Jim Grabb
Państwo
Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia
14 kwietnia 1964 Tucson
Wzrost
193 cm
Gra
praworęczny
Status profesjonalny
1986
Zakończenie kariery
2000
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje
2
Najwyżej w rankingu
24 (12 lutego 1990)
Australian Open
3R (1988)
Roland Garros
2R (1992)
Wimbledon
3R (1988, 1990)
US Open
4R (1989)
Gra podwójna
Wygrane turnieje
23
Najwyżej w rankingu
1 (12 czerwca 1989)
Australian Open
QF (1989, 1993, 1996)
Roland Garros
W (1989)
Wimbledon
F (1992)
US Open
W (1992)
Jim Grabb , właśc. James Franklin Grabb (ur. 14 kwietnia 1964 w Tucson ) – amerykański tenisista , reprezentant kraju w Pucharze Davisa , zwycięzca French Open 1989 i US Open 1992 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów .
Kariera tenisowa
W latach 1986–2000 występował jako tenisista zawodowy.
W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour , najpierw w Seulu (1987), pokonując w finale Andre Agassiego oraz w Tajpej (1992), zwyciężając w pojedynku finałowym Jamiego Morgana . Jest również finalistą z Waszyngtonu (1990), ale przegrał w meczu o tytuł z Agassim.
W grze podwójnej Grabb wygrał 23 turnieje rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowe French Open 1989, kiedy to razem z Patrickiem McEnroe zwyciężył w pojedynku finałowym z parą Mansur Bahrami –Éric Winogradsky 6:4, 2:6, 6:4, 7:6, oraz US Open 1992, pokonując w finale razem z Richeyem Renebergiem debel Kelly Jones –Rick Leach 3:6, 7:6, 6:3, 6:3. W 1989 roku odniósł triumf (z McEnroe) w kończącym sezon turnieju Masters Grand Prix , pokonując w decydującym meczu o mistrzowski tytuł duet John Fitzgerald –Anders Järryd 7:5, 7:6, 5:7, 6:3. Amerykanin jest również finalistą 27 innych deblowych turniejów, w których ostatecznie został pokonany, w tym wielkoszlemowego Wimbledonu (1992), przegrywając decydujący o tytule mecz (w parze z Renebergiem) z Johnem McEnroe i Michaelem Stichem 7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19.
W 1993 roku Grabb wystąpił w pojedynku 1 rundy Pucharu Davisa przeciwko reprezentacji Australii. Rozegrał mecz deblowy (w parze z Renebergiem) przegrany z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em 6:7(5) 2:6 6:3 7:6(3) 4:6. Ostatecznie Australijczycy pokonali w tej fazie rozgrywek Amerykanów 4:1. Tegoż samego roku zdobył z drużyną rozgrywany w Düsseldorfie Drużynowy Puchar Świata .
Najwyżej w rankingu singlistów był w lutym 1990 roku na 24. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblowej utrzymywał się łącznie przez 13 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250
Gra pojedyncza (2–1)
Końcowy wynik
Nr
Data
Turniej
Nawierzchnia
Przeciwnik
Wynik finału
Zwycięzca
1.
26 kwietnia 1987
Seul
Twarda
Andre Agassi
1:6, 6:4, 6:2
Finalista
1.
22 lipca 1990
Waszyngton
Twarda
Andre Agassi
1:6, 4:6
Zwycięzca
2.
25 października 1992
Tajpej
Dywanowa (hala)
Jamie Morgan
6:3, 6:3
Gra podwójna (23–27)
Końcowy wynik
Nr
Data
Turniej
Nawierzchnia
Partner
Przeciwnicy
Wynik finału
Finalista
1.
26 kwietnia 1987
Seul
Twarda
Ken Flach
Eric Korita Mike Leach
7:6, 1:6, 5:7
Zwycięzca
1.
4 października 1987
San Francisco
Dywanowa (hala)
Patrick McEnroe
Glenn Layendecker Todd Witsken
6:2, 0:6, 6:4
Finalista
2.
26 października 1987
Tokio
Dywanowa (hala)
Sammy Giammalva Jr.
Broderick Dyke Tom Nijssen
3:6, 2:6
Finalista
3.
8 listopada 1987
Sztokholm
Twarda (hala)
Jim Pugh
Stefan Edberg Anders Järryd
3:6, 4:6
Finalista
4.
10 stycznia 1988
Auckland
Twarda
Sammy Giammalva Jr.
Marty Davis Tim Pawsat
3:6, 6:3, 4:6
Finalista
5.
24 kwietnia 1988
Seul
Twarda
Gary Donnelly
Andrew Castle Roberto Saad
7:6, 4:6, 6:7
Finalista
6.
21 sierpnia 1988
Cincinnati
Twarda
Patrick McEnroe
Rick Leach Jim Pugh
2:6, 4:6
Finalista
7.
25 września 1988
Los Angeles
Twarda
Peter Doohan
John McEnroe Mark Woodforde
4:6, 4:6
Finalista
8.
30 października 1988
Paryż
Dywanowa (hala)
Christo Van Rensburg
Paul Annacone John Fitzgerald
2:6, 2:6
Zwycięzca
2.
6 listopada 1988
Sztokholm
Twarda (hala)
Kevin Curren
Paul Annacone John Fitzgerald
7:5, 6:4
Finalista
9.
3 kwietnia 1989
Miami
Twarda
Patrick McEnroe
Jakob Hlasek Anders Järryd
3:6, krecz
Zwycięzca
3.
10 czerwca 1989
French Open, Paryż
Ceglana
Patrick McEnroe
Mansur Bahrami Éric Winogradsky
6:4, 2:6, 6:4, 7:6
Finalista
10.
30 lipca 1989
Waszyngton
Twarda
Patrick McEnroe
Neil Broad Gary Muller
7:6, 6:7, 4:6
Zwycięzca
4.
12 grudnia 1989
Masters Grand Prix, Londyn
Dywanowa (hala)
Patrick McEnroe
John Fitzgerald Anders Järryd
7:5, 7:6, 5:7, 6:3
Finalista
11.
11 marca 1990
Indian Wells
Twarda
Patrick McEnroe
Boris Becker Guy Forget
6:4, 4:6, 3:6
Finalista
12.
13 maja 1990
Kiawah Island
Ceglana
Leonardo Lavalle
Scott Davis David Pate
2:6, 3:6
Finalista
13.
17 czerwca 1990
Rosmalen
Trawiasta
Patrick McEnroe
Jakob Hlasek Michael Stich
6:7, 3:6
Finalista
14.
21 października 1990
Lyon
Dywanowa (hala)
David Pate
Patrick Galbraith Kelly Jones
6:7, 4:6
Zwycięzca
5.
11 listopada 1990
Wembley
Dywanowa (hala)
Patrick McEnroe
Rick Leach Jim Pugh
7:6, 4:6, 6:3
Zwycięzca
6.
6 października 1991
Sydney
Twarda (hala)
Richey Reneberg
Luke Jensen Laurie Warder
6:4, 6:4
Zwycięzca
7.
13 października 1991
Tokio
Dywanowa (hala)
Richey Reneberg
Scott Davis David Pate
7:5, 2:6, 7:6
Zwycięzca
8.
12 stycznia 1992
Auckland
Twarda
Wayne Ferreira
Grant Connell Glenn Michibata
6:4, 6:3
Zwycięzca
9.
9 lutego 1992
San Francisco
Twarda (hala)
Richey Reneberg
Pieter Aldrich Danie Visser
6:4, 7:5
Finalista
15.
23 lutego 1990
Filadelfia
Dywanowa (hala)
Richey Reneberg
Todd Woodbridge Mark Woodforde
4:6, 6:7
Zwycięzca
10.
19 kwietnia 1992
Hongkong
Twarda
Brad Gilbert
Byron Black Byron Talbot
6:2, 6:1
Zwycięzca
11.
14 czerwca 1992
Rosmalen
Trawiasta
Richey Reneberg
John McEnroe Michael Stich
6:4, 6:7, 6:4
Finalista
16.
4 lipca 1992
Wimbledon, Londyn
Trawiasta
Richey Reneberg
John McEnroe Michael Stich
7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19
Zwycięzca
12.
23 sierpnia 1992
Indianapolis
Twarda
Richey Reneberg
Grant Connell Glenn Michibata
7:6, 6:2
Zwycięzca
13.
12 września 1992
US Open, Nowy Jork
Twarda
Richey Reneberg
Kelly Jones Rick Leach
3:6, 7:6, 6:3, 6:3
Finalista
17.
11 października 1992
Sydney
Twarda (hala)
Richey Reneberg
Patrick McEnroe Jonathan Stark
2:6, 3:6
Finalista
18.
18 października 1992
Tokio
Dywanowa (hala)
Richey Reneberg
Todd Woodbridge Mark Woodforde
6:7, 4:6
Zwycięzca
14.
21 lutego 1993
Filadelfia
Dywanowa (hala)
Richey Reneberg
Marcos Ondruska Brad Pearce
6:7, 6:3, 6:0
Finalista
19.
13 lutego 1994
Memphis
Twarda (hala)
Jared Palmer
Byron Black Jonathan Stark
6:7, 4:6
Finalista
20.
20 lutego 1994
Filadelfia
Dywanowa (hala)
Jared Palmer
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
3:6, 4:6
Zwycięzca
15.
17 kwietnia 1994
Hongkong
Twarda
Brett Steven
Jonas Björkman Patrick Rafter
walkower
Finalista
21.
21 sierpnia 1994
Indianapolis
Twarda
Richey Reneberg
Todd Woodbridge Mark Woodforde
3:6, 4:6
Zwycięzca
16.
12 lutego 1995
San Jose
Twarda (hala)
Patrick McEnroe
Alex O’Brien Sandon Stolle
3:6, 7:5, 6:0
Zwycięzca
17.
26 lutego 1995
Filadelfia
Dywanowa (hala)
Jonathan Stark
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
7:6, 6:7, 6:0
Finalista
22.
26 marca 1995
Miami
Twarda
Patrick McEnroe
Todd Woodbridge Mark Woodforde
3:6, 6:7
Zwycięzca
18.
15 października 1995
Tel Awiw-Jafa
Twarda
Jared Palmer
Kent Kinnear David Wheaton
6:4, 7:5
Finalista
23.
5 listopada 1995
Paryż
Dywanowa (hala)
Todd Martin
Grant Connell Patrick Galbraith
2:6, 2:6
Finalista
24.
4 lutego 1996
Szanghaj
Dywanowa (hala)
Michael Tebbutt
Mark Knowles Roger Smith
6:4, 2:6, 6:7
Zwycięzca
19.
18 sierpnia 1996
Indianapolis
Twarda
Richey Reneberg
Petr Korda Cyril Suk
7:6, 4:6, 6:4
Zwycięzca
20.
6 października 1996
Lyon
Dywanowa (hala)
Richey Reneberg
Neil Broad Piet Norval
6:2, 6:1
Finalista
25.
5 października 1997
Bazylea
Dywanowa (hala)
Karsten Braasch
Tim Henman Marc Rosset
6:7, 7:6, 6:7
Zwycięzca
21.
1 marca 1998
Londyn
Dywanowa (hala)
Martin Damm
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
6:4, 7:5
Zwycięzca
22.
24 maja 1998
Sankt Pölten
Ceglana
David Macpherson
David Adams Wayne Black
6:4, 6:4
Finalista
26.
26 lipca 1998
Stuttgart
Ceglana
Joshua Eagle
Olivier Delaître Fabrice Santoro
1:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca
23.
9 sierpnia 1998
Toronto
Twarda
Martin Damm
Ellis Ferreira Rick Leach
6:7, 6:2, 7:6
Finalista
27.
20 lutego 2000
Memphis
Twarda (hala)
Richey Reneberg
Justin Gimelstob Sébastien Lareau
2:6, 4:6
Bibliografia
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy
US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000