Μεσιέ 84

Συντεταγμένες: Sky map 12h 25m 03.7s, +12° 53′ 13″

Μεσιέ 84
Ο πυρήνας του Μεσιέ 84 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 25m 03,7s [1]
Απόκλιση+12° 53′ 13″ [1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό1060 ± 6 km/s [1]
Απόσταση57 ± 5 MLy[1]/ 60 ± 3 Mly (18.4 ± 0.9 Mpc)[2]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)9,1/10,1[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE1;LERG;LINER Sy2[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)6,5' x 5,6'[1]
Άλλες ονομασίες
NGC 4374,UGC 7494, PGC 40455, VCC 763, 3C 272.1, 4C +13.47[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο Μεσιέ 84 (γνωστός και ως M84 και NGC 4374) είναι ελλειπτικός γαλαξίας σε απόσταση περίπου 60 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό της Παρθένου. Βρίσκεται κοντά στην πυκνοκατοικημένη καρδία του σμήνους της Παρθένου[3] κοντά στην αλυσίδα του Μαρκάριαν και είναι ένας από τους λαμπρότερους γαλαξίες του σμήνους.

Αποτελεί μία ισχυρή ραδιοπηγή τύπου FR I με δύο πολύ ισχυρούς πίδακες υλικού και μία υπέρμαζη μαύρη τρύπα με μάζα 18 x 108 M☉.[4]

Ιστορικό

Ανακαλύφθηκε στις 18 Μαρτίου 1781, μαζί με άλλα εφτά νεφελώδη αντικείμενα στην περιοχή από τον Τσαρλς Μεσσιέ.[5] Έχουν παρατηρηθεί σε αυτόν μέχρι το 2007 τρεις υπερκαινοφανείς αστέρες, οι 1957Β, 1980Ι και 1991bg.

Δείτε επίσης

  • Μεσιέ 86, ένας παρόμοιος κοντινός γαλαξίας

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4374. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2006. 
  2. ↑ J. L. Tonry, A. Dressler, J. P. Blakeslee, E. A. Ajhar, A. B. Fletcher, G. A. Luppino, M. R. Metzger, C. B. Moore (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:10.1086/318301. http://adsabs.harvard.edu/abs/2001ApJ...546..681T. 
  3. ↑ Finoguenov, A.; Jones, C. (2002). «Chandra Observation of Low-Mass X-Ray Binaries in the Elliptical Galaxy M84». The Astrophysical Journal 574 (2): 754–761. doi:10.1086/340997. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002ApJ...574..754F. 
  4. ↑ Ly, C.; Walker, R. C.; Wrobel, J. M. (2004). «An Attempt to Probe the Radio Jet Collimation Regions in NGC 4278, NGC 4374 (M84), and NGC 6166». The Astronomical Journal 127 (1): 119–124. doi:10.1086/379855. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2004AJ....127..119L. 
  5. ↑ K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2nd έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι