1,3-βενζοδιοξόλιο

1,3-βενζοδιοξόλιο
Γενικά
Όνομα IUPAC 2H-1,3-βενζοδιοξόλιο
Άλλες ονομασίες 1,3-βενζοδιοξόλιο
βενζο-[d][1,3]-διοξόλιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C7H6O2
Μοριακή μάζα 122,12 amu
Σύντομος
συντακτικός τύπος
Αριθμός CAS 274-09-9
SMILES C1Oc2ccccc2O1
InChI 1S/C7H6O2/c1-2-4-7-6(3-1)8-5-9-7/h1-4H,5H2
Αριθμός EINECS 205-992-0
Αριθμός RTECS DA5600000
Αριθμός UN 1993
PubChem CID 9229
ChemSpider ID 13881169
Δομή
Ισομέρεια
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο βρασμού 172-173°C
Πυκνότητα 1.064 kg/m³
Τάση ατμών 1,6 kPa
Χημικές ιδιότητες
Ελάχιστη θερμοκρασία
ανάφλεξης		 61°C
Επικινδυνότητα
Κίνδυνοι κατά
NFPA 704

2
1
0
 
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το (2Η-)1,3-βενζοδιοξόλιο[1] (αγγλικά 1,3-Benzodioxole) είναι ετεροαρωματική (δηλαδή ετεροκυκλική και αρωματική) οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C7H6O2, Δομικά, αποτελείται δύο συμπυκνωμένους δακτυλίους, ένα βενζολικό και έναν 1,3-διοξολικό. Περιέχει μια μεθυλενοδιοξυ (-OCH2O-) δισθενή λειτουργική ομάδα. Το χημικά καθαρό 1,3-βενζοδιοξόλιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25 °C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο υγρό. Αν και το ίδιο το «μητρικό» 1,3-βενζοδιοξαζόλιο δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό, πολλές «θυγατρικές» του ενώσεις, που επίσης περιέχουν τη μεθυλενοδιοξυβενζοομάδα είναι βιοδραστικές, και γι' αυτό περιέχονται σε φυτοφάρμακα και σε φαρμακευτικά προϊόντα.[2]

Παραγωγή

Το 1,3-διοξοδιοξόλιο μπορεί να συνθεθεί από την κατεχόλη, με επίδραση σε αυτήν με κάποιο διαλομεθάνιο (CH2X2).[3][3]

Δείτε επίσης

Πηγές

  • Παπαγεωργίου Β.Π., “Εφαρμοσμένη Οργανική Χημεία: Κυκλικές Ενώσεις”, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1986.
  • Speight J. G., “Chemical and Process Design Handbook”, McGraw-Hill, 2002
  • Ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια “Επιστήμη & Ζωή”
  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982

Αναφορές

  1. ↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
  2. ↑ Murray, M., "Mechanisms of inhibitory and regulatory effects of methylenedioxyphenyl compounds on cytochrome P450-dependent drug oxidation", Curr.
  3. ↑ 3,0 3,1 Bonthrone, W.; Cornforth, J. (1969). «The methylenation of catechols». Journal of the Chemical Society: 1202–1204. doi:10.1039/J39690001202. http://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/1969/J3/j39690001202#!divAbstract. Ανακτήθηκε στις 28 December 2013.