Το Μεσιέ 38 (γνωστό και ως Μ38 και NGC 1912) είναι ανοικτό σμήνος σε απόσταση περίπου 4.200 ετών φωτός στον αστερισμό Ηνίοχο.
Ιστορικό
Το Μεσιέ 38 ανακαλύφθηκε από τον Giovanni Batista Hodierna πριν το 1654 και βρέθηκε ανεξάρτητα από τον Le Gentil το 1749. Ο Σαρλ Μεσιέ το πρόσθεσε στον κατάλογό του στις 25 Σεπτεμβρίου1764.
Χαρακτηριστικά
Τα λαμπρότερα άστρα του Μεσιέ 38 σχηματίζουν το ελληνικό γράμμα π ή, σύμφωνα με τον Webb, ένα πεπλατυσμένο σταυρό. Η διάμετρός του είναι περίπου 25 έτη φωτός, παρόμοια με αυτή του γειτονικού Μεσιέ 37. Η ηλικία του ανέρχεται σε 220 εκατομμύρια χρόνια.
Τα Μεσιέ 36 και Μεσιέ 37, που ανακαλύφθηκαν επίσης από τον Hodierna, βρίσκονται στην ίδια ομάδα με το Μ38 σε μία απόσταση περίπου 3.420 ετών φωτός από τη Γη.[1]
Μέλη
Το λαμπρότερο μέλος του Μ38 είναι ένας κίτρινος γίγαντας με φαινόμενο μέγεθος +7,9 και φασματικού τύπου G0. Αυτό αντιστοιχεί σε απόλυτο μέγεθος -1,5, ή μία φωτεινότητα 900 ήλιων. Τα μέλη του Μεσιέ 38 αναλυτικά είναι: