Νεφέλωμα Ωμέγα

Συντεταγμένες: Sky map 18h 20m 26s, −16° 10′ 36″

Νεφέλωμα Ωμέγα
Το Νεφέλωμα του Ωμέγα φωτογραφημένο από το ESO.
Αστερισμός: Τοξότης
Τύπος αντικειμένου: νεφέλωμα εκπομπής
Συντεταγμένες κέντρου (εποχή 2000.0): α = 18h 20m 26s [1]δ = -16°10΄36΄΄[1]
Φαινόμενο μέγεθος: +6,0 [1]
Φαινόμενες διαστάσεις 11΄
Πραγματική διάμετρος 15 έτη φωτός
Απόσταση από τη Γη: 5.500 ± 500  έτη φωτός
Άλλες ονομασίες: NGC 6618, M17,
Sharpless 45, Νεφέλωμα Κύκνος [1]

Το Νεφέλωμα Ωμέγα, γνωστό και ως Νεφέλωμα Κύκνος και Νεφέλωμα Πέταλο[2] (με προσδιορισμούς Μεσιέ 17, M17 και NGC 6618) είναι νεφέλωμα εκπομπής σε απόσταση περίπου 5.500 ετών φωτός στον αστερισμό Τοξότη. Είναι ορατό με γυμνό μάτι σε καλές συνθήκες.

Ανακαλύφθηκε από τον Φιλίπ Λουά ντε Σεζώ το 1745. Ο Σαρλ Μεσιέ το ανακάλυψε ανεξάρτητα το 1764 και το πρόσθεσε στον κατάλογό του.

Χαρακτηριστικά

Η περιοχή γύρω από το Μεσιέ 17

Το νεφέλωμα έχει διάμετρο περίπου 15 έτη φωτός. Το νέφος διαστρικής ύλης της οποίας είναι μέρος έχει διάμετρο περίπου 40 έτη φωτός και έχει εκτιμώμενη μάζα 800 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου, αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν του Νεφελώματος του Ωρίωνα. Έχει κόκκινο προς ροζ χρώμα που οφείλεται στην παρουσία ζεστού υδρογόνου που ακτινοβολεί από την ακτινοβολία των νεαρών άστρων του νεφελώματος.

Ένα ανοικτό σμήνος 35 αστέρων βρίσκεται ενσωματωμένο στο νεφέλωμα και κάνει τα αέρια του νεφελώματος να λάμπουν εξαιτίας της ακτινοβολίας αυτών των ζεστών, νέων άστρων. Είναι κρυμμένο μέσα στο νεφέλωμα και δε φαίνεται στις οπτικές εικόνες.

Το νεφέλωμα Ωμέγα βρίσκεται σε απόσταση 5.000 με 6.000 ετών φωτός, περίπου την ίδια με το φαινομενικό γείτονά του, το νεφέλωμα του Αετού. Είναι σίγουρο ότι ανήκουν στον ίδιο σπειροειδή βραχίονα, τον βραχίονα του Τοξότη ή Τοξότη-Τρόπιδος και δεν είναι γνωστό αν είναι μέρη του ίδιου γιγάντιου συμπλέγματος σκόνης και νεφελωμάτων.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «SIMBAD Astronomical Database». Results for NGC 6618. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2006. 
  2. Holden, Edward S. (January 1876). «The Horseshoe Nebula in Sagittarius». Popular Science 8: 269–281. https://archive.org/details/sim_popular-science_1876-01_8/page/269. 

Αναφορές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι