg)
