Syn Artura i Leonii ze Zdzienieckich. Ukończył gimnazjum realne i Szkołę Handlową im. L. Kronenberga w Warszawie. W 1889 r. został urzędnikiem Kolei Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej. W 1886 r. debiutował w „Gazecie Radomskiej”, od 1891 r. pisał do warszawskiego „Głosu” korespondencje z Łodzi. Redagował kalendarz informacyjno-adresowy „Łodzianin” (1894–1895), zamieszczając w nim m.in. przegląd wydarzeń miejscowych Z roku na rok. W latach 1893–1895 redagował kalendarz humorystyczny „Łodzianka”, w 1893 r. wydał wspólnie z Z.J. Naimskim jednodniówkę „Cyklista łódzki”. W 1901 r. ukazał się ceniony przez historyków literatury[potrzebny przypis] zbiór jego wierszy o tematyce łódzkiej Z mroku i dymu[2].
Publikował artykuły i felietony w „Gońcu Łódzkim” (1898–1901), „Ognisku Rodzinnym” (1899) i „Świecie”. W 1901 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie od 1903 r. został stałym współpracownikiem „Kuriera Warszawskiego”. Redagował później „Kurier Świąteczny”, a pod koniec życia był redaktorem i wydawcą „Kolców”.
Zmarł w Warszawie 18 października 1910 r. na zapalenie płuc[3]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 206-2-30)[4]. Na pogrzebie nad jego grobem przemawiali: w imieniu redakcji „Kuriera Warszawskiego” K. Olchowicz, w imieniu współkolegów J. Ochorowicz[5].
Przypisy
↑Jan Józef Lipski, Warszawscy „Pustelnicy” i „Bywalscy”, T. 2. Warszawa 1973, s. 88–89.
↑ArturA.GlisczyńskiArturA., Z mroku i dymu : poezye. 1, Warszawa: skł. gł. S. Demby, 1901. Brak numerów stron w książce