Giovanni Battista Sammartini
Giovanni Battista Sammartini (ur. ok. 1698 (1700?) w Mediolanie, zm. 15 stycznia 1775[1] tamże) – włoski kompozytor, organista, kapelmistrz i nauczyciel. Był organistą katedralnym i kapelmistrzem w Mediolanie. Wśród jego uczniów znalazł się m.in. Ch.W. Gluck. Tworzył symfonie (ponad 70), opery (dwie), koncerty (przede wszystkim skrzypcowe), sonaty, muzykę kameralną i kościelną. Jego dzieła, szczególnie symfonie, znamionują nadejście klasycyzmu; Sammartini wykształcił cykl sonatowy i nowy styl instrumentacji pokrewny stylowi szkoły mannheimskiej. Już w roku 1734 pisał 4-częściowe symfonie. Technika rozwijania tematów muzycznych przez Sammartiniego zapowiada twórczość Haydna i Mozarta. Wczesne jego kompozycje pisane były w celach liturgicznych. Utwory Sammartiniego są uporządkowane albo według numeru opusowego, jaki uzyskały za życia kompozytora, albo według katalogu J-C (Jenkins-Churgin). Giovanni Battista Sammartini jest często mylony ze swoim bratem, Giuseppe, również kompozytorem (1695-1750), o podobnym dorobku oraz inicjale pierwszego imienia (G.). Twórczość
Nagrania
PrzypisyBibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Giovanni Battista Sammartini |