Παλαιότερα πιστευόταν ότι το μαύρο κομμάτι ήταν ένα πυκνό νέφος σκόνης και αερίου, το οποίο εμπόδιζε το φως να περάσει, δηλαδή ένα σκοτεινό νεφέλωμα. Ωστόσο, ανάλυση στο υπέρυθρο με το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χέρσελ, μαζί με παρατηρήσεις από το έδαφος του υποχιλιοστομετρικού τηλεσκοπίου της Ατακάμα και των οπτικών τηλεσκοπίων Mayall στο Κιτ Πηκ και «Μαγγελάνος», απέδειξε το 2010 ότι η σκοτεινή αυτή περιοχή φαίνεται μαύρη όχι επειδή είναι ένας εξαιρετικά πυκνός θύλακας σκόνης και αερίου, αλλά επειδή είναι κενή υλικού και από μέσα της βλέπουμε τον σκοτεινό ουρανό από πίσω. Η ακριβής αιτία της δημιουργίας του ανοίγματος βρίσκεται ακόμα υπό διερεύνηση, με μία πιθανότητα να είναι ότι λεπτοί πίδακες αερίου από κάποιους από τους πρωτοαστέρες στην περιοχή διατρύπησαν το πέπλο σκόνης και αερίου, αλλά και ισχυρή ακτινοβολία από έναν κοντινό ώριμο αστέρα ίσως να βοήθησε στη δημιουργία της οπής. Πιστεύεται ότι αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καλύτερη κατανόηση ολόκληρης της διαδικασίας σχηματισμού αστέρων.[1][2]
Το NGC 1999 απέχει από τη Γη περί τα 1.500 έτη φωτός.