HMS C11
okręt klasy C
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Vickers, Barrow-in-Furness
|
| Położenie stępki
|
6 kwietnia 1906
|
| Wodowanie
|
27 marca 1907
|
 Royal Navy
|
| Wejście do służby
|
9 września 1907
|
| Wycofanie ze służby
|
14 lipca 1909
|
| Los okrętu
|
zatopiony
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)
|
| Długość
|
43,64 metra
|
| Zanurzenie
|
4,11 metra
|
| Napęd
|
| jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
|
| Prędkość
|
12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony
|
| Zasięg
|
2800 km przy 7 węzłach
|
| Uzbrojenie
|
| dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
|
| Załoga
|
16
|
HMS C11 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1906–1907 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 27 marca 1907 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 3 września 1907 roku.
Okręt został zatopiony w wyniku kolizji z węglowcem na południe od w Cromer w dniu 14 lipca 1909 roku. Tylko trzech marynarzy przeżyło, m.in. Geoffrey R. S. Watkins, późniejszy dowódca wielu okrętów wojennych np. HMS E45.
Bibliografia
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
Linki zewnętrzne
