HMS D5
HMS D1 bliźniaczy do HMS D5
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Vickers, Barrow-in-Furness
|
| Położenie stępki
|
23 lutego 1910
|
| Wodowanie
|
28 sierpnia 1911
|
 Royal Navy
|
| Wejście do służby
|
19 stycznia 1912
|
| Wycofanie ze służby
|
3 listopada 1914
|
| Los okrętu
|
sprzedany i zezłomowany
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
483 ton (wynurzony),
595 ton (zanurzony)
|
| Długość
|
49,7 metry
|
| Zanurzenie
|
4,1 metra
|
| Napęd
|
| silnik spalinowy Diesla 1750 KM, silnik elektryczny 550 KM
|
| Prędkość
|
14 węzłów na powierzchni
9 węzłów zanurzony
|
| Zasięg
|
2500 mil przy 10 węzłach
|
| Uzbrojenie
|
| trzy wyrzutni torpedowych 450 mm, armata 76 mm
|
| Załoga
|
25
|
HMS D5 – brytyjski okręt podwodny typu D. Zbudowany w latach 1910–1911 w Vickers, Barrow-in-Furness, gdzie okręt został wodowany 25 maja 1911 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 29 listopada 1911 roku. Pierwszym i jedynym dowódcą został Lt. Godfrey Herbert[a].
W 1914 roku D5 stacjonował w Harwich przydzielony do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Godfrey Herberta[1].
3 listopada 1914 roku w czasie działań wojennych na Morzu Północnym okręt wszedł na minę około 2 mil od Great Yarmouth, postawioną tego samego dnia przez niemiecki krążownik SMS „Stralsund”(inne języki)[2]. Z katastrofy ocalało tylko pięciu marynarzy z dowódcą.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 38. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
- Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 7-10. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
- J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 88. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
Linki zewnętrzne
.jpg)
