«Ashes to Ashes» er ein song skriven og spelt inn av den engelske musikaren David Bowie. Han vart gjeven ut som den første singelen frå albumet Scary Monsters (and Super Creeps) i 1980 og vart den andre førsteplassen til Bowie i Storbritannia. I tillegg til den musikalske kvaliteten er songen kjend for den nyskapande musikkvideoen, regissert av Bowie og David Mallet, og var på den tida den dyraste musikkvideoen som var laga til då.

Teksten omhandlar på ny karakteren Major Tom frå den tidlegare Bowie-songen «Space Oddity», som han igjen refererte til i 1995 på songen «Hallo Spaceboy» og i 2015 med «Blackstar». Songen har nyskapande lagdelt gitarsynth framført av Chuck Hammer. Melodien i songen vart remiksa i 2013 på singelen hans «Love Is Lost». Den originale tittelen på songen var «People Are Turning to Gold».^[3]

I eit intervju i 1980 skildra Bowie songen som «eit barnerim for 1980-åra. Eg trur barnerima i 1980-åra kjem til å bli som barnerima frå 1880- og 1890-åra som alle var heller fryktelege og hadde små gutar som fekk øyro skorne av og slikt.»^[4] Fleire år seinare har Bowie sagt at med «Ashes to Ashes» «oppsummerte eg verkeleg 70-talet for meg sjølv, og det ser ut til å vere ein god nok epitaf for det».^[5][6]

AllMusic-kritikaren Dave Thompson skildra songen og den tilhøyrande videoen som «ei særs medviten erkjenning av det då gryande New Romantic-miljøet.»^[7] Han vart rangert som den femte beste singelen i 1980 av NME.^[8]

Musikkstilen på «Ashes to Ashes» er blitt skildra som kunstrock og new wave.^[1][2] Songen er kjend for ein delikat gitar synth-strykarlyd, med ein hardkanta funkbass som kontrapunkt, og kompleks lag med vokal. Den korliknande teksturen og temaet vart skapt av gitaristen Chuck Hammer med ein firespors gitarsynthesizer, kvar spelt med vide, intervallakkordar, som vart underbygd av Bowie sin uttrykkslause korvokal.^[9] Det rytmiske akkordtemaet kom frå ein gitarsynthkomposisjon av Chuck Hammer. Resultatet er blitt skildra som «ein av dei beste studioinnspelingane til Bowie».^[10] Frasen «ashes to ashes» («oske til oske») kjem frå den kristne Book of Common Prayer.^[11]

Songen er melankolsk og sjølvgranskande og Bowie tolkar på ny ein «a guy that's been in such an early song» («ein fyr frå ein så gammal song»), nemleg Major Tom frå den første hitten hans frå 1969, «Space Oddity». Det er sagt at songen «inneheld fleire meldingar per sekund» enn nokon annan singel frå 1980,^[12] men han inneheld òg enkle refleksjonar om moralen og den kunstnariske reisa til songaren:

I've never done good things

I've never done bad things

I never did anything out of the blue

I staden for ein hippie-astronaut som slappar av mellom stjernene, borte frå den krasse og materielle verda, skildrar songen Major Tom som ein «junkie, strung out in heaven's high, hitting an all-time low» (ein narkoman, oppe på himmelen, som når tidenes lågpunkt). Denne teksten vart tolka som eit ordspel på tittelen på Bowie-albumet frå 1977, Low, som omhandla korleis Bowie trekte seg inn i seg sjølv under narkotikamisbruken sin i Amerika kort tid før.^[12]

Dei siste linjene, «My mother said, to get things done, you better not mess with Major Tom», har vorte samanlikna med versa frå eit barnerim:^[13]

My mother said

That I never should

Play with the gypsies in the wood

Bowie sjølv sa i eit intervju med NME kort tid etter singelen kom ut, «det er faktisk ein ode til barndommen, om du vil, eit populært barnerim. Han handlar om rom-menn som vert narkomane (ler).»^[14]

«Ashes to Ashes» nådde 4. plass i Storbritannia den første veka han kom ut og klatra heilt til topps veka etter. Dette var den raskast seljande Bowie-singelen til då.^[13] Han vart gjeven ut med tre forskjellige omslag. Dei første 100 000 eksemplara kom med eitt av fire frimerkesett, alle med Bowie ikledd Pierrot-kostymet han hadd ei musikkvideoen til songen.^[15] B-sida, «Move On», var ein song frå det førre albumet, Lodger (1979). På den amerikanske utgåva av singelen var det «It's No Game (No. 1)» som var B-side. I USA nådde singelen 79. plassen på Cash Box Top 100-lista og 101. plassen på Billboard Bubbling Under the Hot 100-lista.^[16]

Deanne Pearson skreiv i Smash Hits at «det var eit rart val for ein singel» og «burde ha blitt verande midt på albumet», og konkluderte med at singelen «ikkje var ein hit».^[17] Billboard Magazine sa at «stramme rockerytmar la grunnlaget for ein nyanserik melodi» og at songen kombinerer «rock og danserytmar.»^[18]

Videoen til «Ashes to Ashes», regissert av Bowie og David Mallet, var ein av dei mest ikoniske i 1980-åra. Han kosta 250 000 britiske pund og var på den tida den dyraste musikkvideoen som var laga til då.^[13] Han nytta scenar både i solariserte fargar (hjelpt av ein nyskapande Quantel Paintbox-teknikk) og i naken svart-kvitt, med Bowie i det prangande Pierrot-kostymet som var den dominerande visuelle representasjonen frå Scary Monsters-fasen hans. Med i videoen var òg Steve Strange og andre Blitz Kids - deltakarar på tirsdagskveldane til nattklubben Blitz i London - som Judith Franklin, som designa klede for videoane til Strange's Visage^[19] og Darla Jane Gilroy, føregangarar (og seinare deltakarar i) New Romantic-miljøet som var kraftig påverka av musikken og stilen til Bowie.^[13][20] Kompleksiteten og den høge produksjonskostnaden av «Ashes to Ashes» gjer han til ein av dei viktigaste i utviklinga av musikkvideoen.

Bowie skildrar scenen av han sjølv og Blitz-ungdomen som marsjerer mot kamera føre ein bulldosar som eit symbol på «komande vald»^[21] Sjølv om det ser ut til at to av ungdommane bukkar no og då, så prøvde dei faktisk å trekkje kjolane sine bort frå bulldosaren slik at dei ikkje vart fanga.^[20] Scenane av songaren i romdrakta og andre scenar som viser han låst i det som ser ut til å vere eit polstra rom, var begge referansar til Major Tom og Bowie si nye sørgjelege tolking av han. I motsetnad til det mange trudde, er ikkje den eldre kvinna som skjenner på Bowie den verkelege mora hans.^[22]

Lesarane av Record Mirror kåra «Ashes to Ashes» og den neste singelen til Bowie, «Fashion», til dei beste musikkvideoane i 1980.^[23] Videoen vart filma i Pett Level i East Sussex, ti kilometer aust for Hastings.^[24]

MTV rangerte musikkvideoen til den 58. beste musikkvideoen gjennom tidene i 1999.^[25]

Kulissane frå musikkvideoen vart òg nytta for songen «Space Oddity» på The Kenny Everett Show i 1979.^[26]

Bowie brukte seinare same metoden for å setje videoen saman for videoen hans for «Day-In Day-Out» i 1987. Om den videoen sa han «eg byrja å arbeide på den måten på 'Ashes to Ashes' med David Mallet. Det var det første verkeleg store forsøket mitt og det vann prisar på den tida for den ny emåten å lage videoar på.»^[27]

Alle songane skrivne av David Bowie.^[28]

1. «Ashes to Ashes» – 3:34
2. «Move On» – 3:16

• David Bowie – vokal, klaverinstrument, producer
• Chuck Hammer – Roland GR500 gitarsynthesizer, Eventide harmonizer og fleire analoge band-forseinkingar^[29]
• Carlos Alomar – gitar
• Andy Clark – synthesiser
• Roy Bittan – piano
• George Murray – bass
• Dennis Davis – trommer
• Tony Visconti – produsent

Det har lenge vore rykte om ein lengre versjon av songen, visstnok 13 minuttar lang med ekstra vers, ein lengre uttoning og ein synthesizersolo.^[45] Ein versjon som var 12:55 lang kom ut på piratkopialbumet From a Phoenix... The Ashes Shall Rise men var falsk, og repeterte berre solopartiet i songen.^[46] På liknande vis var ein 11:44 lang versjon av songen på piratkopialbum som Glamour, Vampires of the Human Flesh og Monsters to Ashes igjen berre den originale versjonen med ulike segment repetert og i sløyfer.

I august 2020 sa produsenten Tony Visconti at han ikkje var klar over nokre andre versjonar av songen, og sa at det ikkje vart spelt inn ekstra vers.^[47]

• Songen er blitt spelt på fleire av Bowie sine turnear, inkludert Serious Moonlight (1983), Sound+Vision (1990), Heathen (2002) og Reality-turneane (2003–04).^[45]
• Eit konsertopptak frå 12. september 1983 kom ut på konsertalbumet Serious Moonlight (Live '83), som var ein del av plateboksen Loving the Alien (1983-1988) frå 2018 g som kom ut separat året etter. Den filma versjonen av konserten kom ut på Serious Moonlight (1984).
• Eit opptak frå 25. juni 2000 av songen frå Glastonburyfestivalen kom ut i 2018 på Glastonbury 2000.
• Eit konsertopptak frå BBC Radio Theatre, London, den 27. juni 2000 vart gjeven ut på bonusplata som følgde dei første utgåvene av Bowie at the Beeb.
• Eit opptak frå A Reality Tour finst på DVD-en og CD-en frå turneen.

• For å promotere singelen i august 1980, vart ein såkalla medley med «Space Oddity» og «Ashes to Ashes», kalla «The Continuing Story of Majord Tom», gjeve ut på ein 12" i USA.^[15] Medleyen var berre dei to songane spelt etter kvarandre.
• Songen finst på samleplatene:
  • Changestwobowie (singel) (1981)
  • Golden Years (1983)
  • Fame and Fashion (1984)
  • Sound and Vision (1989)
  • ChangesBowie (1990)
  • The Singles Collection (1993)
  • Best of Bowie (2002)
  • The Platinum Collection (2006) – singel
  • The Best of David Bowie 1980/1987 (2007) – singelutgåve
  • Nothing Has Changed (2014) – singelutgåve
  • Bowie Legacy (2016) – singelutgåve
• Singelutgåva av songen kom òg ut på Re:Call 3, ein del av plateboksen A New Career in a New Town (1977–1982) (2017).^[48]

Oppfølgjaren frå 2008 til BBC TV-serien Life on Mars frå 2006 vart kalla Ashes to Ashes. Serien handla frå 1973 til 1981 og manusforfattarane meinte det var årets store Bowie-song det året.^[49] Dei lånte òg det kjende Pierrot-kostymet frå videoen som ein del av det visuelle designet i serien.^[50] I finalen til den første serien går ei bilbombe av akkurat under linja «One flash of light».

• Sunna – Two Minute Terror
• Lassigue Bendthaus – Pop Artificielle
• Happy Rhodes – Rhode Songs (1993)
• Tears for Fears – Ruby Trax, Saturnine Martial & Lunatic og David Bowie Songbook
• Bic Runga – Konsertopptak
• Something for Kate – Konsertopptak
• jacksoul – mySOUL (2006)
• Tripod – Konsertopptak
• Samantha Mumba – Sampla songen på singelen «Body II Body» (2000)
• Bojan Z – Xenophonia (2006)
• Sneaker Pimps – ICA Home Taping Cover Set (2000)
• The String Quartet – BowieMania: Mania, une Collection Obsessionelle de Beatrice Ardisson (2007)
• Danny Michel – Loving the Alien: Danny Michel Sings the Songs of David Bowie (2004)
• Northern Kings – Reborn (2007) with solovokal by Tony Kakko
• Jeniferever – Repetition Bowie (2007)
• Keane – Hyllest til «Ashes to Ashes» med songen «Better Than This» frå albumet Perfect Symmetry (2008)
• Dana International – Sampla songen på «Gotta Move On» (2002)
• Mick Karn og Warpaint (forskjellige versjonar) – We Were So Turned On: A Tribute to David Bowie (2010)
• A Perfect Circle – Konsertopptak

• Heile songteksten på MetroLyrics
• Singelen på discogs.com