Σεβασμιώτατος Ειρηναίος
Αρχιεπίσκοπος πρώην Κρήτης
Από	31 Αυγούστου 2006
Έως	2 Δεκεμβρίου 2021
Προκάτοχος	Τιμόθεος
Διάδοχος	Ευγένιος
Προσωπικά στοιχεία
Κοσμικό Όνομα	Νικόλαος Αθανασιάδης
Γέννηση	9 Αυγούστου 1933 (1933-08-09) (91 ετών) Μιξόρρουμα Ρεθύμνης, Ελλάδα
Εθνικότητα	Έλληνας
Δόγμα	Χριστιανός Ορθόδοξος
Πρώην τίτλος	Κυδωνίας και Αποκορώνου (1975-2006)

Ο Αρχιεπίσκοπος Ειρηναίος (κατά κόσμον Νικόλαος Αθανασιάδης, Μιξόρρουμα Ρεθύμνης, 9 Αυγούστου 1933), είναι Έλληνας Επίσκοπος που διετέλεσε 3ος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης (2006–2021) και μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Πριν την εκλογή του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κρήτης, υπήρξε Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου.

Γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1933 στα Μιξόρρουμα Ρεθύμνης^[1]. Τις εγκύκλιες σπουδές του πραγματοποίησε αρχικά στο Γυμνάσιο Αρρένων Ρεθύμνης και στη συνέχεια φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης^[1]. Σπούδασε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1957, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο «Ο Ιωάννης Χρυσόστομος και το κοινωνικόν πρόβλημα»^[2]. Στις 22 Νοεμβρίου 1956 χειροτονήθηκε διάκονος απο τον Μητροπολίτη Ικονίου Ιάκωβο στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης^[1].

Κατόπιν σπούδασε με υποτροφία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Κολλέγιο του Αγίου Βονιφατίου στο Warminster του Ηνωμένου Βασιλείου. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στις 22 Δεκεμβρίου 1957 από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Αθηναγόρα, ο οποίος του ανέθεσε την ποιμαντική ευθύνη ολη την περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου. Διετέλεσε εφημέριος στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Μπρίστολ ως το 1960 που επέστρεψε στην Κρήτη, και κατόπιν Ιεροκήρυκας και Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου και Σχολάρχης της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης.

Τον Φεβρουάριο του 1975 εξελέγη από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης παμψηφεί Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου^[3] και από τις 23 Φεβρουαρίου 1975, οπότε χειροτονήθηκε επίσκοπος, αποτελούσε μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου^[4].

To έργο του στην Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου ήταν τεράστιο. Διοργάνωσε ιερατικά συνέδρια και ιερατικές συνάξεις για την επιμόρφωση του κλήρου σε όλα τα σύγχρονα κοινωνικά, θεολογικά και επιστημονικά ζητήματα^[1]. Ίδρυσε τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής για την εκμάθηση της εκκλησιαστικής και παραδοσιακής μουσικής αλλά και για την θεραπεία του προβλήματος της ελλείψεως ψαλτών από τις ενορίες της υπαίθρου, ενώ παράλληλα δημιούργησε τις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως με την ονομασία «Απόστολος Παύλος». Θεμελίωσε και ανακαίνισε εκ βάθρων δεκάδες Ιερών Ναών που σήμερα κοσμούν όλη την Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου. Μεταξύ αυτών τον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Χανιά, τον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου Σούδας, Αγίου Στεφάνου Χανίων, Αγίου Χριστοφόρου Χανίων, Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, Αγίου Νεκταρίου Χανίων, Αγίου Στυλιανού, Αγίας Σοφίας και πολλών άλλων. Ανακαίνισε εκ βαθέων το Επισκοπείο, παράλληλα ίδρυσε και έκτισε το Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως με πολυσχιδή δραστηριότητα σε πολλούς τομείς, μεταξύ των οποίων και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός «Ορδόδοξη Μαρτυρία», τον οποίο εμπνεύστηκε και ίδρυσε το 1992 με εικοσιτετράωρο πρόγραμμα.

Εγκαθίδρυσε μοναχικές αδελφότητες στα εγκαταλελειμμένα μοναστήρια της Επαρχίας του, όπως η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Χρυσοπηγής Χανίων. Παράλληλα ανακαίνισε τις ιστορικές Ιερές Μονές Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων, Αγίου Γεωργίου Καρυδίου και Αγίου Γεωργίου Χαρωδιάς, ενώ εγκαθίδρυσε αδελφότητα αγιορείτων πατέρων στην ιστορική Ιερά Μονή Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου.

Από τo 2005, οπότε και επαναλειτούργησε ο Συνοδικός θεσμός της ενδημούσης Συνόδου του Oικουμενικού Πατριαρχείου, κλήθηκε επανειλημμένως ως συνοδικό μέλος της. Διετέλεσε Τοποτηρητής των Ιερών Μητροπόλεων Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων, Κισάμου και Σελίνου και Πέτρας και Χερρονήσου.

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε παμψηφεί Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας Κρήτης στις 30 Αυγούστου 2006 στο Φανάρι. Το Μεγάλο Μήνυμα εδόθη στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, και η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2006.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ειρηναίος ως Πρόεδρος της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης ίδρυσε πέντε Ειδικές Συνοδικές Επιτροπές για ένα φάσμα θεμάτων και προβλημάτων της σύγχρονης ζωής. Με πρωτοβουλία του έχει συσταθεί η Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Εκκλησίας Κρήτης (Μ.Κ.Ο.) «Φιλοξενία». Υπήρξε βασικός υποστηρικτής και εμψυχωτής του Νεανικού Επιμορφωτικού Ομίλου Σύρου.

Ενίσχυσε, στήριξε και αναβάθμισε τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, δημιούργησε τις κατασκηνώσεις της Ιεράς Αρχιεπισκοπής «Άνω Πόλις» στην Ανώπολη Πεδιάδος, την Ομάδα Μοναχικών Ατόμων, εβδομαδιαίες Συνάξεις Νέων, το Γραφείο επί των Αιρέσεων καθώς και το Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας της Αρχιεπισκοπή Κρήτης. Επίσης αναστηλώθηκαν και συντηρήθηκαν πολλά σημαντικά εκκλησιαστικά μνημεία της Αρχιεπισκοπής. Από τα πρώτα χρόνια της διακονίας στην Ιερά Αρχιεπισκοπή απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα λόγω του ανοίγματος της Εκκλησίας προς την κοινωνία^[5]. Πολύ γνωστό είναι ότι είχε προσέλθει στις συγκεντρώσεις του Κινήματος των Αγανακτισμένων^[6] του Ηρακλείου μιλώντας στους πολίτες^[7], καθώς επίσης και ότι την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011 στην παρέλαση του Ηράκλειου πολίτες απαίτησαν να αποχωρήσουν οι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου και να παραμείνει στην εξέδρα των επισήμων μόνο ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης^[8]. Επίσης παρέστη σε συγκεντρώσεις ανέργων^[9] στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου μιλώντας με τους πολίτες και συνεργάστηκε με τον Δήμο Ηρακλείου σε κοινωνικά θέματα^[10].

Το 2016 ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης^[11].

Τον Σεπτέμβριο του 2020 ο Αρχιεπίσκοπος νόσησε σοβαρά και νοσηλεύτηκε στην εντατική με συμπτώματα αναπνευστικής ανεπάρκειας^[12]. Κατόπιν εξετάσεων, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από τη νόσο του κινητικού νευρώνα και υπεβλήθη σε τραχειοστομία^[13]. Στις 18 Οκτωβρίου 2021, η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, αφού έλαβε και την ευλογία, την έγκριση και την συγκατάθεση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου^[14], αποφάσισε ομόφωνα να ορίσει τριμελή επιτροπή ιατρών, οι οποίοι εξέτασαν την κατάσταση της υγείας του και κατέθεσαν το πόρισμά τους στον Πρόεδρο Πρωτοδικών Ηρακλείου. Βάσει αυτού, στις 24 Νοεμβρίου 2021 η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησία Κρήτης εισηγήθηκε ομόφωνα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο την απαλλαγή του Αρχιεπισκόπου Ειρηναίου από τα καθήκοντά του «ἐξ αἰτίας τῶν χρονίων καί μή ἀναστρέψιμων προβλημάτων τῆς ὑγείας του^[15]». Η επικύρωση της απαλλαγής του έγινε στις 2 Δεκεμβρίου 2021, από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου^[16].

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Αρχιεπίσκοπος πρώην Κρήτης Ειρηναίος

• Γρινιεζάκης, Μακάριος. «Εκτενές Βιογραφικό». Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2021. 
• Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κύριος Ειρηναίος». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021.