Το 1969 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1974 Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως Εφημέριος και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος στην Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνος. Από το έτος 1989 υπηρέτησε στην Ιερά Σύνοδο ως Γραμματέας – Πρακτικογράφος.
Όσιος Θεόφιλος Μυροβλύτης ο εκ Ζιχνών (8 Ιουλίου).
Άγιος Ιερομάρτυρας Μώκιος ο εν Αμφιπόλει Πρεσβύτερος (11 Μαΐου).
Αγία μάρτυς Θεσσαλονίκης και οι συναθλητές αυτής Άγιοι Αύκτος και Ταυρίων οι εν Αμφιπόλει (7 Νοεμβρίου).[4]
Με ενέργειες του Μητροπολίτη Ιερόθεου τέθηκε η μηχανοργάνωση στα γραφεία και το λογιστήριο της Μητρόπολης που δεν υπήρχε πριν. Επίσης δημιούργησε Γενικό Ταμείο Κοινωνίας και Αγάπης προς βοήθεια ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη, εγκαινίασε 5 ναούς ενώ με προσωπικά του έξοδα ανακαίνισε 7 παρεκκλήσια. Ακόμη δημιούργησε την «Ουζούνειο Στέγη Φιλοξενίας και Αγάπης» μετά από στατική ενίσχυση, αναδιαμόρφωση και ανακαίνιση αξιοποιώντας υπάρχον τριώροφο κτίσμα. Ενέταξε τη Μητρόπολη στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Συνεργασίας «Ελλάδα-Βουλγαρία» και έτσι ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύθηκαν σε ειδική ιστοσελίδα μνημεία της περιοχής. Με προσωπικά του έξοδα εξόπλισε ναούς με μικροφωνικές εγκαταστάσεις και συστήματα κωδωνοκρουσίας. Ταυτόχρονα με πρωτοβουλία του συντηρήθηκαν πλεόν των εκατό εικόνων που πριν βρίσκονταν διασκορπισμένες και αφύλακτες σε διάφορους ναούς[5][6].
Τον Σεπτέμβριο του 2023 καταδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό για υπόθεση υπεξαίρεσης θρησκευτικών κειμηλίων[7].