Artur Bietierbijew

Artur Bietierbijew
Артур Бетербиев, Артур Бетербиев
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Artur Asilbiekowicz Bietierbijew

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1985
Chasawiurt

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

182 cm

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

21

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

20

Porażki

0

Remisy

0

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Mediolan 2009 do 81 kg
srebro Chicago 2007 do 81 kg
Mistrzostwa Europy
złoto Płowdiw 2006 do 81 kg
złoto Moskwa 2010 do 81 kg
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 12 października 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons

Artur Asilbiekowicz Bietierbijew, chechen. Бетербиев Асильбекан Артур, ros. Артур Асильбекович Бетербиев (ur. 21 stycznia 1985[1]) – rosyjski i kanadyjski[2] bokser, mistrz, wicemistrz świata i czternastokrotny mistrz Europy amatorów. Aktualny zawodowy mistrz świata organizacji WBC, WBA, IBF i WBO w kategorii półciężkiej.

Kariera amatorska

Mistrz świata amatorów z 2009 roku w Mediolanie i wicemistrz dwa lata wcześniej w Chicago. Dwukrotny mistrz Europy (2006, 2010).

W 2008 roku wygrał w Warszawie turniej im. Feliksa Stamma w kategorii do 81 kg. Następnie startował w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, przegrywając pojedynek o awans do ćwierćfinału z późniejszym triumfatorem, Chińczykiem Zhang Xiaopingiem 2:8.

Kariera zawodowa

Debiutuje na zawodowych ringach 8 czerwca 2013 w Montrealu nokautując Amerykanina Christiana Cruza w drugiej rundzie.

27 września 2014 na gali w Montrealu znokautował w drugiej rundzie byłego mistrza świata IBF wagi półciężkiej Amerykanina Tavorisa Clouda (24-3, 19 KO), zdobywając wakujący tytuł mistrza Ameryki Północnej NABF[3].

4 kwietnia 2015 na gali Pepsi Coliseum w Quebecu wygrał przez nokaut w czwartej rundzie z Hiszpanem Gabrielem Campillo (25-7-1, 12 KO). Stawką dwunastorundowego pojedynku była pozycja numer dwa w rankingu federacji IBF[4].

12 czerwca 2015 w Chicago wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Amerykaniem Alexandrem Johnsonem (16-3, 7 KO)[5].

4 czerwca 2016 w Montrealu pokonał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Argentyńczyka Ezequiel Osvaldo Maderna (23-3, 15 KO).

11 listopada 2017 roku, po jedenastu zawodowych zwycięstwach z rzędu, przystąpił w amerykańskim Fresno do walki o wakujący pas mistrza świata organizacji IBF. Jego rywalem był Niemiec Enrico Koelling (23-1, 6 KO). Zwyciężył przez nokaut w ostatniej, dwunastej rundzie i został nowym czempionem.

6 października 2018 w Chicago, wygrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie z Callumem Johnsonem (17-1, 12 KO), skutecznie broniąc tytuł mistrza świata federacji IBF.

4 maja 2019 roku w Stockton Arena w Kalifornii w drugiej obronie tytułu mistrza świata wagi półciężkiej federacji IBF, pokonując przez nokaut w piątej rundzie Radivoje Kalajdzica (24-2, 17 KO)j[6].

18 października 2019 roku w Filadelfii zunifikował tytuły mistrza świata federacji IBF oraz WBC w wadze półciężkiej, pokonując przez TKO w 10. rundzie reprezentanta Ukrainy Oleksandra Hwozdyka (17-1, 14 KO).

13 stycznia 2024 roku w Quebecu pokonał przez TKO w 7. rundzie Calluma Smitha (29-1, 21 KO), broniąc tytułów mistrza świata federacji WBC, WBO i IBF w wadze półciężkiej[7].

Unifikacja pasów WBC, WBA, IBF i WBO w wadze półciężkiej

12 października 2024 roku w Rijadzie stoczył pojedynek unifikacyjny w wadze półciężkiej o pasy WBC, WBA, IBF oraz WBO z niepokonanym wcześniej Dmitrijem Biwołem (23-0, 12 KO). Pojedynek miał bardzo wyrównany przebieg. Ostatecznie sędziowie przyznali mu zwycięstwo na punkty. Dwóch arbitrów wskazało na jego zwycięstwo (115-113, 116-112), a jeden wytypował remis (114-114)[8].

Lista walk zawodowych

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 20 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 0)
Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0)
Remisów: 0
Rezultat Bilans Przeciwnik Typ Runda, czas Data Miejsce Uwagi
Zwycięstwo 21-0 Rosja Dmitrij Biwoł MD 12 (12) 12 października 2024 Arabia Saudyjska Kingdom Arena, Rijad Zunifikował pasy mistrzowskie WBC, WBA, IBF oraz WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 20-0 Anglia Callum Smith (29-1) TKO 7 (12) 2:00 13 stycznia 2024 Kanada Centre Videotron, Quebec Obronił mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 19-0 Anglia Anthony Yarde (23-2) TKO 8 (12)

2:01

28 stycznia 2023 Anglia Wembley Arena, Londyn Obronił mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 18-0 Stany Zjednoczone Joe Smith Jr. (28-3) TKO 2 (12)

2:19

18 czerwca 2022 Stany Zjednoczone Hulu Theater, Nowy Jork Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej, Zdobył pas mistrzowski WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 17-0 Stany Zjednoczone Marcus Browne (24-1) KO 9 (12)

0:46

17 grudnia 2021 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 16-0 Niemcy Adam Deines (19-1-1) TKO 10 (12)

1:30

20 marca 2021 Rosja Megasport Arena, Moskwa Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 15-0 Ukraina Oleksandr Hwozdyk (17-0) TKO 10 (12)

2:49

18 października 2019 Stany Zjednoczone Liacouras Centre, Filadelfia Zunifikował mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 14-0 Stany Zjednoczone Radivoje Kalajdzic (24-1) KO 5 (12) 0:13 4 maja 2019 Stany Zjednoczone Stockton Arena, Stockton, Kalifornia Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 13-0 Anglia Callum Johnson (17-0) KO 4 (12) 6 października 2018 Stany Zjednoczone Windrust Arena, Chicago Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 12-0 Niemcy Enrico Koelling (23-1) KO 12 (12) 11 listopada 2017 Stany Zjednoczone Save Mart Arena, Fresno Wywalczył wakujący pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 11-0 Paragwaj Isidro Ranoni Prieto (26-1-3) TKO 1 (12) 23 grudnia 2016 Kanada Lac Leamy Casino, Gatineau
Zwycięstwo 10-0 Argentyna Ezequiel Osvaldo Maderna (23-2) TKO 4 (12) 4 czerwca 2016 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 9-0 Stany Zjednoczone Alexander Johnson (16-2) TKO 7 (10) 12 czerwca 2015 Stany Zjednoczone UIC Pavilion, Chicago, Illinois
Zwycięstwo 8-0 Hiszpania Gabriel Campillo (25-6-1) KO 4 (12) 2:22 4 kwietnia 2015 Kanada Colisee de Quebec, Quebec, Quebec
Zwycięstwo 7-0 Stany Zjednoczone Jeff Page Jr. (15-0) TKO 2 (10), 2:21 19 grudnia 2014 Kanada Colisee de Quebec, Quebec, Quebec Wygrał wakujące tytuły WBO NABO oraz IBF North American w wadze półciężkiej. Obronił tytuł NABF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 6-0 Stany Zjednoczone Tavoris Cloud (24-2) KO 2(12), 0:38 27 września 2014 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec Zdobył wakujący tytuł NABF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 5-0 Meksyk Alvaro Enriquez (12-12-2) TKO 1 (6), 2:38 28 sierpnia 2014 Kanada Complexe Sportif Sportscene, Mont-Saint-Hilaire, Quebec
Zwycięstwo 4-0 Francja Gabriel Lecrosnier (4-2) TKO 4 (6), 2:44 18 stycznia 2014 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 3-0 Stany Zjednoczone Billy Bailey (12-17) KO 1 (6), 2:49 30 listopada 2013 Kanada Colisee de Quebec, Quebec, Quebec
Zwycięstwo 2-0 Stany Zjednoczone Rayco Saunders (23-20-1) RTD 3 (6), 3:00 28 września 2013 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 1-0 Stany Zjednoczone Christian Cruz (12-14-1) TKO 2 (4), 2:21 8 czerwca 2013 Kanada Bell Centre, Montreal, Quebec debiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty

Przypisy

  1. ↑ Artur Beterbiyev Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  2. ↑ Alan Baldwin, Beterbiev set to fight as Canadian after Russian ban, says WBC boss, „Reuters”, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-19] (ang.).
  3. ↑ Artur Bietierbijew przejechał się po Cloudzie (video). Bokser.org. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).
  4. ↑ Beterbijew zdemolował Campillo-kto następny?. Bokser.org. [dostęp 2015-04-05]. (pol.).
  5. ↑ Artur Bietierbijew znów przed czasem. Bokser.org, 13 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-13]. (pol.).
  6. ↑ Artur Beterbijew: Teraz walki unifikacyjne. Bokser.org, 6 maja 2019. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  7. ↑ MOCARNY BETERBIJEW ZLAŁ SMITHA I OBRONIŁ PASY IBF/WBC/WBO [online], Bokser.org [dostęp 2024-01-14].
  8. ↑ BETERBIJEW POKONAŁ BIWOŁA I ZOSTAŁ KRÓLEM WAGI PÓŁCIĘŻKIEJ [online], Bokser.org [dostęp 2024-10-13].

Linki zewnętrzne