|
Artur Domosławski
Artur Domosławski (ur. 1 grudnia 1967) – polski teatrolog, dziennikarz, pisarz dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”, reportażysta, laureat nagrody Grand Press (2010), od 2011 dziennikarz tygodnika „Polityka”. ŻyciorysW 1991 roku rozpoczął współpracę z „Gazetą Wyborczą”, gdzie zajmował się tematami politycznymi (jako reporter i felietonista)[potrzebny przypis]. Dwa lata później (w 1993) ukończył studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie. Zajmuje się głównie tematyką Ameryki Łacińskiej, ruchu antyglobalistycznego, konfliktów społecznych oraz zagadnieniami religijnymi. Jego książka Gorączka latynoamerykańska (książka grudnia Warszawskiej Premiery Literackiej 2004[1]) stanowi reporterski zapis z podróży po całej niemal Ameryce Południowej i Środkowej (m.in. Brazylia, Meksyk, Kuba, Argentyna, Peru, Chile), przeplatany historiami tych państw z dużym naciskiem na okres rewolucji komunistycznych i wojskowych zamachów stanu. Duża część dzieła poświęcona jest opisom reżimów w Chile, Argentynie i na Kubie oraz krytyce liberalno-rynkowych reform[2]. Otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak za książkę pt. Ameryka zbuntowana, stanowiącą zbiór wywiadów z amerykańskimi intelektualistami lewicowymi. Został wybrany Dziennikarzem Roku 2010, uhonorowanym podczas uroczystej gali w Warszawie, zorganizowanej przez miesięcznik „Press”[3]. W 2017 został nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” za książkę Wykluczeni[4], a w 2022 za biografię Wygnaniec. 21 scen z życia Zygmunta Baumana[5] (również nominacja do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”)[6]. 1 czerwca 2011 odszedł z „Gazety Wyborczej” do tygodnika „Polityka”[7]. Został członkiem Kapituły Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej[8]. Za całokształt dokonań literackich uhonorowany w 2024 roku Nagrodą Literacką im. Juliana Tuwima.[9] Sprawa biografii Kapuściński non-fictionWydana w 2010 książka Kapuściński non-fiction wzbudziła debatę w mediach nt. biografii Ryszarda Kapuścińskiego, jego związków z reżimem PRL oraz rzetelności jego reporterskich książek[2]. Wdowa po Kapuścińskim, Alicja Kapuścińska, wytoczyła Domosławskiemu sprawę sądową o ochronę dóbr osobistych oraz praw autorskich[10]. Jednocześnie część publicystów broniła prawa Domosławskiego do takiego, a nie innego, przedstawiania biografii Kapuścińskiego[11]. Inni zwracali uwagę na fakt, że Domosławski nadużył zaufania rodziny Kapuścińskich, m.in. wynosząc z pracowni Kapuścińskiego dokumenty i wycinki, których według Izabeli Wojciechowskiej („Gazeta Wyborcza”, 11 marca 2010), nie zwrócił. Domosławski miał się dopuścić manipulacji przy opisie fotografii z archiwum Kapuścińskiego[12]. W 2013 nowy właściciel Świata Książki, w którym ukazała się biografia, zawarł ugodę z Alicją Kapuścińską, zobowiązując się do usunięcia czterech rozdziałów książki. Nakład został już wtedy prawie całkowicie wyczerpany, a wydawnictwu wygasała licencja[13]. 27 maja 2015 Sąd Okręgowy w Warszawie wydał nieprawomocny wyrok, uwzględniający częściowo roszczenia Alicji Kapuścińskiej. Nakazał Domosławskiemu przeproszenie listowne powódki, zaś przyszłe wydania biografii reportera mogą ukazywać się, ale bez 10-stronicowego rozdziału O miłości i innych demonach. Sąd oddalił natomiast żądanie przeprosin w mediach i wpłaty 50 tys. zł na Fundację im. Ryszarda Kapuścińskiego[13][14][15]. 14 października 2016 Sąd Apelacyjny w Warszawie prawomocnie uchylił decyzję sądu I instancji, przyznając Arturowi Domosławskiemu prawo do publikacji książki Kapuściński non-fiction w całości[16]. Publikacje
Przypisy
Linki zewnętrzneInformation related to Artur Domosławski |
||||||||||||
