Pitos (gr.πίθοςpÃthos ‘wielkie naczynie gliniane’, ‘kadź’ l. mn. πίθοι pithoi) – w starożytnoÅ›ci wyrób garncarski o ksztaÅ‚cie zbliżonym do beczki lub jajowatym, o wysokoÅ›ci dochodzÄ…cej niekiedy do 2 metrów.
Służył do przechowywania żywności (wody, oliwy, zbóż, orzechów, itp.)[1]. Umieszczany zwykle na posadzce najniższej kondygnacji budynku, często też w obsypanych ziemią zagłębieniach lub w skalnych pomieszczeniach. Srebrny pitos był stosownym podarunkiem ślubnym[2].
W Grecji użytkowane gospodarczo jeszcze nawet w XIX wieku[potrzebny przypis].
