PROFILPELAJAR.COM

Paul Annacone
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1963 ; Southampton (Nowy Jork)
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1984
Zakończenie kariery	1993
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	12 (3 marca 1986)
Australian Open	4R (1987)
Roland Garros	3R (1988)
Wimbledon	QF (1984)
US Open	3R (1985, 1990)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	14
Najwyżej w rankingu	3 (6 kwietnia 1987)
Australian Open	W (1985)
Roland Garros	QF (1985)
Wimbledon	SF (1986)
US Open	F (1990)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Annacone (ur. 20 marca 1963 w Southampton (Nowy Jork)) – amerykański tenisista i trener tenisa, zwycięzca Australian Open 1985 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1993.

W grze pojedynczej wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 3 finały. W rozgrywkach wielkoszlemowych jest ćwierćfinalistą Wimbledonu 1984, gdy przystępował do turnieju jako 242. tenisista w rankingu^[1]. Pokonał m.in. w 4 rundzie 13. w zestawieniu ATP Johana Krieka, a przegrał z Jimmym Connorsem.

W grze podwójnej jest mistrzem Australian Open 1985, startując w parze z Christo Van Rensburgiem. Amerykanin jest ponadto finalistą US Open 1990, kiedy to tworzył debel z Davidem Wheatonem. Łącznie w tej konkurencji zwyciężył w 14 turniejach, a w dalszych 16 był finalistą.

Wspólnie z Betsy Nagelsen osiągnął w 1987 finał gry mieszanej na US Open w finale ponosząc porażkę z Martiną Navrátilovą i Emilio Sánchezem.

Annacone zagrał w 1 meczu o Puchar Davisa, w 1986 roku w półfinale grupy światowej z Australią, w rywalizacji deblowej wspólnie z Kenem Flachem. Australia awansowała do finału po triumfie 3:1, a punkt dla Stanów Zjednoczonych zdobył debel Annacone–Flach po pokonaniu Pata Casha i Johna Fitzgeralda.

W rankingu gry pojedynczej Annacone najwyżej był na 12. miejscu (3 marca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (6 kwietnia 1987).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1985	Atlanta	Dywanowa (hala)	John McEnroe	6:7, 6:7, 2:6
Zwycięzca	1.	1985	Los Angeles	Twarda	Stefan Edberg	7:6, 6:7, 7:6
Zwycięzca	2.	1985	Brisbane	Dywanowa (hala)	Kelly Evernden	6:3, 6:3
Finalista	2.	1985	Melbourne	Dywanowa (hala)	Marty Davis	4:6, 4:6
Finalista	3.	1988	Stratton Mountain	Twarda	Andre Agassi	2:6, 4:6
Zwycięzca	3.	1989	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Kelly Evernden	6:7, 6:4, 6:1, 2:6, 6:3

Gra podwójna (14–16)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1983	Kolonia	Dywanowa (hala)	Eric Korita	Nick Saviano Florin Segărceanu	3:6, 4:6
Finalista	2.	1984	Livingston	Twarda	Glenn Michibata	Scott Davis Ben Testerman	4:6, 4:6
Zwycięzca	1.	1984	Sydney	Trawiasta	Christo Van Rensburg	Tom Gullikson Scott McCain	7:6, 7:5
Zwycięzca	2.	1985	Delray Beach	Twarda	Christo Van Rensburg	Sherwood Stewart Kim Warwick	7:5, 7:5, 6:4
Zwycięzca	3.	1985	Atlanta	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Steve Denton Tomáš Šmíd	6:4, 6:3
Finalista	3.	1985	Las Vegas	Twarda	Christo Van Rensburg	Pat Cash John Fitzgerald	6:7, 7:6, 6:7
Finalista	4.	1985	Newport	Trawiasta	Christo Van Rensburg	Peter Doohan Sammy Giammalva Jr.	1:6, 3:6
Finalista	5.	1985	Los Angeles	Twarda	Christo Van Rensburg	Scott Davis Robert Van’t Hof	3:6, 6:7
Zwycięzca	4.	1985	San Francisco	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Brad Gilbert Sandy Mayer	3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	5.	1985	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Christo Van Rensburg	Mark Edmondson Kim Warwick	3:6, 7:6, 6:4, 6:4
Finalista	6.	1986	Londyn WCT	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Heinz Günthardt Balázs Taróczy	4:6, 6:1, 6:7, 7:6, 4:6
Finalista	7.	1986	Stratton Mountain	Twarda	Christo Van Rensburg	Peter Fleming John McEnroe	3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	6.	1987	Key Biscayne	Twarda	Christo Van Rensburg	Ken Flach Robert Seguso	6:2, 6:4, 6:4
Finalista	8.	1987	Orlando	Twarda	Christo Van Rensburg	Sherwood Stewart Kim Warwick	6:2, 6:7, 4:6
Zwycięzca	7.	1987	Chicago	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Mike De Palmer Gary Donnelly	6:3, 7:6
Zwycięzca	8.	1987	Tokio	Twarda	Kevin Curren	Andrés Gómez Anders Järryd	6:4, 7:6
Finalista	9.	1988	Schenectady	Twarda	Patrick McEnroe	Alexander Mronz Greg Van Emburgh	3:6, 7:6, 5:7
Zwycięzca	9.	1988	Paris	Twarda (hala)	John Fitzgerald	Jim Grabb Christo Van Rensburg	6:2, 6:2
Finalista	10.	1988	Sztokholm	Twarda (hala)	John Fitzgerald	Kevin Curren Jim Grabb	5:7, 4:6
Zwycięzca	10.	1989	Memphis	Twarda (hala)	Christo Van Rensburg	Scott Davis Tim Wilkison	7:6, 6:7, 6:1
Zwycięzca	11.	1989	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Rick Leach Jim Pugh	6:3, 7:5
Finalista	11.	1989	Scottsdale	Twarda	Christo Van Rensburg	Rick Leach Jim Pugh	7:6, 3:6, 2:6, 6:2, 4:6
Finalista	12.	1989	San Francisco	Dywanowa (hala)	Christo Van Rensburg	Pieter Aldrich Danie Visser	4:6, 3:6
Finalista	13.	1989	Wiedeń	Dywanowa (hala)	Kelly Evernden	Jan Gunnarsson Anders Järryd	2:6, 3:6
Zwycięzca	12.	1990	Toronto	Twarda	David Wheaton	Broderick Dyke Peter Lundgren	6:1, 7:6
Finalista	14.	1990	US Open, Nowy Jork	Twarda	David Wheaton	Pieter Aldrich Danie Visser	2:6, 6:7, 2:6
Finalista	15.	1992	Newport	Trawiasta	David Wheaton	Royce Deppe David Rikl	4:6, 4:6
Zwycięzca	13.	1993	Atlanta	Ceglana	Richey Reneberg	Todd Martin Jared Palmer	6:4, 7:6
Finalista	16.	1993	Coral Springs	Ceglana	Doug Flach	Patrick McEnroe Jonathan Stark	4:6, 3:6
Zwycięzca	14.	1993	Pekin	Dywanowa (hala)	Doug Flach	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	7:6, 6:3

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1987	US Open, Nowy Jork	Twarda	Betsy Nagelsen	Martina Navrátilová Emilio Sánchez	4:6, 7:6, 6:7

Kariera trenerska

Annacone pracę jako trener rozpoczął w 1995 roku. Prowadził:

Pete’a Samprasa (sezony 1995–2002)^[2]
Tima Henmana (sezony 2003–2007)^[1]
Rogera Federera (sezony 2010–2013)^[3]
Sloane Stephens (od początku sezonu 2014 do lipca sezonu 2014)^[4]

W latach 2008–2010 był kapitanem reprezentacji Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b Paul Annacone – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
↑ Jennifer Frey: With Dedication, Sampras Aces Third U.S. Open. washingtonpost.com, 11 września 1995. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
↑ Roger Federer splits with coach. [w:] Associated Press [on-line]. espn.com, 13 września 2013. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
↑ Douglas Robson: Sloane Stephens splits with coach Paul Annacone. [w:] USA TODAY Sports [on-line]. usatoday.com, 23 lipca 2014. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
↑ Roger Federer hires Paul Annacone as coach for 'test period'. [w:] Telegraph staff [on-line]. telegraph.co.uk, 26 lipca 2010. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-01-11] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-01-11] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-01-11] (ang.).

[a-1] Paul Annacone – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

[2] Jennifer Frey: With Dedication, Sampras Aces Third U.S. Open. washingtonpost.com, 11 września 1995. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).

[3] Roger Federer splits with coach. [w:] Associated Press [on-line]. espn.com, 13 września 2013. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

[4] Douglas Robson: Sloane Stephens splits with coach Paul Annacone. [w:] USA TODAY Sports [on-line]. usatoday.com, 23 lipca 2014. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

[5] Roger Federer hires Paul Annacone as coach for 'test period'. [w:] Telegraph staff [on-line]. telegraph.co.uk, 26 lipca 2010. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]