Διάκονος χειροτονήθηκε το 1992 και Πρεσβύτερος το 1994[2]. Διακόνησε ως Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης Βόλου, καθώς και σε πολλούς τομείς ποιμαντικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, όπως στις εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις ως αρχηγός και υπαρχηγός, ως παραγωγός ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών και ως υπεύθυνος σεμιναρίων για νέους κληρικούς.
Το 1999 μετατέθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και διορίστηκε το ίδιο έτος Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και το 2000 Αρχιγραμματέας της[1]. Ως Αρχιγραμματέας της Συνόδου συμμετείχε ως μέλος επίσημων αντιπροσωπειών σε αποστολές σε ομόδοξες εκκλησίες ανα τον κόσμο. Διακόνησε ως Ιερατικός Προϊστάμενος στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού.
Εξελέγη Επίσκοπος Σαλώνων, Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, από την Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και χειροτονήθηκε Επίσκοπος στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και πλήθος Μητροπολιτών και Επισκόπων στις 14 Οκτωβρίου 2001[1].