Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].
Placówka w 1936 roku mieścił się w Kopanicy, ulica Poniatowskiego 5. Posiadała telefon (nr 4). Ochraniała odcinek granicy państwowej długości 14 km[7]. Według innego pomiaru 13924 m[8].
Na terenie placówki znajdowało się drogowy przejściowy punkt graniczny. Punkt ochraniało całodobowo trzech strażników granicznych w systemie 8- godzinnym[9]. Ponadto czynnych było 11 przejść gospodarczych. Znajdowały się przy kamieniach granicznych nr 461, 463, 465, 467, 468, 477, 480, 482, 484, 487, 488, 490[10].
Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC37244743. (pol.).
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.