Apud la vilaĝo arkeologoj trovis restaĵojn de keltoj. La unua mencio devenis el 1236 en formo Tardas Keddi pri la komunumo. Laŭ tio figuro Tardas havis la setlejon, kie la mardo estis foirotago. En 1910 loĝis tie 5353 da homoj (5050 hungaroj, 234 slovakoj). Ĝis 1919 la vilaĝo apartenis al Nyitra (reĝa departemento), al la distrikto Érsekújvár. Poste la regiono iĝis parto de Ĉeĥoslovakio. Inter 1938-1945 la vilaĝo rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito multe da hungaroj estis deportitaj al Sudetoj, krome estis ankaŭ loĝantarŝanĝo. La restaĵo iĝis senrajta laŭ Dekretoj de Beneš. En 2001 loĝis tie 5120 da homoj (3653 hungaroj, 1383 slovakoj).
