Urodził się jako syn Marii i Antoniego Pawłowskich[2]. Ukończył I LO w Kielcach. Działalność dziennikarską rozpoczynał od gazetki szkolnej „Nota Bene”. Mając 19 lat pisał artykuły dla wydawanego w Kielcach „Echa Dnia”. Po studiach udzielał się w dziale sportowym gazety „Nowy Świat”, później w Radiu Kolor.
Od 2002 cierpiał na nowotwór złośliwy[4]. Leczył się m.in. w Szwajcarii[5]. Latem 2004, po dłuższej nieobecności, pojawił się kilkakrotnie jako prowadzący „Fakty”. Brał udział w próbach poprzedzających otwarcie nowego newsroomu TVN24 i „Faktów” latem 2004, a także prowadził ten ostatni program przez pierwszy tydzień po przenosinach. Ostatni raz na wizji pojawił się 10 września 2004.
24 listopada 2004[6] został pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 21-1-7)[7]. Pośmiertnie odznaczony nagrodą Dziennikarz Roku w konkursie Grand Press[8], przyznawaną przez polskie środowisko dziennikarskie.
Upamiętnienie
Co roku 20 listopada, w rocznicę śmierci Pawłowskiego, „Fakty TVN” kończą się upamiętniającym go materiałem. Dodatkowo program jest tego dnia emitowany bez tyłówki (muzyki i napisów końcowych), zamiast niej kończy go ujęcie pustego fotela prezenterskiego lub plansza z portretem Pawłowskiego[9][10]. Została ustanowiona Nagroda im. Marcina Pawłowskiego[11].