|
Gerard Piqué
 Gerard Piqué Bernabeu (katalońska wymowa [ʒəˈɾar piˈke]; ur. 2 lutego 1987 w Barcelonie) – hiszpański piłkarz narodowości katalońskiej, który występował na pozycji środkowego obrońcy, w latach 2009–2018 reprezentant Hiszpanii. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2010 i Mistrzostw Europy 2012. Jeden z założycieli firmy Kosmos[1]. Kariera klubowaMłodzieżowa karieraGerard karierę zaczynał w młodzieżowych zespołach FC Barcelony, skąd w lutym 2004 trafił do Manchesteru United. Od początku uznawany był za utalentowanego obrońcę. Manchester UnitedDebiut w klubie zaliczył w 2004 roku w meczu przeciwko Crewe Alexandra w pucharze Carling Cup zastępując John O'Shea. Ostatecznie spotkanie zakończyło się wynikiem 3:0[2]. Swój debiut w Premier League zaliczył w październiku 2005 w wygranym 3:1 meczu z Sunderlandem, wchodząc na boisko z ławki rezerwowych[3]. Po raz pierwszy w wyjściowym składzie wyszedł 29 marca 2006 przeciwko West Hamowi United, rozpoczynając mecz na prawej obronie, gdzie zastępował Gary’ego Neville’a[4]. Jednak na początku sezonu 2006/2007 Sir Alex Ferguson zdecydował się go wypożyczyć do klubu z jego ojczyzny, Realu Saragossa, aby umożliwić mu częstsze występy w podstawowej jedenastce. Hiszpan był obok braci (Gabriela i Diego) Milito jednym z lepszych piłkarzy swojej ekipy, która zajęła w tabeli Primera División 6. miejsce, premiowane startem w Pucharze UEFA w kolejnym sezonie[5][6]. Pique nie dane jednak było wystąpić w tych rozgrywkach, gdyż w lipcu 2007 musiał wrócić do Manchesteru United. W sezonie 2007/2008 był tylko graczem rezerwowym i wystąpił w zaledwie 9 meczach (z czego 5 w podstawowej jedenastce), jego wkład w wygranie rozgrywek Premier League i Ligi Mistrzów był niewielki[7][8][9]. FC BarcelonaKatalończyk w letnim oknie transferowym przed sezonem 2008/09 wrócił do Barçy, którą niewiele wcześniej przejął Pep Guardiola[10]. Jak się okazało, był to znakomity ruch zarówno dla klubu, jak i samego piłkarza. FC Barcelona zwyciężyła wtedy we wszystkich rozgrywkach, w których brała udział, a Piqué zaliczył 45 występów. Jednym z najlepszych momentów dla Gerarda był gol strzelony w El Clásico, które zakończyło się zwycięstwem Barcelony 6:2[11]. W tym samym sezonie Barcelona zdobyła tytuł La Ligi 2008–09 po tym, jak Real Madryt przegrał 2–3 z Villarrealem[12], pozostawiając dwa mecze do końca sezonu[13] 13 maja 2009 zdobył swoje pierwsze trofeum w barwach Barcelony, pomagając drużynie w zwycięstwie 4–1 nad Athletic Bilbao w finale Copa del Rey[14]. 19 grudnia 2009 roku znalazł się w składzie swojej drużyny, która pokonała argentyński klub Estudiantes 2–1 w finale Klubowego Pucharu Świata FIFA 2009 w Abu Dhabi, kompletnie zdobywając niespotykany sześciokrotny sukces. Piqué asystował przy wyrównującym golu Pedro w 89. minucie, który przeniósł mecz do dogrywki[15]. 26 lutego 2010 roku podpisał przedłużenie kontraktu, zobowiązując się pozostać w Barcelonie co najmniej do lata 2015 roku[16][17]. 28 kwietnia 2010 roku strzelił gola w zwycięstwie 1–0 w drugim meczu półfinałowym Ligi Mistrzów z Interem Mediolan, chociaż jego drużyna odpadła z wynikiem 3–2 w dwumeczu[18][19]. 7 grudnia 2010 roku pełnił funkcję kapitana Barcelony w meczu przeciwko rosyjskiemu klubowi Rubinowi Kazań, który zakończył się zwycięstwem 2–0 na Camp Nou w ostatnim meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów, z powodu absencji regularnego kapitana Carlesa Puyola i wicekapitana Xaviego[20][21]. 28 maja 2011 roku wystąpił w swoim drugim finale Ligi Mistrzów. Barcelona pokonała Manchester United 3–1 na stadionie Wembley, zdobywając drugi raz tytuł Ligi Mistrzów w ciągu trzech sezonów[22][23]. 18 grudnia 2011 roku wystąpił w wyjściowym składzie podczas zwycięstwa rezultatem 4–0 nad brazylijskim klubem Santos w finale Klubowych Mistrzostw Świata w 2011 roku w Yokohamie[24]. W sezonie 2012/13 wystąpił w 44 spotkaniach, w których strzelił 3 bramki[25][26]. W trakcie tego samego sezonu wielokrotnie zmuszony był do przerwania gry z powodu kontuzji kostki, jednak mimo tego znacząco przyczynił się do triumfu katalońskiego klubu w hiszpańskiej lidze[27]. W kolejnych latach Piqué stał się niekwestionowanym piłkarzem pierwszego składu zarówno w klubie, jak i reprezentacji Hiszpanii. 20 maja 2014 roku przedłużył kontrakt z Barceloną, zobowiązując się pozostać w klubie do 2019 roku[28]. 6 czerwca 2015 roku pojawił się w podstawowym składzie katalońskiego klubu w finałowym starciu Ligi Mistrzów w 2015 roku, gdzie klub zdobył swoje piąte mistrzostwo Europy[29], zwyciężając włoski Juventus wynikiem 3–1 na Olympiastadion w Berlinie[30]. Barcelona stała się tym samym pierwszym klubem w historii, który dwukrotnie zdobył potrójną koronę: krajową ligę, puchar krajowy i Puchar Europy[31]. Piqué, Xavi, Lionel Messi, Andrés Iniesta, Sergio Busquets, Dani Alves i Pedro są jedynymi zawodnikami, którzy byli częścią obu drużyn zdobywających potrójną koronę[31]. 20 grudnia 2015 roku zagrał w finale Klubowych Mistrzostw Świata w 2015 przeciwko argentyńskiemu klubowi River Plate w Yokohamie, a klub z Hiszpanii zwyciężył 3–0[32]. W sezonie 2015/2016 wystąpił w 46 spotkaniach, strzelił 5 bramek i zaliczył jedną asystę[33], gdzie zdobył cztery trofea: Mistrzostwo Hiszpanii, Puchar Króla, Superpuchar UEFA, Klubowe Mistrzostw Świata[34][35]. Podczas sezonu 2017/18 rozegrał 49 spotkań, gdzie strzelił 5 bramek[36] oraz zdobył Mistrzostwo Hiszpanii i Puchar Króla[37]. 18 stycznia 2018 roku ponownie przedłużył swój kontrakt, tym razem do 2022 roku[38]. 25 sierpnia 2019 roku wystąpił przez pełne 90 minut w zwycięstwie wynikiem 5–2 przeciwko Real Betis, zaliczając tym samym swoje 500 spotkanie w barwach klubu[39][40]. 20 października 2020 roku podpisał kolejne przedłużenie kontraktu, zobowiązując się pozostać w klubie do 20 czerwca 2024 roku[41]. 3 marca 2021 roku zdobył decydującą bramkę głową w półfinale Pucharu Króla przeciwko Sevilli, wyrównując wynik łączny i przynosząc dogrywkę. Barcelona wygrała ten mecz 3–0 po dogrywce, awansując do finału Pucharu Króla w 2021 roku, który ostatecznie wygrała[42][43]. 5 listopada 2022 roku rozegrał swój ostatni mecz w barwach FC Barcelony, będący jednocześnie jego ostatnim meczem w karierze piłkarskiej, której zakończenie zapowiedział kilka dni wcześniej[44][45]. StatystykiKlubowe
Reprezentacyjne
SukcesyNajwiększymi sukcesami Katalończyka są potrójne korony z FC Barceloną zdobyte w sezonach 2008/2009 i 2014/2015. Piłkarz wywalczył także mistrzostwo Anglii i Ligę Mistrzów z Manchesterem United w 2008. Poszczycić może się ponadto triumfem w Pucharze Ligi Angielskiej. Z reprezentacją Hiszpanii wywalczył mistrzostwo świata w 2010, mistrzostwo Europy w 2012, a także mistrzostwo Europy w reprezentacjach do lat 19 oraz 17. Ponadto strzelił gola w El Clásico, który był setną bramką strzeloną przez piłkarzy FC Barcelony w rozgrywkach Primera División w sezonie 2008/2009. W sezonie 2009/2010 zdobył po raz kolejny mistrzostwo Hiszpanii, a także Superpuchar Hiszpanii. W sezonie 2010/2011 wraz z Barceloną, zdobył mistrzostwo Hiszpanii oraz wygrał Ligę Mistrzów. Manchester UnitedFC Barcelona
Reprezentacyjne
Indywidualne
Reprezentacja HiszpaniiGerard Piqué zadebiutował w pierwszej reprezentacji Hiszpanii w piłce nożnej 11 lutego 2009 w wygranym 2:0 meczu z Anglią. Brał udział w Mistrzostwach Świata do lat dwudziestu w Kanadzie w 2007 roku. Zagrał tam we wszystkich sześciu spotkaniach swojej reprezentacji, strzelił jednego gola (w wygranym 4:2 meczu z Brazylią w 1/8 finału). W ćwierćfinałowym meczu z reprezentacją Czech nie wykorzystał decydującej „jedenastki” w konkursie rzutów karnych i Hiszpania odpadła z turnieju. W 2010 w RPA zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo świata. La Furia Roja pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andrés Iniesta. W 2012 podczas Mistrzostw Europy 2012 w Polsce i na Ukrainie zdobył z reprezentacją Hiszpanii Mistrzostwo Europy w Piłce Nożnej. W finale w Kijowie pokonali Włochów 4:0, bramki dla Hiszpanii strzelili David Silva, Jordi Alba, Fernando Torres i Juan Mata[46]. W 2018 był uczestnikiem Mistrzostw Świata w Rosji. Po przegranym meczu w 1/8 finału z reprezentacją gospodarzy ogłosił, że kończy karierę reprezentacyjną[47][48]. Gole w reprezentacji Hiszpanii
Odznaczenia
Życie prywatneJego ojciec Joan jest prawnikiem, a mama Montserrat dyrektorką szpitala. Ma młodszego brata Marca. Jego dziadek Amador Bernabeu był wiceprezydentem FC Barcelony. W latach 2010–2022 był w związku z kolumbijską piosenkarką Shakirą[49]. Za pośrednictwem Facebooka oraz Twittera Shakira i Gerard poinformowali, że zostali rodzicami. 22 stycznia 2013 roku urodził im się syn, którego nazwali Milan, a 29 stycznia 2015 drugi syn, Sasha[50][51]. Przyjaźni się z Ceskiem Fàbregasem, Carlesem Puyolem i Bojanem Krkiciem[52]. We wrześniu 2021 r. Piqué poinformował o założeniu organizacji e-sportowej KOI, w porozumieniu z hiszpańskim streamerem Ibai'em Llanosem[53]. W 2022 r. drużyna KOI brała udział w rozgrywkach ligi hiszpańskiej w League of Legends, a w październiku podczas Mistrzostw Świata 2022 w League of Legends poifnormowano o fuzji z amerykańską drużyną Rogue, w wyniku której organizacja jest współwłaścicielem miejsca we franczyzowej lidze LEC[54]. Organizacja bierze udział w turniejach League of Legends oraz Valorant[55][56], Rainbow Six Siege, Teamfight Tactics, Call of Duty i Rocket League[54]. Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Składy reprezentacji Hiszpanii
Information related to Gerard Piqué |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
