Ιερά Μητρόπολις Κυδωνίας και Αποκορώνου

Ιερά Μητρόπολις Κυδωνίας και Αποκορώνου
Το έμβλημα της Ιεράς Μητρόπολεως
Γενικές πληροφορίες
XώραΕλλάδα
ΈδραΧανιά
ΥπαγωγήΕκκλησία Κρήτης
Αρχιερατικές Περιφέρειες6
Μητροπολιτικός ΝαόςΝαός των Εισοδίων της Θεοτόκου (Τριμάρτυρη), Χανιά
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΔαμασκηνός
ΠρωτοσύγκελλοςΕπίσκοπος Δορυλαίου Δαμασκηνός
Γενικός Αρχιερατικός ΕπίτροποςΠρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Περάκης
Ιστοσελίδα
imka.gr

Η Ιερά Μητρόπολις Κυδωνίας και Αποκορώνου είναι μία από τις οκτώ Μητροπόλεις, οι οποίες μαζί με την Αρχιεπισκοπή Κρήτης συναποτελούν την Εκκλησία της Κρήτης, ημιαυτόνομη Ορθόδοξη Εκκλησία υπαγόμενη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο[1]. Η Μητρόπολη έχει έδρα της τα Χανιά και περιλαμβάνει τις πρώην επαρχίες Κυδωνίας και Αποκορώνου του νομού Χανίων.

Από το 2006, Μητροπολίτης της είναι ο κ.κ. Δαμασκηνός (Παπαγιαννάκης). Ο πλήρης τίτλος του είναι «Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου, Υπέρτιμος και Έξαρχος[α] Κρητικού και Μυρτώου πελάγους».

Ιστορικά Στοιχεία

Τα Χανιά είναι κτισμένα στα ερείπια της αρχαίας Κυδωνίας, η οποία ήταν από τις αρχαιότερες και σπουδαιότερες πόλεις της Κρήτης. Τον Α΄ μ.Χ. αιώνα φαίνεται να ακμάζει και πρέπει να είχε Ιουδαϊκή παροικία. Η Απτέρα στον Αποκόρωνα, ήταν μια από τις ισχυρές πόλεις της δυτικής Κρήτης από τους Κλασικούς χρόνους. Η επικράτειά της εκτεινόταν δυτικά μέχρι τα εδάφη της Κυδωνίας, νότια πιθανότατα μέχρι τα εδάφη της Λάππας (Αργυρούπολη), ανατολικά μέχρι το ακρωτήριο Δρέπανο, ενώ ήλεγχε και τις δύο πλευρές του Αμφιμήτριου (κόλπος της Σούδας). Στις περιοχές των Καλυβών, της Κεράς, της Αλμυρίδας (Φοινικιάς), των Αρμένων και του Στύλου υπάρχουν υπολείμματα από παλαιοχριστιανικές και βυζαντινές εκκλησίες, ενώ και ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στα Άπτερα (μετόχι της Πάτμου), είναι κτισμένος πάνω στα ερείπια μεγάλου παλαιοχριστιανικού ναού.

Επισκοπικός κατάλογος

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Κυδώνιος ~ 343
Σέβων ή Σήβων ή Σίβων ~ 457/8
Νικήτας ~ 691/2 συμμετείχε στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο
Μελίτων ~ 787 συμμετείχε στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο
Πορφύριος Α΄ ~ 1061
Διονύσιος προ του 1679
Καλλίνικος Α΄ προ του 1684
Γεννάδιος ~ 1683
Πορφύριος Β΄ ; – Αύγουστος 1699
Αρσένιος Αύγουστος 1699 – 1705
Εφραίμ μετά το 1705 – ;
Δανιήλ ; – 1 Ιουλίου 1714 κατόπιν Χίου
Μακάριος ο Ντεπάρης 1714 –
Ιωάσαφ ο Χίος προ του 1777 – μετά το 1779
Μαρτινιανός ; - Μάρτιος 1780 εξορίστηκε στο Άγιο Όρος
Γεράσιμος Μάρτιος 1780 – 1781
Μαρτινιανός προ του Ιουλίου 1781 – 1783 β΄ θητεία, παραιτήθηκε
Γεράσιμος 1783 – 30 Ιανουαρίου 1815 † β΄ θητεία
Καλλίνικος Β΄ (Σαρπάκης) 3 Απριλίου 1815 – 12 Ιουλίου 1822 †
Αρτέμιος 8 Νοεμβρίου 1831 – 1846 †
Κάλλιστος Φυντίκης Ιερομνήμων 22 Ιουνίου 1846 – 8 Μαΐου 1858[2] †
Μισαήλ Μαρμαράκης ή Τσιστράκης ή Ιωαννίδης Ιανουάριος 1859 – 18 Απριλίου 1869 †
Γαβριήλ (Γρηγοράκης) 30 Ιουνίου 1869 – 4 Σεπτεμβρίου 1880 †
Ιερόθεος (Πραουδάκης ή Μπραγουδάκης) 25 Μαρτίου 1881 – 20 Δεκεμβρίου 1882 δεν ενθρονίστηκε λόγω λαϊκών αντιδράσεων, μετατέθηκε Ρεθύμνης
Νικηφόρος Α΄ (Ζαχαριάδης ή Λαδωμένος) 16 Απριλίου 1887 – 17 Μαΐου 1912 παραιτήθηκε
Αγαθάγγελος (Νινολάκης) 23 Μαΐου 1912 – 7 Ιουνίου 1935 †
Αγαθάγγελος (Ξηρουχάκης) 1 Μαρτίου 1936 – 24 Φεβρουαρίου 1958 †
Νικηφόρος (Συτζανάκης) 29 Μαρτίου 1959 – 27 Ιουνίου 1974 επαύθη λόγω ορίου ηλικίας
Ειρηναίος (Αθανασιάδης) 23 Φεβρουαρίου 1975 – 31 Αυγούστου 2006 κατόπιν Μητροπολίτης Κρήτης
Δαμασκηνός (Παπαγιαννάκης) 18 Νοεμβρίου 2006 – σήμερα

Μονές

Ανδρικές

Γυναικείες

Υποσημειώσεις και παραπομπές

Υποσημειώσεις

  1. ↑ Τον τίτλο «Υπέρτιμος και Έξαρχος» συμπληρούμενο με κάποια γεωγραφική περιφέρεια έφεραν στην Ελλάδα μόνο οι μητροπολίτες των λεγομένων «Νέων Χωρών», των 36 Μητροπόλεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Θράκη, Μακεδονία και νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, οι οποίες μετά τους Βαλκανικούς πολέμους περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια και οι οποίες συνεχίζουν να υπάγονται πνευματικά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αλλά με την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη της 4ης Σεπτεμβρίου 1928 η Διοίκησή τους παραχωρήθηκε «επιτροπικώς» και υπό δέκα ρητούς όρους στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ο τίτλος δόθηκε στους Μητροπολίτες της Εκκλησίας Κρήτης το 1993[1].

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «Άρθρο: Οι Σχέσεις εκκλησίας Κρήτης και Οικουμενικού Πατριαρχείου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2015. 
  2. ↑ Καλλίφρων, Βασίλειος Δ. (1867). Εκκλησιαστικά ή Εκκλησιαστικόν Δελτίον. Κωνσταντινούπολη. σελ. 153. 

Πηγές