HMS Jaguar (F34/G34)

Historia
Stocznia	Denny w Dumbarton
Położenie stępki	25 listopada 1937
Wodowanie	22 listopada 1938
Royal Navy
Wejście do służby	12 września 1939
Zatopiony	26 marca 1942 na Morzu Śródziemnym
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1760 t pełna: 2330 t
Długość	108,6 m
Szerokość	10,8 m
Zanurzenie	3,9 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 40 000 KM, 2 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	36 w
Zasięg	5500 mil morskich przy 15 w
Uzbrojenie
6 dział 120 mm (3xII), 4 działka 40 mm plot (1xIV), 8 wkm 12,7 mm plot (2xIV), 10 wt 533 mm (2xV), bg, 2 mbg (stan na 1939 – szczegóły poniżej)
Załoga	218

HMS Jaguar – brytyjski niszczyciel z okresu II wojny światowej, należący do typu J (J/K/N), w służbie Royal Navy w latach 1939-1942. Nosił znaki burtowe F34, G34. Służył głównie na Morzu Śródziemnym, gdzie został zatopiony 26 marca 1942.

Za przebieg służby HMS „Jaguar” otrzymał 8 wyróżnień bitewnych (battle honours): ewakuacja Dunkierki 1940, bitwa o Atlantyk 1940, bitwa koło przylądka Spartivento 1940, bitwa koło przylądka Matapan 1941, bitwa o Kretę 1941, Morze Śródziemne 1941, Libia 1941-1942, konwoje maltańskie 1942^[1].

 Osobny artykuł: Niszczyciele typu J/K/N.

Budowę okrętu zamówiono 25 marca 1937, w ramach programu z 1936 roku^[1]. Stępkę pod budowę położono 25 listopada 1937 w stoczni William Denny & Brothers (Denny) w Dumbarton w Szkocji, kadłub wodowano 22 listopada 1938. Okręt otrzymał nazwę „Jaguar” jako pierwszy okręt brytyjski^[1]. Wszedł do służby w Royal Navy 12 września 1939, jako ostatni z niszczycieli typu J. W tej samej stoczni budowano też równocześnie niszczyciel HMS „Kandahar” identycznego typu K, a następnie „Van Galen” (ex „Noble”) i „Tjerk Hiddes” (ex „Nonpareil”) identycznego typu N. Kontraktowy koszt budowy bez uzbrojenia i wyposażenia łączności wynosił 392.363 funtów szt. (całkowity koszt – ok. 596.197 funtów)^[1].

„Jaguar” wszedł do służby brytyjskiej wkrótce po wybuchu II wojny światowej. 28 września 1939, po uzyskaniu gotowości, dołączył do 14. Dywizjonu 7. Flotylli Niszczycieli, stanowiącej część wydzielonych sił Humber Force w ujściu rzeki Humber (zastąpił on wchodzący dotychczas w jej skład HMS „Echo” i odtąd 7. Flotylla miała pełny skład wszystkich 8 okrętów typu J)^[2]. Przez pierwsze miesiące wojny niszczyciele flotylli patrolowały na Morzu Północnym i eskortowały tam konwoje przybrzeżne; „Jaguar” kilkukrotnie atakował okręty podwodne, bez rezultatów. 8 października 1939 wziął udział w wypadzie krążowników brytyjskich na Skagerrak, podczas którego był atakowany nieskutecznie przez niemieckie samoloty^[a].

Od połowy marca do końca kwietnia 1940 okręt był w remoncie w Dundee. Zmieniono mu wówczas znak burtowy z F34 na G34^[1]. „Jaguar” wziął ograniczony tylko udział w kampanii w Norwegii, wchodząc od 4 maja 1940 w skład eskorty lotniskowca HMS „Ark Royal”, atakującego cele w Norwegii^[3]. Został następnie w połowie maja z resztą 7. Flotylli przydzielony do Dowództwa Nore (Nore Command) w Harwich, na południu Anglii^[4] i w dniach 27-29 maja brał udział w ewakuacji wojsk z Dunkierki (operacja Dynamo), m.in. z HMS „Javelin” z 7. Flotylli. M.in. 28 maja uczestniczył w ratowaniu żołnierzy z zatopionego statku „Aboukir” i zabrał żołnierzy z Dunkierki. 29 maja ok. 16 został poważnie uszkodzony niemiecką bombą lotniczą w Dunkierce (13 zabitych, uszkodzona jedna kotłownia, podczas nalotu zatonął niszczyciel HMS „Grenade”). „Jaguar” został wyholowany z portu przez niszczyciel HMS „Express”(inne języki), a następnie powrócił o własnych siłach do Dover. Remont trwał do 16 czerwca^[5].

Został następnie przydzielony do 5. Flotylli Niszczycieli, w składzie Dowództwa Nore. Zajmował się wciąż głównie eskortą konwojów, m.in. z niszczycielem „Javelin”. W październiku został przydzielony do Dowództwa Zachodnich Podejść (z „Javelin”, „Kelvin” i „Kipling”). W nocy 11–12 października 1940 „Jaguar” wziął udział w operacji Medium, ostrzeliwując wraz z pancernikiem „Revenge” i niszczycielami 5 Flotylli port w Cherbourgu^[b].

Eskortując od 15 listopada 1940 konwój operacji Collar – dowozu zaopatrzenia na Maltę, „Jaguar” został przebazowany do Gibraltaru (m.in. wraz z „Kelvin”) i czasowo przydzielony do 8 Flotylli Niszczycieli Zespołu H. Brał następnie udział w operacji Collar 25-29 listopada, w osłonie m.in. lotniskowca „Ark Royal” i okrętów liniowych „Renown” i Ramillies”. Podczas tej operacji doszło 27 listopada do starcia z flotą włoską koło przylądka Spartivento^[1]. 20-24 grudnia brał udział w składzie Zespołu H w powtórnej operacji zaopatrzeniowej na Maltę (Hide / Seek).

31 grudnia 1940 wraz z niszczycielami HMS „Duncan”, „Firedrake”, „Foxhound”(inne języki) i „Hero” wziął udział w operacji Ration, w toku której przechwycono 1 stycznia 1941 francuski konwój z Casablanki w Cieśninie Gibraltarskiej. „Jaguar” ostrzelał statek „Chantilly” (9986 BRT), który następnie wraz z tankowcami „Octane” i „Suroit” oraz duńskim statkiem „Sally Maersk” doprowadzono do Gibraltaru^[6].

Od 10 stycznia 1941 w eskorcie konwoju na Maltę Excess, „Jaguar” osłaniał krążowniki HMS „Southampton” i „Bonaventure” w starciu z włoskimi torpedowcami, w którym zatopiono torpedowiec „Vega”. W toku operacji przebazował 16 stycznia do Aleksandrii, w skład Floty Śródziemnomorskiej^[6].

We Flocie Śródziemnomorskiej HMS „Jaguar” wszedł w skład 27. Dywizjonu 14. Flotylli Niszczycieli komandora Philipa Macka. Brał następnie aktywny udział w działaniach na wschodnim Morzu Śródziemnym. 27 lutego ostrzelał i lekko uszkodził włoski niszczyciel „Francesco Crispi” w greckim porcie Kastelorizo podczas osłony operacji Abstention (nieudanego rajdu sił specjalnych na Kastelorizo)^[7]. 20-24 marca w składzie głównych sił Floty osłaniał konwój MW-6 na Maltę (operacja MC 9). 29 marca 1941 „Jaguar” brał udział w bitwie pod Matapanem.

18-20 kwietnia 1941 „Jaguar” osłaniał z głównymi siłami Floty operację konwojową na Maltę MD 2, a 21 kwietnia brał udział w bombardowaniu Trypolisu (operacja MD 3)^[c]. Następnie, 22 kwietnia niszczyciele „Juno”, „Jervis”, „Janus” i „Jaguar” przebazowano na Maltę, w skład zespołu K. W nocy 23/24 kwietnia niszczyciele te wzięły udział w wypadzie z Malty na poszukiwanie włoskiego konwoju, którego nie odnaleziono, lecz zatopiono włoski statek „Egeo” (3311 BRT). 28 kwietnia „Jaguar” z innymi okrętami przebazował z powrotem do Aleksandrii, eskortując transportowiec „Breconshire”^[d]. W dniach 6-12 maja wziął udział w dalekiej osłonie konwojów na Maltę i do Egiptu – operacja MD 4 /Tiger^[8].

W maju 1941 „Jaguar” uczestniczył w bitwie o Kretę w składzie Zespołu A, m.in. dostarczając 24 maja amunicję z Aleksandrii do zatoki Suda, wraz z niszczycielem HMS „Defender”. Eskortował następnie transportowiec „Glenroy” na Kretę, lecz rejs został przerwany po jego uszkodzeniu przez lotnictwo. 30 maja osłaniał przed lotnictwem ewakuację ze Sfakii na południu Krety^[9].

Od 9 czerwca 1941 „Jaguar” brał udział w kampanii syryjskiej, przeciwko siłom Francji Vichy, patrolując u wybrzeży Syrii. W nocy 22/23 czerwca wraz z krążownikami HMS „Naiad” i HMNZS "Leander" i niszczycielami HMS „Kingston” i „Nizam” wziął udział w potyczce z francuskim wielkim niszczycielem „Guépard” na północ od Bejrutu, zakończonej jego uszkodzeniem. 24 czerwca „Jaguar” ostrzeliwał pozycje francuskie na wybrzeżu Syrii^[10].

W sierpniu, wrześniu i październiku odbywał rejsy zaopatrzeniowe do oblężonego Tobruku (m.in. dowożąc brytyjskich żołnierzy i zaopatrzenie w ramach operacji Supercharge i Cultivate). 20/21 października ostrzeliwał też tam pozycje nadbrzeżne, a 21 października osłaniał holowanie storpedowanej kanonierki HMS „Gnat” przez niszczyciel HMS „Griffin”(inne języki). 2-9 listopada dostarczał posiłki na Cypr (operacja Glencoe). 1 grudnia 1941 wziął udział w bezskutecznej próbie przechwycenia włoskich niszczycieli pod Derną (z niszczycielami HMS „Jervis”, „Jackal” i „Kipling”), po której dowódca „Jaguara” kmdr ppor. J. Hine i 2 innych marynarzy poniosło śmierć na skutek nieszczęśliwego wystrzału „Jervisa”^[11].

8 grudnia 1941 „Jaguar” wszedł w skład zespołu B operującego z Malty, z krążownikami HMS „Ajax” i „Neptune” i niszczycielami HMS „Lively”(inne języki) i „Kandahar”. 18 grudnia z „Kandaharem” i „Neptune” osłaniał transportowiec „Breconshire” na Maltę po I bitwie pod Syrtą. „Jaguar” nie wziął udziału w rajdzie zespołu pod Trypolis tego dnia, lecz następnie 20 grudnia odszukał niszczyciel „Kandahar”, ciężko uszkodzony na minie i uratował 174 jego członków załogi oraz dobił go torpedą^[e]. Od początku 1942 „Jaguar” brał udział w osłonie operacji zaopatrzeniowych na Maltę: 6-7 stycznia operacji MF.2 (statek „Glengyle” na Maltę), a 17-19 stycznia MF.3 (4 statki na Maltę konwoju MW 8A/B), po której przebazował ponownie do Aleksandrii. W dniach 24-28 stycznia wziął udział w osłonie kolejnej operacji zaopatrzeniowej z Aleksandrii MF.4 (statek „Breconshire”), a 12-16 lutego w nieudanej operacji konwojowej MF.5 (konwój MW-9A/B nie dotarł na Maltę, jedynie przeprowadzono pusty konwój ME-10 z Malty)^[12].

26 marca 1942, eskortując tankowiec RFA „Slavol” do Tobruku z greckim niszczycielem „Vassilissa Olga” i uzbrojonym trawlerem „Klo”, „Jaguar” został zatopiony dwoma torpedami przez niemiecki okręt podwodny U-652 (typu VIIC) na wschodnim Morzu Śródziemnym, na północ od Sollum, na pozycji 31°53′N 26°18′E/31,883333 26,300000 (U-652 storpedował następnie również tankowiec). Z załogi niszczyciela zginęło 3 oficerów, w tym dowódca L. Tyrwhitt i 191 marynarzy, trawler „Klo” uratował 53 osoby^[13]

• wrzesień 1939 – 1. 12. 1941: Lt Cdr (komandor podporucznik) J.F.W. Hine
• grudzień 1941 – 26. 3. 1942: Lt Cdr (kmdr ppor.) L.R.K. Tyrwhitt

Uwaga – dane dotyczące uzbrojenia i wyposażenia odnoszą się ogólnie do okrętów typu J, daty zmian w przypadku konkretnego okrętu są orientacyjne.

• 6 dział 120 mm QF Mk XII na podwójnych podstawach CP Mk XIX, osłoniętych maskami (3xII)
  • długość lufy: L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 15 520 m, kąt podniesienia +40°, masa pocisku 22,7 kg
• 1 działo plot 102 mm QF Mk V na podstawie HA Mk III (od 1940/41 zamiast aparatu torpedowego)
  • długość lufy: L/45, kąt podniesienia +80°, masa pocisku 14,06 kg
• 4 automatyczne armaty przeciwlotnicze 40 mm Vickers Mk VIII („pom-pom”) poczwórnie sprzężone na podstawie Mk VII (1xIV)
• 2-4 automatycznych działek plot 20 mm Oerlikon 20 mm (od 1941, ilość stopniowo wzrastała, 2xI do 4xI zamiast wkm)
• 8 wkm plot 12,7 mm Vickers Mk III (2xIV) (do 1941)
• 10 wyrzutni torpedowych 533 mm w dwóch aparatach torpedowych PR Mk II (2xV), 10 torped Mk IX (od 1940/41 – 5 wyrzutni)
• 1 zrzutnia na 6 bomb i 2 miotacze bomb głębinowych (20 bomb głębinowych)

• hydrolokator
• system kierowania ogniem artylerii: dalocelownik (DCT) i główny dalmierz (na nadbudówce dziobowej)
• radar dozoru ogólnego Typ 286 (od 1941, na głównym maszcie)
• radar kierowania ogniem plot Typ 285 (od 1941, na stanowisku dalmierza)

• Don Kindell, BRITISH and OTHER NAVIES in WORLD WAR 2 DAY-BY-DAY w serwisie Naval-history.net
• O. A. Rubanow (О. А. Рубанов): Eskadriennyje minonoscy Anglii wo Wtoroj Mirowoj wojnie. Czast 1 – 1925-1945 (Эскадренные миноносцы Англии во Второй Мировой войне. Часть 1. 1925-1945 гг.), seria Bojewyje Korabli Mira.