Franciszek Błociszewski

zakonnik SJ
Data i miejsce urodzenia	25 IX 1671 Wielkopolska
Data i miejsce śmierci	10 V 1743 Jarosław
Prefekt studiów
Okres sprawowania	1718–1720
Rektor kolegiów jezuickich
Okres sprawowania	1721–1742
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Towarzystwo Jezusowe
Śluby zakonne	18 VIII 1688
Prezbiterat	1700

Franciszek Błociszewski herbu Ostoja (ur. 25 IX 1671 w Wielkopolsce, zm. 10 V 1743 w Jarosławiu) – ksiądz, jezuita, profesor etyki, matematyki, filozofii, prawa kanonicznego, teologii pozytywnej, polemicznej i scholastycznej, prefekt studiów w Kaliszu (1718-1720) i Krakowie (1720-1721) oraz rektor kolegiów jezuickich w: Krośnie (1721-1724), Sandomierzu (1726-1727), Toruniu (1729-1732) i Jarosławiu NMP (1739-1742).

Franciszek Błociszewski urodził się 25 IX 1671 r. w rodzinie szlacheckiej Błociszewskich h. Ostoja, wywodzącej się z Błociszewa w dawnym pow. kościańskim województwa poznańskiego^[1]. Był synem Stanisława i Katarzyny Bukowieckiej, dziedziców wsi Mnichy, Tuczępy, Miłostowo i innych. Miał liczne rodzeństwo, siostry: Ludwikę 1v. Sczaniecką 2v. Bieniewską, cześnikową latyczowską, Katarzynę Kwilecką, Zofię Swieykowską, Annę Soszyńską, Jadwigę Kosicką, Teresę 1v. Główczewską 2v. Drachowską, Konstancję Pomorską oraz dwóch braci: Macieja Franciszka i Krzysztofa. Jego dziadkami byli: Piotr Błociszewski i Jadwiga Prusimska, dziedzice Błociszewa oraz Stanisław Bukowiecki i Marianna Kierska, dziedzice Grońska. W roku 1698, dobra spadłe po rodzicach Franciszek Błociszewski odstąpił bratu Maciejowi^[2].

Franciszek Błociszewski, w roku 1688, wstąpił do zakonu jezuitów. Wyświęcony na kapłana został w roku 1700. W latach 1703–1704 był profesorem etyki i matematyki w Kaliszu, a następnie, do 1709 roku, w Toruniu. Wykładał, w latach 1709–1710, teologię pozytywną i polemiczną w Poznaniu. Był także profesorem teologii scholastycznej i prawa kanonicznego w Krakowie (wykłady prowadził w latach: 1710-1718, 1720-1721 i 1724-1726). Ponadto Franciszek Błociszewski pełnił funkcję prefekta studiów w Kaliszu, w latach 1718–1720 oraz w Krakowie, w latach 1720–1721. Był rektorem w kilku kolegiach jezuickich – w Krośnie (1721-1724), Sandomierzu (1726-1727), Toruniu (1729-1732) i Jarosławiu NMP (1739-1742)^[3]. W Toruniu Błociszewski, w roku 1730, otworzył i prowadził katedrę fizyki i matematyki, co przyczyniło się do wzrostu znaczenia uczelni^[4]. Był także instruktorem III probacji w Jarosławiu w latach 1733–1739. Zmarł w tym mieście dnia 10 V 1743 roku^[3].

Wspomniał go Kasper Niesiecki w „Herbarzu polskim” pisząc o nim:

• Herb Ostoja
• Ród Ostojów (Mościców)
• Jezuici
• Szkolnictwo jezuickie w Polsce

• Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: BŁOCISZEWSKI Franciszek.
• L. Grzebień, Katalog profesorów kolegium jezuickiego w Poznaniu, [w:] „Nasi dawni jezuici”, J. Wesołowski (red.), KMP 4/1997, s. 48.
• K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 169.
• S. Załęski, Jezuici w Polsce, Kraków 1904, t. IV, cz. 3, s. 733, 739, 903.