NGC 4013

NGC 4013
Φωτογραφία του NGC 4013 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΜεγάλη Άρκτος
Ορθή Αναφορά11h 58m 31.13s[1]
Απόκλιση+43° 56′ 50.1″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό831 ± 1 km/s[1]
Απόσταση60.6 ± 8.1 Mly
(18.6 ± 2.5 Mpc)[2]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Μεγάλης Άρκτου
Φαινόμενο μέγεθος (V)12.1B[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSBa[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)5.2' x 1.0'[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 6963,[1] PGC 37691[1] LEDA 37691[3] 2MFGC 9412,[3]IRAS 11559+4413,[3] 2MASX J11583141+4356492,[3] MCG+07-25-009,[3] UZC J115831.5+435651[3]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4013 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 55 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό Μεγάλη Άρκτο. Ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών της Μεγάλης Άρκτου[4] και τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 6 Φεβρουαρίου 1788.[5]

Χαρακτηριστικά

O δίσκος του NGC 4013 παρουσιάζει μια ευδιάκριτη διόγκωση σε σχήμα «φιστικιού» σε φωτογραφίες μακράς έκθεσης η οποία σύμφωνα με τις προσομοιώσεις είναι σύμφωνη με μια αστρική «ράβδο» που παρατηρείται κάθετα στη γραμμή θέασης.[6] Πρόσφατη εικόνα του NGC 4013 αποκάλυψε ένα ελικοειδές παλιρροϊκό ρεύμα αστέρων που εκτείνεται για περίσσοτερα από 80 χιλιάδες έτη φωτός από το γαλαξιακό κέντρο. Αυτή η δομή πιστεύεται ότι είναι τα απομεινάρια ενός μικρότερου γαλαξία που διαλύθηκε όταν συγκρούστηκε με τον NGC 4013.[7]

Υπερκαινοφανής

Στις 30 Δεκεμβρίου 1989 παρατηρήθηκε ο υπερκαινοφανής SN 1989Z στον γαλαξία αυτόν.[8]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4013. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2006. 
  2. ↑ «Distance Results for NGC 4013». NASA/IPAC Extragalactic Database. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2010. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «SIMBAD». Results for NGC 4013. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2009. 
  4. ↑ Rueff, Katherine M.; Howk, J. Christopher; Pitterle, Marissa; Hirschauer, Alec S.; Fox, Andrew J.; Savage, Blair D. (2013-01-31). «The Relationship Between the Dense Neutral and Diffuse Ionized Gas in the Thick Disks of Two Edge-On Spiral Galaxies». The Astronomical Journal 145 (3): 62. doi:10.1088/0004-6256/145/3/62. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2013AJ....145...62R. http://stacks.iop.org/1538-3881/145/i=3/a=62?key=crossref.4248e4d9cf6487e6f1fc7dd4df72a8c2. 
  5. ↑ Sellingman, Courtney. «NGC 4013 (= PGC 37691)». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2024. 
  6. ↑ Combes, F. and Sanders, R.H., "Formation and properties of persisting stellar bars", Astronomy and Astrophysics, vol. 96, no. 1-2, Mar. 1981, p. 164-173.
  7. ↑ D. Martínez-Delgado (IAC); M. Pohlen (Cardiff); R. Jay GaBany (Blackbird Obs); S. Majewski (Univ Virginia) και άλλοι. (2009). «Discovery of a Giant Stellar Tidal Stream Around the Disk Galaxy NGC 4013». Astrophysical Journal 692 (2): 955–963. doi:10.1088/0004-637X/692/2/955. Bibcode: 2009ApJ...692..955M. http://www.iop.org/EJ/abstract/0004-637X/692/2/955. 
  8. ↑ «List of Supernovae». Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (IAU). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2010. 

Αναφορές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4013 στο Wikimedia Commons